Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

POSTANOWIENIE

Dnia 26 marca 2024 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Maciej Lubiński

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2024 roku na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa E. G. i B. G.

przeciwko (...) G.

o ustalenie

p o s t a n a w i a: odrzucić pozew na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c.

Sygn. akt I C 1235/23

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 26 marca 2024 roku /k. 38/

Powodowie E. G. i B. G., działając przez profesjonalnego pełnomocnika, domagali się ustalenia, że dokonana wypowiedzeniem z dnia 28 października 2022 roku aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego jest nieuzasadniona co do zasady, jak i też wysokości. W sprzeciwie od orzeczenia samorządowego kolegium odwoławczego powodowie jako pozwanego wskazali (...) G..

Zgodnie z art. 199 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks postępowania cywilnego (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1550; dalej: k.p.c.) sąd odrzuci pozew, jeżeli droga sądowa jest niedopuszczalna.

Powyższa przesłanka odrzucenia pozwu została spełniona w niniejszej sprawie.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że określona w przepisach art. 78-80 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (t.j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 1889; dalej: u.g.n.) procedura o charakterze częściowo administracyjnym obejmuje m.in. postępowanie przed samorządowym kolegium odwoławczym. Jest zatem dwuetapowa
i wprowadza czasową niedopuszczalność drogi sądowej, ponieważ opiera się na wymaganiu wyczerpania postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 78 ust. 2 u.g.n. użytkownik wieczysty może, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia, złożyć do samorządowego kolegium odwoławczego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości. Następnie, na mocy art. 80 ust. 1 u.g.n., od orzeczenia kolegium właściwy organ lub użytkownik wieczysty mogą wnieść sprzeciw w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Wniesienie sprzeciwu jest równoznaczne z żądaniem przekazania sprawy do sądu powszechnego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Dopiero w tym momencie otwiera się droga sądowa dla kwestionowania zmiany wysokości lub stawki opłaty za użytkowanie wieczyste przed sądem. Sąd powszechny uprawniony jest do rozpoznania sprawy wyłącznie w granicach przekazanych przez samorządowe kolegium odwoławcze (postanowienie Sądu Najwyższego z 30 marca 2011 r., III CZP 3/11, OSNC 2011, Nr 12, poz. 138) i tylko
w przypadku zachowania wymogów przewidzianych w ustawie, np. terminowego złożenia wniosku do samorządowego kolegium odwoławczego, terminowego wniesienia sprzeciwu itd. (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 14 lipca 2022 r., (...) (...), LEX nr (...)).

W niniejszej sprawie prawomocnym zarządzeniem z dnia 4 września 2023 roku /k. 22/ zwrócono pozew, gdyż jego braki formalne nie zostały należycie uzupełnione w terminie. Pismo uzupełniające braki formalne zostało bowiem złożone bez odpisu dla strony przeciwnej. Podkreślić zaś należy, że zgodnie z art. 80 ust. 2 u.g.n. in fine wniosek,
o którym mowa w art. 78 ust. 2, zastępuje pozew. Oznacza to, że w niniejszej sprawie zwrócony został wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej jest nieuzasadniona, a na złożenie takiego wniosku ustawa przewiduje przecież termin 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia. Pismo zwrócone nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże
z wniesieniem pisma procesowego do sądu (art. 130 § 2 k.p.c.). Na wniosek pełnomocnika powodów z dnia 14 września 2023 roku /k. 25/ nie dokonano faktycznego zwrotu pozwu
i sprawę zarejestrowano w repertorium C pod nowym numerem. Zarejestrowanie sprawy pod nowym numerem nie niweczy jednak skutków zwrócenia pozwu. W konsekwencji uznać należy, że wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej jest nieuzasadniona, został złożony w niniejszej sprawie z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 78 ust. 2 u.g.n. Nie doszło zatem do otwarcia drogi sądowej dla kwestionowania zmiany wysokości lub stawki opłaty za użytkowanie wieczyste przed sądem, a pozew podlegał odrzuceniu na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c.

Zauważyć też należy, że w sprzeciwie od orzeczenia samorządowego kolegium odwoławczego powodowie jako pozwanego wskazali (...) G., podczas gdy postępowanie administracyjne toczyło się z udziałem (...) G., co jasno stwierdzono w protokole z rozprawy przeprowadzonej w SKO w T. w dniu 6 lutego 2023 roku. To (...) G. jest bowiem właścicielem nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Grudziądzu prowadzi księgę wieczystą (...). Złożenie sprzeciwu przeciwko innemu podmiotowi niż ten, który brał udział w postępowaniu administracyjnym trudno uznać za skuteczne. Zmiana strony pozwanej w trybie art. 194 k.p.c. w ocenie Sądu naruszałaby zaś przepis art. 80 ust. 1 u.g.n., zgodnie z którym można wnieść sprzeciw w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Podmiot legitymowany biernie zostałby bowiem wezwany do udziału w sprawie po upływie ustawowego terminu do wniesienia sprzeciwu. Z uwagi na specyfikę niniejszej sprawy stosowanie art. 194 k.p.c. na tym etapie postepowania, tj. po upływie terminu do wniesienia sprzeciwu, nie wydaje się być możliwe.

Nie sposób także zgodzić się z konkluzją pełnomocnika powodów, przedstawioną
w piśmie z dnia 1 lutego 2024 roku /k. 36-37v/, zgodnie z którą legitymowany biernie
w niniejszej sprawie jest Prezydent Miasta G.. Organ ten nie ma bowiem zdolności sądowej. Pozew złożony przeciwko (...) G. powinien zostać odrzucony na podstawie art. 199 § 1 pkt 3 k.p.c., a prowadzenie postępowania z udziałem tego podmiotu skutkowałoby nieważnością postępowania (art. 379 pkt 2 k.p.c.).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych wyżej przepisów, Sąd orzekł jak w postanowieniu z dnia 26 marca 2024 roku.