Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2025 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Ewa Dudzińska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Karolina Komorowska

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2025 roku w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko M. T.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami postępowania obciąża stronę powodową.

Sygn. akt I C 1200/24

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 20 marca 2025 r.

Pozwem z dnia 2 lipca 2024 r. powód Towarzystwo (...) z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. T. kwoty 1.623,00 zł wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 3 listopada 2023 r. do dnia zapłaty i kwoty 7,00 zł wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 3 listopada 2023 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód Towarzystwo (...) wskazał, że powoda i pozwanego M. T. wiązała umowa ubezpieczenia z 30 września 2022 r. nr (...), której przedmiotem był pojazd C. nr VIN (...) nr rej. (...). W związku z brakiem wypowiedzenia tej umowy w dniu 1 października 2023 r. została zawarta z mocy prawa umowa polisy ubezpieczenia nr (...), (...), której przedmiotem był wyżej wskazany pojazd.

Na dochodzoną pozwem kwotę składa się 1.623,00 zł tytułem nieopłaconej raty nr 1 polisy ubezpieczeniowej nr (...), która stała się wymagalna 2 listopada 2023 r. oraz odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od nieopłaconej raty od dnia 3 listopada 2023 r. do dnia zapłaty oraz kwota 7,00 zł tytułem nieopłaconej raty nr 1 polisy ubezpieczeniowej nr (...), która stała się wymagalna 2 listopada 2023 r. oraz odsetki ustawowe za opóźnienie liczone od nieopłaconej raty od dnia 3 listopada 2023 r. do dnia zapłaty.

W dniu 19 lutego 2024 r. powód wystąpił do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie VI Wydziału Cywilnego przeciwko pozwanemu M. T. z pozwem o zapłatę kwoty 1.630,00 zł.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin - Zachód w Lublinie w dniu 26 lutego 2024 r. wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym sygn. akt (...) uwzględniający żądanie pozwu.

Z uwagi na skuteczne wniesienie sprzeciwu przez pozwanego nakaz ten utracił moc, w związku z czym postanowieniem Referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym Lublin - Zachód w Lublinie z dnia 2 kwietnia 2024 r. elektroniczne postępowanie upominawcze w przedmiotowej sprawie zostało umorzone (k. 16-18 akt)

W odpowiedzi na pozew pozwany M. T. wskazał, że w okresie, na który została wystawiona polisa nie był już właścicielem pojazdu, o czym informował ubezpieczyciela. Pozwany wraz z odpowiedzią na pozew przedłożył fakturę sprzedaży pojazdu (k. 31)

W piśmie procesowym z dnia 20 listopada 2024 r. powód podtrzymał w całości żądania, twierdzenia i wnioski wyrażone w treści pozwu. Podniósł, że pozwany nie wypowiedział umowy ubezpieczenia ani nie poinformował powoda o zbyciu pojazdu. (k.38)

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 września 2022 r. M. T. zawarł z Towarzystwem (...) z siedzibą w W. umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz umowy ubezpieczenia (...) (...) dotyczące samochodu marki C. (...) nr VIN (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiącego własność pozwanego. Pozwany opłacił składkę jednorazowo, za cały okres obowiązywania umowy.

Dowód: - wniosko – polisa nr (...) – k. 11-12

- potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia pojazdu – k. 13

- potwierdzenie zapłaty – k. 14

W dniu 25 stycznia 2023 r. pozwany M. T. sprzedał samochód C. (...) nr rej. (...) G. K..

Dowód: - faktura nr (...) - k.32

Z danych Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego wynika, że w/w pojazd posiadał na dzień 1 października 2023 r. dwie polisy ubezpieczenia OC.

Dowód: - wydruk z (...) k.39

Powód uznał, że wobec braku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia z dniem 1 października 2023 r. doszło między stronami z mocy ustawy do przedłużenia stosunku ubezpieczeniowego na kolejny 12-miesięczny okres, to jest od 1 października 2023 r. do 30 września 2024 r. W związku z powyższym wystawił polisę nr (...) do wznowionej umowy nr (...). Polisa obejmowała ubezpieczenie OC ze składką w wysokości 1.623,00 zł oraz AutoAssistance ze składką w wysokości 7,00 zł. Zgodnie z polisą składka ubezpieczeniowa w kwocie 1.630,00 zł miała być zapłacona jednorazowo, do 2 listopada 2023 r.

Dowód: - polisa nr (...) – k.10

- potwierdzenie zawarcia umowy – k. 10

W związku z brakiem zapłaty pełnej kwoty składki pismem z dnia 8 stycznia 2024 r. (...) wezwał M. T. do zapłaty.

Dowód: - wezwanie do zapłaty – k.15

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd oparł się na dowodach z dokumentów i wydruków dołączonych przez strony do akt sprawy. Treść tych dowodów nie była przez strony kwestionowana, nie wzbudziła też wątpliwości Sądu, dlatego w całości zostały one uznane za wiarygodne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo należało oddalić w całości.

Rozstrzygając niniejszą sprawę Sąd oparł się na art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (dalej : ustawa).

Zgodnie z art. 28 ust. 1 powołanej wyżej ustawy jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. Zatem jeżeli posiadacz pojazdu nie złoży zakładowi ubezpieczeń najpóźniej w dniu poprzedzającym upływ okresu ubezpieczenia stosownego oświadczenia wyrażającego wolę niezawierania kolejnej umowy, z mocy ustawy dochodzi do przedłużenia stosunku ubezpieczeniowego z dotychczasowym zakładem ubezpieczeń.

