Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Andrzej Antkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2024 r. w Grudziądzu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.360,00 zł (dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty;

II oddala powództwo w pozostałej części;

III zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 485,11 zł (czterysta osiemdziesiąt pięć złotych 11/100) tytułem zwrotu części kosztów procesu, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 495/23

UZASADNIENIE

M. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w S. kwoty 8.210 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty, tytułem dopłaty do wypłaconego już odszkodowania za uszkodzenie pojazdu w trakcie kolizji drogowej z 26 maja 2022 r. i zwrotu poniesionych przez powoda wydatków związanych z wykonania kalkulacji kosztów naprawy pojazdu – 250 zł.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, iż w dniu 26 maja 2022 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzeniu uległ samochód marki V. (...) o nr rejestracyjnym (...). Sprawcą kolizji został uznany kierowca innego pojazdu, który był ubezpieczony z tytułu odpowiedzialności cywilnej u pozwanego.

Powód wskazał, iż pozwany przyjął odpowiedzialność za skutki wypadku i wypłacił na rzecz poszkodowanego odszkodowanie w wysokości 11.640,00 zł, przy czym kwota ta została zdecydowanie zaniżona. Powód dodał, że szkoda została rozliczona jako całkowita. Z wyceny sporządzonej na zlecenie powoda wynika, że wartość pojazdu przed szkodą wynosiła 24.600 zł, a po szkodzie (...).000 zł. Tym samym należne odszkodowanie jest równe kwocie 19.600 zł, ponieważ pozwany wypłacił kwotę 11.640 zł, a powód poniósł koszt wykoannia wyceny pojazdu w kwocie 250 zł, to do dopłaty pozostało 8.210 zł (k. 4-4v akt).

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych (k. 52-53 akt). Podniosła, że fakt zaistnienia w sprawie szkody całkowitej jest bezsporny między stronami, albowiem koszt naprawy uszkodzonego pojazdu przekraczałby ustaloną przez pozwanego wartość pojazdu powoda przed kolizją. Dodała, że przyznała poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 11.200 zł, przyjmując wartość rynkową pojazdu przed szkodą na 22.600 zł, a wartość pozostałości na 11.400 zł. Następnie na podstawie kolejnej decyzji dokonała dopłaty na rzecz poszkodowanego 11.200 zł ze względu na sprzedaż uszkodzonego pojazdu za 11.400 zł, a na podstawie decyzji z 17 lutego 2023 r. dokonała kolejnej dopłaty w kwocie 240 zł, łącznie zatem wypłaciła poszkodowanemu 22.840 zł. Zarzuciła, że powód nie uwzględnił w pozwie dwóch ostatnich decyzji o dopłatach.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Pozwana nie kwestionowała swojej odpowiedzialności za skutki wypadku drogowego z dnia 26 maja 2022 r. Spór miedzy stronami dotyczył wysokości odszkodowania. Nie było też sporu co do tego, jaką kwotę odszkodowania wypłaciła pozwana – łącznie 22.840 zł, przy czym zawierała się w tym również uzyskana przez pozwaną cena za wrak pojazdu w wysokości 11.400 zł.

Ze względu na różnice w zakresie szacowań stron co do wysokości odszkodowania i wartości pojazdu w stanie sprzed szkody, jak i w stanie uszkodzonym Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu motoryzacji celem ustalenia wysokości kosztów naprawy pojazdu oraz jego wartości w stanie nieuszkodzonym, tj. sprzed kolizji i wartości pojazdu uszkodzonego.

W opinii z dnia 3 stycznia 2024 r. biegły sądowy P. L. (1) obliczył, że niezbędny i celowy (tj. technicznie i technologicznie konieczny i uzasadniony) koszt naprawy pojazdu marki V. (...) nr rejestracyjny (...) wyliczony z wykorzystaniem cen nowych części zamiennych oferowanych przez producenta pojazdu w maju 2022 r., tj. na dzień powstania szkody wynosi 53.698 zł. Wartość pojazdu w dniu szkody biegły określił na 25.200 zł, a wartość pojazdu w stanie uszkodzonym w dniu szkody oszacował na 3.900 zł.

Dowód: opinia wraz z kalkulacjami – k. 98-120 akt

Opinia została zakwestionowana przez pozwaną, która zarzuciła zawyżenie wartości pojazdu przed szkodą i zaniżenie wartości pozostałości, skoro poszkodowany sprzedał je za 11.400 zł (k. 126 akt).

W opinii uzupełniającej z 22 listopada 2024 r. (k. 140-141 akt) biegły P. L. (1) podtrzymał oszacowanie wartości pojazdu przed szkodą na 25.200 zł i przyjął, że wartość pojazdu po szkodzie wynosiła 11.200 zł.

Opinia uzupełniająca nie była kwestionowana.

Na mocy umowy z 25 stycznia 2023 r. poszkodowany S. W. dokonał przelewu na rzecz (...) spółka jawna w G. prawa do odszkodowania przysługującego mu od pozwanej oraz sprawy szkody w związku ze szkodą z dnia 26 maja 2022 r. w pojeździe marki V. o nr rejestracyjnym (...). W tym samym dniu cesjonariusz odsprzedał wierzytelność powodowi.

