Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2023 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Dominik Bednarski
Protokolant:	stażysta Paulina Gusmann

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2023 r. w Grudziądzu

sprawy z powództwa: (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko: (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  powództwo oddala;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 287 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych i 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 1669/22

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. w W. wniósł o zasądzenie od (...) S.A. w W. kwoty 1.210,00 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego wraz z odsetkami za opóźnienie od dnia 27.03.2021 r. do dnia zapłaty. Domagał się też zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przypisanych. Pozew zawiera uzasadnienie (k. 5-6v.).

W odwiedzi na pozew (k. 25-27) pozwany, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Odpowiedź na pozew zawiera uzasadnienie (k. 26-27 v.).

W dalszym toku sprawy strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 05.01.2021 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki F. (...) (...) o numerze rej. (...) należący do L. P.. Pojazd, którym się poruszał sprawca szkody, w dniu zdarzenia objęty był ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, wynikającym z umowy zawartej z pozwanym.

W dniu 23.02.2021 r. poszkodowany zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki F. (...). (...) ze stawką najmu 136,59 zł netto (168 zł brutto) za dobę. W tym samym dniu powód zawarł z poszkodowanym umowę przelewu wierzytelności, na mocy której nabył wierzytelność m.in. z tytułu praw do odszkodowania za zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego przysługującego poszkodowanemu z związku ze szkodą z dnia 05.01.2021 r.

Poszkodowany wynajmował pojazd zastępczy przez 13 dni tj. od 23.02.2021r. do 08.03.2021r.

W związku z wykonaną usługą powód 12.03.2021 r. wystawił fakturę VAT nr (...) z terminem płatności określonym na dzień 26.03.2021 r. Faktura ta obejmowała należność z tytułu najmu pojazdu zastępczego za okres 13 dni na kwotę 2.184,00 zł brutto. Poszkodowany nie zapłacił powodowi za wynajem auta. Niezwłocznie po wystawieniu faktury powód zgłosił w/w roszczenie pozwanemu.

Decyzją z dnia 16.03.2021 r. pozwany przyznał powodowi odszkodowanie z wynajem pojazdu zastępczego w wysokości 974,16 zł brutto i odmówił wypłaty świadczenia w pozostałym zakresie. Wedle pozwanego uzasadniony okres najmu wynosił 8 dni po stawce 99 zł netto za godzinę.

( dowody: faktura VAT – k. 9, umowa cesji – k. 10, korespondencja przedprocesowa stron – k. 11-12, decyzja o wypłacie wraz z załącznikiem - k. 13 – 14, akta szkody na płycie CD – k. 33, zeznania świadka L. P. – k. 46-46v.)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy i aktach szkody oraz zeznania świadka L. P..

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Ich prawdziwość nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka, gdyż korespondowały z dokumentami zgromadzonymi w sprawie oraz w aktach szkodowych, a te z kolei nie były kwestionowane przez strony.

W judykaturze przyjmuje się powszechnie, że odszkodowanie od ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych za uszkodzenie pojazdu obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego (zob. np. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 17 listopada 2011 r. w sprawie III CZP 5/11 oraz uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017 r., III CZP 20/17). Wedle najnowszego orzecznictwa poszkodowany nie musi za ten najem realnie zapłacić. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2020 r. (III CZP 63/19) zaciągnięcie przez poszkodowanego zobowiązania do zapłaty czynszu najmu pojazdu zastępczego stanowi szkodę w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. pozostającą w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym.

Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności co do zasady, sporna była jedynie wysokość należnego odszkodowania.

Sąd nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności danej sprawy oraz nie jest zobowiązany do zarządzenia dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Nie ma też obowiązku przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawiania dowodów spoczywa bowiem na stronach (art. 3 k.p.c.). Ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie obciąża tę stronę, która wywodzi z nich określone skutki prawne (art. 6 k.c.). Strona, która nie przedstawi dowodów na poparcie swoich twierdzeń, ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia (por.: wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 30 października 2015r., I (...)/(...), LEX nr (...)).

Sąd nie dysponował wiadomościami specjalnymi odnośnie technologicznego czasu naprawy uszkodzonego auta ani stawek najmu obowiązujących na lokalnym rynku. Strona powodowa - de facto będąca przedsiębiorcą - nie wnioskowała o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.

Sąd nie dopatrzył się konieczności przeprowadzenia wyżej wymienionego dowodu z urzędu.

Powód swego roszczenia nie udowodnił, a do tego był zobowiązany na podstawie art. 6 k.c. i art. 232 zd. I k.p.c. Z powyższych względów powództwo oddalono w pkt 1. wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w pkt 2. wyroku według zasady odpowiedzialności za wynik procesu.