Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 752/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. W.

Podejrzanemu M. W. przypisano czyn z art. 177 § 1 k.k. polegający na tym, że w dniu 25 stycznia 2019 roku w K. na ul. (...) jadąc jako kierujący pojazdem marki R. (...) nr rej. (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa pieszej T. N. znajdującej się na oznakowanym przejściu dla pieszych, wskutek czego spowodował nieumyślnie wypadek, w wyniku którego pokrzywdzona T. N. doznała obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy i twarzy ze złamaniem lewej zatoki szczękowej, złamania żeber 1-4 po stronie lewej i żebra 4 po stronie prawej, złamania lewej kości ramiennej oraz złamania lewej kości promieniowej, które to spowodowały u pokrzywdzonej naruszenie prawidłowych czynności narządów ciała na okres powyżej siedmiu dni.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 25 stycznia 2019 roku około godziny 7:30 w K. na ulicy (...) samochodem marki R. (...) o nr rej. (...) kierował M. W.. Jechał on ze swego miejsca zamieszkania do pracy.

wyjaśnienia oskarżonego M. W.

72

W tym czasie przez przejście dla pieszych na ulicy (...) zaczęła przechodzić piesza T. N.. Wymieniona kobieta była ubrana w rzeczy koloru ciemnego. Przejście dla pieszych było oznaczone znakami drogowymi poziomymi P-10, a także pionowymi D-6. Szerokość przejścia wynosi 7 metrów. W celu umożliwienia pieszej przejścia przez jezdnię swój samochód zatrzymała A. D.. T. N. zbliżając się do krawędzi chodnika chciała opuścić już przejście dla pieszych, było około pół metra od opuszczenia przejścia. W tym momencie została ona uderzona przez samochód kierowany przez M. W.. Samochód kierowany przez M. W. miał włączone światła mijania. W czasie zdarzenia panował mrok, było szaro. Przejście dla pieszych nie było oświetlone sztucznie.

zeznania świadka A. D.

23v.

protokół oględzin miejsca

3

zeznania świadka T. N.

26v.

szkic miejsca wypadku

41

opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego

48-62

T. N. w wyniku tego zdarzenia doznała stłuczenia głowy i twarzy ze złamaniem lewej zatoki szczękowej, złamania żeber lewych 1-4 i żebra 4 prawego, złamania lewej kości ramiennej oraz złamania lewej kości promieniowej. Wymienione obrażenia naruszyły prawidłowe czynności narządów jej ciała na okres powyżej siedmiu dni.

opinia biegłego z zakresu chirurgii

33-34

dokumentacja lekarska

31

Kierujący pojazdem M. W. w czasie zdarzenia był trzeźwy. W wyniku potrącenia pieszej T. N. na samochodzie M. W. powstało zarysowanie powłoki lakieru na zderzaku z prawej strony oraz na błotniku.

protokół oględzin pojazdu

7-8

protokół badania na zawartość alkoholu

15

M. W. przeprosił pieszą T. N. za to, co się wydarzyło w dniu 25 stycznia 2019 roku.

wyjaśnienia oskarżonego M. W.

72

M. W. nie jest karany za przestępstwa. M. W. do tej pory popełnił tylko jedno wykroczenie z zakresu ruchu drogowego.

informacja policji

86-89

zapytanie o karalność

145

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego M. W.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego co do tego, że przyczyną zdarzenia z dnia 25 stycznia 2019 roku była nienależyta obserwacja rejonu przejścia dla pieszych, po którym przechodziła pokrzywdzona.

zeznania świadka T. N.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonej co do przebiegu zdarzenia z dnia 25 stycznia 2019 roku, w trakcie którego została ona potrącona przez samochód kierowany przez oskarżonego. Sąd dał także wiarę zeznaniom tego świadka co do skutków zdarzenia dla jej zdrowia, gdyż w tej części jej zeznania znajdowały wsparcie w dokumentacji lekarskiej (k. 31) oraz opinii biegłego (k. 33-34).

zeznania świadka A. D.

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka co do przebiegu zdarzenia z dnia 25 stycznia 2019 roku, gdyż w tej części jej depozycje znajdowały wsparcie w zeznaniach świadka T. N..

protokół oględzin pojazdu

Sąd dał wiarę temu dokumentowi urzędowemu, gdyż został sporządzony przez uprawniony podmiot w sposób przewidzianymi przepisami prawa, a żadna ze stron, jak również sąd z urzędu nie kwestionowały jego autentyczności oraz prawdziwości.

protokół badania na zawartość alkoholu

Sąd dał wiarę temu dokumentowi urzędowemu, gdyż został sporządzony przez uprawniony podmiot w sposób przewidzianymi przepisami prawa, a żadna ze stron, jak również sąd z urzędu nie kwestionowały jego autentyczności oraz prawdziwości.

protokół oględzin miejsca

Sąd dał wiarę temu dokumentowi urzędowemu, gdyż został sporządzony przez uprawniony podmiot w sposób przewidzianymi przepisami prawa, a żadna ze stron, jak również sąd z urzędu nie kwestionowały jego autentyczności oraz prawdziwości.

