Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 3044/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Grudziądzu z 2015-11-06

Sygn. akt I C 3044/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:

SSR Maciej Lubiński

Protokolant:

Sylwia Kamińska

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2015 roku w Grudziądzu

na rozprawie sprawy z powództwa A. P. i R. P. (1)

przeciwko R. P. (2)

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza solidarnie od powodów A. P. i R. P. (1) na rzecz pozwanego R. P. (2) kwotę 3.617,00 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 3044/14

UZASADNIENIE

Powodowie A. P. i R. P. (1), działając przez profesjonalnego pełnomocnika, w pozwie skierowanym przeciwko R. P. (2) wnieśli o zasądzenie od pozwanego solidarnie na ich rzecz kwoty 51.577,68 zł wraz
z ustawowymi odsetkami od dnia 31 lipca 2012 roku do dnia zapłaty. Powodowie wnieśli także o zasądzenie na ich rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że w wyniku w przetargu nieograniczonego, organizowanego przez Gminę M. G., zostali nabywcami działek o numerach (...) położonych w G. przy
ul. (...). Do przeniesienia własności doszło w dniu 25 maja 2012 roku, przy czym istotnym czynnikiem, mającym wpływ na zakup tych dwóch konkretnych działek, było ich położenie na wzniesieniu. Powodowie planowali bowiem posadowić na działkach dom, wykorzystując naturalne ukształtowanie terenu i taki projekt początkowo zlecili architektowi. Przed zawarciem definitywnej umowy sprzedaży działek doszło jednak do kradzieży piachu z działki o numerze (...). Sprawcą był zaś pozwany R. P. (2). Sąd warunkowo umorzył postępowanie wobec pozwanego na okres próby, jednakże został on zobowiązany do naprawienia szkody
w kwocie 51.577,68 zł, którą przelał w dniu 19 lipca 2012 roku - zgodnie
z żądaniem prokuratury - na rachunek Gminy M. G., która wówczas nie była już właścicielem przedmiotowych działek. Wskutek działania pozwanego działka całkowicie zmieniła swoje ukształtowanie terenu, a tym samym wniwecz obróciły się plany powodów co do wykorzystania działek. Wzniesienie zniwelowano, a powstała skarpa groziła obsunięciem ziemi. Przywrócenie pierwotnego ukształtowania terenu rodziło bardzo duże koszty, których powodowie nie przewidywali, ani nie zakładali, przystępując do przetargu. Powodowie wskazali, że wysokość szkody powstałej
w związku z kradzieżą piachu ustalona została zarówno w postępowaniu administracyjnym, jak i prokuratorskim. Ponadto powodowie podali, że domagają się odsetek od dnia następnego po dniu zapłaty przez pozwanego na rzecz Gminy,
tj. od 20 lipca 2012 roku. Zdaniem powodów niezasadne byłoby żądanie odsetek od daty wyrokowania, albowiem wysokość szkody została ustalona już w chwili zapłaty przez pozwanego na rzecz Gminy M. G..

W odpowiedzi na żądanie pozwu pozwany, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych /k. 67/.

W pierwszej kolejności pozwany podniósł, że powodowie nie wykazali, iż pozwany jest w jakikolwiek sposób zobowiązany w stosunku do nich do spełnienia świadczenia określonego w pozwie. Pozwany zauważył, że można odnieść wrażenie
o chęci zrekompensowania przez powodów zapłaconej przez nich gminie ceny sprzedaży za działkę. W ocenie pozwanego swoim działaniem nie naruszył on żadnych dóbr powodów, gdyż w dacie dokonania czynu działka nie była własnością powodów
i między stronami nie było żadnego stosunku prawnego.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16 grudnia 2011 roku w Urzędzie Miejskim w G. przeprowadzono pierwszy ustny nieograniczony przetarg na sprzedaż nieruchomości położonych w G. przy ul. (...) oznaczonych numerami działek (...)
i 285/28. W przetargu dotyczącym działki (...) wzięli udział: R. P. (2), A. P. (obecnie A. P.), Z. S., E. P., M. K. i B. S.. Natomiast w przetargu dotyczącym działki (...) wzięli udział: A. P., Z. S., E. P., M. K. i B. S.. Po przeprowadzeniu przetargów jako nabywca obu nieruchomości została wyłoniona A. P.. Za działkę o numerze (...) powódka zaoferowała kwotę 110.090,00 zł, a za działkę o numerze (...) kwotę 105.040,00 zł.

(okoliczności bezsporne;

dowód: protokół z przetargu – k. 1 akt administracyjnych;

protokół z przetargu – k. 1 akt administracyjnych;

spis uczestników przetargu – k. 3-4 akt administracyjnych;

przesłuchanie powódki A. P. – k. 84v-85v akt;

przesłuchanie pozwanego R. P. (2) – k. 85v-87 akt)

Głównym czynnikiem, decydującym o zakupie powyższych działek przez powodów, było ich naturalne ukształtowanie terenu, a zwłaszcza wzniesienie znajdujące się na działce o numerze (...). Jeszcze przed przystąpieniem do przetargu powodowie nawiązali kontakt z pracownią architektoniczną z W.,
z którą ustalili, że w przypadku wygrania przetargu pracownia ta zaprojektuje budynki, wykorzystując naturalne wzniesienie terenu. W lutym 2012 roku powodowie zamierzali udać się do W. i złożyć zamówienie na indywidualne projekty budynków i uzgodnić wszelkie formalności.

W dniu 22 grudnia 2011 roku A. P. udała się na ul. (...) w G. w celu zrobienia kilku zdjęć dla architekta i zauważyła, że całkowicie zmieniło się ukształtowanie terenu działki o numerze (...). W okresie od 6 do 22 grudnia 2011 roku pozwany R. P. (2), będąc inwestorem na działce budowlanej o numerze 285/53 przy ulicy (...) w G., polecił bowiem M. M. oraz M. R., świadczącym na jego rzecz usługi
z zakresu prac ziemnych, przewiezienie z działki o numerze (...) na swoją działkę (...) m 3 mas ziemnych o wartości 31.600,00 zł. Po wywiezieniu ziemi koszt przywrócenia działki o numerze (...) do stanu poprzedniego wynosił zaś
51.577,68 zł.

(okoliczności bezsporne;

dowód: pismo powódki z 21.12.2011 r. – k. 5 akt administracyjnych;

dokumentacja fotograficzna – k. 6-9 akt administracyjnych;

dokumentacja fotograficzna – k. 19-20 akt;

kosztorys przywrócenia stanu pierwotnego – k. 80-81 akt II K 830/12;

operat obliczenia mas ziemnych – k. 82 akt II K 830/12;

przesłuchanie powódki A. P. – k. 84v-85v akt;

przesłuchanie pozwanego R. P. (2) – k. 85v-87 akt)

Wyrokiem z dnia 6 listopada 2012 roku Sąd Rejonowy w Grudziądzu, uznając R. P. (2) za winnego popełnienia czynu z art. 278 § 1 Kodeksu karnego, warunkowo umorzył postępowanie wobec niego na okres 1 roku próby.

(okoliczności bezsporne;

dowód: wyrok SR w Grudziądzu z 6.11.2012 r. – k. 136-137 akt II K 830/12;

przesłuchanie powódki A. P. – k. 84v-85v akt;

przesłuchanie pozwanego R. P. (2) – k. 85v-87 akt)

Pismem, które wpłynęło do Urzędu Miejskiego w G. w dniu 23 grudnia 2011 roku, A. P. wezwała Gminę M. G. do przywrócenia działki o numerze (...) do stanu z dnia wpłacenia wadium i dnia przetargu. W piśmie tym powódka wskazała, że Gmina jest właścicielem nieruchomości i tylko ona może wystąpić z roszczeniem przeciwko sprawcy kradzieży o przywrócenie pierwotnego ukształtowania terenu na tej nieruchomości. Powódka zwróciła się także do Gminy M. G. z prośbą o przesunięcie terminu podpisania aktu notarialnego i przeniesienia własności działek o numerach (...)
i 285/28 do czasu wyjaśnienia kwestii zmiany ukształtowania terenu na tej nieruchomości, na co Prezydent G. wyraził zgodę.

Pismem z dnia 22 maja 2012 roku A. P. i R. P. (1) wezwali Gminę M. G. do przeniesienia na ich rzecz - na podstawie art. 509 Kodeksu cywilnego - wierzytelności przysługującej Gminie z tytułu szkody wyrządzonej jej przez R. P. (2) czynem niedozwolonym, polegającym na kradzieży ziemi z nieruchomości położonej w G. przy ul. (...), oznaczonej numerem działki (...). Gmina odmówiła przelania takiej wierzytelności na rzecz powodów, uznając że nie poniosła szkody materialnej w związku z kradzieżą ziemi przez R. P. (2).

