Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 766/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. F.

W dniu 15 czerwca 2021 r. w G. przy ul. (...), po uprzednim zastosowaniu wobec J. W. przemocy w postaci szarpnięcia za odzież skutkującego przewróceniem pokrzywdzonego, zabrał mu w celu przywłaszczenia portfel wraz z zawartością pieniędzy 1100 zł i 110 euro, dowodu osobistego oraz karty bankomatowej przypisanej do rachunku prowadzonego na rzecz pokrzywdzonego przez (...) S.A. oraz usunął znajdujące się w portfelu dokumenty pokrzywdzonego w postaci karty ubezpieczeniowej na pobyt za granicą oraz karty ubezpieczeniowej na przejazd za granicę, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 26 września 2019 r. do 25 września 2020 r. kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 10 października 2019 r., sygn. akt II K 1290/18 łączącej m.in. karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt II K 447/18, która z kolei łączyła karę 7 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

J. W. pracował za granicą jako opiekun osób starszych. Podczas pobytów w Polsce dysponował pieniędzmi - polskimi złotymi i euro.

zeznania J. W.

6 - 8, 108v

zeznania G. W.

114v - 115

W dniu 14 czerwca 2021 r. J. W. udał się do kolegi W. P. (1) do jego mieszkania przy ul. (...) w G.. Wziął ze sobą 0,7 litra wódki. Miał ze sobą portfel wraz z pieniędzmi - ok. 1400 zł oraz 110 euro, dowodem osobistym, kartą bankomatową (...), kartą ubezpieczeniową na przejazd za granicę i kartą ubezpieczeniową na pobyt za granicą.

W mieszkaniu W. P. (2) przebywał również D. F.. Mężczyźni wypili alkohol we troje.

Następnie J. W. dał D. F. banknot o nominale 100 zł, żeby poszedł na stację benzynową dokupić 0,5 litra wódki. D. F. wrócił z kupioną butelką wódki i oddał resztę pieniędzy J. W.. Mężczyźni wypili razem alkohol.

J. W. zasnął w mieszkaniu W. P. (1) ok. 3:00.

zeznania J. W.

6 - 8

zeznania W. P. (1)

107v - 108

J. W. obudził się około 10:00. Sprawdził wówczas zawartość swojego portfela. Następnie wyszedł z mieszkania i udał się w kierunku sklepu (...). Niedaleko w pobliżu Delikatesów spotkał W. P. (1) i D. F.. Wówczas J. W. kupił 3 piwa w pobliskim sklepie i zaproponował, żeby razem wypili.

zeznania J. W.

6 - 8 , 106v - 107v

Mężczyźni pili alkohol siedząc na murku na skwerze przy ul. (...). Po pewnym czasie przyszła również A. J. (1) - partnerka syna W. P. (1), aby odebrać od W. P. (1) pieniądze. W międzyczasie W. P. (1) poszedł do sklepu po wódkę. Po jego powrocie J. W. postanowił oddalić się z tego miejsca.

zeznania J. W.

6 - 8 , 106v - 107v

zeznania A. J. (1)

23 - 24

zeznania W. P. (1)

33v - 34, 107v - 108

J. W. wstał i odszedł na odległość ok. 10 - 20 metrów. Wówczas D. F. szarpnął J. W. za odzież, przewracając go na trawnik. Kiedy J. W. leżał, D. F. zabrał mu z kieszeni portfel wraz z zawartością pieniędzy w kwocie 110 euro i co najmniej 1100 zł oraz dokumentami w postaci dowodu osobistego, karty bankomatowej, karty ubezpieczeniowej na podróż i karty ubezpieczeniowej na pobyt za granicą. Następnie D. F. oddalił się. W. P. (1) i A. J. (1) również odeszli.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

27 - 28, 159v

zeznania J. W.

6 - 8 , 9 - 10, 106v - 107v

zeznania A. J. (1)

23 - 24

zeznania W. P. (1)

107v - 108

zeznania G. W.

114v - 115

J. W. zadzwonił na Policję. Na miejsce przyjechali funkcjonariusze Policji, jednakże z uwagi na to, że mężczyzna był pod wpływem alkoholu, nie odebrali od niego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. polecili mu aby zgłosił się do komendy celem złożenia zeznań.

zeznania J. W.

6 - 8 , 106v - 107v

D. F. ma (...)lata, jest bezdzietnym kawalerem, legitymuje się wykształceniem gimnazjalnym. Był wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu.

W toku postępowania karnego, które następnie toczyło się przed Sądem Okręgowym w Toruniu, sygn. akt II K 16/22 D. F. został poddany obserwacji w warunkach oddziału psychiatrycznego, zaś biegli lekarze psychiatrzy M. P. (2), S. S. oraz biegła psycholog M. L. nie stwierdzili u niego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, lecz osobowość nieprawidłową o cechach dyssocjalnych oraz uzależnienie mieszane od alkoholu i substancji psychoaktywnych.

Zdaniem biegłych opiniujących w przywołanej sprawie oskarżony wykazuje lekceważący stosunek do obowiązujących reguł i zasad, przejawia skłonność do podejmowania zachowań lekkomyślnych, ryzykownych i nieodpowiedzialnych. Zdaniem biegłych oskarżony nie przejawia lęku przed karą i nie koryguje niewłaściwych, antyspołecznych zachowań pomimo doświadczenia negatywnych konsekwencji i kar. Charakteryzuje go wysoki poziom drażliwości, niska odporność na stan frustracji, prowadzące do odreagowywania napięcia impulsywnie, w tym poprzez zachowania gwałtowne i agresywne. U oskarżonego występuje deficyt w zakresie empatii i uczuciowości wyższej.

Czynu przypisanego w niniejszej sprawie D. F. dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 26 września 2019 r. do 25 września 2020 r. kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 10 października 2019 r., sygn. akt II K 1290/18 łączącej m.in. karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt II K 447/18, która z kolei łączyła karę 7 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

190 - 193

odpisy wyroków

40 - 42, 124 - 125, 128, 154 - 155

opinie psychiatryczno - psychologiczne- pisemne i ustna sporządzone w sprawie Sądu Okręgowego w Toruniu, sygn. akt II K 16/22

168 - 183

dane osobopoznawcze

27 - 27v

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę oskarżonemu D. F. w zakresie, w jakim potwierdzał iż zabrał pokrzywdzonemu portfel wraz z zawartością. Zaznaczyć należało, iż w toku postępowania przygotowawczego oskarżonemu przedstawiono zarzut kradzieży portfela wraz z pieniędzmi w kwocie 1100 zł i 110 euro, zaś oskarżony przyznał się do jego popełnienia, zaś jego depozycje w tym zakresie korespondowały z relacją pokrzywdzonego.

Na temat zastosowania przemocy wobec pokrzywdzonego oskarżony nie wypowiedział się, odmawiając odpowiedzi na pytania poza tymi pochodzącymi do obrońcy.

zeznania J. W.

Sąd co do zasady nadał walor wiarygodności zeznaniom J. W. . Zaznaczyć należało, iż relacja J. W. jawiła się jako konsekwentna, logiczna i wewnętrznie niesprzeczna.

Sądowi nie umknęło, iż pokrzywdzony był w chwili zdarzenia pod wpływem alkoholu, niemniej jednak jego relacja znajdowała potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.

Wszak to sam oskarżony potwierdzał, iż zabrał pokrzywdzonemu portfel wraz z zawartością. Sam pokrzywdzony wprawdzie nie był w stanie wskazać precyzyjnie kwoty, jaką posiadał w portfelu w chwili kradzieży, przy czym zaznaczyć należało iż w swych pierwszych zeznaniach wskazywał, iż idąc do W. P. (1) miał kwotę ok. 1400 zł oraz 110 euro, przy czym w trakcie spotkania wydatkował gotówkę w polskich złotych na alkohol. Podczas rozprawy wskazał, że robiąc zakupy w delikatesach na chwilę przed zdarzeniem na pewno widział w portfelu na pewno co najmniej 1100 zł (pieniędzy w euro nie wydatkował). Podkreślenia wymagało, iż właśnie do takiej kwoty w swych pierwszych wyjaśnieniach przyznawał się oskarżony. Wprawdzie na późniejszym etapie postępowania podczas rozprawy oskarżony wskazał, iż niezupełnie przyznaje się do winy, wyjaśniając jednocześnie iż w portfelu było ok. 900 zł i chyba 50 euro, to jednak sam oskarżony nie wyjaśnił w żaden sposób zmiany stanowiska w tym zakresie, a nie było przecież powodu dla którego oskarżony zaniechałby wskazać owe kwoty już na etapie postępowania przygotowawczego. W sprawie nie było bowiem wątpliwości, iż oskarżony jest osobą zdolną do prowadzenia obrony w sposób samodzielny i rozsądny. W tej sytuacji późniejszą zmianę stanowiska oskarżonego należało potraktować w kategoriach przyjętej linii obrony.

Zdaniem sądu zeznania pokrzywdzonego w zakresie w jakim wskazywał, iż w portfelu miał dokumenty w postaci dowodu osobistego, karty bankomatowej oraz kart potwierdzających ubezpieczenie – na przejazd za granicę i pobyt za granicą jawiły się jako w pełni logiczne i nie zostały poddane w wątpliwość w toku postępowania.

Zdaniem sądu zeznania pokrzywdzonego w zakresie, w jakim wskazywał na kradzież portfela z pieniędzmi znalazły pośrednio potwierdzenie również w zeznaniach A. J. (1) z postępowania przygotowawczego (świadek wskazywała, że dowiedziała się po czasie od W. P. (1), że D. F. miał ukraść pieniądze pokrzywdzonego), zeznaniach W. P. (1) z rozprawy (świadek wskazywał, iż D. F. miał się mu chwalić, że ukradł pokrzywdzonemu 110 euro) oraz G. W., z której zeznań wynikało, iż pokrzywdzony zarabiał za granicą i dysponował pieniędzmi - w polskich złotych i euro.

W zakresie zaś dotyczącym zastosowania przemocy w postaci szarpnięcia za odzież i przewrócenia na trawnik zeznania pokrzywdzonego J. W. znalazły potwierdzenie w zeznaniach A. J. (1) złożonych na etapie postępowania przygotowawczego, w których wskazała że: "Wtedy doskoczył do niego D. i go przewrócił na ziemie. D. chwycił go za odzież i po prostu przewrócił go na ziemię". W ocenie sądu tego rodzaju depozycje A. J. (1) korespondowały z relacją pokrzywdzonego. Zaznaczyć należało, iż w toku swych pierwszych zeznań pokrzywdzony wskazywał, że został przewrócony na trawnik, a wówczas zobaczył nad sobą D.. Z kolei przed sądem pokrzywdzony również wskazywał, iż przewrócił się na skutek pociągnięcia za kurtkę, a pociągnął go chyba D.. W tej sytuacji w ocenie sądu relacje pokrzywdzonego i A. J. (1) w powiązaniu z przyznaniem się oskarżonego do zaboru pokrzywdzonemu portfela wraz z zawartością pozwalały na ustalenie, iż ów zabór poprzedzony został zastosowaniem przemocy w postaci szarpnięcia za odzież i przewrócenia pokrzywdzonego. Wprawdzie składając zeznania przed sądem w swej spontanicznej wypowiedzi A. J. (1) nie wskazywała na zastosowanie przez oskarżonego przemocy wobec pokrzywdzonego, zasłaniając się niepamięcią i przywołując inne zdarzenie z udziałem J. W. i W. P. (1), jednakże skonfrontowana ze swoimi zeznaniami z postępowania przygotowawczego wskazała, że nie pamięta już zdarzenia, jednakże wówczas zeznawała dobrowolnie, wskazując dobitnie: "ja wtedy zeznawałam, co widziałam, czego nie widziałam".

W ocenie sądu sam pokrzywdzony bynajmniej w swej relacji nie dążył do nadmiernego obciążenia oskarżonego.

zeznania A. J. (1)

Sąd nadał walor wiarygodności zeznaniom A. J. (2) złożonym podczas postępowania przygotowawczego z uwagi na ich zasadniczą zbieżność z relacją pokrzywdzonego, co zostało omówione już powyżej.

Jednocześnie okoliczność, iż świadek nie widziała momentu zaboru portfela nie stanowiła dowodu na to, iż do takiego zdarzenia nie doszło, skoro owa okoliczność wynikała zarówno z wyjaśnień oskarżonego i zeznań pokrzywdzonego, zaś sama A. J. (2) wskazywała, iż po jakimś czasie dowiedziała się od W. P. (1), że: "D. ukradł temu mężczyźnie portfel z pieniędzmi".

zeznania W. P. (1)

Zeznania W. P. (1) jawiły się jako labilne, co z kolei w ocenie sądu należało tłumaczyć utrzymywaniem przez świadka relacji towarzyskich zarówno z pokrzywdzonym, jak i oskarżonym. Nadto zeznania świadka miały charakter dość ogólnikowy, zaś świadek wielokrotnie zasłaniał się niepamięcią. Niemniej jednak sąd uznał za wiarygodne zeznania zeznania W. P. (1) złożone podczas rozprawy w zakresie, w jakim wskazywał, że doszło do zdarzenia polegającego na kradzieży pieniędzy J. W. przez D. F..

Pozostawały one wprawdzie w opozycji do zeznań świadka z postępowania przygotowawczego, w których wskazywał, że nic na ten temat nie wie, jednakże sąd nie dał im wiary.

zeznania G. W.

Zeznania G. W. sąd ocenił jako wiarygodne, bowiem były jasne, wewnętrznie niesprzeczne i koresponowały ze zgromadzonym materiałem dowodowym uznanym przez sąd za wiarygodny. Wprawdzie nie była ona bezpośrednim świadkiem zdarzenia, jednakże miała o nim ogólną wiedzę od pokrzywdzonego.

opinie psychiatryczno - psychologiczne- pisemne i ustna sporządzone w sprawie Sądu Okręgowego w Toruniu, sygn. akt II K 16/22

Sąd doszedł do wniosku, iż nie było potrzeby przeprowadzenia opinii sądowo – psychiatrycznej na potrzeby niniejszego postępowania. Oskarżony był już badany przez biegłych lekarzy psychiatrów i biegłą psycholog, został poddany obserwacji sądowo - psychiatrycznej w ramach postępowania karnego, które toczyło się przed Sądem Okręgowym w Toruniu, a w sprawie tej tej biegli opiniowali co do czynu, który miał miejsce kilka miesięcy po czynie przypisanym w niniejszej sprawie.

W opiniach biegli nie rozpoznali u oskarżonego zakłóceń czynności psychicznych skutkujących zniesieniem ani ograniczeniem poczytalności oskarżonego. Stąd też posiłkując się wskazanymi opiniami, uznając je za jasne, pełne i niesprzeczne, sąd czynił ustalenia w zakresie dotyczącym kondycji psychicznej oskarżonego oraz jego cech osobowości. Zaznaczyć należało, iż owe opinie sporządzone w przywołanej sprawie, nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania na gruncie niniejszego postępowania.

odpisy wyroków

Dokumenty urzędowe, niekwestionowane przez strony.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy, niekwestionowany przez strony.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego D. F. w zakresie w jakim wskazywał na niższe kwoty pieniędzy niż wynikające z zarzutu, co zostało omówione już w trakcie analizy zeznań J. W..

zeznania A. J. (1)

Sąd nie dał wiary zeznaniom A. J. (1) złożonym podczas rozprawy, w których wskazywała, iż pokrzywdzony przepił pieniądze, a następnie pomówił oskarżonego, bowiem pozostawały one w sprzeczności nie tylko z relacją pokrzywdzonego, ale również samego oskarżonego, który przecież przyznawał się do zaboru portfela wraz z pieniędzmi.

