Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2024 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: asesor sądowy Wojciech Frela

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Klaudia Schoen

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 13 marca 2024 roku w G.

sprawy z powództwa A. K.-Ś.

przeciwko Bank (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4.842,50 zł (cztery tysiące osiemset czterdzieści dwa złote 50/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia
24 marca 2022 roku do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.317 zł (tysiąc trzysta siedemnaście złotych 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, w tym kwotę 900 zł (dziewięćset złotych 00/100) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 384/23

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 29 marca 2024 roku

Powód A. Ś. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego Banku (...) S.A. kwoty 4.842,50 zł tytułem zwrotu pieniędzy utraconych w wyniku nieautoryzowanych transakcji, z odsetkami ustawowymi
za opóźnienie od dnia 2 marca 2022 roku do dnia zapłaty, a także zwrot kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powódka przedstawiła podstawę faktyczną roszczenia
wraz z argumentacja na poparcie roszczenia. (k.4-39)

W odpowiedzi na pozew pozwany Bank (...) S.A. z siedzibą w W. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew zaprezentowano argumenty przemawiające za stanowiskiem pozwanego. (k. 55-138)

W dniu 26 października 2023 roku (data wpływu) pogląd istotny dla sprawy wyraził Rzecznik (...). (k. 162-170)

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił, co następuje:

A. K. Ś. oraz Bank (...) łączyła umowa o prowadzenie rachunku bankowego.

Okoliczności bezsporne oraz informacje ogólne o kliencie k. 13, umowa rachunku bankowego, karty debetowej oraz dostępu do usług przez kanały bankowości elektronicznej k. 81-92

W Regulaminie ogólnego świadczenia usług bankowych dla osób fizycznych w Banku (...) S.A. ustalono warunki korzystania z kanał bankowości elektronicznej
(dalej jako regulamin). W myśl § 57 ust. 1 regulaminu posiadacz rachunku i bank, jak również inne podmioty, o których mowa w § 59 ust. 1-4 mogą przez kanały bankowości elektronicznej w zakresie określonym w ust. 3 składać oświadczenia woli lub wiedzy, w postaci elektronicznej w tym również dokonywać autoryzacji mobilnej oświadczeń składanych w placówce banku. Oświadczenia, w tym określone w § 59 mogą być składane wyłącznie w ramach funkcji dostępnych w kanałach bankowości elektronicznej. O funkcjach dostępnych w kanałach bankowości elektronicznej, bank informował za pośrednictwem aktywnego kanału bankowości elektronicznej oraz na stronie internetowej banku. Funkcje kanału bankowości elektronicznej mogą być również określone w Regulaminie.
Zgodnie z § 58 ust. 5 do złożenia bankowi oświadczenia przez kanał bankowości elektronicznej wymagane jest dokonanie autoryzacji oświadczenia. Bank potwierdza otrzymanie oświadczenia komunikatem za pośrednictwem użytego kanału bankowości elektronicznej. W myśl § 59 posiadacz rachunku i bank mogą przez kanał bankowości elektronicznej składać oświadczenia związane
z dokonywaniem czynności bankowych, czynności dotyczącymi papierów wartościowych, instrumentów finansowych lub produktów finansowych, innymi usługami świadczonymi przez bank. W regulaminie określono dany identyfikujące oraz sposób autoryzacji oświadczeń w poszczególnych kanałach bankowości elektronicznej.

Dowód: Regulamin ogólnego świadczenia usług bankowych k. 81-92

W dniu 28 lutego 2022 roku powódka otrzymała wiadomość e-mail, w którym jak nadawca widniała platforma V.. Wiadomość zawierała informacje, że kupujący zapłacił za towar: kurtka damska typu parka. W treści wiadomości wskazano, że aby otrzymać środki na konto konieczne jest weryfikacja tożsamości, aby system upewnił się, że nikt poza powódką nie korzysta z danych płatniczych. Wskazano, że V. jest chroniony certyfikatem (...), który potwierdza jego bezpieczeństwo dla użytkownika. Na stronie z certyfikatem (...) użytkownicy mogą dokonywać zakupów i wprowadzać hasła, nie martwiąc się o swoje dane.

Dowód: wiadomość e-mail k. 15

Dnia 28 lutego 2022 roku popołudniu powódka była z mężem i dzieckiem na spacerze.
Na skrzynkę mailową powódka otrzymała wiadomość z vinted. W wiadomościach e-mail wskazano,
że osoba zakupiła przedmiot i powódka mam wejść w link w celu dokonania zapłaty za ten przedmiot. Powódka kliknęłam w ten link, który przekierował ją na stronę banku. Następnie powódka zalogowała się, podając dane do logowania. Strona do logowania wyglądała jak oryginalna strona. Widoczne było to samo logo, nic nie wzbudzało podejrzeń powódki. W otrzymanym linku, który automatycznie przekierował powódkę do strony banku, był widoczny adres logowania się przez aplikację do banku. Powódka uwierzytelniła transakcje w aplikacji, myśląc, że loguje się do strony banku. Po kliknięciu
w link powódka wpisała login, hasło, numer PESEL. W dniu 28 lutego 2022 roku powódka nie dokonywała aktywacji nowego urządzenia. Powódka nie otrzymała kodu aktywacyjnego do instalacji aplikacji na nowym urządzeniu. Pojawił się komunikat, że trwa autoryzacja, co trwało dosyć długo. Powódka była przekonana, że jest coś z zasięgiem lub zawiesił się telefon, ponieważ nic się nie działo. Następnie powódka odłożyła telefon do kieszeni. Po około godzinie powódka wyciągnęła telefon
i spostrzegła komunikat ze strony banku odnośnie wypłaty środków z konta poprzez BLIK oraz logowanie do bankowości mobilnej z innego urządzenia. Wzbudziło to niepokój powódki, ponieważ nie przeprowadziła takiej transakcji. Powódka spróbowałam się zalogować przez aplikację mobilną, ale nie było już możliwe z powodu utraty danych do logowania. Powódka zadzwoniłam na infolinie
i przedstawiłam sprawę, pracownikowi banku. Powódka wskazała, że otrzymała powiadomienie
o wypłacie środków. Pracownik banku sprawdził transakcje i zapytał, czy na pewno powódka nie wykonała transakcji, ponieważ widzi, że w trakcie wykonywania są kolejne przelewy.
Powódka zaprzeczyła wykonaniu transakcji. Pracownik banku poinformował powódkę, że ktoś włamał się na jej konto. Poinstruowano powódkę, że ma złożyć pisemną reklamacje do banku i złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. Wieczorem powódka udała się na policję i wtedy też otrzymała z opóźnieniem powiadomienia o wypłatach z konta. Nieznana osoba wykonała kilka przelewów z konta oszczędnościowego na osobiste i kilka przelewów natychmiastowych z konta powódki na konto innej osoby. Dokonano również dwóch wypłaty z konta przez bankomat
za pośrednictwem BLIK. Konto powódki zostało zablokowane. Musiała się ona udać się do placówki w celu odzyskania danych do logowania. Powódka wcześniej nie korzystała z portalu z portalu V. jako sprzedawca oraz nabywca. W dniu 28 lutego 2022 roku powódce wydawało się, że zna zasady bezpiecznego korzystania z V.. Powódka nie wiedziała, że lepiej korzystać z portfela V.. Powódka nie znała zasad płatności przewidzianych w regulaminie V.. Wcześniej powódka korzystała z serwisu (...). Powódka zapoznawała się z regulaminem V., ale w tym czasie miała małe dziecko, był to okres kolek, w którym powódka byłam zmęczona. Powódka znała sposób autoryzacji transakcji w aplikacji mobilnej banku. Polegało to na zalogowaniu się do aplikacji, wpisaniu hasło do logowania. Powódka korzystała z płatności telefonem. Na telefonie powódki nie był zainstalowany program antywirusowy. Powódka zapoznawała się z informacjami z banku
co do cyberbezpieczeństwa. Powódka nie uczestniczyła w szkoleniach w zakresach cyberbezpieczeństwa. Powódka pracuje w domu pomocy społecznej jako referent. W pracy korzysta
z Internetu i narzędzi informatycznych, ale aktualnie przebywa urlopie na wychowawczym.
Nigdy wcześniej powódka nie miała takich sytuacji związanych z próbą wyłudzenia danych.

Dowód: przesłuchanie powódki protokół skrócony k. 195-196, nagranie zgłoszenia nieautoryzowanych transakcji k. 157

Na koncie bankowym powódki wykonano kilka transakcji polegających na wypłacie gotówki w bankomatach w łącznej kwocie 1000 zł oraz przelewów natychmiastowych na łączną kwotę 3800 zł. Powódka została obciążona kosztami prowizji w łącznej kwocie 42,50 zł.

Dowód: potwierdzenie przelewów k. 19-31

Pozwany nie uwzględnił reklamacji powódki dotyczący wypłaty środków oraz przelewów natychmiastowych. Pozwany wskazał, że otrzymał prawidłowe dyspozycje przeprowadzenia transakcji. W przypadku udostepnienia danych do logowania powódka naruszyła regulamin banku. Powódka nie wykazała również, aby wykonane transakcje stanowiły przestępstwo. Bank (...) nie uwzględnił odwołania powódki. Reklamacja zakończyła się odpowiedzią odmowną. Stwierdzono, że bank nie ponosi odpowiedzialności za zaistniała sytuację. Bank uznał, że powódka podała swoje dane do logowania, chociaż nie powinna tego uczynić.

Dowód: odpowiedź na zgłoszenie (...) k. 33-34, odwołanie k. 35,odpowiedź na zgłoszenie (...) k. 36, przesłuchanie powódki protokół skrócony k. 195-196

Postanowieniem z dnia 9 czerwca 2022 roku umorzono śledztwo w sprawie doprowadzenia
w dniu 28 lutego 2022 roku za pośrednictwem sieci internetowej w celu osiągniecia korzyści majątkowej do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 4800 zł A. K. Ś. podczas sprzedaży kurtki przeciwdeszczowej M. na portalu V..pl kupującemu posługującymi się loginem ronald_davis, który przesłał za pomocą wiadomości e-mail fałszywego link do odbioru płatności z vinted.pl i uzyskał dane dostępowe do rachunku bankowego A. K. Ś. oraz dokonał nieautoryzowanych transakcji bankowych tj. o czyn
z art. 286 § 1 kk – wobec nie wykrycia sprawy przestępstwa.

Dowód: postanowienie o umorzeniu śledztwa k. 192-193

Sąd zważył, co następuje:

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o dowody z dokumentów załączonych do akt sprawy
oraz dowód z przesłuchania powódki.

W myśl art. 327 § 1 pkt 2 kpc w uzasadnieniu należy wskazać przyczyn, dla których Sąd odmówił dowodom wiarygodności i mocy dowodowej, zatem a contrario zbędnym jest wskazywanie przyczyn, dla których Sąd uznał dowód za wiarygodny.

