Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 260/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

O. P.

w dniu 17 grudnia 2023 roku około godziny 5.00 przed lokalem F. (...) przy ul. (...) w G. uderzył pięścią po twarzy O. M., czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci: krwiaków okularowych obustronnie, obrzęku tkanek miękkich okolicy oczodołu lewego, wylewów podspojówkowych obustronnie, zasinienia w obrębie nosa, wstrząśnięcia siatkówek obu oczu, złamania ściany przyśrodkowej i dolnej oczodołu prawego, złamania kości nosa i otarcia naskórka okolicy podoczodołowej lewej i prawej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas trwający dłużej niż 7 dnia,

tj. czyn z art. 157§1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pokrzywdzony O. M. w nocy z 16 na 17 grudnia 2023 r. bawił się z dwójką znajomych - K. J. i M. R. w lokalu F. (...) w G. przy ul. (...). B. wypił tego dnia dużo alkoholu i był bardzo pijany.

W tym samym czasie i miejscu bawił się oskarżony O. P..

W pewnym momencie pokrzywdzony zaczął zaczepiać oskarżonego, wymachiwał do niego rękami, zdjął nawet kurtkę prowokując go niejako do rękoczynów. Pokrzywdzony wykonał pierwszy cios- kopnął oskarżonego.

Oskarżony nie pozostał jednak dłużny i uderzył pokrzywdzonego w twarz. Po tym ciosie O. M. upadł i otrzymał od oskarżonego jeszcze kilka uderzeń w okolice głowy.

częściowo zeznania pokrzywdzonego

2-3, 35-36

zrzuty ekranu

20

zeznania świadka K. J.

21-22

tablica poglądowa

34

wyjaśnienia podejrzanego

47-48

zeznania świadka A. R.

58-59

Została wezwana karetka pogotowia. Pokrzywdzony trafił do szpitala gdzie udzielono mu pomocy medycznej. W chwili zdarzenia znajdował się w stanie upojenia alkoholowego, mając we krwi 2,9 promila alkoholu.

dokumentacja medyczna

4-6

W wyniku uderzeń zadanych przez oskarżonego, pokrzywdzony doznał obrażenia ciała w postaci: krwiaków okularowych obustronnie, obrzęku tkanek miękkich okolicy oczodołu lewego, wylewów podspojówkowych obustronnie, zasinienia w obrębie nosa, wstrząśnięcia siatkówek obu oczu, złamania ściany przyśrodkowej i dolnej oczodołu prawego, złamania kości nosa i otarcia naskórka okolicy podoczodołowej lewej i prawej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas trwający dłużej niż 7 dni.

opinia sądowo-lekarska

26-30

Podejrzany nie był karany sądownie

wydruk informacji

43

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

nie dotyczy

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo zeznania pokrzywdzone-go

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego w zakresie, w którym pokrywają się z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Co się zaś tyczy zeznań w zakresie genezy całego zdarzenia, to Sąd doszedł do przekonania, że depozycje pokrzywdzonego w tym zakresie nie są wiarygodne. Pokrzywdzony zeznawał, że w chwili zdarzenia był bardzo pijany i niewiele pamięta, jednak kategorycznie twierdził, że w żaden sposób nie sprowokował oskarżonego i go nie zaczepiał. Co innego wynika jednak z zeznań postronnego świadka – pracownika klubu, który oglądał nagranie z monitoringu i jednoznacznie stwierdził, że to pokrzywdzony sprowokował oskarżonego, wymachiwał do niego rękami, zdjął demonstracyjnie kurtkę i jako pierwszy go kopnął. W podobny sposób relacjonował to zajście oskarżony, który co do zasady przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Dlatego też Sąd w tym zakresie nie oparł się na zeznaniach pokrzywdzonego.

dokumentacja medyczna

W pełni wiarygodna, albowiem została sporządzona przez upoważnionych pracowników placówki leczniczej, nie była przez nikogo kwestionowana

opinia sądowo-lekarska

Sąd w całości podzielił opinię sądowo- lekarską sporządzoną w niniejszej sprawie, albowiem była jasna,pełna i wyczerpująca a nadto została sporządzona przez specjalistę dysponującego odpowiednią wiedzą i doświadczeniem w zakresie będącym przedmiotem tej opinii. Wprawdzie w piśmie procesowym pełnomocnik pokrzywdzonego zakwestionował wnioski opinii, zgodnie z którymi obrażenia ciała pokrzywdzonego należało zakwalifikować jako naruszające czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas trwający dłużej niż 7 dnia, to jednak w ocenie Sądu zarzut ten był chybiony. Pełnomocnik nie przedstawił żadnych przekonujących argumentów wskazujących na błędy, niejasności czy sprzeczności w powyższej opinii. Dlatego też Sąd w całości oparł się na niej ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie.

tablica poglądowa

nie budziła wątpliwości Sądu i stron

wydruk informacji

jak wyżej

wyjaśnienia podejrzanego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom podejrzanego albowiem były jasne, spójne, szczere i znajdowały potwierdzenie w pozostałym wiarygodnym materiale dowodowym a w szczególności w zeznaniach świadka A. R.. W konsekwencji należało przyjąć, że podejrzany mówił prawdę, gdy wskazywał, że to pokrzywdzony zachowywał się jakby szukał zaczepki. Dlatego też Sąd w całości oparł się na wyjaśnieniach podejrzanego.

zeznania świadka A. R.

zeznania tego świadka były wiarygodne jako szczere, spójne, spontaniczne i wyczerpujące. Świadek jest osobą obcą dla stron postępowania i nie było najmniejszego powodu aby składał zeznania niezgodne z prawdą.

zeznania świadka K. J.

zeznania tego świadka również były wiarygodne, choć świadek nie miał wiedzy co do samego zdarzenia. Świadek była tego dnia z pokrzywdzonym w klubie i zeznała, że razem się bawili i spożywali alkohol, co zostało potwierdzone również w pozostałym materiale dowodowym

zrzuty ekranu

nie budziły wątpliwości Sądu, nie były przez strony kwestionowane

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania świadka J. Ł. k. 53-54

nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy

częściowo zeznania pokrzywdzonego

niewiarygodne w zakresie w jakim podawał, że w żaden sposób nie sprowokował oskarżonego. Zupełnie co innego wynika z zeznań świadka A. R., który widział nagranie z monitoringu, a także wiarygodnych wyjaśnień samego podejrzanego. Nadto z dokumentacji medycznej wynika, że pokrzywdzony znajdował się w stanie upojenia alkoholowego z wynikiem 2,9 promila, co może tłumaczyć to, że nie pamięta dokładnie przebiegu zdarzenia a
w szczególności tego, że to on sprowokował podejrzanego.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

1

O. P.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

W świetle art. 157 § 1 kk odpowiedzialności karnej podlega ten, kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1 kk. Skutkiem stanowiącym znamię przestępstwa z art. 157 § 1 kk jest „inne” niż w art. 156 § 1 kk naruszenie czynności ciała lub rozstrój zdrowia, trwające dłużej niż 7 dni, czyli do jego znamion należy skutek w postaci spowodowania średniego (§ 1) uszczerbku na zdrowiu. Sam czas trwania naruszenia lub rozstroju nie wystarczy do zakwalifikowania czynu sprawcy na podstawie tego przepisu, owo naruszenie lub rozstrój muszą być znaczące, istotnie utrudniać prawidłowe funkcjonowanie narządów (Zoll [w:] Wróbel, Zoll II/1, s. 373). Kategorię „innych” niż w art. 156 § 1 uszczerbków ciała ustawodawca podzielił na dwie grupy według kryterium czasu ich trwania – powyżej 7 dni (średnie) i poniżej 7 dni (lekkie).

Na gruncie niniejszej sprawy należało zatem uznać, że podejrzany O. P. swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa wskazanego powyżej. Uderzył bowiem kilkukrotnie pokrzywdzonego, co spowodowało u niego, rozstrój zdrowia przekraczający 7 dni.

