Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2021 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Marcin Kolasiński

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Magdalena Hausman

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2021 roku w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa M. L.

przeciwko K. B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego K. B. na rzecz powódki M. L. kwotę 10 000 zł (dziesięć tysięcy złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 19 listopada 2020 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego K. B. na rzecz powódki M. L. kwotę 1817 zł (jeden tysiąc osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 1941/20

UZASADNIENIE

M. L. wniosła pozew przeciwko K. B. o zapłatę kwoty 10 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że natknęła się na ofertę sprzedaży domu jednorodzinnego położonego w G. przy ul. (...), którego właścicielem miał być K. B.. Nieruchomość miała zostać nabyta ze środków z kredytu hipotecznego, na co sprzedający wyraził zgodę. W czasie oględzin nieruchomości pozwany nie powiedział powódce, że przedmiot sprzedaży był faktycznie działką w rodzinnym ogrodzie działkowym. Działka miała osobne wejście od ulicy, była ogrodzona, miała bramę przesuwaną, a posadowiony na niej był dom całoroczny. Zdaniem powódki, pozwany celowo zataił tę okoliczność. 2 października 2020 roku strony zawarły umowę przedwstępną zakupu ww. nieruchomości, w ramach której powódka wpłaciła pozwanemu zadatek w kwocie 10 000 zł. Gdy zwróciła się do pozwanego o przekazanie numeru księgi wieczystej nieruchomości, ten poinformował ją, że nieruchomość opisana w umowie przedwstępnej nie stanowi jego własności, lecz jest objęta ROD (...). Powódka została wprowadzona w błąd przez pozwanego, gdyż nie istniał przedmiot umowy przedwstępnej w postaci zabudowanej nieruchomości stanowiącej własność pozwanego. Pismami z 13 listopada 2020 roku powódka wezwała pozwanego do zwrotu zadatku oraz złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

W odpowiedzi na pozew pozwany K. B. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu. Pozwany zaprzeczył, aby przedmiotem umowy przedwstępnej było prawo własności, zaś powódka posiadała wiedzę, że ogródek mieści się na terenie ROD (...). Świadczyła o tym oferta sprzedaży, położenie działki oraz rozmowy stron. Dlatego też pozwany nie jest zobowiązany do zwrotu zadatku, a powódka ze swojej winy odstąpiła od umowy. Zawarta umowa nie została fachowo sporządzona, jednakże wolą stron było przeniesienie prawa do działki (k. 23-24).

Sąd rozpoznał sprawę w postępowaniu uproszczonym (k. 2).

Sąd ustalił, co następuje:

M. L. wraz z mężem P. L. planowali nabycie domu jednorodzinnego. Środki na zakup miały pochodzić z kredytu bankowego. We wrześniu 2020 roku M. L. natknęła się na portalu społecznościowym (...) na ofertę sprzedaży domu z działką o powierzchni około 500 m ², położonego w G. przy ul. (...), za kwotę 290 000 zł. Małżonkowie L. nie byli zainteresowani zakupem działki rekreacyjnej, gdyż korzystali z działki rodziców P. L..

Dowody:

- oferta sprzedaży (k. 27),

- zeznania świadka P. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 44v-45),

- zeznania świadka A. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 45-45v),

- przesłuchanie powódki M. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 46v-47).

M. L. skontaktowała się za pośrednictwem portalu społecznościowego z wystawcą ogłoszenia K. K. - partnerką życiową K. B., któremu przysługiwało prawo do działki w ROD (...). K. K. poinformowała M. L., że dom znajduje się na działkach w T. przy przedłużeniu ul. (...) oraz że jest to ROD (...), pierwszy dom od drogi.

Dowody:

- wiadomości tekstowe z (...) (k 28),

- zeznania świadka K. K. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 46-46v),

- przesłuchanie powódki M. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 46v-47).

Później M. L. w sprawie zakupu kontaktowała się już telefonicznie K. B.. Umówili się na oglądanie nieruchomości. M. L. wraz z mężem dwukrotnie oglądali działkę i dom, przy czym za drugim razem wraz z teściem A. L.. K. B. i K. K. poinformowali M. L., że stale zamieszkują na posesji. W czasie oględzin małżonkowie L. zostali wprowadzeni na działkę bramę wjazdową od drogi publicznej, tj. ul. (...). Działka nie posiadała wjazdu od strony ROD (...), tj. od strony ul. (...), a jedynie furtkę na tyłach działki, którą zasłaniały tuje. Aby wejść czy wjechać na teren działki, nie trzeba było przechodzić czy przejeżdżać przez teren ROD. Działka była ogrodzona żywopłotem, posiadała bramę wjazdową przesuwaną, był na niej garaż blaszany, szambo, pojemniki na śmieci. Na działce posadowiony był murowany, całoroczny dom wyglądający jak dom jednorodzinny, na którym znajdowała się tabliczka z adresem ul. (...). Wokół domu wyłożona była kostka brukowa. Dom był ogrzewany piecem na ekogroszek z podajnikiem. W sąsiedztwie znajdował się dom jednorodzinny.

Dowody:

- zeznania świadka P. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 44v-45),

- zeznania świadka A. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 45-45v),

- zeznania świadka K. K. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 46-46v),

- przesłuchanie powódki M. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 46v-47),

- przesłuchanie pozwanego K. B. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 47v-48).

Podczas obu oględzin K. B. zachowywał się i przedstawiał jako właściciel nieruchomości i nie mówił nic o tym, że do sprzedaży wystawiona była działka w rodzinnym ogrodzie działkowym.

Dowody:

- zeznania świadka P. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 44v-45),

- zeznania świadka A. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 45-45v),

- przesłuchanie powódki M. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 46v-47).

2 października 2020 roku M. L. - jako kupująca - i K. B. - jako sprzedający - zawarli umowę przedwstępną sprzedaży, której przedmiot został opisany jako dom z działką (§ 1 umowy). Umowa przyrzeczona miała być zawarta do 30 stycznia 2021 roku za cenę 290 000 zł (§ 2 umowy). Zgodnie z § 3 pkt 1 umowy sprzedający oświadczył, że na poczet należności z tytułu umowy otrzymał od kupującej gotówką kwotę 10 000 zł tytułem zadatku. W § 3 pkt 3 umowy zastrzeżono, że w razie niewykonania umowy przez kupującą zadatek przepada na rzecz sprzedawcy. Ponadto sprzedawca oświadczył, że zbywane prawo wolne jest od jakichkolwiek obciążeń i roszczeń na rzecz osób trzecich i nie toczy się przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne ((...) umowy). Strony umowy wypełniły przygotowany wcześniej przez K. B. formularz wspólnie, przy czym to M. L. wpisywała dane stron, przedmiot umowy, termin zawarcia umowy, cenę i wysokość zadatku.

Dowód:

- umowa przedwstępna sprzedaży z 2.10.2020 r. (k. 11).

Podczas podpisywania umowy przedwstępnej K. B. powiedział, że nie miał przy sobie dokumentów dotyczących nieruchomości i zobowiązał się do ich dostarczenia w późniejszym terminie. Jeszcze przed podpisaniem umowy przedwstępnej M. L. poinformowała go, że nabycie nieruchomości miało nastąpić ze środków z kredytu, której zabezpieczeniem miała być hipoteka na nabywanej nieruchomości. K. B. podał dane kontaktowe swojego doradcy finansowego, który skontaktował małżonków L. z doradcą kredytowym.

Dowody:

- zeznania świadka P. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 44v-45),

- przesłuchanie powódki M. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 46v-47).

Aby rozpocząć procedurę uzyskania kredytu, M. L. zwróciła się do K. B. o podanie numeru księgi wieczystej nieruchomości, będącej przedmiotem umowy przedwstępnej. Dopiero wówczas, podczas rozmowy telefonicznej, K. B. poinformował ją, że nieruchomość będąca przedmiotem umowy przedwstępnej, jest działką w rodzinnym ogrodzie działkowym.

Dowody:

- zeznania świadka P. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 44v-45),

- przesłuchanie powódki M. L. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 46v-47).

Pismem z 20 października 2020 roku M. L. wezwała K. B. do zwrotu kwoty 10 000 zł tytułem wpłaconego zadatku z uwagi na to, że podczas podpisywania umowy przedwstępnej została oszukana. W piśmie z 2 listopada 2020 roku K. B. odmówił zwrotu żądanej kwoty. Kolejnym pismem z 10 listopada 2020 roku M. L. ponownie wezwała K. B. do zapłaty, tym razem kwoty 20 000 zł, tytułem podwójnego zadatku. Pismem z tego samego dnia złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy przedwstępnej z 2 października 2020 roku. Pismem z 17 listopada 2020 roku K. B. odmówił zapłaty podwójnego zadatku. Przed wymianą ww. pism, w celu odstąpienia od umowy i odzyskania wpłaconych pieniędzy, małżonkowie L. byli w komisie samochodowym prowadzonym przez K. B.. Świadkiem ich rozmowy był P. B..

Dowody:

- pismo M. L. z 20.10.2020 r. wraz z potwierdzeniem nadania (k. 12-13),

- pismo K. B. z 2.11.2020 r. (k. 14-15),

- dwa pisma M. L. z 10.11.2020 r. wraz z potwierdzeniem nadania (k. 16-20),

- pismo K. B. z 17.11.2020 r. wraz z potwierdzeniem nadania (k. 25v-26),

- zeznania świadka P. B. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 45v-46),

- przesłuchanie pozwanego K. B. (nagranie rozprawy z 8.10.2021 r. – protokół skrócony na k. 47v-48).

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony powyżej stan faktyczny ustalony został na podstawie dokumentów wymienionych w poprzedniej części uzasadnienia, jak również w oparciu o zeznania świadków P. L. i A. L. oraz przesłuchanie powódki M. L.. Tylko w nieznacznej części sąd opierał się w ustaleniach faktycznych na zeznaniach świadków P. B. i K. K. oraz przesłuchaniu pozwanego K. B..

Dowody z dokumentów, poza ofertą sprzedaży (k. 27), nie były podważane przez strony, w związku z czym stanowiły wiarygodną podstawę ustaleń faktycznych.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków P. L. i A. L. oraz przesłuchaniu powódki, które to dowody były ze sobą spójne, a ponadto znajdowały oparcie w zasadach logiki i doświadczenia życiowego. Przesłuchanie pozwanego w zakresie, w jakim było sprzeczne z relacjami ww. osób, nie zasługiwało więc na wiarygodność. Przede wszystkim za logicznie uznać należało postępowanie powódki i jej męża, którzy zainteresowani byli nabyciem prawa własności domu i działki, a nie jedynie działki rekreacyjnej zabudowanej domem. Jeżeli chcieli wziąć kredyt na zakup i nie byli właścicielami nieruchomości, to oczywistym było, że kredyt musiał być zabezpieczony hipoteką na nabywanej nieruchomości, co byłoby niemożliwe przy działce w rodzinnym ogrodzie działkowym. Twierdzenia strony pozwanej o ustanowieniu hipoteki na mieszkaniu teścia powódki, były mało przekonujące. Działka rekreacyjna nie była małżonkom L. potrzebna, gdyż korzystali z działki należącej do rodziców P. L.. Ponadto wygląd domu i jego otoczenia oraz jego prezentacja przez pozwanego w czasie oględzin, mogły sugerować, że przedmiotem sprzedaży jest prawo własności nieruchomości. Gdyby powódka i jej mąż już wtedy wiedzieli, że na sprzedaż wystawiona była działka w ROD, zapewne już wówczas zrezygnowaliby z zakupu. Podkreślenia wymaga, że nawet przy podpisaniu umowy przedwstępnej powódce nie przedłożono żadnych dokumentów dotyczących nabywanej działki. Mając na uwadze zasady doświadczenia życiowego, osoba wystawiająca rzecz na sprzedaż, jest przygotowana na spotkania i rozmowy z kontrahentami i posiada dokumenty potrzebne do sprzedaży, np. wykazujące, że jest właścicielem rzeczy. W ocenie sądu, powyższe okoliczności wskazywały, że rzeczywisty stan prawny działki nie został powódce ujawniony.

Zeznania świadka K. K. generalnie zasługiwały na wiarygodność, tym niemniej sąd nie dał wiary zeznaniom świadka w zakresie twierdzeń, że pozwany podczas oprowadzania powódki po posesji informował ją, że jest to działka ROD.

Zeznania świadka P. B. były mało konkretne i nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Już z samego przesłuchania pozwanego wynikało, że świadek uczestniczył w rozmowie, która miała miejsce wtedy, gdy powódka chciała odstąpić od umowy, a więc już po podpisaniu umowy przedwstępnej. Zeznania świadka P. B. nie dotyczyły więc rozmów stron przed podpisaniem umowy.

