Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 grudnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Andrzej Antkiewicz
Protokolant:	stażysta Joanna Bakun

po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2024 r. w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w P.

przeciwko (...) (...) im dr. W. B. w G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki 9.198,25 (dziewięć tysięcy sto dziewięćdziesiąt osiem złotych 25/100) z następującymi odsetkami:

- ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 8.961,33 zł od dnia 22 maja 2024 roku do dnia zapłaty,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty 236,92 zł od dnia 22 maja 2024 roku do dnia zapłaty;

2.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki 3.011,81 (trzy tysiące jedenaście złotych 81/100) tytułem zwrotu części kosztów procesu, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 1501/24

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 27 grudnia 2024 roku

(...) z siedzibą w P. pozwem z 22 maja 2024 r., wniesionym do Sądu 23 maja 2024 r., wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) (...) im. dr W. B. w G. kwoty 11.084,05 zł wraz z następującymi odsetkami:

- ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 10.797,33 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty 286,72 zł (skapitalizowane odsetki od kwoty wskazanej wyżej za okres od dnia wymagalności poszczególnych faktur do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, tj. do 21 maja 2024 r.) od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Na dochodzoną kwotę 17.669,66 zł składały się: należności z 5 faktur wystawionych przez powódkę za dostarczony towar w kwocie łącznej 10.797,33 zł i skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych od tych należności za okres od dat wymagalności poszczególnych należności do dnia 21 maja 2024 r. w kwocie 286,72 zł. W pozwie powód wskazał podstawę faktyczną i przedstawił dowody na poparcie swojego stanowiska: wyciąg z systemu księgowego powoda, wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania oraz zestawienie odsetek od faktur dochodzonych pozwem (k. 4-18 akt sprawy).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 21 czerwca 2024 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu nakazał pozwanemu zapłatę żądanej kwoty wraz z odsetkami wskazanymi w pozwie i kosztami procesu (k. 20 akt).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany zarzucił, że powód nie udowodnił swojego roszczenia co do zasady i co do wysokości. Wskazał w szczególności, że jako dowód spełnienia swoich obowiązków, jak i potwierdzenie wysokości roszczenia powód przedstawił w zasadzie jedynie wyciąg z ksiąg rachunkowych i wezwanie do zapłaty, czyli dokumenty prywatne, które co najwyżej mogą stanowić dowód złożenia przez powoda oświadczeń o określonej treści. Powód nie wykazał w zasadzie w ogóle, czy i czy ewentualnie prawidłowo spełnił swoje zobowiązania z tytułu zawartej umowy. Powód nie wykazał zatem czy należne było mu wynagrodzenie, ewentualnie w jakiej wysokości, a tym samym czy był uprawniony do wystawienia faktur VAT. Nadto do pozwu nie dołączono żadnego dokumentu potwierdzającego powstanie między stronami stosunku zobowiązaniowego, w szczególności umowy. Pozwany zarzucił, że z uwagi na błąd powoda przy określeniu ilości sprzedanej, skutkujący nieprawidłowym wystawieniem faktury (...) (...),w dniu 15 stycznia 2024 r. pozwany otrzymał wystawiony przez powoda dokument: korektę faktury VAT (...) do ww. faktury z dnia 10 stycznia 2024 r., potwierdzającą, że pozwany nie jest zobowiązany do zapłaty kwoty 1.836,00 zł wskazanej w fakturze (...) (...). Przedmiotowy dokument został odebrany przez kancelarię i przekierowany do działu księgowości, gdzie został zaakceptowany przez osoby do tego upoważnione. Skutkiem tego jest to, że już w momencie skierowania pozwu pozwany nie był zobowiązany do zapłaty kwoty 1.836,00 zł tytułem należności głównej, kwoty 49,80 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych oraz odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 1.836,00 zł o dnia wniesienia pozwu (k. 25-28 akt).

W piśmie z 7 listopada 2024 r. powódka szczegółowo ustosunkowała się do zarzutów pozwanego. Dokonała częściowego cofnięcia powództwa co do kwoty 1836 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz co d do kwoty 49,08 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek wskazanych w sprzeciwie oraz dalszych odsetek ustawowych za opóźnienie od tej należności do dnia zapłaty, wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. Do pisma dołączyła faktury, umowę dostawy i potwierdzenie salda (karty 38-80).