dokumentacja lekarska

Sąd dał wiarę tym dokumentom prywatnym, gdyż żadna ze stron, jak również sąd z urzędu nie kwestionowały ich autentyczności oraz prawdziwości.

szkic miejsca wypadku

Sąd dał wiarę temu dokumentowi urzędowemu, gdyż został sporządzony przez uprawniony podmiot w sposób przewidzianymi przepisami prawa, a żadna ze stron, jak również sąd z urzędu nie kwestionowały jego autentyczności oraz prawdziwości.

opinia biegłego z zakresu chirurgii

Sąd podzielił wnioski tej opinii, gdyż została ona sporządzona na podstawie dokumentacji lekarskiej zgromadzonej w aktach, wnioski opinii były kategoryczne i pozwoliły sądowi na ocenę co do kwalifikacji prawnej zdarzenia będącego przedmiotem postępowania.

opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego

Sąd podzielił wnioski tej opinii, gdyż została ona sporządzona na podstawie dowodów zgromadzonych w aktach, wnioski opinii były kategoryczne i pozwoliły sądowi na ocenę co do kwalifikacji prawnej zdarzenia będącego przedmiotem postępowania.

informacja policji

Sąd dał wiarę temu dokumentowi urzędowemu, gdyż został sporządzony przez uprawniony podmiot w sposób przewidzianymi przepisami prawa, a żadna ze stron, jak również sąd z urzędu nie kwestionowały jego autentyczności oraz prawdziwości.

zapytanie o karalność

Sąd dał wiarę temu dokumentowi urzędowemu, gdyż został sporządzony przez uprawniony podmiot w sposób przewidzianymi przepisami prawa, a żadna ze stron, jak również sąd z urzędu nie kwestionowały jego autentyczności oraz prawdziwości.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Na podstawie zeznań pokrzywdzonej, zeznań świadka A. D., dokumentacji, opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego oraz opinii sądowo-lekarskiej sąd przyjął, że oskarżony M. W. w dniu 25 stycznia 2019 roku nieumyślnie naruszył reguły ostrożności przy zbliżaniu się do oznakowanego przejścia dla pieszych, a mianowicie nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa pokrzywdzonej pieszej znajdującej się na przejściu. W wyniku zachowania oskarżonego, spowodowanego nienależytą obserwacją przejścia dla pieszych, doszło do nieumyślnego spowodowania wypadku na szkodę pokrzywdzonej T. N., która w wyniku tego zdarzenia doznała stłuczenia głowy i twarzy ze złamaniem lewej zatoki szczękowej, złamania żeber lewych 1-4 i żebra 4 prawego, złamania lewej kości ramiennej oraz złamania lewej kości promieniowej. Wymienione obrażenia , w ślad za opinią biegłego, naruszyły prawidłowe czynności narządów jej ciała na okres powyżej siedmiu dni. Z tych też względów sąd przyjął, że oskarżony M. W. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 177 § 1 k.k.

W sprawie nie stwierdzono okoliczności wyłączających, albo ograniczających winę oskarżonego M. W..

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

M. W.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Czyn zabroniony przypisany oskarżonemu M. W. jest zagrożony karą do 3 lat pozbawienia wolności. Z uwagi na zagrożenie ustawowe przypisanego oskarżonemu przestępstwa Sąd rozważał możliwość zastosowania wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Niewątpliwie oskarżony M. W. naruszył podstawowe reguły ostrożności w ruchu drogowym związane z zachowaniem szczególnej ostrożności przy zbliżaniu się do przejścia dla pieszych oraz ustąpieniem pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu. Stopień naruszenia przez oskarżonego tych reguł był dość znaczny, gdyż pokrzywdzona pokonała blisko 7 metrowy odcinek przejścia dla pieszych, była bliska opuszczenia tego przejścia, a mimo tego oskarżony nie zatrzymał swego pojazdu i doszło do potrącenia pokrzywdzonej. Pokrzywdzona doznała w wyniku zdarzenia stłuczenia głowy i twarzy ze złamaniem lewej zatoki szczękowej, złamania żeber lewych 1-4 i żebra 4 prawego, złamania lewej kości ramiennej oraz złamania lewej kości promieniowej. Wymienione obrażenia naruszyły prawidłowe czynności narządów jej ciała na okres powyżej siedmiu dni. Powrót do zdrowia pokrzywdzonej z racji jej dojrzałego wieku będzie zdaniem sądu dość utrudniony. Niemniej jednak – mimo tych okoliczności – sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego nie był znaczny. Ocena stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonej musiała wszakże mieć charakter kompleksowy, a więc uwzględniający wszystkie okoliczności stanowiące jego wyznaczniki określone w art. 115 § 2 k.k. Za przyjętą przez sąd oceną stopnia społecznej szkodliwości czynu przemawiało to, że miejsce przejścia dla pieszych nie było sztucznie oświetlone, a do popełnienia czynu doszło w godzinie rannej, kiedy na dworze był mrok, panowała szarość. Nadto, sąd uwzględnił, że pokrzywdzona była ubrana w rzeczy koloru ciemnego. Co więcej, sąd uwzględnił, że oskarżony nie naruszył reguł ruchu drogowego związanych z prędkością. W sprawie nie ma dowodów na to, że oskarżony kierował samochodem w czasie zdarzenia z prędkością przekraczającą normy administracyjnie dopuszczalne. Zdaniem sądu wniosek ten znajduje potwierdzenie w protokole oględzin auta oraz dokumentacji zdjęciowej. Z dowodów tych wynika, że w wyniku potrącenia pieszej T. N. na samochodzie M. W. powstało zarysowanie powłoki lakieru na zderzaku z prawej strony oraz na błotniku. Na tej podstawie należy przyjąć, że prędkość samochodu oskarżonego nie była znaczna. Gdyby wszakże oskarżony poruszał się z prędkością znaczną, przekraczającą normy administracyjnie dopuszczalne, to zakres i umiejscowienie szkód na jego pojeździe byłoby o wiele większe. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego nie można pominąć też tego, że oskarżony w czasie popełnienia przypisanego mu czynu był trzeźwy, a więc nie naruszył obowiązku trzeźwości przy kierowaniu pojazdami mechanicznymi.

Stopień winy oskarżonego zdaniem sądu także nie był znaczny. Oskarżony naruszył wymienione reguły ostrożności obowiązujące przy zbliżaniu się do przejścia dla pieszych. Stopień winy oskarżonego obniżał jednak brak należytego oświetlenia miejsca zdarzenia połączony z ciemnym ubiorem pokrzywdzonej.

Oskarżony jest osobą niekaraną za przestępstwa, uprzednio przed zdarzeniem popełnił jedno wykroczenie w ruchu drogowym. Ukarania za pozostałe wykroczenia (k. 87-89) uległy natomiast zatarciu z uwagi na treść zasad zawartych w art. 46 k.w. Oskarżony M. W. prowadzi ustabilizowany tryb życia, wykonuje prace zarobkową. Oskarżony w toku postępowania nie kwestionował swego sprawstwa i winy za zdarzenie. Świadczy o tym przeproszenie pokrzywdzonej w trakcie pierwszego przesłuchania jako podejrzany (k. 72). Zdaniem Sądu z tych powodów zachodzi co do niego pozytywna prognoza kryminologiczna, że w przyszłości nie popełni żadnego nowego przestępstwa. Z tych wszystkich względów Sąd warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego na okres 1 roku próby, o czym orzeczono na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k.

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. W.

I

I

Za wyznaczeniem próby na minimalny okres 1 roku przemawiał ustabilizowany tryb życia oskarżonego, stałe zatrudnienie, brak kontaktów z osobami ze środowiska przestępczego.

M. W.

II

I

Pokrzywdzona T. N. doznała w wyniku zdarzenia określonych obrażeń ciała. Celem przywrócenia jej stanu zdrowia do stanu, który umożliwiałby jej w miarę normalne funkcjonowanie pokrzywdzona poniosła określone nakłady finansowe. Ponadto, niewątpliwie pokrzywdzona doznała określonych cierpień psychicznych w związku z obrażeniami ciała doznanymi w wypadku. Rozmiar tych cierpień pokrzywdzonej był z pewnością większy niż w przypadku innej osoby z racji jej dojrzałego wieku.

Dokładne określenie szkody majątkowej, a także niemajątkowej w tym postępowaniu nie było jednak możliwe. Z tych też względów sąd zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej, na podstawie art. 67 § 3 k.k., nawiązkę w kwocie 15.000 złotych. Jeżeli pokrzywdzona uważa, że zasądzona wysokość nie pokrywa całej jej szkody, czy też całości krzywdy, może wystąpić na drogę postępowania cywilnego celem dochodzenia uzupełniających roszczeń.

M. W.

III

I

Ze względów wychowawczych na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 2 k.k. zobowiązano oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonej w formie pisemnej w terminie wskazanym w wyroku.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

W toku postępowania Skarb Państwa wyłożył wydatki z tytułu opinii biegłego w kwocie 120 zł (k. 35), opinii biegłego w kwocie (...),77 (k. 65), kosztów doręczenia dokumentacji lekarskiej w kwocie 23,75 zł (k. 43), ryczałtu za doręczenia za postępowanie przygotowawcze i sądowe w łącznej kwocie 40 zł, uzyskania informacji z Krajowego Rejestru Karnego w łącznej kwocie (k. 84, 125, 145) w łącznej kwocie 90 zł.

Zdaniem sądu oskarżony na podstawie art. 629 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. powinien ponieść te wydatki. Oskarżony nie ma nikogo na utrzymaniu, a uzyskuje stałe dochody z tytułu pracy zarobkowej, których wysokość pozwala mu na poniesienie tych wydatków (k. 85, k. 148v.). Z tych samych względów sąd, na podstawie art. 7 ustawy o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983 r. Dz. U. Nr 49, poz. 223 ze zm.), obciążył oskarżonego opłatą w wysokości 60 zł.

Podpis