Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 699/22 - wyrok Sąd Rejonowy w Grudziądzu z 2023-12-28

Sygn. akt II K 699/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2023 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Joanna Sobczak

Protokolant: sekr. sąd. Monka K.

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Grudziądzu ------------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 12 stycznia 2023 roku, 13 marca 2023 roku, 29 czerwca 2023 roku, 26 października 2023 roku, 14 grudnia 2023 roku sprawy karnej

K. B. (1)

s. Z. i E. zd. (...), ur. (...) w G.,

PESEL (...), karanego, obywatelstwa polskiego

oskarżonego o to, że:

W okresie od 01.03.22 r. do 31.03.22 r. w G. przy ul. (...) znęcał się na psem rasy mieszanej w ten sposób, że zostawił psa pod opieką osoby, tj. E. S. , która z powodu złego stanu zdrowia utrzymującego się od kilku lat oraz niezdolności do samodzielnego przemieszczania się , o czym K. B. (1) posiadał wiedzę, przez co nie zostały zapewnione niezbędne warunki bytowania w tym pies był utrzymywany w stanie rażącego zaniedbania i niechlujstwa, bez stałego dostępu do wody i pokarmu, nie zapewniono psu odpowiedniego ruchu oraz naturalnego załatwiania potrzeb fizjologicznych jak i brak stałej opieki weterynaryjnej

tj. o czyn z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt

o r z e k a :

I.  Oskarżonego K. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. przestępstwa z art. 35 ust. 1a Ustawy o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997r. i za to na podstawie tego przepisu, po zastosowaniu art. 37a§1 kk – w myśl art. 4 §1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2023 r. – wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  Na mocy art. 35 ust. 3 Ustawy o ochronie zwierząt orzeka wobec oskarżonego K. B. (1) przepadek psa rasy mieszanej opisanego w akcie oskarżenia;

III.  Na mocy art. 35 ust. 3a Ustawy o ochronie zwierząt orzeka wobec oskarżonego K. B. (1) zakaz posiadania wszelkich zwierząt na okres lat 5 (pięciu);

IV.  Na mocy art. 35 ust. 5 Ustawy o ochronie zwierząt zasądza od oskarżonego K. B. (1) na rzecz Centrum (...) na Zwierzętami w G. przy ul. (...) nawiązkę w kwocie 1500 (tysiąc pięćset) złotych;

V.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata Ł. K. kwotę (...) (tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt sześć) złotych tytułem pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

VI.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych oraz obciąża go wydatkami postępowania w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 699/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

K. B. (1)

W okresie od 1 marca 2022 roku do 31 marca 2022 roku w G. przy ul. (...) znęcał się nad psem rasy mieszanej w ten sposób, że zostawił psa pod opieką E. S., która z powodu złego stanu zdrowia utrzymującego się od kilku lat oraz niezdolności do samodzielnego przemieszczania się, o czym K. B. (1) posiadał wiedzę, przez co nie zostały zapewnione niezbędne warunki bytowania, w tym pies był utrzymywany w stanie rażącego zaniedbania i niechlujstwa, bez stałego dostępu do wody i pokarmu, nie zapewniono psu odpowiedniego ruchu oraz naturalnego załatwiania potrzeb fizjologicznych, jak i brak stałej opieki weterynaryjnej, tj. czyn z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 1 marca 2022 roku K. B. (1) zawiózł do mieszkania swojej matki E. S. psa rasy mieszanej o imieniu M. i pozostawił go u niej. Twierdził, że pies będzie u niej przebywał tylko jedną noc, ponieważ on musi „coś załatwić”, a . Z uwagi na zły stan zdrowia E. S. nie była w stanie wyjść z psem na spacer czy też podać mu karmę czy wodę. K. B. (1) przez miesiąc nie odbierał psa od matki ani też nie interesował się co się z nim dzieje pomimo, że posiadał wiedzę na temat złego stanu zdrowia swojej matki E. S. tj. o tym, że kobieta od kilku lat nie jest w stanie swobodnie się poruszać i nie będzie mogła wyprowadzać psa na spacer ani się nim zajmować.

Ponieważ E. S. właściwie nie wstawała z łóżka, to pies nie był wyprowadzany w celu załatwiania potrzeb fizjologicznych. Załatwiał się w mieszkaniu Nie miał zapewnionego stałego dostępu do pokarmu i wody. Był karmiony resztkami jedzenia E. S.. Pies nie miał zapewnionego także ruchu oraz stałej opieki weterynaryjnej.

W dniu 31 marca 2022 r. wskutek zawiadomienia sąsiadów dotyczącego psa, w miejscu zamieszkania E. S. miała miejsce interwencja Straży Miejskiej. W wyniku tej interwencji pies został przekazany do schroniska.

Tego samego dnia tj. 31 marca 2022 roku żona K. B. (1) P. B. poprosiła R. R., żeby odebrał psa od jej teściowej i wziął go do siebie. R. R. zgodził się na to, pod warunkiem, że ktoś przywiezie do niego psa. Nie umawiał się, że odbierze go z mieszkania E. S..