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym (k. 1 akt).

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniach 16 czerwca 2020 r., 20 sierpnia 2021 r., 29 listopada 2022 roku, 21 grudnia 2022 roku i 18 sierpnia 2923 r. (...) sp. z o.o. w P. oraz (...) (...) im. dr W. B. zawarli umowy, których przedmiotem była dostawa asortymentu medycznego w rodzaju i ilościach podanych w formularzach cenowych stanowiących załączniki do umów. Wykonawca zobowiązał się dostarczyć każdorazowo zamawiany towar do zamawiającego na własny koszt i ryzyko. Wydanie towaru nastąpić miało w pomieszczeniu wskazanym przez zamawiającego.

Rozliczenie za dostarczone towary miało następować w oparciu o faktury VAT za miesięczny okres rozliczeniowy wystawione po dostarczeniu i przyjęciu przez zamawiającego zamówionej partii towaru, płatne przelewem w terminie 60 dni od dnia doręczenia faktury VAT. Przekazanie faktury miało nastąpić w formie papierowej lub elektronicznej zgodnie z ustawą z dnia 9 listopada 2018 roku o elektronicznym fakturowaniu w zamówieniach publicznych, koncesjach na roboty budowlane oraz partnerstwie publiczno-prywatnym albo w formie elektronicznej na podstawie art. 106n ustawy o podatku od towarów i usług.

Dowody: umowy z formularzami cenowymi – k. 55-78.

W okresie obowiązywania umów pozwany złożył do powódki zamówienia na towary.

W dniu 12 września 2023 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę
VAT nr (...) na kwotę 1.425,60 zł płatną w terminie 60 dni od jej wystawienia. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie nr (...).

Dowody: faktura VAT, auto WZ - k.53-54 akt

W dniu 28 września 2023 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę
VAT nr (...) na kwotę 1.188,00 zł płatną w terminie 60 dni od jej wystawienia. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie i dostawa towaru.

Dowody: faktura VAT, wydanie zewnętrzne - k. 51-52 akt

W dniu 19 lutego 2024 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę
VAT nr (...) na kwotę 94,50 zł płatną w terminie 60 dni od jej wystawienia. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie nr 603.

Dowody: faktura VAT, auto WZ, potwierdzenie doręczenia towaru przesyłką kurierską - k. 45-47 akt

W dniu 29 lutego 2024 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę
VAT nr (...) na kwotę 6.253,23 zł płatną w terminie 60 dni od jej wystawienia. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie i dostawa towaru.

Dowody: faktura VAT, wydanie zewnętrzne, potwierdzenie doręczenia towarów przesyłką kurierską - k. 48-50 akt

W dniu 15 stycznia 2024 roku powódka wystawiła fakturę korygującą numer 25/01/2024 do faktury (...) z dnia 10 stycznia 2024 roku w której dokonano korekty na kwotę 1.836,00 złotych.

Dowód: korekta faktury VAT kurierską - k. 27 akt

Pozwany nie kwestionował przed procesem sądowym faktur wystawionych przez powoda, wysokości należności nimi objętych, otrzymania tych faktur, ani tego, że otrzymał towary objęte tymi fakturami (okoliczności niesporne).

W dniu 5 kwietnia 2024 roku pozwany potwierdził zgodność sald księgowych z powódką w zakresie należności wynikających z faktur dochodzonych w tej sprawie.

Dowód: odcinek B potwierdzenia sald - k. 79 akt

Pismem z dnia 13 maja 2024 roku powód wezwał pozwanego do uiszczenia należności z 5 faktur objętych pozwem w terminie do 20 maja 2024 roku. Przesyłka została wysłana do pozwanego 13 maja 2024 roku.

Dowody: wezwanie powoda z 13.05.2024 roku z dowodami nadania i załącznikiem w postaci zestawienia faktur– k. 15-17 akt

Do dnia wyrokowania pozwany nie spełnił świadczenia objętego pismem powoda z 7 listopada 2024 roku (okoliczność niesporna).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o dowody z dokumentów załączonych do akt sprawy. Żadna ze stron nie kwestionowała prawdziwości załączonych dokumentów, zaś sąd nie znalazł powodów, aby odmówić im wiarygodności z urzędu.

Z przedłożonych dokumentów wynika, że powód oraz pozwany zawarli umowy na dostawę wyrobów medycznych. W myśl art. 605 k.c. przez umowę dostawy dostawca zobowiązuję się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny.

W ocenie Sądu powódka wykazała, że spełniła świadczenie na rzecz pozwanego przedkładając do akt dokumenty potwierdzające dostawę towarów. W niektórych fakturach powołano numery zamówień, a do faktur dołączono dowody wydania towarów i dowody ich dostarczenia pozwanemu przez kuriera w poszczególnych dniach. Na podstawie tych dokumentów powódka wykazała więc roszczenie co do zasady i wysokości. Wykazała zarówno złożenie zamówień na towary, wykonanie dostaw, jak i wysokość ceny za poszczególne dostawy.

W myśl art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. W myśl art. 210 § 2 k.p.c. każda ze stron jest obowiązana do złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej dotyczących faktów. Strona jest przy tym obowiązana wyszczególnić fakty, którym zaprzecza. Oprócz zarzutu wystawienia faktury korygującej pozwany w niniejszej sprawie nie odniósł się do poszczególnych twierdzeń i faktów wskazanych przez powoda, ograniczając się jedynie do zarzutów niewykazania żądania pozwu. Zatem w ocenie sądu poszczególne fakty podane w pozwie już na tej podstawie należało uznać za przyznane. Sąd miał również na uwadze, że pozwany nie przedstawił własnej wersji wydarzeń i nie zaoferował dowodów na poparcie swych twierdzeń zgodnie z treścią art. 6 k.c. W istocie pozwany nie zaprzeczył temu, aby zawierał z powodem umowy dostawy towarów oraz że umowy te zostały rzeczywiście wykonane i to w sposób prawidłowy. W związku z tym pozwany nie zakwestionował skutecznie ani faktu wykonania dostaw, ani faktu dostarczenia faktur VAT, które według umów były przesyłane elektronicznie w dniach ich wystawienia. Nadto pozwany nie wskazał żadnej okoliczności, która świadczyłyby o nieprawidłowym wykonaniu umów zawartych między stronami, nie kwestionował w szczególności ilości i jakości dostarczonych towarów.

Pozwany twierdził również, że powód nie wykazał dostarczenia mu faktur VAT. Powód przedłożył jednak odcinek B potwierdzenia sald księgowych między stronami, z którego wyraźnie wynika, że faktury te pozwany otrzymał. W orzecznictwie sądowym potwierdzenie salda traktuje się jako uznanie roszczenia i tak należało potraktować je również w tej sprawie.

Mając na uwadze powyższe, w punkcie 1 (pierwszym) wyroku sąd uwzględnił powództwo w zakresie wskazanym w piśmie powódki z 7 listopada 2024 r. i zasądził na rzecz powódki kwotę należności głównej obejmującej należności z poszczególnych faktur oraz skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych liczone od dat wymagalności należności z poszczególnych faktur do dnia poprzedzającego dzień sporządzenia pozwu (art. 605 k.c. oraz art. 481 § 1 i 2 k.c.).

Sąd umorzył postępowanie w zakresie, w jakim powódka cofnęła pozew, na podstawie art. 355 k.p.c.

O dalszych odsetkach ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty orzeczono na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 482 § 1 k.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. – według zasady stosunkowego rozdziału, mając na uwadze to, że zarzuty pozwanego okazały się uzasadnione jedynie co do kwoty objętej fakturą korygującą. Na koszty powódki złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 750 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł (k. 9 akt) i koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3600 zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 265 ze zm.). Mając na uwadze cofnięcie pozwu na skutek zarzutu pozwanego, należało przyjąć, że powódka wygrała sprawę w 82,99%, zatem należy się jej zwrot od pozwanego w wysokości 3.624,17 zł.

Pozwany poniósł koszty procesu w kwocie 3600 zł (koszty zastępstwa procesowego), a wygrał sprawę w 17,01%, zatem należy mu się od powódki zwrot kwoty 612,36 zł. Po wzajemnej kompensacie pozostaje saldo na rzecz powódki w wysokości 3.011,81 zł i taką kwotę zasądzono w punkcie4 3 sentencji wyroku.

Na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c. orzeczono o odsetkach ustawowych za opóźnienie od kosztów procesu.