(okoliczności bezsporne;

dowód: pismo powódki z 21.12.2011 r. – k. 10 akt administracyjnych;

pismo powódki z 2.01.2012 r. – k. 12 akt administracyjnych;

pismo UM w G. z 5.03.2012 r. – k. 15 akt administracyjnych;

pismo powódki z 22.05.2012 r. – k. 23 akt administracyjnych;

pismo UM w G. z 12.06.2012 r. – k. 25 akt administracyjnych;

przesłuchanie powódki A. P. – k. 84v-85v akt;

przesłuchanie pozwanego R. P. (2) – k. 85v-87 akt)

W dniu 25 maja 2012 roku Gmina M. G. sprzedała A. P. i R. P. (1): a) za cenę 105.040,00 zł prawo własności niezabudowanej nieruchomości położonej w G., przy ul. (...)
o powierzchni 885,00 m 2, oznaczonej numerem działki (...), b) za cenę 110.090,00 zł prawo własności niezabudowanej nieruchomości położonej w G. przy ul. (...) o powierzchni 928,00 m 2 oznaczonej numerem działki (...). Cenę sprzedaży powodowie uiścili w dniach 23-24 maja 2012 roku.

(okoliczności bezsporne;

dowód: akt notarialny z 25.05.2012 roku – k. 24 akt administracyjnych;

wyciąg z rachunku bankowego gminy – k. 18-19 akt administracyjnych;

przesłuchanie powódki A. P. – k. 84v-85v akt; przesłuchanie pozwanego R. P. (2) – k. 85v-87 akt)

W dniu 19 lipca 2012 roku R. P. (2) przelał na rachunek bankowy Gminy M. G. kwotę 51.577,68 zł tytułem naprawienia szkody wyrządzonej jej wywiezieniem ziemi z jej nieruchomości. Kwota ta jest do chwili obecnej przechowywana na rachunku depozytowym Gminy. Powodowie zwracali się do Gminy M. G. z prośbą o przelanie tej kwoty na ich rzecz, ale Gmina odmówiła, uznając że nie ma do tego podstaw prawnych.

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2014 roku Sąd Okręgowy w Toruniu - zmieniając wyrok Sądu Rejonowego w Grudziądzu - oddalił powództwo A. P. i R. P. (1) przeciwko Gminie M. G. o zasądzenie kwoty 50.000,00 zł.

(okoliczności bezsporne;

dowód: wyciąg z rachunku bankowego gminy – k. 38 akt administracyjnych;

pismo UM w G. z 12.06.2012 r. – k. 44 akt administracyjnych;

pismo powódki z 14.09.2012 r. – k. 45 akt administracyjnych;

pismo powódki z 7.01.2013 r. – k. 50 akt administracyjnych;

pismo Prezydenta G. z 22.01.2013 r. – k. 53 akt;

wyrok SR w Grudziądzu – k. 64 akt I C 1936/13;

wyrok SO w Toruniu – k. 100 akt I C 1936/13;

przesłuchanie powódki A. P. – k. 84v-85v akt;

przesłuchanie pozwanego R. P. (2) – k. 85v-87 akt)

Pismem z dnia 24 października 2014 roku, powołując się na wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 25 czerwca 2014 roku, sygn. akt VIII Ca 248/14, A. P. i R. P. (1) wezwali R. P. (2) do zapłaty na ich rzecz kwoty 51.577,68 zł tytułem odszkodowania. R. P. (2) nie uczynił zadość żądaniu powodów.

(okoliczności bezsporne;

dowód: pismo pełn. powodów z 24.10.2014 r. – k. 31 akt;

pismo pozwanego z 2.11.2014 r. – k. 32 akt;

przesłuchanie powódki A. P. – k. 84v-85v akt;

przesłuchanie pozwanego R. P. (2) – k. 85v-87 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, aktach administracyjnych aktach II K 830/12 i aktach I C 1936/13, dokumentację zdjęciową, a także na podstawie przesłuchania powódki A. P. i pozwanego R. P. (2).

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony. Sąd uznał także za prawdziwe zeznania powódki A. P. /k. 84v-85v/ i pozwanego R. P. (2) /k. 85v-87/. Sąd przeprowadził wszystkie dowody wskazane przez strony (na rozprawie w dniu 4 września 2015 roku pełnomocnik powodów cofnął wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego –
k. 72).