Zdaniem Sądu, podejrzanemu przypisać można też winę w popełnieniu omawianego przestępstwa. Jest on ze względu na wiek zdolny do ponoszenia odpowiedzialności karnej, a zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, nie dostarczają podstaw do przyjęcia, iż w chwili czynu był niepoczytalny lub znajdował się w anormalnej sytuacji motywacyjnej. Miał dodatkowo obiektywną możliwość zachowania się w sposób zgodny z obowiązującym porządkiem prawnym, czego jednak nie uczynił i z tego tytułu można i należało postawić mu zarzuty.

Podstawę prawną warunkowego umorzenia postępowania stanowiły przepisy art. 66 § 1 i 2 kk i 67 § 1 kk. Czyn przypisany O. P. zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.

Stopień winy i społecznej szkodliwości czynu nie były znaczne. Podejrzany działał będąc niejako sprowokowanym przez pokrzywdzonego, który szukał zaczepki, wręcz zachęcał podejrzanego do fizycznej konfrontacji. Wprawdzie pełnomocnik pokrzywdzonego akcentował dysproporcję sylwetek i sił między mężczyznami, wskazując, że podejrzany jest osobą czynnie uprawiająca kulturystykę, to jednak w ocenie Sądu nie miało to znaczenia w niniejszej sprawie biorąc pod uwagę podkreślany już wyżej fakt, że podejrzany został sprowokowany przez pokrzywdzonego, który przecież musiał sobie zdawać sprawę z tej dysproporcji sił a mimo to dążył do fizycznej konfrontacji.

Oceniając właściwości i warunki osobiste podejrzanego oraz jego dotychczasowy sposób życia sąd doszedł do wniosku, iż przemawiały za warunkowym umorzeniem postępowania. Podejrzany nie był dotychczas karany. Sąd nie miał żadnych informacji o jego negatywnym jego funkcjonowaniu w społeczeństwie. Nadto sąd wziął pod uwagę postawę prezentowaną przez podejrzanego w związku z popełnionym czynem - od początku nie kwestionował swojego sprawstwa, złożył wyjaśnienia co do zasady zbieżne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, wyraził żal i skruchę. Okoliczność, że nie stawił się na posiedzenie i nie przeprosił pokrzywdzonego nie wykluczała wcale warunkowego umorzenia postępowania. Wskazane okoliczności prowadziły do wniosku, iż pomimo umorzenia postępowania, O. P. będzie przestrzegał porządku prawnego.

Wyznaczając okres próby sąd doszedł do wniosku, iż trzy lata będą odpowiednim okresem by przekonać się czy oskarżony wykorzystał daną mu szansę.

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

O. P.

2

1

Zgodnie z wnioskiem Prokuratora, na podstawie art. 67 § 3 kk Sąd zasądził od podejrzanego kwotę 6000 zł na rzecz pokrzywdzonego tytułem częściowego zadośćuczynienia.

Sąd uznał, że zważywszy na okoliczności niniejszej sprawy kwota ta jest adekwatna do rozmiarów krzywdy wyrządzonej przestępstwem. Jak już bowiem wskazano wyżej, pokrzywdzony doznał obrażeń ciała i ucierpiał. Dlatego też w ocenie Sądu zaproponowana przez Prokuratora kwota odpowiada celom które ten środek kompensacyjny winien spełniać tj. zrekompensuje pokrzywdzonemu częściowo doznaną przez niego krzywdę.

Rozstrzygnięcie to nie stanowi oczywiście przeszkody dla pokrzywdzonego do dochodzenia pozostałej części zadośćuczynienia w postępowaniu cywilnym.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Sąd na mocy art. 626 § 1 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k., art. 1 i art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn.: Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zwolnił podejrzanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa. Orzekając w tym względzie Sąd miał na uwadze fakt, że podejrzany aktualnie nie pracuje i nie ma żadnego majątku. W wyroku orzeczono obowiązek zapłaty zadośćuczynienia pokrzywdzonemu, dlatego podejrzany winien w pierwszej kolejności czynić starania w celu wywiązania się z tego obowiązku.

Podpis