Obowiązki użytkownika instrumentu płatniczego określa art. 42 Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 30 dalej jako up. W myśl przywołanego przepisu Użytkownik uprawniony do korzystania z instrumentu płatniczego jest obowiązany:
1) korzystać z instrumentu płatniczego zgodnie z umową ramową oraz 2) zgłaszać niezwłocznie dostawcy lub podmiotowi wskazanemu przez dostawcę stwierdzenie utraty, kradzieży, przywłaszczenia albo nieuprawnionego użycia instrumentu płatniczego lub nieuprawnionego dostępu do tego instrumentu.W celu spełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, użytkownik,
z chwilą otrzymania instrumentu płatniczego, podejmuje niezbędne środki służące zapobieżeniu naruszeniu indywidualnych danych uwierzytelniających, w szczególności jest obowiązany
do przechowywania instrumentu płatniczego z zachowaniem należytej staranności oraz nieudostępniania go osobom nieuprawnionym. Umowa ramowa, o której mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać obiektywne, niedyskryminujące i proporcjonalne postanowienia dotyczące wydawania i użytkowania instrumentu płatniczego.

Zgodnie z art. 45 ust.1, 1a i 2 up. na dostawcy użytkownika spoczywa ciężar udowodnienia,
że transakcja płatnicza została autoryzowana i prawidłowo zapisana w systemie służącym do obsługi transakcji płatniczych dostawcy oraz że nie miała na nią wpływu awaria techniczna ani innego rodzaju usterka związana z usługą płatniczą świadczoną przez tego dostawcę, w tym dostawcę świadczącego usługę inicjowania transakcji płatniczej. Jeżeli transakcja płatnicza jest inicjowana za pośrednictwem dostawcy świadczącego usługę inicjowania transakcji płatniczej, na dostawcy tym spoczywa ciężar udowodnienia, że w zakresie jego właściwości transakcja płatnicza została autoryzowana
i prawidłowo zapisana w systemie służącym do obsługi transakcji płatniczych dostawcy oraz że nie miała na nią wpływu awaria techniczna ani innego rodzaju usterka związana z usługą płatniczą,
za którą ten dostawca odpowiada. Wykazanie przez dostawcę zarejestrowanego użycia instrumentu płatniczego nie jest wystarczające do udowodnienia, że transakcja płatnicza została przez użytkownika autoryzowana albo że płatnik umyślnie albo wskutek rażącego niedbalstwa doprowadził do nieautoryzowanej transakcji płatniczej albo umyślnie albo wskutek rażącego niedbalstwa dopuścił się naruszenia co najmniej jednego z obowiązków, o których mowa w art. 42. Ciężar udowodnienia tych okoliczności spoczywa na dostawcy.

Stosownie do art. 46 ust. 1 i 3 up. z zastrzeżeniem art. 44 ust. 2, w przypadku wystąpienia nieautoryzowanej transakcji płatniczej dostawca płatnika niezwłocznie, nie później jednak niż do końca dnia roboczego następującego po dniu stwierdzenia wystąpienia nieautoryzowanej transakcji, którą został obciążony rachunek płatnika, lub po dniu otrzymania stosownego zgłoszenia, zwraca płatnikowi kwotę nieautoryzowanej transakcji płatniczej, z wyjątkiem przypadku gdy dostawca płatnika ma uzasadnione i należycie udokumentowane podstawy, aby podejrzewać oszustwo,
i poinformuje o tym w formie pisemnej organy powołane do ścigania przestępstw. W przypadku gdy płatnik korzysta z rachunku płatniczego, dostawca płatnika przywraca obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miała miejsca nieautoryzowana transakcja płatnicza. Data waluty
w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie może być późniejsza od daty obciążenia tą kwotą. Płatnik odpowiada za nieautoryzowane transakcje płatnicze w pełnej wysokości, jeżeli doprowadził do nich umyślnie albo w wyniku umyślnego lub będącego skutkiem rażącego niedbalstwa naruszenia co najmniej jednego z obowiązków, o których mowa w art. 42.

W judykaturze wskazuje się, że autoryzacja to zgoda na wykonanie transakcji płatniczej wyrażona przez płatnika w sposób przewidziany w umowie, o tyle uwierzytelnienie to procedura umożliwiająca dostawcy usług (bankowi) na weryfikację tożsamości użytkownika lub ważności stosowania konkretnego instrumentu płatniczego, łącznie ze stosowaniem indywidualnych danych uwierzytelniających tego użytkownika (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia
15 września 2023 r. (...) Legalis nr 3002918).