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy zauważyć, że ustalony stan faktyczny jest zasadniczo bezsporny, a istota sporu nie dotyczy faktów, lecz ich oceny z punktu widzenia norm prawnych. Zgodnie zaś z art. 415 kc kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia. Zachowanie sprawcy szkody musi być zatem zawinione, a może ono polegać na podjęciu określonego działania, jak i na jego zaniechaniu (w przypadku gdy istnieje obowiązek działania). Do powstania odpowiedzialności deliktowej konieczne jest przy tym kumulatywne spełnienie trzech przesłanek, a mianowicie: a) zaistnienie zdarzenia, polegającego na zawinionym działaniu lub zaniechaniu, b) powstanie szkody, c) istnienie związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem a szkodą.

W ocenie Sądu powodowie nie wykazali przesłanek odpowiedzialności deliktowej R. P. (2) wobec nich. Oczywiście nie ma wątpliwości, że w okresie od 6 do 22 grudnia 2011 roku na zlecenie pozwanego wywieziono z działki o numerze (...) m 3 mas ziemnych o wartości 31.600,00 zł, a koszt przywrócenia działki do stanu poprzedniego wynosił 51.577,68 zł. Podkreślić jednak należy, że
w momencie zaboru ziemi z działki o numerze (...) nieruchomość ta stanowiła własność Gminy M. G., a nie powodów. Pozwany dokonał zatem zaboru ziemi należącej do Gminy M. G. ( superficies solo cedit) i tym samym wyrządził szkodę Gminie, a nie powodom. Własność tej nieruchomości powodowie nabyli dopiero w dniu 25 maja 2012 roku, przy czym powodowie doskonale znali stan nieruchomości w dniu podpisania aktu notarialnego, a mimo to zdecydowali się na jej zakup. Trudno w takiej sytuacji mówić o adekwatnym związku przyczynowym między działaniem pozwanego a uszczerbkiem finansowym powodów. Zgodnie z art. 361 § 1 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi bowiem odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Normalnym następstwem kradzieży jest zaś uszczerbek w majątku aktualnego właściciela rzeczy,
a nie w majątku ewentualnego przyszłego jej nabywcy. Oczywiście z dużym prawdopodobieństwem1 można stwierdzić, że gdyby pozwany nie dokonał zaboru ziemi z działki o numerze (...), to sytuacja majątkowa powodów byłaby lepsza, gdyż nie musieliby oni na własny koszt nawozić ziemi na swoją działkę. Niemniej jednak można tu mówić co najwyżej o luźnej relacji przyczynowej ( conditio sine qua non), a nie o normalnym związku przyczynowym w rozumieniu art. 361 § 1 kc.

W ocenie Sądu roszczenie powodów nie znajdowało także oparcia w przepisie art. 405 kc, zgodnie z którym kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. Działanie pozwanego niewątpliwie doprowadziło do jego wzbogacenia się, ale kosztem Gminy M. G., a nie powodów. Ponadto w myśl art. 409 kc obowiązek wydania korzyści lub zwrotu jej wartości wygasa, jeżeli ten, kto korzyść uzyskał, zużył ją lub utracił w taki sposób, że nie jest już wzbogacony, chyba że wyzbywając się korzyści lub zużywając ją powinien był liczyć się z obowiązkiem zwrotu. Skoro zaś pozwany w dniu 19 lipca 2012 roku przelał na rachunek bankowy Gminy M. G. kwotę 51.577,68 zł tytułem naprawienia szkody wyrządzonej wywiezieniem ziemi z działki o numerze (...), to nie jest już wzbogacony.

Mając powyższe na uwadze Sąd w punkcie I. wyroku, na podstawie wymienionych wyżej przepisów prawa materialnego, oddalił powództwo powodów A. P. i R. P. (1) przeciwko R. P. (2).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc. Pozwany wygrał niniejszy proces w całości i dlatego powodowie powinni zwrócić mu poniesione koszty procesu, na które złożyły się koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3.600,00 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł. Wysokość stawki wynagrodzenia występującego w sprawie radcy prawnego określono na podstawie § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego
z urzędu (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 490).

1 Pewności nie ma chociażby dlatego, że w piśmie z dnia 22 maja 2012 roku powódka wskazała, że w dniu 19 maja 2012 roku na działce o numerze (...) ponownie dokonano kradzieży piachu /k. 23 akt administracyjnych/.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Alicja Nałęcz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Grudziądzu
Osoba, która wytworzyła informację:  Maciej Lubiński
Data wytworzenia informacji: