Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 czerwca 2016r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Malinowska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Monika Formaniewicz

w obecności Prokuratora Magdaleny Chodyna

Po rozpoznaniu sprawy w dniach 2 kwietnia 2015r., 5 maja 2015r., 24 września 2015r., 6 listopada 2015r., 20 maja 2016r. sprawy karnej

M. P. - syna J. i A. z domu W., urodz. (...) w S., adres dla doręczeń w kraju ul. (...), PESEL (...), karanego

oskarżonego o to, że

I. w dniu 16 stycznia 2000r. w G. posiadał bez wymaganego zezwolenia karabin (...) kal. 7,92 mm o numerze (...),

tj. o czyn z art. 263§2 kk

O R Z E K A:

stosując w myśl art. 4 § 1 kk przywołane poniżej przepisy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r.:

I.  Oskarżonego M. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu tj. przestępstwa z art. 263§2 kk i za czyn ten na mocy powyższego przepisu skazuje go na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na mocy art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby,

III.  Na mocy art. 71§1 kk wymierza oskarżonemu grzywnę w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

IV.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 (trzysta) zł tytułem opłaty oraz obciąża go poniesionymi wydatkami postępowania w kwocie 70 (siedemdziesiąt) zł.

Sygn. akt II K 164/15

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2000 r. ok. godz. 18.00 na ul (...) w G. , przed marketem (...) M. P. wraz z konkubiną A. P. i dwójką dzieci wsiedli do taksówki osobowej marki M. (...) o nr rej. (...). M. P. usiadł obok kierowcy taksówki a kobieta wraz z dziećmi usiedli na tylnym siedzeniu. M. P. miał ze sobą reklamówkę z nadrukiem (...) z zakupami. M. P. zamówił kurs na ul. (...). Kiedy kierowca dojechał do tego miejsca to M. P. wysiadł. Kobieta i dzieci pozostali w taksówce. M. P. poprosił aby taksówkarz na niego poczekał i udał się do budynku mieszczącego się przy ul. (...). M. P. wrócił po ok. 5 minutach otworzył tylne drzwi i włożył na podłogę pomiędzy przednie i tylne siedzenie koc niebiesko - czerwony w który była zwinięta broń w postaci karabinu (...) mod. (...)nr (...) . Następnie M. P. ponownie usiadł na fotelu obok kierowcy. Zamówił kurs na ul. (...) . Kiedy kierowca taksówki skręcił z wiaduktu przy ul. (...) i przejechał ok. 50 m to drogę zajechał mu oznakowany radiowóz policyjny. Funkcjonariusze Policji kazali M. P. wyjść z pojazdu i go przeszukali. W samochodzie funkcjonariusze Policji ujawnili leżącą na podłodze pomiędzy przednim i tylnym siedzeniem , zawiniętą w koc broń. M. P. został zatrzymany

( dowód: zeznania świadka E. B. k- 658, 10v-13 , 275v, zeznania świadka A. P. k- 681-682, 14v, 288v, protokół przeszukania k- 5-8, , notatka urzędowa k- 4, protokół zatrzymania osoby k- 8, protokół oględzin z dokumentacją fotograficzną k- 88-91)

Karabin (...) mod.(...)nr (...) z dorobionym łożem nadaje się do oddawania strzałów. Jest to broń palna wytworzona po 1850r.

( dowód: opinia z zakresu badań broni wykonana przez eksperta z Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego KGP k - 107-108).

M. P. był uprzednio karany m.in. za przestępstwa z art. 282 kk .

( dowód: karta karna k- 607 ).

Oskarżony M. P. w toku postępowania przygotowawczego i przed Sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił ,że w dniu kiedy został zatrzymany chciał oddać karabin K. w G. .

