Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 737/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

Na podstawie art. 424 § 3 kpk ograniczono treść uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz zawartych w wyroku rozstrzygnięć.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

W. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w szczególności wyjaśnień W. G. złożonych podczas rozprawy (poza zakresem, w jakim wskazywał że sejf był otwarty), zeznań S. S., zeznań M. B., wyjaśnień A. L., zeznań K. P. i protokołu odtworzenia zapisu z monitoringu wynikało, że oskarżony w czasie wskazanym w akcie oskarżenia wykorzystując kartę pracowniczą A. L. służącą do otwierania drzwi wejściowych do sklepu (...) przy ul. (...) w G. dostał się do wnętrza sklepu, a następnie oryginalnym kluczem przechowywanym w biurku otworzył sejf, skąd zabrał pieniądze w kwocie 19.243,24 zł stanowiące własność S. S..

W ocenie sądu nie budziło wątpliwości, iż tego rodzaju zachowanie polegające na wykorzystaniu – wbrew woli osoby uprawnionej – karty pracowniczej celem dostania się do wnętrza sklepu, a następnie otwarcie sejfu przy użyciu oryginalnego klucza i dokonanie zaboru środków pieniężnych z sejfu wypełniło znamiona przestępstwa kradzieży z włamaniem z art. 279 § 1 kk. Włamanie polega bowiem na przełamaniu zabezpieczeń chroniących przedmiot czynności wykonawczej przed kradzieżą. Najczęściej sprowadza się ono do ich fizycznego przełamania. Nie ma znaczenia, czy zabezpieczenie przedmiotu przed kradzieżą jest efektywne i jakich środków należy użyć, by je sforsować. Konieczne jest natomiast, aby rzecz była zabezpieczona przed kradzieżą i aby sprawca usunął zabezpieczenie (wyrok SN z 18.02.1972 r., VI KZP 74/71, OSNKW 1972/5, poz. 78). Należy ponadto wskazać, że „jako kradzież z włamaniem traktować należy zachowanie polegające na otwarciu drzwi oryginalnym kluczem wbrew woli osoby uprawnionej do dysponowania pomieszczeniem z zamiarem dokonania w ten sposób kradzieży” (wyrok SA we Wrocławiu z 1.03.2013 r., II AKa 39/13, LEX nr 1294878).

W ocenie sądu owa karta pracownicza umożliwiająca otwarcie drzwi do sklepu winna być traktowana w sposób tożsamy jak klucz, nie budziło zaś wątpliwości iż oskarżony nie był uprawniony do używania tej karty wbrew woli i wiedzy pokrzywdzonej S. S.. Oskarżony przełamał również zabezpieczenie sejfu, wykorzystując w tym celu oryginalny klucz, który znajdował się w biurku wewnątrz sklepu. Niewątpliwie oskarżony również nie był uprawniony do skorzystania z tego klucza. Wprawdzie sam oskarżony kwestionował, że sejf był zamknięty, niemniej jednak decydując się na skorzystanie z instytucji z art. 387 kpk zaakceptował ustalenia postępowania. Można również wspomnieć, iż nawet w sytuacji gdyby ów sejf był rzeczywiście otwarty, to ta okoliczność nie miałaby wpływu na kwalifikację prawną czynu z uwagi na to, iż włamanie nastąpiło już w momencie użycia karty pracowniczej A. L. i otwarcia drzwi wejściowych do sklepu z zamiarem dokonania kradzieży.

Z ustaleń poczynionych w toku postępowania i zaakceptowanych przez oskarżonego wynikało, że dokonał on zaboru w celu przywłaszczenia kwoty 19.243,24 zł.

Nadto sąd przyjął, iż oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk, bowiem czynu dopuścił się w okresie w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 29 lutego 2016 r. do dnia 25 czerwca 2018 r. kary łącznej 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Grudziądzu o sygn. akt II K 172/15 z dnia 5 maja 2015 r., którą łączyła karę 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie Sądu Rejonowego w Grudziądzu, sygn. akt II K 212/11 za ciąg czynów z art. 279 § 1 kk oraz karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie Sądu Rejonowego w Grudziądzu, sygn. akt II K 1006/14 za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk.

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. G.

