Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. W. (1)

W dniu 27 marca 2019 r. w godzinach wieczornych w G. na terenie Szpitalnego Oddziału Ratunkowego na obszarze dekontaminacji przy R. (...) dokonał umyślnego zniszczenia mienia w postaci wózko - noszy typu S., kamery monitoringu, lampy bakteriobójczej powodując straty w kwocie 2.335,97 zł na szkodę (...) Szpitala (...) w G..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 27 marca 2019 r. P. W. (2) pomagał przy remoncie mieszkania u L. M. w (...). W trakcie pracy spożywał alkohol w postaci piwa. Po zakończeniu pracy otrzymał 50 zł od L. M. i udał się do sklepu, gdzie kupił piwo, która następnie wypił. Po ok. 2 - 3 godzinach P. W. (1) wrócił do L. M.. Był wówczas pod wpływem alkoholu. P. W. (1) rozmawiał z L. M.. Podczas podnoszenia się z pozycji siedzącej doznał urazu nogi, wobec na miejsce wezwano karetkę pogotowia, która po godz. 23:00 przetransportowała P. W. (1) do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego (...) Szpitala (...) w G..

wyjaśnienia oskarżonego

34

zeznania L. M.

38v

kopia karty informacyjnej

58

W Szpitalnym Oddziale Ratunkowym P. W. (1) z uwagi na stan nietrzeźwości został umieszczony w pomieszczeniu dekontaminacji na łóżku medycznym typu wózko - nosze S..

Wówczas dyżur na oddziale (...) w obszarze dekontaminacji pełnili ratownicy medyczni K. Z. i Ł. S..

Od P. W. (1) pobrano krew celem przeprowadzenia badania zawartości alkoholu w organizmie. Przeprowadzone badanie wykazało 3,6 promila alkoholu.

zeznania Ł. S.

22v - 23

zeznania K. Z.

25v - 26v, 151v

zeznania J. M. (1)

15 - 16

kopia karty informacyjnej

58

Po pewnym czasie do P. W. (1) przyszedł lekarz ortopeda R. G., który zbadał pacjenta. P. W. (1) nie potrafił określić miejsca, które go boli, wobec czego konieczne stało się rozcięcie spodni mężczyzny i poddanie badaniu całej kończyny. Następnie lekarz i ratownicy opuścili pomieszczenie dekontaminacji. Lekarz wypisał skierowanie na badanie rtg całej kończyny.

zeznania Ł. S.

22v - 23

zeznania K. Z.

25v - 26v

zeznania R. G.

35v - 36

Po tym jak P. W. (1) zgodnie z decyzją lekarza został sam w pomieszczeniu dekontaminacji, chciał je opuścić, jednakże drzwi były zamknięte. Ratownicy medyczni obserwowali zachowanie mężczyzny przez kamerę monitoringu. Po pewnym czasie do obserwujących dołączył R. G..

zeznania Ł. S.

22v-23

zeznania K. Z.

25v - 26, 151v - 152

zeznania R. G.

35v - 36

P. W. (1) krzyczał, iż nie chce przebywać w tym miejscu. W pewnym momencie wyrwał barierkę z wózko - noszy S., przełamał ją i elementem barierki zaczął uderzać w inne przedmioty, m.in. w lampę bakteriobójczą i kamerę monitoringu, które zniszczył.

zeznania Ł. S.

22v - 23, 152

zeznania K. Z.

25v - 26, 151v - 152

zeznania R. G.

35v - 36

zeznania J. M. (1)

15 - 16

protokół oględzin miejsca wraz z dokumentacją fotograficzną

2 - 8, 13

wyjaśnienia oskarżonego

120v, 34,

Po zniszczeniu kamery ratownicy medyczni oraz lekarz obserwowali dalej zachowanie P. W. (1) przez kamerę umieszczoną w drugim pomieszczeniu na obszarze dekontaminacji.

zeznania Ł. S.

22v - 23

zeznania R. G.

35v - 36

Następnie P. W. (1) przeszedł do drugiego z pomieszczeń dekontaminacji i przy użyciu elementu barierki z łóżka podważył okno, przez które wyskoczył.

zeznania Ł. S..

22v - 23

zeznania K. Z.

25v - 26

zeznania R. G.

35v - 36

Wartość szkody poniesionej przez (...) Szpital (...) w związku ze zniszczeniem elementów lóżka typu S., lampy bakteriobójczej i kamery monitoringu wyniosła 2.335,97 zł.

dokumenty dot. wyceny zniszczenia mienia szpitalnego

56 - 57

dokumenty potwierdzające własność zniszczonego mienia

82 - 84

1.1.2.

P. W. (1)

W dniu 27 marca 2019 .r w godzinach wieczornych w G. na terenie Szpitalnego Oddziału Ratunkowego na obszarze dekontaminacji przy R. (...) znieważył słownie ratownika medycznego K. Z. będącą podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych w ten sposób, że używał wobec niej słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Po tym jak P. W. (1) wyskoczył przez okno, K. Z. podbiegła do tego okna i zachęcała go do powrotu celem wykonania prześwietlenia kończyny.

Wówczas P. W. (1) zaczął krzyczeć do K. Z. i wyzywać ją słowami: "ty (...)", ty "(...)". Ponadto groził kobiecie, że ją "(...)".

zeznania K. Z.

25v - 26, 151v

wyjaśnienia oskarżonego

65, 120v

K. Z. nie obawiała się, że groźby zostaną spełnione.

zeznania K. Z.

25v - 26

W tym czasie w okolice podjazdu prowadzącego do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego samochodem D. D. przyjechali M. M., L. M. i ojciec P. R. W.. Wcześniej R. W. poprosił L. M. o pomoc w dostaniu się do szpitala, gdyż chciał się dowiedzieć, co się stało synowi, a wówczas M. M. zgodziła się zawieźć mężczyzn do szpitala.

zeznania K. Z.

25v - 26, 151v - 152

zeznania Ł. S.

22v - 23, 152

zenania L. M.

38v - 39

zeznania M. M.

43v

wyjaśnienia oskarżonego

34

Gdy R. W. i L. M. wyszli z samochodu w kierunku Szpitalnego Oddziału Ratunkowego usłyszeli krzyki i zobaczyli P. W. (1), którego zabrali do samochodu

zeznania K. Z.

25v - 26v

zeznania L. M.

k. 38v - 39

zeznania M. M.

k. 43v - 44

L. M. udał się do wnętrza (...) i został poinformowany przez ratowników medycznych o zniszczeniach, których dokonał P. W. (1). L. M. widział ślady krwi w pomieszczeniu, w którym wcześniej przebywał P. W. (1).

Następnie P. W. (1), R. W., L. M. i M. M. odjechali samochodem do (...).

zeznania Ł. S.

22v - 23

zeznania L. M.

39

zeznania M. M.

43v - 44

zeznania R. G.

35v - 36

wyjaśnienia oskarżonego

34

zeznania K. Z.

151v - 152

P. W. (1) ma (...)lat, jest kawalerem, ojcem trojga dzieci, przy czym na dwoje dzieci zobowiązany jest łożyć alimenty. Prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, w ramach której wykonuje usługi budowlane, uzyskując zróżnicowany dochód miesięczny - od 500 zł do 2.000 zł.

P. W. (1) był karany za czyny przeciwko mieniu przez sąd niemiecki.

dane osobopoznawcze

33, 120, 151v

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

142

P. W. (1) został poddany jednorazowemu badaniu sądowo - psychiatrycznemu oraz sądowo - psychologicznemu.

Biegli lekarze psychiatrzy i biegła psycholog nie stwierdzili u oskarżonego zniesienia lub ograniczenia w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynów lub pokierowania swoim postępowaniem.

P. W. (1) jest uzależniony od alkoholu.

opinia sądowo - psychiatryczna

129 - 132.

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, bowiem pozostawały spójne z zeznaniami świadków. Wprawdzie oskarżony utrzymywał, iż nie pamiętał przebiegu zdarzenia, jednakże nie kwestionował swojego sprawstwa, bowiem – jak wskazywał – jego ojciec, L. M. i M. M. potwierdzili, że w szpitalu się „awanturował” i „narozrabiał”, a wobec treści zeznań K. Z., Ł. S., R. G., protokołu oględzin miejsca, przyznanie się oskarżonego do winy nie budziło wątpliwości sądu.

zeznania K. Z.