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. P. k- 566, 55-56, 693).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego odnośnie tego ,że posiadał broń albowiem znalazły one potwierdzenie w zeznaniach świadków E. B. i A. P.. Sąd nie dał jednak wiary wyjaśnieniom oskarżonego ,że chciał on oddać tą broń policji albowiem były one sprzeczne z zeznaniami świadka E. B. z których jednoznacznie wynikało ,że oskarżony nie posiadał pakunku w postaci broni zawiniętej w koc w momencie kiedy wsiadał do jego taksówki przy ul. (...) . Dopiero później zamówił kurs na ul. (...) gdzie oskarżony nie zamieszkiwał , wyszedł na chwilę i przyniósł do pojazdu zawiniętą w koc broń, którą schował pomiędzy siedzeniami . Następnie zamówił kurs na ul. (...) , gdzie zamieszkiwał a nie do K. w G. . Należy też zauważyć ,że art. 54 ustawy z dnia 21 maja 1999r. „o broni i amunicji” stanowił ,że nie podlega karze , kto bez wymaganego pozwolenia posiada broń lub amunicję i w terminie do 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszego przepisu dobrowolnie zawiadomi o tym fakcie Policję oaz złoży broń i amunicję do jej depozytu. Artykuł ten wszedł w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia ustawy a zatem nawet gdyby oskarżony zwrócił broń dopiero w styczniu 2000 r. to przepis ten nie miałby już do niego zastosowania .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka E. B. albowiem były one spójne , logiczne i konsekwentne. Świadek jako osoba zupełnie obca dla oskarżonego nie miał żadnego powodu aby bezpodstawnie go pomawiać tym bardziej ,że był pouczony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka A. P. odnośnie posiadania broni przez oskarżonego albowiem były one zgodne z zeznaniami świadka E. B. oraz z wyjaśnieniami oskarżonego. Sąd nie dał jednak wiary zeznaniom świadka co do tego ,że oskarżony chciał oddać broń K. w G. albowiem przeczyły temu zeznania świadka E. B..

Zeznania świadków: E. K., W. K. , M. K. , H. P. i R. G. nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Zdaniem Sądu pisemna opinia biegłego eksperta Wydziału Broni i Balistyki z Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego KGP w W. kom. mgr. inż. P. D. zasługuje na przyznanie jej w pełni waloru wiarygodności. Została ona wykonana w sposób wnikliwy i szczegółowy w oparciu o badania karabinu przez osobę o odpowiednio wysokich kwalifikacjach zawodowych . Nie ma zatem podstaw aby kwestionować jej wiarygodność.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów , pism i protokołów zgromadzonym w toku postępowania, uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zdaniem Sądu, popełnienie, przez oskarżonego M. P. , zarzucanego mu czynu z art. 263 § 2 kk nie budzi wątpliwości. W dniu 16 stycznia 2000r. w G. posiadał bez wymaganego zezwolenia karabin (...) kal. 7,92mm o nr (...).

Zdaniem Sądu orzeczona wobec oskarżonego kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu. Spełni swą funkcję w zakresie prewencji ogólnej jak i funkcję represyjno – wychowawczą.

Jednocześnie Sąd doszedł do przekonania, że w stosunku do oskarżonego- pomimo ,że był wcześniej karany- istnieją przesłanki do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres trzech lat próby. Zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę okoliczności sprawy , istnieje możliwość dania mu szansy i uznania , że zaistniałe zdarzenie miało charakter incydentalny i , że taka sytuacja nie powtórzy się . Wyznaczony przez Sąd okres próby pozwoli stwierdzić czy oskarżony należycie wykorzysta daną mu przez Sąd szansę. Należy bowiem zauważyć, że oskarżony po raz ostatni został skazany w dniu 23 maja 2000r. , przebywając natomiast poza granicami kraju nie popadł więcej w konflikt z prawem.

Biorąc pod uwagę ,że orzeczona kara nie będzie faktycznie wykonana Sąd wymierzył oskarżonemu grzywnę w wysokości 60 stawek dziennych, przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 20 zł.

Na mocy art. 4 § 1 kk Sąd zastosował wobec oskarżonego przepisy kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. albowiem były one dla niego względniejsze. W obowiązującym bowiem stanie prawnym nie można warunkowo zawiesić wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze powyżej 1 roku.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 627 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23.06.1973r. „O opłatach w sprawach karnych” ( tekst jednolity: Dz.U. z 1983r. , Nr 49, poz. 223 ze zm.) biorąc pod uwagę sytuację rodzinną , majątkową i wysokość dochodów oskarżonego.