Oskarżony w czasie czynu K. B. (1) był skazany za przestępstwo z art. 209 § 1a kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 25 sierpnia 2021 roku w sprawie II K 540/21 oraz za przestępstwo z art. 288 § 1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 11 października 2021 roku w sprawie II K 639/21

zeznania E. S.,

częściowo zeznania P. B.

zeznania N. J.

zeznania R. M.

dokumentacja fotograficzna

zeznania R. R.

zeznania M. C.

zrzuty ekranu

dokumentacja przełożona przez K. B.

kserokopia badania lekarsko- weterynaryjnego

Dane o karalności

k.35-3, 128

k. 43v, 126-126v

k. 11-14, 79v

k. 18-19, 79v

k. 4-9 oraz 22-26

k. 48, 79v

k. 27-30, 79v

k. 123-124

k. 120-122

k. 15

k. 47

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

K. B. (1)

Punkt 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

K. B. (1) nie dopuścił się zarzuconego mu czynu.

wyjaśnienia K. B.

zeznania P. B.

k. 38-41,125

k. 126-126v, 43v

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zeznania świadka E. S.

Zeznania świadka P. B.

Zeznania świadka R. R.

Wyjaśnienia K. B. (1)

Zeznania świadka N. J.

Zeznania świadka R. M.

Zeznania świadka M. C.

Zrzuty ekranu

Dokumentacja fotograficzna

kserokopia badania lekarsko- weterynaryjnego

Dane o karalności

Zeznania świadka E. S. są wiarygodne. Opisują zdarzenie w sposób logiczny i zgodny z zasadami doświadczenia życiowego. Brak jest powodów zgodnych z zasadami prawidłowego rozumowania, dla których świadek miałby składać fałszywe zeznania na niekorzyść oskarżonego, tym bardziej, że oskarżony jest synem świadka. Świadek potwierdził, że oskarżony pozostawił u niej psa bez uzgadniania tego z nią i następnie nie interesował się jego losem.

Zeznania świadka P. B. jedynie częściowo zasługują na walor wiarygodności. O ile świadek potwierdziła, że oskarżony pozostawił psa u matki, to jednocześnie przedstawiła taką wersję wydarzeń, która miała pokazać go w jak najkorzystniejszym świetle. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego, w tym w postaci zeznań E. S., N. J., R. M., M. C., R. R., zrzutów ekranu, dokumentacji fotograficznej, wynika wprost, że oskarżony zostawiając psa u matki zdawał sobie sprawę z tego, że z uwagi na jej stan zdrowia nie będzie ona w stanie zapewnić psu nawet podstawowej opieki, że po pozostawieniu go u niej nie interesował się jego losem, a ponadto, że w sprawie przyjęcia psa przez R. R. P. B. skontaktowała się z w/wym. dopiero 31 marca 2022 r. tj. około miesiąc po wyjeździe za granicę, prawdopodobnie po telefonie od brata oskarżonego, który poinformował ich o interwencji Straży Miejskiej w mieszkaniu E. S..

Zeznania świadka R. R. są wiarygodne i korespondują z pozostałym zgormadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym w szczególności dowodami w postaci zrzutów ekranu z telefonu. Z zeznań świadka w powiazaniu z tym dowodem wynika wprost, że – wbrew twierdzeniom oskarżonego i P. B. - nie podejmował się on odebrać psa od E. S., a jedynie był gotowy go przyjąć o ile ktoś mu go przyprowadzi, czego oskarżony i jego żona w żaden sposób nie dopilnowali, co potwierdza, że los psa faktycznie ich nie interesował.

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na walor wiarygodności jedynie w tym zakresie w jakim znalazły potwierdzenie w materiale dowodowym uznanym przez sąd za wiarygodny.

Zeznania świadka N. J. są zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Brak jest powodów zgodnych z zasadami prawidłowego rozumowania, dla których świadek miałby składać fałszywe zeznania na niekorzyść oskarżonego tym bardziej, że jest ona osobą obcą dla oskarżonego. Zeznania te są zgodne z dowodami z dokumentów i korespondują z zeznaniami świadków E. S., R. M., M. C. i R. R..

Zeznania świadka R. M. są zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Brak jest powodów zgodnych z zasadami prawidłowego rozumowania, dla których świadek miałby składać fałszywe zeznania na niekorzyść oskarżonego, tym bardziej że jest on osobą obcą dla oskarżonego. Zeznania tego świadka są zgodne z dowodami z dokumentów i korespondują z zeznaniami świadków E. S., N. J., M. C. i R. R..

Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować zeznania świadka M. C.. Zeznania te są zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Brak jest powodów zgodnych z zasadami prawidłowego rozumowania, dla których świadek miałby składać fałszywe zeznania na niekorzyść oskarżonego, tym bardziej że jest on osobą obcą dla oskarżonego. Zeznania tego świadka są zgodne z dowodami z dokumentów i korespondują z zeznaniami świadków E. S., N. J., R. M. i R. R..

Nie ujawniły się okoliczności podważające wiarygodność tych dokumentów. Ich treść potwierdza, że P. B. kontaktowała się z R. R. w sprawie wzięcia przez niego psa dopiero około miesiąc po tym jak oskarżony zostawił psa u swojej matki.

Nie ujawniły się okoliczności podważające wiarygodność tych dokumentów.

Nie ujawniły się okoliczności podważające wiarygodność tych dokumentów.

Brak jest podstaw do kwestionowania informacji pochodzącej z rejestru publicznego.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania P. B.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego części, w której wskazywał, że wraz z żoną byli umówieni z R. R., że przejmie opiekę nad psem jeszcze przed ich wyjazdem za granicę. Zarówno z zeznań świadka R. R., jak i ze zrzutów ekranu zawierających treść wiadomości SMS wynika, że nie zobowiązał się on do opieki nad zwierzęciem wcześniej, niż został o to poproszony w dniu 31 marca 2022 roku, jak również, że nie zobowiązał się bynajmniej do jego odbioru z mieszkania E. S.. Ze zgromadzonego materiału dowodowego w postaci zeznań E. S., N. J., R. M., M. C., R. R., zrzutów ekranu, dokumentacji fotograficznej wynika jednoznacznie, że oskarżony mając w planie wyjazd z rodziną za granicę zostawił psa u matki wiedząc, że nie będzie ona w stanie się nim zająć z uwagi na swój stan zdrowia i nie przejmując się jego losem.

Sąd nie dał wiary również zeznaniom świadka P. B. w części, w której podała, że umawiała się z R. R. przed wyjazdem za granicę, że po paru dniach pobytu psa u E. S. ten go stamtąd odbierze. Zarówno z zeznań świadka R. R., jak i ze zrzutów ekranu zawierających treść wiadomości SMS wynika, że nie zobowiązał się on do opieki nad zwierzęciem wcześniej, niż został o to poproszony w dniu 31 marca 2022 roku, jak również, że nie zobowiązał się do jego odbioru z mieszkania E. S..

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

K. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona przestępstwa z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności: utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji (pkt 10); porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje (pkt 11); utrzymywanie zwierzęcia bez odpowiedniego pokarmu lub wody przez okres wykraczający poza minimalne potrzeby właściwe dla gatunku (pkt 19).

Jest to przestępstwo o charakterze formalnym, bowiem do jego znamion nie należy żaden skutek.

Nie ulega wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przypisanego mu przestępstwa. Przez powierzenie opieki nad psem swojej matce, o której złym stanie zdrowia miał pełną świadomość dopuścił do tego aby zwierzę zostało pozbawione zarówno możliwości załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych na zewnątrz, jak również przez dłuższy okres czasu pozostawało bez odpowiedniego pożywienia i dostępu do picia. Oskarżony niewątpliwie działał z zamiarem bezpośrednim popełnienia przestępstwa, albowiem jego matka poinformowała go, że nie będzie w stanie należycie zajmować się psem i godzi się na jego przebywanie u niej w domu jedynie przez jeden dzień.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-

-

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-

1.6.  Umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-

1.7.  Uniewinnienie

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. B. (1)

I

II

III

I

I

I

Przestępstwo z art. 35 ust 1a ustawy o ochronie zwierząt jest zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3.

Na niekorzyść oskarżonego należało uwzględnić przede wszystkim wcześniejszą karalność, jak również obojętność wobec losu pozostawionego zwierzęcia.

Na korzyść oskarżonego przemawia przede wszystkim rozmiar i rodzaj ujemnych następstw – pies po miesiącu przebywania w złych warunkach nie wykazywał negatywnych objawów poza lękiem i agresją.

Opisane okoliczności łagodzące i obciążające dały podstawę do wymierzenia oskarżonemu kary ograniczenia wolności w wymiarze 4 miesięcy polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2023 roku (art. 4§1 kk). Wymierzona kara pozbawienia wolności nie byłaby bowiem surowsza od roku.

Oskarżony popełnił przestępstwo, przy którym orzeczenie przepadku zwierzęcia jest rozstrzygnięciem obligatoryjnym, albowiem oskarżony był jego właścicielem.

Orzeczenie nawiązki na wskazany cel związany z ochroną zwierząt również miało charakter rozstrzygnięcia obligatoryjnego. Jej wysokość Sąd ustalił biorąc pod uwagę wagę popełnionego przez oskarżonego czynu oraz jego możliwości majątkowe.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-

-

-

-

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

V

O wynagrodzeniu obrońcy z wyboru Sąd orzekł na podstawie § 11 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 17 ust. 1 rozporządzenia ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku o opłatach za czynności adwokackie.

Zgodnie z dyspozycją art. 627 k.p.k. zasadą jest, że koszty sądowe w sprawach z oskarżenia publicznego ponosi oskarżony. Sąd nie widzi okoliczności przemawiających za odstąpieniem od tej reguły w niniejszej sprawie.

Koszty sądowe zostały ustalone w wysokości 190 złotych. Na kwotę tą składa się opłata w wysokości 120 złotych, zasądzona na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych oraz wydatki w postaci 20 złotych za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym oraz 20 złotych w postępowaniu sądowym, jak również 30 złotych za informację z Krajowego Rejestru Karnego.

1.1Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Cieślakowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Grudziądzu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Joanna Sobczak
Data wytworzenia informacji: