Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Dnia 2 lutego 2024 r.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 443/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. B. (1)

W okresie od 5-7 grudnia 2021 r. w G. w mieszkaniu przy ul. (...). K. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 4 szt. drzwi wewnętrznych koloru brązowego wraz z elementami regulacji ościeżnic, wanny przyściennej wraz z obudową i syfonem, baterii wannowej z prysznicem i baterii umywalkowej, deski sedesowej, 4 szt. włączników światła, 11 szt. gniazd elektrycznych o łącznej wartości 5.475 zł oraz w tym samym miejscu i czasie dokonał umyślnego uszkodzenia drzwi wejściowych z ościeżnicą, klamką i zamkiem, zestaw podtynkowy WC, płytki ścienne w łazience o łącznej wartości z kosztami robocizny niezbędnej przywrócenia stanu pierwotnego w kwocie 22.040 zł, powodując łączne starty 27.515 zł na szkodę K. i K. G. (1).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. B. (1) był właścicielem mieszkania przy ul. (...) w G..

wyjaśnienia oskarżonego

163v - 165

zeznania K. G. (2)

1 - 3

Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. prowadził egzekucję z wskazanej nieruchomości na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Licytację wygrała K. G. (1). W tym czasie K. G. (1) oraz jej małżonek K. G. (2) nie mieli wiedzy na temat stanu i wyposażenia mieszkania, bowiem opisu i oszacowania wartości nieruchomości dokonano przy ograniczonej wizji, tj. bez wchodzenia do środka lokalu.

wyjaśnienia oskarżonego

163v - 165

zeznania K. G. (2)

52 - 53, 143v

informacje z Urzędu Skarbowego wraz z operatem szacunkowym

169 - 177

zeznania K. G. (1)

102 - 103

W czasie trwającego postępowania egzekucyjnego K. i K. G. (2) skontaktowali się z K. B. (1). Chcieli się z nim porozumieć, aby zrezygnował z dalszych odwołań w toku postępowania egzekucyjnego.

Małżonkowie G. spotkali się z K. B. (1) w mieszkaniu przy ul. (...), które widzieli wówczas po raz pierwszy.

Małżonkom G. mieszkanie się spodobało. W trakcie rozmowy K. B. (1) zaproponował im, by dopłacili mu za pozostawienie wyposażenia mieszkania - m.in. kompletną łazienkę po remoncie, wyposażenie przedpokoju, drzwi z ościeżnicami. Początkowo owa kwota miała opiewać na ok. 40.000 - 45.000 zł. K. B. (1) uprzedzał, że jeżeli nie dojdzie do porozumienia w tym zakresie, to on zabierze z mieszkania elementy, które kupił i uważa za swoją własność.

W toku dalszych rozmów telefonicznych zaproponowana kwota została obniżona. Ostatecznie małżonkowie G. nie zdecydowali się na zapłatę żadnej dodatkowej kwoty. K. G. (2) poinformował K. B. (1), że nie godzą się na zapłatę i wszystkie elementy, które należą do niego ma zabrać. K. B. (1) uprzedzał, że zabierze m.in. wyposażenie łazienki (wannę, baterie), drzwi wewnętrzne wraz z ościeżnicami.

Małżonkowie G. akceptowali, iż K. B. (1) zabierze elementy wyposażenia mieszkania takie jak wanna, ościeżnice drzwi wewnętrznych i "inne elementy, które uzna, że należą do niego".

K. B. (1) informował ich, iż w trakcie demontażu elementów mieszkania, uszkodzeniu mogą ulec inne rzeczy, np. przy demontażu wanny, która jest pod zabudowę.

wyjaśnienia oskarżonego

163v - 165

zeznania K. G. (2)

143v - 145, częściowo k. 52 = 53

zeznania K. G. (1)

102 - 103, 145 - 145v

Wobec braki porozumienia z K. i K. G. (2), K. B. (1) zdemontował i przygotował do wyniesienia wannę po zabudowę, drzwi wewnętrzne wraz z ościeżnicami, baterie łazienkowe, deskę sedesową, jedną szafę wnękową oraz inne elementy.

Przy demontażu ościeżnicy drzwiowej w łazience pękły płytki. Zniszczeniu uległy również płytki stanowiące zabudowę wanny.

wyjaśnienia oskarżonego

163v - 165

Postanowieniem z dnia 28 października 2021 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. przyznał K. G. (1) własność mieszkania przy ul. (...) w G..