Sąd ocenił zeznania jako konsekwentne, logiczne, a nadto korespondujące z wyjaśnieniami oskarżonego, zeznaniami pozostałych świadków, w tym w szczególności Ł. S. i R. G., protokołem oględzin miejsca, a w konsekwencji sąd nadał im walor wiarygodności.

zeznania Ł. S.

Sąd ocenił zeznania jako konsekwentne, logiczne, a nadto korespondujące z wyjaśnieniami oskarżonego, zeznaniami pozostałych świadków, w szczególności K. Z. i R. G., protokołem oględzin miejsca, a w konsekwencji sąd nadał im walor wiarygodności.

zeznania R. G.

Sąd ocenił zeznania jako jasne, logiczne, a nadto korespondujące z wyjaśnieniami oskarżonego, zeznaniami K. Z. i Ł. S., protokołem oględzin miejsca, a w konsekwencji sąd nadał im walor wiarygodności.

zeznania J. M. (1)

Zeznania świadka w zakresie dotyczącym tego, iż na terenie szpitala doszło do opisywanego przez nią zniszczenia mienia nie budziły wątpliwości, bowiem pozostawały spójne z zeznaniami K. Z., Ł. S., R. G. oraz protokołem oględzin miejsca. Ostateczna wartość szkody została ustalona na inną kwotę niż wskazywał świadek, jednakże zauważyć należało, iż sama J. M. (2) podkreślała, że podana przez nią kwotą stanowi wycenę wstępną, a zatem w tym zakresie sąd nie oparł się na jej zeznaniach.

zenania L. M.

Zeznania świadka co do okoliczności, w jakich oskarżony doznał urazu kończyny i został przetransportowany przez karetkę pogotowia korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonego, a sąd nie miał powodów, by odmówić im wiary. Z kolei zeznania świadka w pozostałym zakresie sąd ocenił jako logicznie wpisujące się relację Ł. S. i K. Z.. Okoliczność, iż świadek w obszarze dekontaminacji nie zaobserwował zniszczeń nie podważała wiarygodności jego relacji, ani też zeznań świadków Ł. S., K. Z., R. G. i bynajmniej nie stanowiła dowodu, iż do takich zniszczeń nie doszło. Zauważyć należało, iż L. M. tylko chwilę przebywał w obszarze dekontaminacji, a z uwagi na okoliczności w jakich się tam znalazł i dynamikę zdarzenia, zdaniem sądu mógł nie zwrócić uwagi na konkretne zniszczenia. Sam świadek podkreślał, iż przebywał w pomieszczeniu tylko chwilę i rzuciła mu się w oczy krew na podłodze.

dokumenty dot. wyceny zniszczenia mienia szpitalnego

Były to dokumenty prywatne, przy czym ich autentyczność, jak i prawdziwość nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Oskarżony ani obrońca nie kwestionowali wskazanej przez pokrzywdzonego wartości szkody wynikającej z przedstawionych dokumentów.

protokół oględzin miejsca wraz z dokumentacją fotograficzną

Protokół wraz z dokumentacją fotograficzną został sporządzony przez osoby wykwalifikowane, w ramach ich obowiązków służbowych i uprawnień, a jego autentyczność, jak i prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania

dokumenty potwierdzające własność zniszczonego mienia

Były to dokumenty prywatne, przy czym ich autentyczność, jak i prawdziwość nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

kopia karty informacyjnej

Treść dokumentu, jak i jego autentyczność nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

1.1.2

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, w zakresie w jakim przyznawał się do popełnienia drugiego z zarzuconych mu czynów, bowiem pozostawały w tym zakresie spójne z zeznaniami K. Z.. Sam oskarżony wskazywał, iż nie pamiętał zdarzenia, jednak nie wykluczył, że używał słów wulgarnych wobec ratowników medycznych.

zeznania K. Z.

Zeznania świadka w zakresie dotyczącym użycia przez oskarżonego pod jej adresem słów wulgarnych były jasne i konsekwentne. Opisane przez świadka zachowanie oskarżonego logicznie wpisywało się w przebieg zdarzenia. Jednocześnie w ocenie sądu świadek nie dążyła w swej relacji do nadmiernego obciążenia oskarżonego, pomimo kierowania pod jej adresem słów "(...) cię", nie złożyła wniosku o ściganie oskarżonego. W konsekwencji sąd nie miał powodów, by odmówić świadkowi wiary.

zeznania Ł. S.

Zeznania świadka, co do okoliczności, w jakich oskarżony opuścił pomieszczenie dekontaminacji i oddalił się samochodem, nie budziły wątpliwości sądu, bowiem były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Wprawdzie świadek nie wskazywał w swej relacji, by oskarżony po wyjściu przez okno wyzywał K. Z. słowami wulgarnymi, jednakże wskazywał, iż oskarżony coś wykrzykiwał. Jednocześnie okoliczność, że świadek nie słyszał konkretnych słów, nie deprecjonowała zeznań K. Z. w tym zakresie - wszak to ona była wówczas najbliżej oskarżonego, który zwracał się bezpośrednio do niej.

zeznania R. G.

Zeznania świadka co do okoliczności, w jakich oskarżony opuścił pomieszczenie dekontaminacji i oddalił się samochodem, nie budziły wątpliwości sądu, bowiem były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. R. G. nie był bezpośrednim świadkiem zachowania oskarżonego wobec K. Z..

zenania L. M.

Zeznania świadka co do okoliczności, w jakich oskarżony opuścił pomieszczenie dekontaminacji i oddalił się samochodem, nie budziły wątpliwości sądu, bowiem były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Wprawdzie świadek nie wskazywał w swej relacji, by oskarżony po wyjściu przez okno wyzywał K. Z. słowami wulgarnymi, jednakże podał, iż słyszał krzyki oskarżonego. Jednocześnie okoliczność, że świadek nie słyszał konkretnych słów, nie deprecjonowała zeznań K. Z. w tym zakresie - wszak to ona była wówczas najbliżej oskarżonego, który zwracał się bezpośrednio do niej.

zeznania M. M.

Zeznania świadka co do okoliczności, w jakich oskarżony opuścił pomieszczenie dekontaminacji i oddalił się samochodem, nie budziły wątpliwości sądu, bowiem były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. M. M. nie była bezpośrednim świadkiem zachowania oskarżonego wobec K. Z., bowiem oczekiwała w samochodzie.

opinia sądowo - psychiatryczna

Sąd podzielił opinię w całości, bowiem została przygotowana przez specjalistów posiadających odpowiednią wiedzą oraz doświadczenie zawodowe, a nadto opinia była jasna, logiczna, wewnętrznie niesprzeczna, prowadząc do jednoznacznych wniosków w zakresie poczytalności oskarżonego.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy, niekwestionowany przez strony.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

P. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony materiał dowodowy w postaci wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadków, protokołu oględzin, dokumentów dotyczących wyceny zniszczonego mienia pozwalał na ustalenie, że P. W. (1) dokonał zniszczenia mienia należącego do szpitala w postaci wózko – noszy typu S., kamery monitoringu, lampy bakteriobójczej, powodując szkodę o wartości 2.335,97 zł. Zniszczenie mienia stanowi czyn z art. 288 § 1 kk. W świetle opinii sądowo – psychiatrycznej nie budziło również wątpliwości, że działanie oskarżonego miało charakter umyślny. Sąd przy tym nie przyjął, by czyn ten stanowił wypadek mniejszej wagi. Sprzeciwiały się temu okoliczności zdarzenia, ciężar gatunkowy czynu, stopień winy oskarżonego oraz rozmiar zniszczeń. Podkreślić należało, iż oskarżony dokonał zniszczeń w czasie, gdy przebywał w szpitalu w związku z potrzebą udzielenia mu pomocy medycznej. Innymi słowy, w czasie gdy personel medyczny podejmował działania zmierzające do ustalenia stanu jego kończyny, oskarżony postanowił wydostać się ze szpitala (pomimo oczywistych przeciwskazań), a przy tym celowo niszczył mienie szpitalne, które „miał pod ręką”. W tej sytuacji stopień jego winy należało ocenić jako znaczny.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

3

P. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zdaniem sądu zgromadzony materiał dowodowy w postaci wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań K. Z. pozwalał na uznanie, iż oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa z art. 226 § 1 kk. Przestępstwo to polega na znieważeniu funkcjonariusza publicznego podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U.2020.882 t.j.) ratownik medyczny korzysta z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy państwowych. Nie mogło zaś budzić wątpliwości, iż ratownik medyczny K. Z. w dniu 27 marca 2019 r. wykonywała wobec oskarżonego obowiązki służbowe – w związku z decyzją lekarza o jego umieszczeniu w pomieszczeniu dekontaminacji Szpitalnego Oddziału Ratunkowego (...) Szpitala (...) w G.. Trudno zaś o bardziej oczywiste formy znieważenia jak wulgarne wyzwiska.

Z relacji K. Z. wynikało również, iż P. W. (1) groził jej, że ją "(...)", jednakże sąd nie przypisał oskarżonemu tego rodzaju zachowania, wobec braku wniosku o ściganie od pokrzywdzonej.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. W. (1)

1

1

Przestępstwo z art. 288 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Sąd w niniejszej sprawie zastosował art. 37a kk, dochodząc do wniosku, iż z pewnością w przypadku oskarżonego - zważywszy na jego postawę w toku postępowania - cele kary mogą zostać osiągnięte nie tylko poprzez osadzenie oskarżonego w zakładzie karnym.

Sąd jako okoliczności łagodzące wobec oskarżonego potraktował:

⚫

przyznanie się do winy;

⚫

wyrażenie żalu;

⚫

deklarowaną wolę podjęcia leczenia odwykowego.

Natomiast obciążająco na wymiar kary wpływały okoliczności dotyczące znacznego upojenia alkoholowego oskarżonego oraz uprzedniej karalności za przestępstwa przeciwko mieniu.

Nadto sąd zważył na okoliczności czynu - oskarżony dokonał zniszczeń mienia szpitalnego w trakcie hospitalizacji, gdy pracownicy szpitala podejmowali działania zmierzającego do ustalenia stanu jego zdrowia i udzielenia mu pomocy.

W konsekwencji sąd doszedł do wniosku, iż w przypadku oskarżonego karą uwzględniającą wskazane okoliczności łagodzące i obciążające będzie karą grzywny. Zważyć należało, iż o wymierzenie tego rodzaju kary wnioskowali zarówno oskarżyciel, jak i obrońca oskarżonego.

Pomimo wagi czynu i znacznego stopnia winy oskarżonego, sąd doszedł do wniosku iż w świetle okoliczności łagodzących kara w wymiarze 80 stawek dziennych spełni zarówno funkcję represyjną wobec oskarżonego, jak i prewencyjną.

Sąd w myśl art. 33 § 3 kk określił wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł. Zważyć należało, iż oskarżony osiąga dochody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, wobec czego określenie stawki dziennej na niższą kwotę uznać należało za nieadekwatne do jego sytuacji majątkowej. Jednocześnie wysokość dochodów oskarżonego nie ma charakteru stałego i waha się w zależności od ilości zleceń, zaś oskarżony zobowiązany jest łożyć na utrzymanie dzieci, co sprzeciwiało się przyjęciu wyższej stawki dziennej grzywny.

P. W. (1)

2

2

Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) Szpitala (...) kwoty 2.335,97 zł. Zważyć należało, iż wysokość szkody wynikająca z dokumentów przedstawionych przez pokrzywdzonego nie była kwestionowana przez oskarżonego i obrońcę.

Jednocześnie zaznaczyć należało, iż orzeczenie obowiązku naprawienia szkody, stanowi ważny element całokształtu odpowiedzialności oskarżonego i poza funkcją kompensacyjną, spełni również funkcję prewencyjną i wychowawczą.

P. W. (1)

3

3

Przestępstwo z art. 226 § 1 kk zagrożone jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

W przypadku tego czynu sąd uwzględnił tożsame okoliczności obciążające, jak i łagodzące jak w przypadku czynu przypisanego w punkcie 1 wyroku. Dodatkowo sąd wziął pod uwagę, iż oskarżony podczas rozprawy przeprosił pokrzywdzoną. Jednocześnie na podstawie materiałów z akt sprawy sąd ustalił, iż zachowanie tego rodzaju miało w przypadku oskarżonego charakter incydentalny, co prowadziło sąd do wniosku, iż również w przypadku tego czynu wystarczające będzie wymierzenie mu kary najłagodniejszej rodzajowo.

Sąd uznał, iż kara w wymiarze 60 stawek dziennych grzywny uwzględnia wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające, pozostaje w odpowiedniej proporcji do stopnia społecznej szkodliwości czynu, a także zapewni realizację funkcji prewencyjnej i wychowawczej wobec oskarżonego.

Określając wysokość stawki dziennej sąd wziął pod uwagę tożsame okoliczności jak wskazane wyżej przy uzasadnieniu wysokości stawki dziennej grzywny orzeczonej za przestępstwo zniszczenia mienia.

P. W. (1)

4

4

Orzekając w miejsce wymierzonych oskarżonemu w punktach 1 i 3 wyroku kar jednostkowych grzywny karę łączną, sąd miał na uwadze treść art. 85 § 1 i 2 kk oraz art. 86 § 1 i 2 kk, co prowadziło do wniosku iż sąd mógł orzec karę grzywny w wymiarze od 80 stawek dziennych grzywny do 140 stawek dziennych grzywny. Sąd zważył, iż pomiędzy czynami zachodził bardzo bliski związek podmiotowy, bowiem wszystkie zostały popełnione z winy umyślnej, w zamiarze bezpośrednim, co mogłoby przemawiać za odwołaniem się do zasady absorpcji. Ponadto zachodził pomiędzy nimi bardzo bliski związek czasowy. Analizując relacje przedmiotowe pomiędzy poszczególnymi czynami, sąd zważył jednak, iż czyny godziły w różnorodne dobra, co z kolei sprzeciwiało się przyjęciu zasady absorpcji.

W konsekwencji sąd postanowił odwołać się do zasady asperacji i wymierzył oskarżonemu karę łączną 120 stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 20 złotych. Zdaniem sądu kara w takim wymiarze uwzględnia wskazane okoliczności, stanowi wystarczającą represję wobec oskarżonego i ma szansę spełnić funkcję prewencyjną i wychowawczą.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W niniejszej sprawie sąd w myśl art. 4 § 1 kk zastosował stan prawny obowiązujący do dnia 23 czerwca 2020 r. Zauważyć bowiem należało, iż zgodnie z aktualnie obowiązującym brzmieniem art 37a kk zastosowanie tej instytucji uzależnione jest od spełnienia warunku, iż kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku. Nadto zastosowanie tego przepisu pozwala na orzeczenie kary grzywny nie niższej niż sto stawek dziennych. W tej sytuacji sąd doszedł do wniosku, iż stan prawny obowiązujący do dnia 23 czerwca 2020 r. był korzystniejszy dla oskarżonego, gdyż umożliwiał orzeczenie kary grzywny w niższym wymiarze.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu sąd orzekł na podstawie §17 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 4 pkt 3 oraz § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2019.18), gdyż nie zostały one opłacone w żadnej części. Sąd wziął pod uwagę, iż obrońca był obecny na czterech terminach rozpraw.

6

Sąd na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego opłatę (której wysokość ustalono na podstawie art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. opłatach w sprawach karnych) oraz częściowo obciążył go kosztami postępowania w wysokości 300 zł. Sąd uznał, iż fakt prowadzenia działalności gospodarczej, młody wiek oskarżonego i związane z tym możliwości zarobkowe uzasadniały wskazaną decyzję. Jednocześnie mając na uwadze rozmiar orzeczonej kary grzywny i obowiązku kompensacyjnego, sąd doszedł do wniosku, iż obciążenie oskarżonego wydatkami postępowania w kwocie przekraczającej 300 zł byłoby nadmierne i w tej części na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił go od ich ponoszenia.

Podpis