Art. 31 ustawy wprowadził rozwiązania ułatwiające korzystanie z ochrony ubezpieczeniowej przez nabywców pojazdów, zapewniające ciągłość ochrony gwarancyjnej, chroniące ich przed karami za brak OC i przed wysokimi kosztami w razie wystąpienia wypadku. Zgodnie z ust. 1 zd. 1. i 2. powołanego przepisu w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Istotą tego przepisu jest, że wraz z nabyciem pojazdu przechodzą prawa i obowiązki wynikające z zawartej przez zbywcę umowy ubezpieczenia i ochrona ubezpieczeniowa co do zasady trwa do końca okresu, na który została zawarta. Zgodnie z art. 31 ust. 1 zd. 3. ustawy "przepisów art. 28 nie stosuje się", a zatem brak jest możliwości jej odnowienia z mocy ustawy na następne 12 miesięcy. (vide: J. Miaskowski, K. Niezgoda, P. Skawiński, Ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Komentarz, Warszawa 2012, Legalis).

Tym samym w niniejszej sprawie, z uwagi na sprzedaż ubezpieczonego samochodu przez pozwanego M. T. w dniu 25 stycznia 2023 r. nie mogło dojść w dniu 1 października 2023 r. do przedłużenia stosunku ubezpieczeniowego z mocy ustawy, gdyż sprzedaż pojazdu wyklucza zastosowanie klauzuli prolongacyjnej, o której mowa w art. 28 ust. 1 ustawy.

Uwadze Sądu nie umknęło, że pozwany nie przedłożył dowodu na to, że pomimo obowiązku wynikającego z art. 32 ust. 1 ustawy powiadomił ubezpieczyciela o zbyciu pojazdu na rzecz G. K., jednak okoliczność ta w realiach niniejszej sprawy nie mogła być podstawą odmiennego rozstrzygnięcia.

W interesie zbywcy leży jak najszybsze dokonanie powiadomienia zakładu ubezpieczeń o fakcie zbycia pojazdu i danych osobowych nabywcy, gdyż zbywca wraz z nabywcą ponoszą solidarną odpowiedzialność za uiszczenie składki ubezpieczeniowej należnej do dnia powiadomienia. W przedmiotowej sprawie powód dochodził jednak należności wynikłej z umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC przedłużonej na podstawie art. 28 ustawy w dniu 1 października 2023 r. na dalszy 12-miesięczny okres. Skoro zaś pozwany zbył samochód objęty umową ubezpieczenia OC w dniu 25 stycznia 2023 r., a zatem w okresie obowiązywania umowy pierwotnej, w niniejszej sprawie znalazł zastosowanie art. 31 ust. 1 in fine ustawy, który wyłącza możliwość przedłużenia umowy ubezpieczenia OC w oparciu o art. 28. Zatem należało przyjąć, wbrew twierdzeniom powoda, że do wznowienia umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC z mocy prawa nie doszło.

W ocenie Sądu w aktualnym stanie prawnym przyjąć należy, że brak wywiązania się przez posiadacza z nałożonego na niego w art. 32 ust. 1 ustawy obowiązku powiadomienia o zbyciu pojazdu skutkuje jedynie odpowiedzialnością solidarną poprzedniego i aktualnego posiadacza za zapłatę składki związanej z umową ubezpieczenia za okres do chwili powiadomienia ubezpieczyciela o przeniesieniu własności, a najpóźniej do czasu wygaśnięcia umowy ubezpieczenia - czyli mając na uwadze treść art. 31 ust. 1 zdanie ostatnie ustawy - do daty wskazanej w umowie ubezpieczenia zawartej przez tego posiadacza pojazdu, który zawarł umowę ubezpieczenia.

W konsekwencji mając na uwadze wyłączenie stosowania art. 28 ustawy w przypadku przejścia prawa własności na inną osobę w trakcie umowy ubezpieczenia, stwierdzić należało, że w okolicznościach niniejszej sprawy, niezależnie od tego czy pozwany skutecznie zawiadomił o zbyciu pojazdu ubezpieczyciela, czy też temu obowiązkowi uchybił, polisa ubezpieczeniowa OC nie została skutecznie przedłużona, a tym samym żądanie zapłaty składki w wysokości 1.623,00 zł za okres od 1 października 2023 r. do 30 września 2024 r. było bezzasadne.

Dodatkowo należy wskazać, że powołane wyżej przepisy ustawy dotyczą obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów (ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych), nie obejmują zaś innych – dobrowolnych - rodzajów ubezpieczenia objętych umową łączącą posiadacza pojazdu mechanicznego i ubezpieczającego, takich jak ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków ( (...)) , (...)czy A. ( (...)). Automatyczne przedłużenie umowy na podstawie art. 28 ustawy dotyczyć może więc wyłącznie ubezpieczenia OC. Stąd bezpodstawne było roszczenie powoda o zapłatę kwoty 7,00 zł z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia AutoAssistance, objętego wznowioną polisą z 1 października 2023 r.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację Sąd oddalił powództwo Towarzystwa (...) z siedzibą w W. jako bezzasadne.

Orzekając w przedmiocie kosztów przedmiotowego procesu Sąd zastosował zasadę odpowiedzialności za wynik procesu statuowaną w art. 98 § 1 k.p.c. Należy zauważyć, iż w przedmiotowym postępowaniu wszystkie koszty zostały poniesione przez powoda. Tym samym wobec nieponiesienia przez pozwanego żadnych kosztów procesu brak było podstaw do zasądzania odpowiedniej kwoty na jego rzecz od strony powodowej.