W zakresie zaś dotyczącym zastosowania przemocy przez oskarżonego wobec pokrzywdzonego w swych zeznaniach złożonych podczas rozprawy świadek zasłaniała się niepamięcią, wskazując iż nie pamięta, czy oskarżony przewrócił pokrzywdzonego, czy też pokrzywdzony przewrócił się sam, to niemniej jednak zaznaczyć należało, iż jej relacja z postępowania przygotowawczego w odniesieniu do tej okoliczności była kategoryczna, nie budząca wątpliwości i bardzo plastyczna. W ocenie sądu podczas rozprawy, zważywszy na zdalny udział oskarżonego w rozprawie, świadek w swej relacji unikała przedstawienia zdarzeń w sposób niekorzystny dla niego, skupiając się z kolei na negatywnych zdarzeniach z udziałem pokrzywdzonego, który nie był wówczas obecny.

zeznania W. P. (1)

Sąd odmówił wiary zeznaniom W. P. (1) w zakresie, w jakim w toku postępowania przygotowawczego utrzymywał, że nic nie wie na temat tego, by "D. miał okraść J.". Jak już wskazywano we wcześniejszej części uzasadnienia, W. P. (1) utrzymywał relacje towarzyskie ze stronami postępowania, zaś sama A. J. (1) zeznała jeszcze w toku postępowania przygotowawczego, iż dowiedziała się o zaborze pieniędzy właśnie od tego świadka, co przeczyło jego deklarowanej niewiedzy w tym zakresie. Sam świadek przed sądem zresztą potwierdził, iż jednak dysponował pewną wiedzą w tym zakresie.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

D. F.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W niniejszej sprawie prokurator zarzuciła oskarżonemu popełnienie czynu polegającego na kradzieży portfela wraz z pieniędzmi, niemniej jednak sad doszedł do wniosku, iż taki opis czynu i jego kwalifikacja nie oddają całości przestępnego zachowania oskarżonego z uwagi na to, iż ów zabór portfela poprzedzony został zastosowaniem przemocy, a w portfelu znajdowały się również określone dokumenty należące do pokrzywdzonego i w konsekwencji uznał, że oskarżony dopuścił się czynu wypełniającego znamiona czynu z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 276 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 278§1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Przestępstwo rozboju stypizowane w artykule 280 kodeksu karnego polega na kradzieży przy użyciu przemocy wobec osoby lub groźby natychmiastowego jej użycia albo przez doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Przestępstwo to charakteryzuje się podwójną kierunkowością. Jego sprawca działa bowiem w celu przywłaszczenia, a do realizacji tego celu używa w/w środków rozbójniczych, zmierzając w ten sposób bezpośrednio do sparaliżowania lub uniemożliwienia oporu posiadacza rzeczy. Jako, że wskazane środki rozbójnicze prowadzą jedynie do celu jakim jest zabór rzeczy, muszą go poprzedzać lub następować równolegle z nim (zob. wyr. SN z 20.11.1972 r., II Rw 1161/72, OSNKW 1973, Nr 2-3, poz. 40). Jest to więc przestępstwo złożone, skierowane z jednej strony przeciwko mieniu, a jednocześnie stanowiące zamach na osobę, jej nietykalność, zdrowie i wolność. Przestępstwo z art. 280 kk jest przestępstwem materialnym, a więc do jego dokonania niezbędne jest osiągnięcie skutku w postaci zaboru atakowanego mienia.