Dowody: dwie umowy cesji – k. 9-10 akt

Według opinii z dnia 11 stycznia 2023 r. sporządzonej przez K. K. na zlecenie powoda wartość pojazdu marki V. (...) o nr rejestracyjnym (...) przed szkodą z dnia 26 maja 2023 r. wynosiła 24.600 zł, a po szkodzie (wartość pozostałości) (...).000 zł. Koszt sporządzenia tej opinii wyniósł 250 zł netto.

Dowody: wycena z 11.01.2023 r. – k. 11 - 15 akt

rachunek z 31.01.2023 r. – k. 16 akt

W ustalonych okolicznościach sprawy Sąd uznał, że powództwo o dopłatę do odszkodowania zasługuje na uwzględnienie jedynie do wysokości 2.360 zł.

Sąd podzielił opinię biegłego P. L. (1) z 3 stycznia 2024 r. co do wartości pojazdu przed szkodą, gdyż biegły podtrzymał w tym zakresie opinię w opinii uzupełniającej, której strony już nie kwestionowały, zaś obie opinie zostały sporządzone w sposób fachowy i rzetelny przez biegłego, który od wielu lat sporządza opinie w dziedzinie motoryzacji i posiada niezbędną wiedzę w przedmiocie objętym opiniami. Opinie zawierają też logiczne uzasadnienie i trafną argumentację popartą szczegółowymi wyliczeniami.

W ustalonych okolicznościach sprawy należało uznać, że szkoda powinna być rozliczona jako całkowita, albowiem koszty naprawy pojazdu po kolizji z 26 maja 2022 r. przekraczały jego wartość przed szkodą.

Rozliczenie szkody jako całkowitej przy jej likwidacji w ramach ubezpieczenia OC nie jest obecnie kwestionowane w orzecznictwie sądowym (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 września 1970 r., w sprawie II CR 371/70; OSNCP 1971, nr (...), poz. (...); postanowienie SN z 12 stycznia 2006 r., III CZP 76/05 i tamże powołano szerokie orzecznictwo SN w tej kwestii z lat wcześniejszych). W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że nieopłacalność naprawy, będąca przesłanką wystąpienia tzw. szkody całkowitej, ma miejsce wówczas, gdy jej koszt przekracza wartość pojazdu sprzed wypadku (tak też SN w uzasadnieniu postanowienia składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2006 r., III CZP 91/05).

Biegły P. L. obliczył, że wartość pojazdu w dniu kolizji, za którą odpowiada pozwana, wynosiła 25.200 zł i jest to górna granica odpowiedzialności pozwanej. Skoro zatem wartość pozostałości wynosiła 11.400 zł (wobec sprzedaży na (...) sp. z o.o. w W. – vice pismo pozwanej z 25 stycznia 2023 r. - k. 21 akt), zatem wysokość odszkodowania za szkodę, jaką poniósł poszkodowany w związku z tą kolizją, rozliczana jako tzw. szkoda całkowita, zamyka się kwotą 13.800 zł. Skoro pozwany w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił poszkodowanemu łącznie 22.840 zł, to powodowi jako nabywcy wierzytelności za uszkodzenie pojazdu należy się dopłata tytułem reszty odszkodowania w wysokości 2.360 zł i taką kwotę zasądzono w pkt I wyroku na podstawie art. 509 § 1 k.c. w zw. z art. 361 i 363 k.c.

Zasadne było żądanie zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie za okres po upływie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody, skoro pozwana nie wypłaciła poszkodowanemu należnego odszkodowania w toku postepowania likwidacyjnego (art. 817 § 1 k.c. i art. 509 § 2 k.c. oraz art. 481 § 1 i 2 k.c.).

Powództwo oddalono w zakresie żądania zapłaty kwoty 250 zł tytułem zwrotu kosztów prywatnej opinii na zlecenie powoda, albowiem nie obejmowała tej kwoty umowa cesji, a nadto koszt ten nie pozostawał w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą, gdyż został poniesiony przez powoda w ramach prowadzonej prze niego działalności gospodarczej w celu oceny wysokości żądania przez powoda, a sama opinia prywatna z dnia 11 stycznia 2023 r. nie została wykorzystana przez sąd jako podstawa do zasądzenia roszczenia.

Koszty procesu rozliczono na podstawie art. 100 zdanie drugie k.p.c. według zasady stosunkowego rozdziału. Koszty poniesione przez powoda to: opłata od pozwu – 500 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa procesowego – 17 zł, koszty radcowskie – 1.800 zł (§ 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz. U. z 2023 r. poz. 1935 ze zm.) i zaliczka na biegłego – 1.220 zł (k. 68 i 124 akt). Powód wygrał sprawę w 28,75% (2.360/8.210), dlatego należy mu się od pozwanej zwrot kwoty 1.011,14 zł (3.517 zł x 28,75%). Pozwana poniosła następujące koszty procesu: koszty radcowskie w kwocie 1.800 zł (§ 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych) i zaliczka na biegłego – 300 zł (k. 135 akt) – razem 2.100 zł. Od powoda należy się jej kwota 1.496,25 zł (71,25% x 2.100 zł). Po potrąceniu wzajemnych kwot pozostaje saldo na rzecz pozwanej w wysokości 485,11 zł i taką kwotę zasądzono w pkt III sentencji wyroku.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie od kosztów procesu orzeczono na mocy art. 98 § 11 k.p.c.