Strona powodowa w niniejszej sprawie domagała się zwrotu zadatku, powołując się na dokonane przez siebie odstąpienie od umowy, spowodowane wprowadzeniem jej w błąd przez pozwanego co do przedmiotu umowy przedwstępnej. Okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie był fakt odstąpienia przez powódkę od umowy przedwstępnej z 2 października 2020 roku. Kwestią sporną, podlegającą rozstrzygnięciu sądu, było ustalenie, czy powódka może się domagać zwrotu 10 000 zł, które przekazała na rzecz pozwanego tytułem zadatku na poczet ceny zakupu. Wskazać w tym miejscu należy, że zadatek w istocie ma charakter częściowego spełnienia świadczenia (zapłaty ceny sprzedaży), gdyż w razie zawarcia umowy przyrzeczonej podlega zaliczeniu na poczet ceny. Zadatek może podlegać zwrotowi w razie niewykonania umowy w przypadkach określonych ustawą lub umową. Zadatek podlega ponadto zwrotowi w razie zniweczenia skutków prawnych umowy, na podstawie której pierwotnie go zapłacono.

Zgodnie z art. 394 § 1 k.c. w braku odmiennego zastrzeżenia umownego albo zwyczaju zadatek dany przy zawarciu umowy ma to znaczenie, że w razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić i otrzymany zadatek zachować, a jeżeli sama go dała, może żądać sumy dwukrotnie wyższej. W razie rozwiązania umowy zadatek powinien być zwrócony, a obowiązek zapłaty sumy dwukrotnie wyższej odpada. To samo dotyczy wypadku, gdy niewykonanie umowy nastąpiło wskutek okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności albo za które ponoszą odpowiedzialność obie strony (art. 394 § 3 k.c.).

Powyższy przepis określa trzy potencjalne sytuacje, w których powódka mogłaby się domagać zwrotu zadatku. Pierwszą z nich jest niewykonanie umowy przez pozwanego, drugą rozwiązanie umowy, zaś trzecią niewykonanie umowy wskutek okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności albo za które odpowiedzialność ponoszą obie strony.

W ocenie sądu w niniejszej sprawie przyjąć należało, że umowa przyrzeczona nie doszła do skutku ze względu na okoliczności, za które odpowiedzialność ponoszą obie strony (394 § 3 in fine k.c.).

W pierwszej kolejności podnieść trzeba, że strony nie dochowały należytej staranności przy sporządzaniu umowy przedwstępnej. Umowa ta została bowiem sporządzona przez strony w sposób wysoce nieprofesjonalny, albowiem w umowie brak było dokładnego określenia nieruchomości będącej jej przedmiotem, położenia nieruchomości, powierzchni domu i działki. Strony w umowie określiły, że jej przedmiotem jest „dom z działką” (§ 1 umowy). Według sądu, mając na uwadze zasady doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania, już to sformułowanie mogło wprowadzać powódkę w błąd co do przedmiotu umowy. Jeżeli bowiem przedmiotem umowy był „dom z działką”, to mogło to sugerować, że chodzi o prawo własności nieruchomości. Gdyby chodziło o działkę ROD, to kolejność powinna być inna, tj. „działka z domem”, albowiem to prawo do działki jest podstawowym prawem związanym z działkami ROD.

W dalszej kolejności należy wskazać, że w (...) umowy przedwstępnej pozwany oświadczył, że zbywane prawo wolne jest od jakichkolwiek obciążeń i roszczeń na rzecz osób trzecich i nie toczy się również przeciwko niemu postepowanie egzekucyjne. Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z 13 grudnia 2013 roku o rodzinnych ogrodach działkowych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 1073), przez prawo do działki należy rozumieć ustanowiony zgodnie z ustawą tytuł prawny uprawniający do korzystania z działki. Z kolei art. 7 powołanej ustawy stanowi, że ROD zakładane są na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz stowarzyszeń ogrodowych. Działki w ROD nie można zatem obciążyć prawem osoby trzeciej ani prowadzić z niej postępowania egzekucyjnego. Powyższe postanowienia umowne również wprowadzały w błąd co do rzeczywistego przedmiotu sprzedaży.