Postanowienie stało się ostateczne z dniem 24 listopada 2021r.

zeznania K. G. (2)

1 - 3, 52 - 53 , 143v - 145

zeznania K. G. (1)

102 - 103

odpisy i kopie dokumentów z Urzędu Skarbowego

44 - 46

K. i K. G. (2) kontaktowali się z K. B. (1) w sprawie przekazania kluczy do mieszkania.

K. G. (2) w dniu 4 grudnia 2021 r. prosił również sąsiada spod numeru 10 P. M., by powiadomił go, gdy ktoś pojawi się w mieszkaniu nr (...). Powiedział mu wówczas, iż poprzedni właściciel mieszkania groził mu, że zdemoluje mieszkanie, gdy będzie się wyprowadzał.

wyjaśnienia oskarżonego

163v - 165

zeznania K. G. (2)

52 - 53, 143v - 145

zeznania P. M.

85 - 86, 145v - 146

W dniu 5 grudnia 2021 r. P. M. poinformował K. G. (2), iż ktoś jest w mieszkaniu nr (...) i wynoszone są rzeczy. Wówczas K. G. (2) poprosił B. Ż., by pojechał na miejsce, prosząc go jednocześnie o to, aby wszedł do mieszkania, ponieważ zamierzał wymienić zamki.

B. Ż. pojechał na miejsce, jednakże nie został wpuszczony do mieszkania. Widział wówczas, że z mieszkania wynoszone są jakieś rzeczy i pakowane do białego busa.

zeznania K. G. (2)

143v - 145

zeznania B. Ż.

76 - 77, 165 - 167

zeznania P. M.

85 - 86

K. G. (2) po około 20 minutach również dojechał na ul. (...) i chciał wejść do mieszkania, jednakże K. B. (1) i jego małżonka go nie wpuścili.

K. G. (2) widział, że z mieszkania są wynoszone sprzęty agd oraz elementy od ościeżnic drzwiowych.

Na miejsce wezwani zostali funkcjonariusze Policji. Funkcjonariusze rozmawiali zarówno z K. B. (1), jak i K. G. (2). K. G. (2) przekazywał funkcjonariuszom Policji, że ma obawy, iż K. B. (1) zdewastuje mieszkanie. K. B. (1) poinformował funkcjonariuszy, że będzie wynosił z mieszkania zdemontowane rzeczy oraz rzeczy osobiste i nie będzie dokonywał zniszczeń.

Wówczas ustalono, że K. B. (1) zabierze swoje rzeczy i odda klucze od mieszkania do dnia 7 grudnia 2021 r.

wyjaśnienia oskarżonego

163v - 165

zeznania K. G. (2)

52 - 53, 143v - 145

zeznania B. Ż.

76 - 77

zeznania D. B.

165v

zeznania P. K.

166

kopie notatników służbowych

150 - 151

W dniu 7 grudnia 2021 r. K. G. (1) skontaktowała się z K. B. (1) w sprawie oddania kluczy od mieszkania. K. B. (1) oświadczył, iż nie dojedzie już do G..

Wówczas K. G. (2) wraz z konserwatorem R. B. udali się do mieszkania w celu wymiany zamków.

zeznania K. G. (2)

1 - 3, 52 - 53

zeznania R. B.

81 - 82, 166

Na miejscu w mieszkaniu K. G. (2) stwierdził, iż zdemontowane zostały 4 sztuki drzwi wewnętrznych wraz z elementami regulacji ościeżnic, wanna przyścienna wraz obudową i syfonem, bateria wannowa z prysznicem i bateria umywalkowa, deska sedesowa, 4 sztuki włączników światła, 11 sztuk gniazd elektrycznych. Nadto K. G. (2) stwierdził, iż w mieszkaniu uszkodzone były drzwi zewnętrzne, zestaw podtynkowy WC, część płytek łazienkowych.

zeznania K. G. (2)

1 - 3 , 52 - 53

zeznania K. G. (1)

102 - 103

fotografie

48

protokół oględzin miejsca

6 - 7

K. G. (2) skonsultował się z prawnikiem, który wskazał mu, że zdemontowane elementy wyposażenia mieszkania stanowiły jego części składowe.

zeznania K. G. (2)

143v - 145

W dniu 16 grudnia 2021 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. wpłynął wniosek K. G. (2) o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem o przyznaniu własności mieszkania przy ul. (...) w G. z uwagi na pominięcie go jako strony postępowania. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. wznowił postępowanie, a postanowieniem z dnia 11 stycznia 2022 r. przyznał własność mieszkania K. G. (1), z tym zastrzeżeniem że nabyta nieruchomość wchodzi w skład majątku wspólnego K. G. (1) i K. G. (2). Postanowienie stało się ostateczne z dniem 7 lutego 2022 r.

