Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2024 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Dominik Bednarski
Protokolant:	sekr. sąd. Milena Kachniarz

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2024 r. w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa: M. S.

przeciwko: (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  powództwo oddala;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 4.117,00 zł (cztery tysiące sto siedemnaście złotych i 00/100 groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

3.  nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 513,91 zł (pięćset trzynaście złotych 91/100) tytułem kredytowanych kosztów wynagrodzenia biegłego.

Sygn. akt I C 1604/22

UZASADNIENIE

Powód M. S. , działając przez profesjonalnego pełnomocnika, w pozwie skierowanym przeciwko (...) S.A. w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 19.888,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22.06.2022r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozew zawiera uzasadnienie (k. 4-6v.).

W odwiedzi na pozew (k. 52-55v.) pozwany, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Odpowiedź na pozew zawiera uzasadnienie.

W dalszym toku sprawy strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym (k. 1).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 01.06.2022r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki A. o numerze rej. (...), należący do T. J. i P. J.. Pojazd, którym się poruszał sprawca szkody, w dniu zdarzenia objęty był ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, wynikającym z umowy zawartej z pozwanym.

P. wypłacono poszkodowanym łącznie kwotę 15.275,36 zł – w 2 transzach.

W dniu 24.06.2022r. poszkodowani zawarli z M. S. umowę przelewu wierzytelności, wedle której przenieśli na rzecz powoda wszelkie swoje prawa do odszkodowania, jakie przysługuje im z tytułu ww. opisanej szkody majątkowej, a ponadto wszelkie inne roszczenia, jakie przysługują poszkodowanym wobec sprawcy szkody oraz jego ubezpieczyciela.

Następnie powód zlecił sporządzenie kosztorysu, w którym określono koszt naprawy ww. pojazdu na kwotę 35.163,76 zł.

(okoliczności bezsporne, a także dowód: akta szkody w wersji elektronicznej – k. 59, umowa przelewu wierzytelności– k. 26-26v. akt; dokumentacja szkodowa – k. 18-25., 36-44; prywatna opinia techniczna – k. 27-35v., zeznania świadka T. J. oraz P. J. - protokół skrócony rozprawy w dniu 25.05.2023 r. oraz e-protokół tejże rozprawy - k. 74-74v.)

Po wypadku T. J. zlecił naprawę auta w znajomym warsztacie. Kupiono części, m.in. nową chłodnicę, lampę lewą, ślizgi lamp zderzaków, osłonę silnika, maskę i zderzak. Naprawa przywróciła pojazd do stanu sprzed kolizji z dnia 01.06.2022 r. Kwota otrzymana od pozwanego ledwo, ledwo, ale starczyła na naprawę samochodu.

(dowód: zeznania świata P. J. - protokół skrócony rozprawy z dnia 25 maja 2023 r oraz e-protokół tejże rozprawy – k. 74 – 74 v. akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy i aktach szkody, a także na podstawie zeznań świadków T. J. oraz P. J..

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej, jednakże ostatecznie uznał, iż podstawę rozstrzygnięcia stanowić powinny zeznania światka T. J.. Świadek zeznał, iż kwota otrzymana od pozwanego wystarczyła mu na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed zdarzenia z 01.06.2022r.

Sąd, za wyjątkiem pisemnej opinii biegłego, uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sąd dał wiarę przesłuchanym świadkom, ponieważ ich zeznania były zgodne z pozostałym, uznanym za wiarygodny, materiałem dowodowym.

Konsekwentnie – wnioskom opinii biegłego I. A. Sąd odmówił wiarygodności.

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) z dnia 22 maja 2003 r. (Dz.U. Nr (...), poz. (...) ze zm., dalej: ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta przy tym odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu (art. 35). W myśl art. 36 ust. 1 tej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. W obowiązkowym ubezpieczeniu komunikacyjnym OC ma zatem zastosowanie zasada pełnego odszkodowania wyrażona w art. 361 § 2 k.c., a ubezpieczyciel z tytułu odpowiedzialności gwarancyjnej wypłaca poszkodowanemu świadczenie pieniężne w granicach odpowiedzialności sprawczej posiadacza lub kierowcy pojazdu mechanicznego (art. 822 § 1 k.c.). Suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń nie może być jednak wyższa od poniesionej szkody (art. 8241 § 1 k.c.). Ponadto zgodnie z art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Przyjmuje się, że nieopłacalność naprawy (art. 363 § 1 zd. drugie k.c.), będąca przesłanką wystąpienia tzw. szkody całkowitej, ma miejsce wówczas, gdy jej koszt przekracza wartość pojazdu sprzed wypadku. Stan majątku poszkodowanego, niezakłócony zdarzeniem ubezpieczeniowym, wyznacza bowiem rozmiar należnego odszkodowania.

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na stwierdzenie, że kwota wypłacona poszkodowanym w toku postępowania likwidacyjnego pozwalała na przywrócenie stanu poprzedniego uszkodzonego pojazdu.

W sytuacji, gdy poszkodowany nie podejmuje żadnych działań celem zweryfikowania przyznanej mu kwoty odszkodowania, a jednocześnie naprawia w całości uszkodzony pojazd, to powódka, która jest nabywcą wierzytelności powinna udowodnić to, że kwota naprawy przewyższyła kwotę wypłaconego odszkodowania w ramach ubezpieczenia. Poszkodowany T. J. stwierdził, iż naprawa za kwotę otrzymaną od pozwanego przywróciła pojazd do pełnej sprawności. W tej sytuacji poszkodowanym nie należała się dopłata ponad kwotę wypłaconą przez ubezpieczyciela, a zatem nie mogli oni skutecznie dokonać cesji wierzytelności z tytułu tej dopłaty (por.: Sąd Okręgowy w Toruniu w wyrokach z 30 grudnia 2022 r. w sprawie (...) i z 9 stycznia 2023 r. w sprawie (...)).

Celem odszkodowania jest naprawienie szkody poniesionej przez poszkodowanego. Odszkodowanie ma służyć wyrównaniu uszczerbku w majątku poszkodowanego. To poszkodowany ma największą wiedzę i zasób informacji dotyczących rozmiaru doznanego uszczerbku i dokonanej naprawy. W związku z tym, iż poszkodowany naprawił w całości pojazd w kwocie ubezpieczenia, którą otrzymał od pozwanego, Sąd orzekł o oddaleniu powództwa w całości na mocy art. 6, art. 361 § 1 i 2 oraz art. 363 § 1 i 2 k.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Żądanie pozwu nie zostało uwzględnione. Z tego względu Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 4.111,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na które składy się: wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika – 3.600 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł oraz 500 zł uiszczonej zaliczki. O odsetkach za opóźnienie od kosztów procesu orzeczono na mocy art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

W pkt 3 wyroku Sąd, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 u.o.k.s. nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu - od powoda kwotę 513,91 zł tytułem kredytowanej części wynagrodzenia biegłego (1.513,91 zł (k. 96) – 1.000 zł uiszczonych zaliczek = 513,91 zł).