1

1

Przestępstwo kradzieży z włamaniem z art. 279 § 1 kk zagrożone jest karą od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności, przy czym zważywszy na treść art. 64 § 1 kk sąd mógł wymierzyć karę w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonej o połowę.

W niniejsze sprawie sąd wymierzył karę, akceptując ustalenie dokonane przez oskarżonego, jego obrońcę i prokuratora w trybie art. 387 kpk.

Podkreślenia wymagało, iż oskarżony był już karany w innych sprawach, odbywał kary pozbawienia wolności, a pomimo tego powrócił na drogę przestępstwa, działając w warunkach z art. 64 § 1 kk, a to z kolei świadczy o wysokim stopniu demoralizacji oskarżonego. Sąd wziął pod uwagę również zuchwały sposób działania oskarżonego, który wykorzystał kartę pracowniczą swojej partnerki, czym nadużył również jej zaufania. Zauważyć należało, iż sama pokrzywdzona przed czynem również obdarzyła oskarżonego zaufaniem, płaciła mu za pomoc w noszeniu towaru, zaś oskarżony wykorzystał pozyskaną w ten sposób wiedzę o funkcjonowaniu sklepu w celu popełnienia przestępstwa. Wreszcie uwzględnić należało, iż zabrane środki pieniężne opiewały na znaczącą kwotę.

W obliczu wskazanych okoliczności obciążających nie sposób uznać, by kara 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, która w istocie oscyluje na dolnym poziomie ustawowego zagrożenia była zbyt surowa. Przychylając się do wniosku oskarżonego o wymierzenie takiej kary sąd wziął pod uwagę przyznanie się oskarżonego do winy oraz wolę naprawienia szkody.

Jednocześnie zdaniem sądu wobec przytoczonych okoliczności obciążających, nie zachodziły warunki do zastosowania instytucji z art. 37b kk.

W. G.

2

1

Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, bowiem nie została ona dotychczas naprawiona.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W niniejszej sprawie wskazać należało, iż sąd uwzględnił wniosek oskarżonego złożony w trybie art. 387 § 1 kpk podczas rozprawy w dniu 7 czerwca 2022 r., pomimo iż podczas rozprawy w dniu 24 marca 2022 r. sąd otworzył przewód sądowy i przystąpił do przesłuchiwania świadków.

Zaznaczyć należało, iż art. 387 § 1 kpk stanowi o tym, iż wniosek o dobrowolne poddanie się karze może zostać złożony przez oskarżonego do czasu zakończenia pierwszego przesłuchania oskarżonego na rozprawie głównej. Niewątpliwie W. G. po raz pierwszy stawił się na rozprawie w dniu 7 czerwca 2022 r. i wówczas zgodnie z art. 386 § 3 kk sąd odebrał od niego wyjaśnienia. Wykładnia językowa przepisu art. 387 § 1 kpk wskazuje, że warunek w postaci „pierwszego przesłuchania” zostanie spełniony w sytuacji określonej w 386 § 3 kpk. Należy bowiem zauważyć, że w art. 387 § 1 kpk nie ma wymogu, aby przesłuchanie odbyło się na pierwszej rozprawie głównej. Wobec tego można twierdzić, że gdy oskarżony został przesłuchany po raz pierwszy na kolejnym terminie rozprawy, ale już w toku postępowania dowodowego, to może skutecznie złożyć wniosek o dobrowolne poddanie się karze (por. Świecki D. (red.), Kodeks postępowania karnego. Tom I, Komentarz do art. 387 Kodeksu postępowania karnego, publ. Lex, Stefański A. (red.), Zabłocki S. (red.), Kodeks postępowania karnego. Tom III. Komentarz do art. 387 Kodeksu postępowania karnego, publ. Lex). W tej sytuacji sąd przyjął, iż wniosek został przez oskarżonego złożony w terminie.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

W oparciu o art. 17 ust 1 i 2 ustawy z dn. 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych sąd zwolnił oskarżonego od opłaty sądowej, zaś w oparciu o art. 624 § 1 kpk od wydatków postępowania, obciążając nimi Skarb Państwa, gdyż uznał, że sytuacja materialna oskarżonego stanowi przeszkodę na drodze do uiszczenia przez niego należności sądowych. Zważyć należało, iż oskarżony aktualnie nie pracuje, jest na utrzymaniu rodziny i wymierzono wobec niego bezwzględną karę pozbawienia wolności.

1.Podpis