zeznania K. G. (2)

52 - 53

zeznania K. G. (1)

102 - 103

odpisy, kopie dokumentów i informacje z Urzędu Skarbowego

71 - 72 , 183, 187 - 193

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. B. (1)

W okresie od 5-7 grudnia 2021 r. w G. w mieszkaniu przy ul. (...). K. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 4 szt. drzwi wewnętrznych koloru brązowego wraz z elementami regulacji ościeżnic , wanny przyściennej wraz z obudową i syfonem, baterii wannowej z prysznicem i baterii umywalkowej, deski sedesowej, 4 szt. włączników światła, 11 szt. gniazd elektrycznych o łącznej wartości 5.475 zł oraz w tym samym miejscu i czasie dokonał umyślnego uszkodzenia drzwi wejściowych z ościeżnicą, klamką i zamkiem, zestaw podtynkowy WC, płytki ścienne w łazience o łącznej wartości z kosztami robocizny niezbędnej przywrócenia stanu pierwotnego w kwocie 22.040 zł, powodując łączne starty 27.515 zł na szkodę K. i K. G. (1).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

K. B. (1) w rozmowie telefonicznej po 24 listopada 2021 r. informował K. G. (2), że jak będzie zabierał swoją wannę, to mogą się uszkodzić rzeczy, bo to jest wanna pod zabudowę. Ponadto K. B. (2) groził innymi zniszczeniami w mieszkaniu.

zeznania K. G. (2)

52 – 53, 143v - 145

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd co do zasady uznał wyjaśnienia oskarżonego K. B. (1) za wiarygodne, bowiem jawiły się jako jasne i logiczne, a nadto w znaczącej mierze znalazły wsparcie również w zeznaniach K. G. (1) i K. G. (2).

Zaznaczyć należało, iż oskarżony nie kwestionował, że zabrał z mieszkania m.in. wannę, baterie łazienkowe, drzwi wewnętrzne wraz z ościeżnicami i inne rzeczy, niemniej jednak z jego relacji wynikało, iż kwestie te zostały uzgodnione z nabywcami mieszkania z uwagi na to, iż nie doszli do porozumienia co do zapłaty dodatkowej kwoty za wyposażenie mieszkania. W istocie w swych relacjach K. G. (2) i K. G. (1) wskazywali, że K. B. (3) chciał otrzymać dodatkową kwotę za wyposażenie mieszkania, informując iż w przeciwnym razie zabierze elementy wyposażenia, m.in. zdemontuje wannę, zaś pokrzywdzeni akceptowali to, co jasno wynikało z ich zeznań.

Zdaniem sądu oskarżony również w sposób logiczny i przekonujący odniósł się do fotografii przedłożonych przez pokrzywdzonych obrazujących braki w wyposażeniu mieszkania oraz uszkodzenia. W szczególności w odniesieniu do fotografii nr 1 i 10 oskarżony wskazał, iż obrazują one miejsca, gdzie odpadły płytki przy demontażu ościeżnicy. Dalej oskarżony wskazał, iż na fotografiach z łazienki (zdjęcie nr 2 i 11) widoczne są fragmenty obudowy wanny, które uległy uszkodzeniu przy jej demontażu. W zakresie zaś braku przycisku wc od toalety i drzwiczek od liczników (fotografia nr 3) oskarżony wyjaśnił, że owych drzwiczek nie było już w czasie, gdy pokrzywdzeni oglądali mieszkanie, zaś przycisk do toalety był zniszczony w okresie wcześniejszym, gdy zamieszkiwała tam jego córka. Odnośnie rys na ościeżnicach ujawnionych na fotografiach nr 5 i 6 oskarżony wskazał, iż powstały one we wcześniejszym okresie, kiedy wynosił coś z tego pomieszczenia. W zakresie rysy na drzwiach wejściowych (fotografia nr 8) oskarżony wskazał, że powstała ona w trakcie montażu szafy w przedpokoju. Wreszcie w zakresie fotografii nr 12 oskarżony wskazał, że obrazuje ona opadniętą klamkę od drzwi wejściowych, przy czym drzwi w takim stanie były jeszcze w czasie, gdy oskarżony tam mieszkał. Zdaniem sądu oskarżony logicznie wytłumaczył, iż gdyby jego zamiarem było zniszczenie płytek w łazience, to zniszczyłby więcej, a tymczasem z dokumentacji fotograficznej wynikało, iż w istocie uszkodzenia płytek dotyczyły obszarów, w których wcześniej była wanna i ościeżnice, a zatem ich postanie można wiązać z demontażem tych elementów. Zaznaczyć należało, iż w ocenie sądu zeznania K. G. (2) i K. G. (1) nie były w stanie podważyć relacji oskarżonego do do czasu i okoliczności powstania rys na ościeżnicach drzwi wejściowych do dużego pokoju, wewnętrznej strony drzwi wejściowych do mieszkania, czy też uszkodzenia przycisku od wc i klamki drzwi wejściowych do mieszkania. Wszak pokrzywdzeni wnętrze mieszkania widzieli raz podczas krótkiej wizyty.

Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, że demontażu elementów mieszkania m.in. w postaci wanny, ościeżnic i innych, które zostały wyniesione w dniu 5 grudnia 2021 r. dokonał kilka tygodni przed tą datą, nie znajdując w tym zakresie dowodów zdolnych poważyć tego rodzaju zapewnienia

Przede wszystkim zeznania świadka K. G. (2) nie pozwalały na ustalenie, jakoby K. B. (1) miał informować (bądź grozić) tym, iż w mieszkaniu mogą nastąpić zniszczenia np. wskutek demontażu wanny pod zabudowę, jeszcze po tym, jak postanowienie o przyznaniu własności mieszkania stało się ostateczne, tj. po 24 listopada 2021 r. Otóż zaznaczyć należało, iż K. G. (2) podczas rozprawy deklarował jakoby nagrał rozmowę telefoniczną z K. B. (1), podczas której miały paść owe groźby, a nadto iż poinformował o takim nagraniu funkcjonariuszy Policji interweniujących w dniu 5 grudnia. Niewątpliwie przedłożenie takiego nagrania, pozwoliłoby na dokonanie ustaleń co do daty jego powstania. Tymczasem świadek stwierdził, iż nie dysponuje owym nagraniem, bowiem ma inny telefon. Niemniej jednak sąd nie dał wiary świadkowi, by kiedykolwiek dysponował takim nagraniem. Otóż informacja o takim nagraniu pojawiła się ze strony K. G. (2) po raz pierwszy dopiero podczas rozprawy. Zważyć należało, iż nielogiczne w ocenie sądu jest, by dysponując tego rodzaju nagraniem (mogącym stanowić kluczowy dowód, czego świadek musiał mieć świadomość), K. G. (2) nie wspomniał o nim podczas pierwszego przesłuchania w dniu 7 grudnia 2021 r. ani nie załączył wówczas owego nagrania do protokołu. Także podczas kolejnego przesłuchania w dniu 26 stycznia 2022 r. K. G. (2) nie wspomniał o tego rodzaju okoliczności. Wprawdzie K. G. (1) podczas rozprawy w dniu 26 stycznia 2024 r. usiłowała tłumaczyć, iż nagranie nie zostało przekazane prokuratorowi i policji, bowiem na przesłuchanie zostali wezwani rok po zdarzeniu, jednakże pozostawało to w oczywistej sprzeczności z faktem składania zeznań przez K. G. (2) w dniach 7 grudnia 2021 r i 26 stycznia 2022 r. W ocenie sądu tego rodzaju okoliczność musi rzutować na ocenę zeznań świadka w zakresie, w jakim z jego zeznań wynikało, że takie informacje ze strony K. B. (1) miały mieć miejsce jeszcze po 24 listopada 2021r.

Także zeznania K. G. (1) w zakresie tego, kiedy owe słowa miały paść ze strony K. B. (1), były nieprecyzyjne. K. G. (1) pismem z dnia 10 grudnia 2021 r. zawiadomiła Prokuraturę Rejonową w Grudziądzu (sygn. 4073-4.Ds.885.2021) jakoby K. B. (1) miał grozić podczas rozmowy telefonicznej zniszczeniem jej mienia, jednakże w piśmie nie została wskazana data owego zachowania. Z kolei zeznając w charakterze świadka w dniu 21 grudnia 2021 r. w związku z tym zawiadomieniem, zeznała że: "Jakoś miesiąc temu, przy czym nie jestem w stanie wskazać dokładnej daty K. B. (1) w rozmowie telefonicznej zagroził, że zdewastuje nasze mieszkanie (wygrane w licytacji)". K. G. (1) przesłuchana na tę okoliczność podczas rozprawy w dniu 26 stycznia 2024 r. potwierdziła, iż napisała to zawiadomienie i dodała, że groźby zniszczenia były bezpośrednio, jak byli oglądać mieszkanie (co z kolei pozostawało w sprzeczności z jej depozycjami z rozprawy z dnia 23 maja 2023 r. kiedy to wskazywała, iż informacje przekazywane telefonicznie przez oskarżonego odebrali jako groźby, zaś podczas osobistego spotkania było inaczej), lecz mogły być również telefonicznie do jej męża. Nie potrafiła wytłumaczyć również, dlaczego postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie owych gróźb nie zostało przez nią zaskarżone. Tym samym zeznania K. G. (1) również na pozwalały na ustalenie, kiedy tego rodzaju słowa miały paść ze strony K. B. (1), tj. przed czy po 24 listopada 2021 r.

Także z zeznań P. M. nie wynikało, w jakim czasie miało dojść do owego "grożenia" zdemolowaniem mieszkania, o którym relacjonował mu w trakcie rozmowy w dniu 4 grudnia 2021 r. K. G. (2). Sąd dostrzegł przy tym, iż świadek wskazywał, że przed 5 grudnia 2021 r. nie zauważył, aby coś działo się w tym mieszkaniu, jednakże świadek sam wskazywał, iż w tygodniu pracuje od 7 do 15, nieraz dłużej.

Sąd zwrócił również uwagę na różnice w nomenklaturze używanej przez świadków. Niewątpliwie całkowicie inny jest wydźwięk słów, iż podczas wynoszenia wanny, mogą się zniszczyć kafelki (jak dopytany w toku rozprawy wskazywał K. G. (2)) oraz słów jakoby K. B. (1) miał mówić, że jak się nie dogadają, to pozrywa kafelki w łazience, zniszczy obudowę wanny (jak wskazywał w toku postępowania przygotowawczego K. G. (2)) czy też jakoby K. B. (1) miał grozić tym, że skuje kafelki (jak wskazywała w sprawie (...)-4.Ds.885.2021 K. G. (1)) .

Wreszcie także stwierdzenie K. G. (2), iż w jego ocenie do wyniesienia wanny musiało dojść w dniach 5 - 6 grudnia 2021 r., bo na podłodze były mokre ślady, bynajmniej nie przesądzała, że do demontażu również musiało dojść we wskazanych datach. Zdaniem sądu owe mokre plany mogły powstać w wyniku wyniesienia wanny, nawet jeśli jej demontaż nastąpił wcześniej.

Wreszcie funkcjonariusze Policji D. B. i P. K., którzy w dniu 5 grudnia 2021 r. byli wewnątrz mieszkania, nie byli w stanie stwierdzić, w jakim wówczas stanie znajdowała sią łazienka, czy były zdemontowane drzwi wewnętrzne itp. Wprawdzie P. K. wskazał, iż wydaje mu się, że ościeżnice wówczas były, jednakże jednocześnie zeznał, że był jedynie w przedpokoju. Wskazać również należy, iż nie wszystkie ościeżnice zostały przez K. B. (1) zdemontowane, a zatem nie sposób stwierdzić, które ościeżnice miał najprawdopodobniej widzieć świadek, przy czym wskazać należy, iż świadek nie był tej okoliczności pewien, wskazując iż jedynie "wydaje" mu się. Nadmienić zaś można, iż z protokołu oględzin miejsca wynika, iż w korytarzu tego mieszkania po prawej stronie znajdowało się wejście do pokoju, z którego nie zostały zdemontowane ościeżnice.

zeznania K. G. (2)

Zeznania K. G. (2) w zakresie dotyczącym przebiegu postępowania egzekucyjnego nie budziły wątpliwości co do ich wiarygodności, w pełni korespondując z dokumentami i informacjami pozyskanymi z Urzędu Skarbowego w G.. Zeznania świadka w zakresie dotyczącym stanu mieszkania przy ul. (...) w G. w dniu 7 grudnia 2021 r. znalazły wsparcie w protokole oględzin oraz dokumentacji fotograficznej.

W ocenie sądu także zeznania świadka co do okoliczności nawiązania kontaktu z K. B. (1) oraz wizyty w mieszkaniu, podczas której prowadzone były rozmowy dotyczące dopłaty za elementy wyposażenia mieszkania, jak i dalszych rozmów w tym zakresie co do zasady korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonego i zeznaniami K. G. (1). Wprawdzie lektura protokołu przesłuchania K. G. (2) z dnia 26 stycznia 2022 r. może sugerować jakoby rozmowy dotyczące dodatkowej zapłaty miały miejsce już po przeniesieniu własności mieszkania na rzecz K. G. (1), niemniej jednak pozostawało to w sprzeczności z zeznaniami świadka z rozprawy, zeznaniami K. G. (1), jak i wyjaśnieniami oskarżonego. Jednocześnie podczas rozprawy świadek jednoznacznie wskazał, że rozmowy dotyczące dopłaty zaczęły się wówczas, gdy spotkali się z oskarżonym i po raz pierwszy widzieli mieszkanie, a zatem jeszcze w czasie kiedy chcieli porozumieć się z oskarżonym, by zrezygnował z dalszych odwołań, tj. przed przyznaniem prawa własności mieszkania K. G. (1).

Wreszcie zeznania świadka w zakresie, w jakim wskazywał, że akceptował, iż K. B. (1) zabierze z mieszkania te rzeczy, które uzna za stanowiące jego własność, m.in. wannę, w ocenie sądu również polegały na prawdzie, korespondując w tym zakresie z wyjaśnieniami oskarżonego. K. G. (2) podczas rozprawy szczerze przyznawał, iż dopiero po rozmowie z adwokatem dowiedział się, że zabrane elementy stanowiły części składowe nieruchomości.

Wątpliwości sądu natomiast wzbudziły zapewnienia świadka jakoby słowa K. B. (1), iż przy wynoszeniu wanny, uszkodzeniu mogą ulec inne rzeczy, padły już po tym, jak postanowienie o przyznaniu własności mieszkania K. G. (1) stało się ostateczne, co zostało już omówione we wcześniejszej części uzasadnienia i w tym zakresie sąd nie dał mu wiary.

zeznania K. G. (1)

Zeznania K. G. (1) nie były tak szczegółowe jak K. G. (2), jednakże w istocie co do zasady świadek potwierdzała okoliczności przez niego podawane. Z relacji świadka wynikało, iż ustalenia z K. B. (1) dotyczące kwoty mającej stanowić dopłatę za wyposażenie mieszkania niewątpliwie miały miejsce jeszcze przez przyznaniem jej prawa własności mieszkania. Natomiast zeznania świadka z przyczyn już omówionych nie mogły stanowić podstawy do ustalenia, iż jeszcze po 24 listopada 2021 r. K. B. (1) informował/groził, że w trakcie demontażu tych elementów może dojść do zniszczenia innych rzeczy.

zeznania B. Ż.

Zeznania B. Ż. na temat przebiegu zdarzenia z dnia 7 grudnia 2021 r. były w zasadniczej części spójne z zeznaniami K. G. (2), jednakże świadek nie był bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy i utrzymywał, że nie przysłuchiwał się dokładnie rozmowom oskarżonego i pokrzywdzonego, jak również rozmowom z interweniującymi funkcjonariuszami Policji, dlatego tez jego zeznania nie miały istotnego znaczenia dla sprawy.

zeznania P. M.

Sąd nie miały podstaw, by kwestionować zeznania świadka P. M. , jednakże nie miały one istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

zeznania R. B.

Zeznania świadka R. B. na temat okoliczności otwarcia drzwi do mieszkania i wymiany zamków w dniu 7 grudnia 2021 r. w pełni korespondowały z zeznaniami K. G. (2). W zakresie zaś szczegółów dotyczących stanu mieszkania świadek wskazywał, iż nie wchodził dalej, a w mieszkaniu panował nieporządek, dlatego również jego depozycje nie miały istotnego znaczenia dla sprawy.

zeznania D. B.

i P. K.

Zeznania świadków wzajemnie ze sobą korespondowały, były jasne, logiczne, niesprzeczne z informacjami zawartymi w notatnikach służbowych.

fotografie

Dokumentacja fotograficzna przedłożona przez pokrzywdzonych dotycząca stanu mieszkania w dniu 7 grudnia 2021 r. nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania i zdaniem sądu w istocie odzwierciedlała rzeczywisty stan mieszkania z tego dnia.

odpisy, kopie dokumentów i informacje z Urzędu Skarbowego

Informacje i dokumenty nie były kwestionowane w toku postępowania.

protokół oględzin miejsca wraz z dokumentacją fotograficzną

Dokument urzędowy, sporządzony przez uprawnione osoby, niekwestionowany w toku postępowania.

kopie notatników służbowych

Kopie wskazanych notatników stanowiły dowód wyłącznie tego, iż we wskazanej dacie miała miejsce interwencja Policji i w tym zakresie nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

zeznania K. G. (2)

Zeznania świadka K. G. (2) , z których wynikało, iż po 24 listopada 2021 r. K. B. (1) miał grozić dokonaniem zniszczeń w mieszkaniu, zostały uznane przez sąd za niewiarygodne z przyczyn omówionych już w trakcie analizy wyjaśnień oskarżonego.

1.1.1

dokumenty dotyczące wyceny szkody powstałej w mieszkaniu

Dokumenty te nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

dane telekomunikacyjne

Dane telekomunikacyjne nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy - obecność K. B. (1) w dniu 5 grudnia 2021 r. w mieszkaniu przy ul, K. nie była kwestionowana.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

1

K. B. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

K. B. (1) zarzucono czyn polegający na dokonaniu w okresie od 5 do 7 grudnia 2021 r. zaboru w celu przywłaszczenia 4 szt. drzwi wewnętrznych koloru brązowego wraz z elementami regulacji ościeżnic , wanny przyściennej wraz z obudową i syfonem, baterii wannowej z prysznicem i baterii umywalkowej, deski sedesowej, 4 szt. włączników światła, 11 szt. gniazd elektrycznych o łącznej wartości 5.475 zł oraz umyślnym uszkodzeniu drzwi wejściowych z ościeżnicą, klamką i zamkiem, zestawu podtynkowego WC, płytek ściennych w łazience o łącznej wartości z kosztami robocizny niezbędnej przywrócenia stanu pierwotnego w kwocie 22.040 zł i tym samym spowodowaniu łącznych strat w kwocie 27.515 zł na szkodę K. i K. G. (1)

Niewątpliwe w stanie faktycznym było to, iż elementy wyposażenia mieszkania, m.in. w postaci wanny, baterii łazienkowych, drzwi wewnętrznych z ościeżnicami zostały zdemontowane i zabrane z mieszkania przez K. B. (1). Sam K. B. (1) nie kwestionował, że zabrał owe elementy, a nadto przyznawał że przy ich demontażu mogło dojść do uszkodzenia, np. płytek ściennych w łazience. Jednakże w ocenie sądu owe ustalenia faktyczne nie pozwalały na przypisanie mu sprawstwa w zakresie zarzuconego czynu.

Po pierwsze wskazać należało, iż materiał dowodowy nie pozwalał na ustalenie, iż do demontażu i uszkodzeń doszło w czasie, gdy mieszkanie stanowiło własność K. G. (1). W szczególności nie pozwalała na to wyłącznie okoliczność dotycząca tego, że do wyniesienia owych elementów wyposażenia mieszkania doszło w dniu 5 grudnia 2021 r. Zaznaczyć bowiem należy, iż odłączenie części składowej od rzeczy powoduje, że odłączony przedmiot staje się samodzielną rzeczą, jeżeli odpowiada kryteriom z art. 45. Wówczas staje się własnością osoby, której prawo to przysługiwało przed połączeniem (W. Pawlak [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna, cz. 1 (art. 1–55(4)), red. J. Gudowski, Warszawa 2021, art. 47). Jeśli zatem demontaż wskazanych elementów nastąpił przed 24 listopada 2021 r. tj. zanim doszło do przeniesienia prawa własności mieszkania na rzecz K. G. (1), to K. B. (1) dokonywał odłączenia części składowych od wówczas jeszcze swojej nieruchomości, a takie zachowanie nie może stanowić czynu zabronionego. Co więcej, to jeśli był wówczas właścicielem mieszkania, to z chwilą odłączenia, odłączone przedmioty również stanowiły jego własność, a jednocześnie nie były już częściami składowymi nieruchomości. Z chwilą zatem przejścia prawa własności nieruchomości na K. G. (1), odłączone wcześniej elementy nie podzieliły tego losu (nawet jeśli po odłączeniu znajdowały się w mieszkaniu), lecz nadal stanowiły własność K. B. (1). Podobnie, jeśli ów demontaż nastąpił przed dniem 24 listopada 2021 r., to abstrahując od kwestii dotyczącej zamiaru towarzyszącego oskarżonemu, stwierdzić należałoby, iż oskarżony dokonał uszkodzenia wówczas jeszcze swoich rzeczy. Sąd czynił starania o wyjaśnienie kwestii dotyczącej daty demontażu części składowych nieruchomości choćby poprzez próbę ustalenia, kiedy K. B. (1) miał informować (bądź też grozić), że podczas demontażu może dojść do zniszczeń, jednak jak wskazano już w trakcie analizy dowodów, zgromadzony materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie, by miało to miejsce jeszcze po 24 listopada 2021 r. W tej sytuacji sąd ustalił, że demontaż części składowych mieszkania nastąpił przed dniem 24 listopada 2021 r., a w konsekwencji iż K. B. (1) będąc jeszcze właścicielem mieszkania, dokonał odłączenia części składowych nieruchomości, które odtąd jako odrębne rzeczy stanowiły jego własność, a zatem wyniesienie ich z mieszkania w dniu 5 grudnia 2021 r. nie stanowiło zaboru cudzej rzeczy. Podobnie sąd ustalił, iż uszkodzenia w mieszkaniu powstały w czasie, gdy K. B. (1) był jego właścicielem. Nadmienić jeszcze można, iż wprawdzie postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 28 października 2021 r. o przyznaniu własności mieszkania K. G. (1) stało się ostateczne w dniu 24 listopada 2021 r. (postanowienie o przyznaniu własności, które stało się ostateczne przenosi własność na nabywcę), to jednak następnie to postępowanie zostało wznowione w dniu 22 grudnia 2021 r. i ostatecznie dopiero w dniu 11 stycznia 2022 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. wydał postanowienie o przyznaniu własności owej nieruchomości, które stało się ostateczne w dniu 7 lutego 2022 r. (vide informacje i dokumenty przekazane przez Urząd Skarbowy w G. - k. 183, 187 - 192).

Po drugie zauważyć należało, iż jeszcze przed przyznaniem własności mieszkania K. G. (1), między stronami odbywały się rozmowy dotyczące zapłaty określonej kwoty K. B. (1) m.in. za pozostawienie mieszkania w takim stanie jak było. K. G. (2) wskazał, iż wówczas nie kwestionował m.in. prawa oskarżonego do wyniesienia wanny, zabrania mebli kuchennych i innych elementów, które oskarżony uzna, że należą do niego. Wręcz przeciwnie K. G. (2) poinformował oskarżonego, że wszystkie elementy, które należą do niego, oskarżony ma zabrać. W podobnym zaś tonie wypowiadała się K. G. (1). W istocie zatem między stronami doszło do zawarcia ustnej umowy, na mocy której K. B. (1) miał prawo zabrać elementy wyposażenia mieszkania, łącznie z jego częściami składowymi. Zaznaczyć należało, że podczas rozprawy K. G. (2) wskazał, że w dniu 5 grudnia 2021 r. z mieszkania wynoszone były m.in. elementy wszystkich ościeżnic drzwiowych i wówczas nie kwestionował prawa K. B. (1) do ich wyniesienia - oskarżyciel posiłkowy zeznał m.in.:"jak przyjechaliśmy widzieliśmy jak pan B. wynosił pralkę, suszarkę, elementy od futryny, to co należało do niego' ". Co więcej, to oskarżyciel posiłkowy wskazał, że dopiero w późniejszym czasie od adwokata dowiedział się, że zabrane z mieszkania rzeczy powinny w nim zostać jako części składowe. W ten sposób K. G. (2) potwierdzał wcześniejsze ustalenia w zakresie tego, iż małżonkowie G. akceptowali zabranie przez oskarżonego również elementów mieszkania stanowiących jego części składowe.

Wreszcie w ocenie sądu nie sposób uznać, by zniszczenia stwierdzone w mieszkaniu miały charakter wykraczający poza uszkodzenia niezbędne i wynikające z demontażu wanny, ościeżnic drzwiowych itp., a zatem nawet przy hipotetycznym przyjęciu, iż nastąpiły po dniu 24 listopada 2021 r., nie sposób byłoby przypisać oskarżonemu działania z zamiarem zniszczenia cudzego mienia. Jednocześnie jak wskazywano w trakcie analizy wyjaśnień oskarżonego, sąd dał wiarę iż uszkodzenia drzwi wejściowych z ościeżnicą, klamką i zamkiem i zestawu podtynkowego WC powstały jeszcze wcześniej w trakcie użytkowania mieszkania przez oskarżonego i jego rodzinę i w konsekwencji nie mogły stanowić wyniku umyślnego działania oskarżonego na te przedmioty.

W konsekwencji sąd uniewinnił oskarżonego od zarzuconego mu czynu. Zdaniem sądu zachowanie oskarżonego może stanowić delikt cywilny. Zważyć należy, iż zgodnie z treścią art. 110 g ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U.2023.25.05.t.j.) zajętą nieruchomość pozostawia się w zarządzie zobowiązanego, do którego stosuje się wówczas przepisy o zarządcy, a zatem zobowiązany może odpowiadać z tytułu nieprawidłowości związanych z zarządem nieruchomością.

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Sąd w związku z uniewinnieniem oskarżonego orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 632 pkt 2 kpk.

Podpis