Ponadto na terenie działki ROD nie może znajdować się obiekt gospodarczy o powierzchni zabudowy przekraczającej 35 m ² oraz o wysokości przekraczającej 5 m przy dachach stromych i 4 m przy dachach płaskich (art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych). Mogą się na nim znajdować jedynie altany działkowe w rozumieniu ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, tj. wolnostojące budynki rekreacyjno-wypoczynkowego lub inne obiekty budowlane spełniające taką funkcję, o powierzchni zabudowy do 35 m ² oraz o wysokości do 5 m przy dachach stromych i do 4 m przy dachach płaskich (art. 2 pkt 9a ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych). Dom posadowiony na działce położonej przy ul. (...) bez wątpienia nie spełniał kryteriów określonych w przywołanej ustawie. Dom jest murowany, jest na nim tabliczka z numerem, wokół domu położona jest kostka brukowa. Na działce znajduje się blaszany garaż, jest oddzielna brama wjazdowa od drogi publicznej. Wygląd działki i domu również mógł sugerować powódce, że nie chodzi o działkę ROD, a normalną nieruchomość. Posesja z pewnością nie wyglądała tak, jak typowa działka ROD z małą altanką, uprawami itp. Także położenie działki mogło być dla powódki mylące, bowiem znajdowała się ona na skraju ogrodu działkowego, a w sąsiedztwie znajdował się dom jednorodzinny. Wejście na aleję ogrodów działkowych było z tyłu i zarośnięte. Okolicznością, która z pewnością zmyliła powódkę co do stanu prawnego nieruchomości, był również fakt, że pozwany wraz z partnerką życiową stale zamieszkiwali na działce, czego wprost zakazuje ustawa o rodzinnych ogrodach działkowych (art. 12).

Należy również przyjąć, że skoro powódka chciała finansować zakup nieruchomości z kredytu zabezpieczonego hipoteką, o czym wcześniej informowała pozwanego, to nie mogła tego uczynić, chcąc kupić działkę w ROD. Dodatkowo pozwany nie poinformował powódki o formalnościach, jakie wiążą się z zakupem działki, co czyniło zeznania powódki wiarygodnymi odnośnie jej niewiedzy, że nieruchomość będąca przedmiotem umowy stanowi działkę ROD. Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o rodzinnych ogródkach działkowych, działkowiec w drodze umowy może przenieść prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki na rzecz pełnoletniej osoby fizycznej (przeniesienie praw do działki), a umowę zawiera się w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. W umowie przedwstępnej zawartej między stronami nie uczyniono też zastrzeżenia o konieczności zatwierdzenia umowy przeniesienia praw przez stowarzyszenie ogrodowe (art. 42 ust. 2 ustawy), co byłoby konieczne dla skuteczności umowy przenoszącej prawo.

W kontekście powyższych rozważań, zdaniem sądu, nie miał znaczenia fakt, że powódka nie wykazała, ażeby po zawarciu umowy została zmieniona treść ogłoszenia (k. 27).

Odnosząc się natomiast do korespondencji prowadzonej przez powódkę z K. K. (k. 28), to sąd przekonały twierdzenia powódki, że powódce chodziło jedynie o lokalizację nieruchomości, a nie kupno działki w ROD.

W konsekwencji powyższych uwag przyjąć należało, że niewykonanie umowy nastąpiło wskutek okoliczności, za które odpowiedzialność ponosił pozwany K. B.. Nie można jednak jednoznacznie przesądzić, że to pozwany był wyłącznie odpowiedzialnym za niewykonanie umowy, albowiem takie okoliczności występowały również po stronie powódki. Były nimi choćby wadliwe sporządzenie umowy przedwstępnej czy brak zażądania przedstawienia dokumentów dotyczących własności nieruchomości przed zawarciem umowy.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie 394 § 3 in fine k.c., sąd orzekł, jak w punkcie I sentencji wyroku, zasądzając od pozwanego na rzecz powódki kwotę 10 000 zł tytułem zwrotu wpłaconego zadatku.

O odsetkach za opóźnienie orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c.

O kosztach procesu w punkcie II. wyroku orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Powódka wygrała niniejszą sprawę w całości, w związku z czym należał się jej od pozwanego zwrot wszystkich poniesionych kosztów procesu, na które składały się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 500 zł, wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym w wysokości 1800 zł (§ 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych /tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 265/) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Wskutek błędu rachunkowego przy zasądzeniu na rzecz powódki kosztów procesu sąd pierwotnie nie uwzględnił opłaty sądowej od pozwu (500 zł), co zostało sprostowane postanowieniem z 12 listopada 2021 roku.