Z przeprowadzonej analizy dowodów, w tym w szczególności z zeznań J. W., A. J. (1) oraz wyjaśnień oskarżonego w zakresie, w jakim sąd nadał im walor wiarygodności wynikało, iż oskarżony D. F. szarpnął pokrzywdzonego za odzież, przewracając go w ten sposób na trawnik, a następnie zabrał z jego kieszeni portfel wraz z zawartością pieniędzy i dokumentów. W ocenie sądu zachowanie polegające na szarpnięciu za odzież skutkujące przewróceniem pokrzywdzonego wypełniło znamię stosowania przemocy wobec pokrzywdzonego. Jednocześnie ustalone okoliczności ocenione w powiązaniu z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego nie pozostawiały wątpliwości, iż motywem działania oskarżonego był zabór mienia. Żadna z przesłuchanych osób nie wskazała na inny racjonalny motyw działania oskarżenia, żaden ze świadków nie wskazał, by zachowanie oskarżonego mogło zostać w jakiś sposób sprowokowane przez pokrzywdzonego. Jednocześnie sekwencja zachowania oskarżonego - użycie przemocy, a bezpośrednio potem zabór mienia - w ocenie sądu jasno wskazywały, iż owo szarpnięcie za odzież skutkujące przewróceniem pokrzywdzonego ukierunkowane było na przełamanie oporu pokrzywdzonego, by umożliwić oskarżonemu zabór mienia. Działanie oskarżonego, pomimo upojenia alkoholowego miało zorganizowany charakter - oskarżony po przewróceniu pokrzywdzonego, z jego lewej kieszeni zabrał portfel, a zatem rzecz, która często pada łupem kradzieży, bowiem powszechnie wiadomo, iż w portfelu przechowywane są pieniądze. Zdaniem sądu wskazane okoliczności prowadziły do wniosku, iż oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim zarówno co do zastosowania środków rozbójniczych wobec pokrzywdzonego, jak i zaboru mienia, przy czym ów zamiar miał charakter nagły. Okoliczności sprawy nie pozwalały bowiem na ustalenie, iż D. F. już uprzednio zaplanował taki sposób działania.

Sąd zakwalifikował również czyn oskarżonego z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 278 § 1 kk penalizującego zabór karty uprawniającej do podjęcia pieniędzy z bankomatu. Powszechnie bowiem wiadomo, że w portfelu oprócz pieniędzy i dokumentów przechowuje się karty bankomatowe. Zauważyć przy tym należało, iż D. F. w żaden sposób nie zamanifestował, by zabór owej karty wykraczał poza granice jego zamiaru, a wręcz przeciwnie następnie używał tej karty, dokonując transakcji w różnych placówkach handlowych. Nadto wobec faktu, iż w portfelu znajdował się dowód osobisty pokrzywdzonego sąd przyjął, iż oskarżony wypełnił znamię przestępstwa z art. 275 § 1 kk polegającego na kradzieży dokumentu stwierdzającego tożsamość innego osoby. Wiedzę o tym, iż osoby pełnoletnie noszą przy sobie dokument tożsamość w torebce, plecaku, portfelu itp. uznać należy za powszechną. Wreszcie wobec faktu, iż w portfelu znajdowały się dokumenty pokrzywdzonego w postaci kart ubezpieczeniowych na pobyt za granicą i na przejazd za granicę, które nie zostały zwrócone pokrzywdzonemu sąd przyjął, iż oskarżony wypełnił znamię przestępstwa z art. 276 kk polegające na usunięciu dokumentów, którymi nie miał prawa wyłącznie rozporządzać.

Sąd przyjął, iż łączna wartość skradzionego mienia to 1100 zł i 110 euro, przyjmując wersję korzystną dla oskarżonego. Wskazać przy tym można, iż pomimo że w postawionym oskarżonemu zarzucie nie wskazano na zabór dokumentu tożsamości, karty bankomatowej oraz usunięcie dokumentów w postaci kart ubezpieczeniowych na pobyt za granicą i na przejazd za granicę, to z materiału dowodowego okoliczności te niezbicie wynikały, wobec czego sąd uzupełnił opis czynu w tym zakresie. Podobnie okoliczność, iż w akcie oskarżenia nie zarzucono oskarżonemu zastosowania przemocy wobec pokrzywdzonego, nie pozbawiała sądu możliwości przypisania owego zachowania, bowiem przedmiotem procesu jest zdarzenie historyczne.

Sąd przyjął, iż oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk, bowiem czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 26 września 2019 r. do 25 września 2020 r. kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 10 października 2019 r., sygn. akt II K 1290/18 łączącej m.in. karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt II K 447/18, która z kolei łączyła karę 7 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. F.

1

1

W myśl art. 11 § 3 kk za przypisane przestępstwo z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 276 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 278§1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk sąd wymierzał karę na podstawie art. 280 § 1 kk przewidującego karę od 2 do 12 lat pozbawienia wolności.

Jako okoliczność łagodzącą sąd potraktował przyznanie się oskarżonego do zaboru portfela wraz z pieniędzmi. Sąd uwzględnił również, iż zamiar oskarżonego miał charakter nagły, a nie premedytowany.