O stopniu niedbalstwa świadczy stopień staranności, jakiego w danych okolicznościach można wymagać od sprawcy; niezachowanie podstawowych, elementarnych zasad ostrożności,
które są oczywiste dla większości rozsądnie myślących ludzi stanowi o niedbalstwie rażącym. Poziom ww. elementarności i oczywistości wyznaczają okoliczności konkretnego stanu faktycznego, związane m.in. z osobą sprawcy, ale przede wszystkim zdarzenia obiektywne, w wyniku, których powstała szkoda. Rażące niedbalstwo jest czymś więcej niż jedynie niedochowaniem należytej staranności,
a tym bardziej staranności podwyższonej. Nie można więc uzasadniać zarzutu dopuszczenia się rażącego niedbalstwa przez wykazywanie jedynie braku zachowania należytej lub podwyższonej staranności. (por. Wyrok SN z 10.08.2007 r., II CSK 170/07, LEX nr 465906, (...) SA
w W. z 6.08.2020 r., VII AGa 788/19, LEX nr 3115652.)

W ocenie sądu wyżej przedstawione argumenty mają największe znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Zdaniem sądu brak jest podstaw do dalszego przytaczania dorobku orzecznictwa i judykatury, ponieważ obficie uczyniły to strony w pismach procesowych oraz rzecznik finansowy w swej opinii.

Przenosząc powyższe na grunt w niniejszej sprawy to na pozwanym banku jako dostawcy usług płatniczych spoczywał ciężar dowodu wykazania autoryzacji transakcji przez powódkę
oraz faktu, iż powódka doprowadziła do nieautoryzowanych transakcji w drodze rażącego niedbalstwo. Dodatkowo jak wynika z art. 45 ust. 3 up sam fakt wykazania, że doszło do uwierzytelnienia transakcji nie oznacza, że transakcje zostały autoryzowane. W ocenie sądu nie można zarzucić powódce rażącego niedbalstwa. Powódka padła ofiarą wyłudzenia danych płatniczych
za pomocą „phishingu”. Sprawcy wysłali do powódki wiadomość e-mail dotyczącą sprzedaży przedmiotu wystawionego przez powódkę na platformie V.. W ocenie sądu wygląd wiadomości
e-mail mógł wprowadzić powódkę w błąd co do nadawcy wiadomości (k.16). W wiadomość widnieje logo serwisu (...). W polu nadawcy również widoczna jest nazwa portalu, a więc nie jest możliwa weryfikacja adres e-mail, z którego wysłano wiadomość. Zdaniem sądu wygląd wiadomości mógł nie budzić wątpliwości przeciętnego użytkownika. Sąd podziela opinię rzecznika finansowego
o wyszukanym sposobie działań sprawców wyłudzenia danych. W treści wiadomości wskazano, że jej celem jest weryfikacja tożsamości, aby system upewnił się, że nikt nie korzysta danych płatniczych użytkownika. W wiadomość znajduje się informacja o ochronie certyfikatem (...), który ma potwierdzać bezpieczeństwo dla użytkowników. W ocenie sądu treść przesłanej wiadomości może nie wzbudzić wątpliwości przeciętnego użytkownika. Zawiera ono odwołanie do ochrony certyfikatem,
co ma uśpić czujność adresat. Ponadto weryfikacja konta bankowego celem otrzymania środków pochodzących ze sprzedaży produktu za pośrednictwem serwisu nie wydaje się podejrzana. W tym zakresie sąd nie podziela twierdzeń pełnomocnika pozwanego, że jako powódka jako sprzedawca powinna mieć wątpliwości co do podania swych danych. Zdaniem sądu sprawcy oszustwa przedstawili racjonalny powód z perspektywy sprzedawcy. Odnosząc się do zarzutu nie użycia portfela V. wskazać należy, że załączony do odpowiedzi na pozew regulamin korzystania
z V. obowiązuje od dnia 12 września 2022 roku (k. 118-130). Zatem treści w nim zawarte nie obowiązywały w chwili dokonania nieautoryzowanych transakcji w lutym 2022 roku. Na pozwanym spoczywał ciężar dowodu wykazania przesłanek pełnej odpowiedzialności powódki, a więc to na pozwanym spoczywał ciężar dowodu przedstawienia regulaminu obowiązującego w momencie dokonania autoryzowanych transakcji. Nie można również uznać, że znajomość korzystania z reguł płatności należy do zasad doświadczenia życiowego. Sąd miał również na uwadze, że nie można uznać za rażące niedbalstwo nieskorzystanie z portfela V.. W ocenie sądu nie można czynić zarzutu użytkownikowi nieskorzystania z konkretnej usługi w sytuacji, gdy serwis pozostawia użytkownikowi możliwość wyboru, z której usługi chce skorzystać. Z brzmienia regulaminu załączonego akt sprawy wynika, że od września 2022 roku korzystanie z portfela V. jest obligatoryjne. Stan obowiązujący w lutym 2022 roku uznać należało za niewykazany. Sąd podziela argumenty pełnomocnika powódki co do nie zapoznawania się przez użytkowników z regulaminami serwisów internetowych. Zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego regulaminy są długie, napisane małą czcionką oraz niezwykle łatwo jest je pominąć poprzez kliknięcie i oznaczenie potwierdzenia zapoznania się z nimi. Regułą jest fakt, iż użytkownicy nie znają szczegółowo regulaminu, a obsługi serwisu uczą się w praktyce, korzystając z niego. Sąd miał na uwadze,
że powódka wcześnie nie korzystała z portalu V. i zasady co do płatności na nim obowiązujące nie były jej znane. Mając na uwadze wyżej przywołane zasady doświadczenia życiowego zdaniem sądu brak znajomości regulaminu nie przesądza o rażącym niedbalstwie. Sąd miał na uwadze,
że dzisiejszych czasach informacje o oszustwach internetowych są powszechnie dostępne, jak również wzrasta świadomość co do bezpieczeństwa w Internecie. Nie zmienia to jednak faktu, że mimo to dalej dochodzi do oszustw internetowych, ponieważ w realiach życia codziennego łatwo jest stracić czujność przez różne prozaiczne czynniki takie jak zmęczenie czy pośpiech. Tak też było w realiach niniejszej sprawy, ponieważ cała sytuacja zaczęła się dla powódki od wiadomości e-mail na spacerze
z dzieckiem.

W ocenie sądu suma wyżej przedstawionych czynników powoduje, że zdaniem sądu powódka nie dopuściła się rażącego niedbalstwa, a tym samym pozwany nie wykazał przesłanek zwalniających do od odpowiedzialności. W związku z tym powództwo należało uwzględnić w całości.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie
art. 481 § 1 kc w zw. z art. 46 ust. 1 up.. Powódka zgłosiła nieautoryzowane transakcje w dniu
28 lutego 2022 roku, zatem w dniu 1 marca 2022 upływał termin do zwrotu nieautoryzowanych transakcji przez bank. Świadczenie stało się wymagalne z dnia 2 marca 2022 roku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc. Powódka wygrała sprawę w całości.
Na kosztów powódki złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 400 zł, opłata skarbowa
od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 900 zł.
Na koszty pozwanego złożyły się: opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 900 zł. O odsetkach ustawowych za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty orzeczono na podstawie art. 98 § 1(1) kpc.

ZARZĄDZENIE

1. odnotować w kontrolce uzasadnień;

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanego (portal);

3. z wpływem lub za miesiąc.

G., 25.04.2024 r.