Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 kwietnia 2023 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Dominik Bednarski
Protokolant:	-------------------------------

po rozpoznaniu w dniu (...) stycznia 2023 r. w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa: M. D.

przeciwko: (...) S.A. w W.

o zapłatę

działając na podstawie art. 15 zzs(2) ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...) (...), innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 ze zm.) na posiedzeniu niejawnym

1.  powództwo oddala;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę zł 917 (dziewięćset siedemnaście i 00/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 946/22

UZASADNIENIE

Powód M. D. , działając przez profesjonalnego pełnomocnika,
wniósł przeciwko pozwanemu (...) S.A. w W. pozew o zapłatę kwoty 3 283,62 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot: a) 2 534,22 zł od dnia 11 czerwca 2022 roku do dnia zapłaty, b) 480,00 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód wniósł także o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego w wysokości dwukrotności stawki minimalnej.

Argumenty przemawiające za uwzględnieniem powództwa powód przedstawił w uzasadnieniu pozwu /k. 4-10/.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) S.A.
w W., działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Argumenty przemawiające za oddaleniem powództwa pozwany przedstawił w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew /k. 39-42/.

Sąd rozpoznał sprawę w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 3 października 2020 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki M. (...) o numerze rej. (...), należący do S. B.. Uszkodzeniu uległy felga tylna prawej opony, tylna prawa opona, tylny prawy błotnik i zderzak. Ubezpieczycielem sprawcy szkody w zakresie OC był (...) S.A. w W.. Po zgłoszeniu szkody pozwany przyznał poszkodowanemu kwotę 3 118,00 zł tytułem kosztów naprawy pojazdu.

Samochód poszkodowanego miał wcześniej tylko jedną kolizję, po której nie powstały żadne szkody. Poszkodowany kupił samochód w pełni sprawny. Do dnia zdarzenia w samochodzie zostały wymienione tylko łożyska w kołach, hamulce z przodu, tarcze i klocki.

Po szkodzie z dnia 3 października 2020 roku S. B. zlecili naprawę samochodu w warsztacie i użytkuje samochód. Koszt naprawy wyniósł ok 3 000,00 zł i naprawa ta przywróciła pojazd do stanu sprzed kolizji. Poszkodowanemu kwota otrzymana od ubezpieczyciela wystarczyła na naprawę samochodu i nic nie musiał dokładać.

Umową cesji z dnia 12 maja 2022 roku S. B. zbył na rzecz M. D. wierzytelność z tytułu odszkodowania przysługującego im od pozwanego. W umowie wynagrodzenie cedenta określono na kwotę 500,00 zł brutto. W dniu 17 maja 2022 roku powód wypłacił poszkodowanemu kwotę 415,00 zł.

Powód zlecił sporządzenie prywatnej ekspertyzy, której koszt wyniósł 480,00 zł. W kalkulacji tej koszt naprawy pojazdu marki M. (...) o numerze rej. (...) określono na kwotę 5 652,32 zł.

(dowód: - decyzja w sprawie przyznanego odszkodowania – k. 13 akt;

- ustalenie wysokości szkody – k. 15 akt;

-e-mail powoda do pozwanej spółki z informacją o nabyciu wierzytelności – k. 15,

- umowa cesji wierzytelności z 12.05.2022 r. – k. 16 akt;

- powiadomienie o przelewie – k. 17 akt;

- oświadczenie poszkodowanego – k. 18;

- potwierdzenie przelewu – k. (...) akt;

- kalkulacja sporządzona na zlecenie powoda – k. 22-26 akt;

- faktura VAT – k. 27 akt;

- akta szkody na płycie CD – k. 46-47 akt;

- zeznania świadka S. B. – k. 70-71 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy i aktach szkody, a także na podstawie zeznań świadka S. B..

Sąd postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2023 r. na mocy art. 235 (2) § 1 pkt 5 k.p.c. oddalił wniosek dowodowy powoda o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej (k.5). O motywach takiego rozstrzygnięcia poniżej.

Sąd dał wiarę zgromadzonym w sprawie dokumentom - za wyjątkiem oświadczenia poszkodowanego (świadka S. B. - k. 18), iż otrzymana od ubezpieczyciela kwota nie była wystarczająca do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed kolizji oraz że wszystkie części w pojeździe były w momencie kolizji oryginalne. W ocenie Sądu oświadczenie to zostało przez świadka podpisane bezrefleksyjnie i mechanicznie podczas sprzedaży wierzytelności. Walor prawdziwości mają natomiast zeznania świadka złożone na rozprawie (...) stycznia 2023 roku.

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j.: Dz.U. z 2018 r., poz. 473, dalej jako ustawa) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta przy tym odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu (art. 35 ustawy). W myśl art. 36 ust. 1 ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. W obowiązkowym ubezpieczeniu komunikacyjnym OC ma zatem zastosowanie zasada pełnego odszkodowania wyrażona w art. 361 § 2 k.c., a ubezpieczyciel z tytułu odpowiedzialności gwarancyjnej wypłaca poszkodowanemu świadczenie pieniężne w granicach odpowiedzialności sprawczej posiadacza lub kierowcy pojazdu mechanicznego (art. 822 § 1 k.c.). Suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń nie może być jednak wyższa od poniesionej szkody (art. 824 ¹ § 1 k.c.). Ponadto zgodnie z art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Pozwany uznał swoją odpowiedzialność za skutki zdarzenia z dnia 3 października 2020 roku i wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie. Pozwany nie kwestionował umowy cesji z dnia 12 maja 2022 roku. Spór między stronami sprowadzał się zatem do ustalenia, czy wypłacona przez pozwanego kwota pozwalała na przywrócenie stanu poprzedniego uszkodzonego pojazdu.

Zebrany materiał dowodowy pozwala na stwierdzenie, że kwota wypłacona poszkodowanemu pozwalała na przywrócenie stanu poprzedniego pojazdu. Świadek S. B. zeznał, że przeprowadzona naprawa przywróciła go do stanu sprzed kolizji (k. 70v) oraz że kwota uzyskana od pozwanego była wystarczająca do pokrycia kosztów naprawy i nie musiał nic do niej dokładać. Podkreślić przy tym należy, że samochód poszkodowanego w momencie zdarzenia miał już 10 lat. Było to stosunkowo leciwe auto. W ocenie Sądu nie ma podstaw, aby kwestionować twierdzenia świadka. Tym samym Sąd, na mocy art. 235 (2) § 1 pkt 5 k.p.c., oddalił wniosek dowodowy powoda o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej (k. 5).

W konsekwencji Sąd podzielił stanowisko pozwanego przedstawione w odpowiedzi na pozew z dnia 21 lipca 2022 roku /k. 39-42/ i uznał, że pozwany spełnił już swoje świadczenie, wypłacając poszkodowanemu kwotę 3 118,00 zł. Powód nie był zatem uprawniony do żądania od pozwanego zapłaty jakiejkolwiek dalszej kwoty tytułem odszkodowania odpowiadającego kosztom hipotetycznej naprawy.

Powód dochodził w niniejszej sprawie także kosztów sporządzenia prywatnej ekspertyzy przedkładając fakturę VAT. Odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów może w pewnych sytuacjach obejmować koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego (zob.: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2004 r., III CZP 24/2004, Biuletyn Sądu Najwyższego 2004/5). W niniejszej sprawie jednak powód zlecił opinię jako cesjonariusz. W opinii Sądu wydatek ten nie stanowił wydatku koniecznego i nie pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z powstałą szkodą. Podkreślić też należy, że powód prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której nabywa wierzytelności z tytułu odszkodowania za szkody komunikacyjne. W przekonaniu Sądu wiedza, jaką posiada powód, jest wystarczająca, żeby określić wysokość szkody oraz ryzyko nabycia danej wierzytelności już w chwili zawarcia umowy cesji. Z tych względów Sąd oddalił powództwo także w zakresie kwoty 480,00 zł.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa, Sąd oddalił powództwo w całości.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Pozwany wygrał niniejszy proces w całości i dlatego powód powinien zwrócić pozwanemu poniesione koszty procesu, na które złożyła się opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł i koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900,00 zł. Wysokość stawki występującego w sprawie radcy prawnego określono na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c.