Sąd wziął pod uwagę następujące okoliczności obciążające:

⚫

uprzednią karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu, również przestępstwo rozboju (poprzedniego rozboju oskarżony dopuścił się zaledwie kilka miesięcy wcześniej - vide wyrok SR w Grudziądzu, sygn. akt II K 376/21) - oskarżony był również osadzony w zakładzie karnym, a pomimo tego po raz kolejny dopuścił się przestępstwa o znacznym ciężarze gatunkowym, co świadczy o niepoprawności oskarżonego i negatywnej prognozie kryminologicznej;

⚫

działanie w warunkach powrotu do przestępstwa;

⚫

okoliczności czynu polegające na zastosowaniu przemocy wobec starszego mężczyzny, znajdującego się pod wpływem alkoholu, z którego "szczodrości" oskarżony uprzednio korzystał, bowiem oskarżony spożywał kupiony przez pokrzywdzonego dla niego alkohol;

⚫

wypełnienie jednym czynem znamion kilku przestępstw;

⚫

działanie pod wpływem alkoholu;

⚫

osobowość nieprawidłową o cechach dyssocjalnych.

W ocenie sądu okoliczności łagodzącej nie mogło stanowić to, iż zastosowane środki rozbójnicze nie miały charakteru brutalnego, bowiem oskarżony dopuścił się owego czynu wobec osoby starszej, znajdującej się pod wpływem alkoholu, a środki zastosowane przez oskarżonego były po prostu wystarczające dla osiągnięcia owego celu.

W konsekwencji wobec przewagi okoliczności obciążających, jak również mając na uwadze stopień winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, które sąd ocenił jako znaczne, jak również wynikające z uzależnienia od alkoholu i środków psychoaktywnych oraz zaburzeń osobowości ryzyko popełnienia czynów zabronionych w przyszłości, sąd doszedł do wniosku iż w przypadku oskarżonego prymat należało przyznać funkcji prewencyjnej w wymiarze indywidualnym oraz represyjnej kary i w tym przypadku za adekwatną uznał karę 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem sądu funkcja prewencyjna powinna zostać zrealizowana w pierwszej kolejności poprzez uniemożliwienie oskarżonemu popełniania nowych czynów i osadzenie go w zakładzie karnym.

Podkreślić należy, iż oskarżony już po raz drugi dopuścił się przestępstwa rozboju, a zatem wymierzenie kary łagodniejszej byłoby zbytnią pobłażliwością. Kara w orzeczonym wymiarze ma natomiast szansę spełnić również funkcję wychowawczą oraz prewencyjną w wymiarze ogólnym, dając wyraźny sygnał iż przestępstwa o tak znacznym ciężarze gatunkowym spotykają się ze zdecydowaną reakcją karną. Zdaniem sądu oskarżony wymaga intensywnej, długotrwałej resocjalizacji w warunkach izolacji penitencjarnej.

Nadmienić można, iż niezależnie od powyższego orzeczona przez sąd kara najpewniej zostanie objęta karą łączną i zostanie w całości pochłonięta poprzez orzeczoną wobec oskarżonego karę w sprawie Sądu Okręgowego w Toruniu, sygn. akt II K 16/22 (przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk).

D. F.

2

1

Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego J. W. kwoty 1.598,36 zł, mając na uwadze średni kurs euro wg NBP z dnia 15 czerwca 2021 r.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej orzeczono na podstawie art. 626 § 2 kpk oraz § 11 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.). Sąd zasądził koszty obrony na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie mając na uwadze treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 kwietnia 2020 r., sygn. SK 66/19 oraz wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 r., sygn. SK 78/21. Sąd uwzględnił, iż adw. M. P. (1) reprezentował oskarżonego w postępowaniu sądowym podczas 5 terminów rozpraw rozpraw (840 zł + 168 zł x 5).

4

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie czwartym sentencji wyroku na podstawie art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżonego od obowiązku ich uiszczenia z uwagi na aktualną sytuacje majątkową – oskarżony przebywa w zakładzie karnym, gdzie odbywa długoterminową karę pozbawienia wolności.

Podpis