Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

POSTANOWIENIE

Dnia 21 listopada 2023 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy

w składzie:

Przewodniczący:

sędzia Lucyna Gurbin

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 listopada 2023 roku w G.

sprawy z powództwa J. W.

przeciwko Skarbowi Państwa Zakładowi Karnemu Nr 2 w G.

o ustalenie

postanawia:

nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu na rzecz radcy prawnego A. M. kwotę 2.820 zł (dwa osiemset dwadzieścia złotych), tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu.

Sygn. akt IV P 372/22

UZASADNIENIE

Powód J. W. wniósł pozew przeciwko Zakładowi Karnemu nr 2 w G. o

ustalenie istnienia stosunku pracy pomiędzy nim a pozwanym w okresie od dnia 15.10.2021r. do 15.02.2022r. na stanowisku sprzątacza na placu (...) w G. w pełnym wymiarze godzin;

zasądzenie kwoty 50.000,00 zł od pozwanego na rzecz powoda wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę w wyniku mobbingu, który spowodował u powoda rozstrój zdrowia.

W związku z tym, że pozew był nieprecyzyjny powód wnosił o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, Sąd ustanowił dla powoda pełnomocnika z urzędu, który określił roszczenia powoda wobec pozwanego (pismo pełnom. powoda k. 34).

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o odrzucenie pozwu, ewentualnie o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wg norm przepisanych.

Pełnomocnik pozwanego wskazywał, że zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 19.11.2021r. Dz. Urz. M.S. z dn. 22.11.2021 r. poz. 277 i 298 z dniem 30.11.2021 r. zniesiono Zakład Karny nr 2 w G. i utworzono Oddział Zewnętrzny Zakładu Karnego nr 1 w G., zaś należności i zobowiązania likwidowanego zakładu przejął Minister Sprawiedliwości.

Ponadto pełnom. pozwanego wyjaśniał, że roszczenie powoda nie spełnia kryterium materialnoprawnego sprawy cywilnej, co uzasadnia żądanie odrzucenia pozwu.

Pozwany szczegółowo odniósł się do roszczeń powoda wskazując, że nie mają one charakteru pracowniczego i nie należą do kategorii spraw z zakresu prawa pracy.

Pismem z dnia 28.09.2023r. powód cofnął pozew i zrzekł się roszczenia (pismo powoda k. 69).

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydz. Pracy postanowieniem z dnia 30.10.2023r. umorzył postępowanie w sprawie (postanowienie z dnia 30.10.2023r. k. 71).

Sąd zważył, co następuje:

Postanowieniem z dnia 21.11.2023r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydz. Pracy nakazał wypłacić pełnomocnikowi powoda kwotę 2.820,00 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu (postanowienie z dnia 21.11.2023r. k. 72).

Pełnomocnik z urzędu jest radcą prawnym i mają do niego zastosowanie przepisy rozporządzenia z dnia 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. 2023 poz. 2437). W szczególności do sprawy powoda zastosowanie miałby § 15 ustęp 1 pkt 2 i 3 w zw. z § 8 pkt 5.

Powód domagał się zasądzenia kwoty 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za mobbing, oraz ustalenie istnienia stosunku pracy. Przy zastosowaniu powyższych przepisów co do zadośćuczynienia kwota zastępstwa wyniosłaby 2.400,00 zł (2.400 x 75% = 1.800), w zakresie żądania ustalenia stosunku pracy kwota wyniosłaby 60 zł. Łączne wynagrodzenie dla pełnomocnika przy zastosowaniu rozporządzenia z dnia 3.10.2016r wynosiłoby 1.860,00 zł plus podatek VAT. Mając jednak na względzie orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 kwietnia 2023r. sygn. SK 53/23, w którym to orzeczeniu Trybunał Konstytucyjny orzekł, że brak jest jakichkolwiek podstaw do różnicowania stawki minimalnej dla radcy prawnego działającego z wyboru lub z urzędu, Sąd zastosował do rozliczenia kosztów rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2023r poz. 1935). Powyższe rozporządzenie zawiera korzystniejsze rozstrzygniecie kosztów dla pełnomocnika. Do niniejszej sprawy Sąd zastosował § 9 ustęp 1 pkt 2 i 3 w zw. z § 2 pkt 5 stawki kolejno wyniosły:

- w zakresie zadośćuczynienia 3.600,00 zł (3.600 x 75% = 2.700)

- w zakresie ustalenia istnienia stosunku pracy 120,00 zł.

Łącznie dało to kwotę 2.820,00 zł. Sąd zastosował korzystniejsze dla pełnomocnika rozliczenie i uznał, że w tym przypadku nie ma podstaw do zasądzenia podatku VAT. Należy wskazać, że podatek VAT od kwoty 1.880,00 zł wyniósłby 432,40 zł co dałoby kwotę łączną kosztów zastępstwa 2.312,40 zł. Zastosowanie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. na podstawie którego Sąd przyjął korzystniejsze zastosowanie, ponieważ pełnomocnik uzyskał kwotę 2.820,00 zł zwalniało z obowiązku zasądzenia podatku VAT. Przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. nie zawierają § 4 ustęp 3 o obowiązku podwyższenia opłat wymienionych w rozporządzeniu o kwotę podatku od towaru i usług wyliczonej według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towaru i usług.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji.