Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2018r.

Sąd Rejonowy w G. Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Sobczak

Protokolant: Stażystka Paulina Kurek-Winter

w obecności Oskarżyciela Skarbowego J. P.

po rozpoznaniu dnia 14 grudnia 2018r.

sprawy karno - skarbowej

D. R. - s. K. i J. z d. J., ur. (...) w O., bez znanego miejsca pobytu, ostatni znany adres zam. (...)-(...) O., ul. (...), PESEL: (...), karanego sądownie

oskarżonego o to, że

w okresie od 9 października 2015 roku do 12 czerwca 2017 roku, w lokalu mieszczącym się w G., Pl. (...), na automatach: A. G. (Q.), (...), oznaczony nr (...), Automat A. G. (Q.), (...), oznaczony nr (...) i Automat A. G. (Q.), (...), oznaczony nr (...), urządzał gry wbrew przepisom art. 6 ust. 1, art. 14 ust. i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 471 ze zm.),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

O r z e k a

I. Oskarżonego D. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżeniu czynu, z tym ustaleniem, że oskarżony wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami urządzał gry poza kasynem gry, bez zezwolenia, a także z tym ustaleniem, że popełnił go w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności, tj. przestępstwa skarbowego określonego w art. 107 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kk. i za to na podstawie art. 107 § 1 kks wymierza mu karę 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 80 (osiemdziesięciu) złotych,

II. Na podstawie art. 30 § 5 kks oraz art. 31 § 5 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci automatu A. G. (Q.), (...), oznaczony nr (...), A. G. (Q.), (...), oznaczony nr (...) i A. G. (Q.), (...), oznaczony nr (...), przechowywanych w magazynie (...)-Skarbowego w T. pod poz. mag. PL/MF/AK nr (...), wymienionych w punktach 1-3 wykazu (k. 23), zarządzając ich zniszczenie,

III. Na podstawie art. 30 § 5 kks orzeka przepadek gotówki w kwocie 1.220,00 zł, pochodzących z zatrzymanych automatów do gier, przechowywanej na koncie sum depozytowych I. Administracji Skarbowej w B. ( (...)- (...)),

IV. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. K. kwotę 540 zł (pięćset czterdzieści złotych) + 23% podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w toku postępowania przygotowawczego oraz sądowego,

V. Zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty, zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia wydatków postępowania, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 406/18

UZASADNIENIE

D. R. wynajął na podstawie umowy najmu z dnia 9.10.2015 r. lokal w suterenie kamienicy przy ul. (...) w G. należący do A. S. (1). Do lokalu wstawił automaty do gier A. G. (Q.) (...), oznaczony nr (...), Automat A. G. (Q.) (...), oznaczony nr (...) i Automat A. G. (Q.) (...), oznaczony nr (...).

dowód: zeznania A. S. k. 41v, zeznania J. C. k. 52, kopia umowy najmu k. 33- 34, wypis z rejestru gruntów k. 25;

W dniu 12 czerwca 2017 r. funkcjonariusze (...) – skarbowego przeprowadzili kontrolę w lokalu przy ul. (...) w G. o nazwie „(...) (...)”. W trakcie kontroli ujawnili oni wyżej wymienione automaty do gier. Gry na tych automatach miały charakter losowy, w przypadku których końcowy układ symboli na bębnach nie zależał od zręczności gracza.

D. R. nie posiadał koncesji lub zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier hazardowych, w tym gier na automatach. Pod adresem lokalu wynajmowanego przez niego lokalu również żaden inny podmiot nie posiadał zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier na automatach lub zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach lub koncesji na kasyno gry.

dowody: protokół przeszukania k. 5-6, protokół oględzin rzeczy k. 7-9;

W automatach zabezpieczonych w lokalu (...) (...)” przy ul. (...) w G. zabezpieczono kwotę 1220 zł która została wpłacona na rachunek depozytowy I. Administracji Skarbowej w B..

dowód: protokół oględzin k. 7-8;

D. R. (lat (...)) w przeszłości był karany sądownie.

dowód: karta karna k. 90;

Oskarżony D. R. nie składał wyjaśnień w przedmiotowej sprawie, toczyło się wobec niego postępowanie w stosunku do nieobecnych.

W niniejszej sprawie stan faktyczny został ustalony przede wszystkim w oparciu o protokół przeszukania przeprowadzonego przez funkcjonariuszy celnych (...) Skarbowego w T., protokół oględzin rzeczy. Przebieg kontroli oraz wskazana dokumentacja nie budziła wątpliwości, a także żadna ze stron do powyższego nie wnosiła zastrzeżeń, dlatego też należało przypisać im walor wiarygodności. Przeprowadzone czynności wskazywały jednoznacznie, iż automaty umożliwiały prowadzenie gier, w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. Automaty były wyposażone w takie elementy, które wskazywały jednoznacznie, że są były one przeznaczone do prowadzenia gier o charakterze hazardowym. Sąd opierał się także na zeznaniach A. S. i J. C. oraz dokumentach w postaci umowy najmu, wypisu z rejestru gruntów. Dowody w sposób jasny wskazywały, że automaty w lokalu (...) (...)” przy ul. (...) w G. wstawił D. R..

Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować wiarygodność dowodów zgromadzonych w sprawie i omówionych powyżej.

D. R. został oskarżony o to, że w okresie od 9 października 2015 roku do 12 czerwca 2017 roku, w lokalu mieszczącym się w G., Pl. (...), na automatach: A. G. (Q.), (...), oznaczony nr (...), Automat A. G. (Q.), (...), oznaczony nr (...) i Automat A. G. (Q.), (...), oznaczony nr (...), urządzał gry wbrew przepisom art. 6 ust. 1, art. 14 ust. i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 471 ze zm.), tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks.

Sąd uznał, iż oskarżony wyczerpał znamiona zarzuconego mu czynu z art. 107§1 kks albowiem wbrew przepisom Ustawy o grach hazardowych (art. 6 ust. 1) w lokalu mieszczącym się w G., Pl. (...) prowadził działalność w zakresie gier na automatach nie posiadając stosownej koncesji na prowadzenie kasyna gry. Zdaniem sądu zawarcie przez oskarżonego umowy najmu, a następnie wstawienie w jej wykonaniu do tego lokalu automatów do gier mających charakter losowy, mogło być potraktowane jako prowadzenie gier na automatach w rozumieniu użytym w art. 107 § 1 kks.

Zgodnie z dyspozycją art. 107 § 1 kks, kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową, grę na automacie lub zakład wzajemny podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności albo obu tym karom łącznie. Cytowany wyżej przepis ma charakter blankietowy. W związku z tym, w zakresie znamion czynu zabronionego określającego sprawstwo, odsyła do przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. W art. 3 ustawy wskazano, że urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach jest dozwolone wyłącznie na zasadach w niej określonych. Z kolei art. 2 ust. 1-3, 5 oraz art. 129 ust. 3 ustawy zawierają definicję gier i tak stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Urządzanie gry, o której mowa w art. 2 ust. 3 ustawy, zgodnie z art. 14 ust, 1 ustawy o grach hazardowych dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry. Jak z kolei wskazuje dyspozycja art. 23 d ww. ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki rejestracji i eksploatacji automatów i urządzeń do gier, uwzględniając ochronę interesów uczestników gier i zabezpieczenie wykonywania zobowiązań wobec budżetu państwa. Powyższe oznacza, iż istnieje obowiązek rejestracji automatów i urządzeń do gier wskazanych w ustawie, którego to z pewnością oskarżony nie spełnił. Poza tym nie posiadał on koncesji ani zezwolenia. W konsekwencji tego, spełnione zostały wszystkie znamiona przestępstwa z art. 107 § 1 kks polegającego na urządzaniu lub prowadzeniu gier na automatach wbrew przepisom ustawy.

Przestępstwo skarbowe określone w art. 107§1 kks jest zagrożone karą grzywny do 720 stawek dziennych, karą pozbawienia wolności do lat 3 albo obu tym karom łącznie. Rozważając wymiar kary wobec oskarżonego D. R. w tych granicach Sąd miał na względzie następujące okoliczności:

Na korzyść oskarżonego uwzględniono stosunkowo młody wiek oskarżonego. Na niekorzyść oskarżonego uwzględniono uprzednią karalność, znaczny stopień społecznej szkodliwości zarzucanego jemu czynu, przejawiający się w ignorowaniu obowiązującego porządku prawnego, w celu osiągnięcia szybkiego i łatwego zysku.

W świetle powyższych okoliczności branych pod uwagę przy wymiarze kary Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 80 zł.

W ocenie Sądu kara wymierzona oskarżonemu odpowiada przede wszystkim stopniowi winy oraz społecznej szkodliwości jego czynu. Kara ta nie przekracza stopnia winy oskarżonego, a także odpowiada dyrektywie prewencji indywidualnej i uwzględnia fakt uprzedniej karalności oskarżonego. Wymierzona kara nie pomija również względów związanych z potrzebą realizacji prewencji generalnej.

O przepadku orzeczono jak w punkcie 2-gim i 3-cim wyroku, gdyż było to obligatoryjne.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu sąd orzekł na podstawie §4 ust 3, §17 ust 1 pkt 1 i ust 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016.1714 ), gdyż nie zostały one opłacone w żadnej części.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113§1 kks oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983 r. Dz. U. Nr 49, poz. 223 ze zm.) Sąd zwolnił oskarżonego w całości od obowiązku uiszczenia opłaty, zwolnił go także od obowiązku uiszczenia wydatków postępowania, którymi obciążył Skarb Państwa. Podejmując takie rozstrzygnięcie Sąd miał na względzie okoliczność, że w sprawie brak było danych co do sytuacji majątkowej oskarżonego.