Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 825/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. T. (1)

w okresie od dnia 22 grudnia 2021 roku do dnia 10 stycznia 2022 roku w G. przy ul. (...), dokonał kradzieży z włamaniem do pomieszczenia gospodarczego po uprzednim wyłamaniu dwóch zamków zabezpieczających drzwi wejściowe do tego pomieszczenia i z jego wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia zagęszczarki firmy (...) model (...) koloru żółtego o wartości 2000 zł na szkodę T. R., przy czym zarzucanego czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 1 września 2017 roku do dnia 24 kwietnia 2019 r. kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Grudziądzu o sygn. akt II K 467/08 z dnia 23 kwietnia 2009 roku za przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk, art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk;

tj. czyn przewidziany z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony P. T. (1) był w związku z A. Ś. (1). Na przełomie roku 2021/2022 pomieszkiwali wspólnie w mieszkaniu A. W.. Wcześniej między partnerami różnie się układało. A. Ś. (1) składała między innymi zawiadomienie o groźbach karalnych, które miał wobec niej wypowiadać P. T. (1). Później z tych oskarżeń wycofała się w piśmie kierowanym do Prokuratury Rejonowej w Grudziądzu.

W nieustalonym dniu w okresie od 22 grudnia 2021 r. do 10 stycznia 2021 r. oskarżony P. T. (1) udał się w godzinach nocnych wraz z A. W. na teren nieruchomości położonej przy ul. (...) w G..

Wówczas to po uprzednim wyłamaniu zamka do pomieszczenia gospodarczego dokonał kradzieży zagęszczarki firmy (...) model (...) koloru żółtego wartości 2000 zł.

Następnie A. W. wraz z oskarżonym przetransportowali zagęszczarkę na wózku dziecięcym i umieścili na terenie nieodległej nieruchomości przy ul. (...). Tam zagęszczarka została pozostawiona
a oskarżony i A. W. wrócili do domu.

częściowo zeznania świadka A. W.

27-28, 92-92v, 193v-194v

zeznania świadka A. Ś. (1)

8-9, 172-172v

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. T. (1)

146v-147

dokumenty prywatne przedłożone przez oskarżonego

163-170

Zagęszczarka przed kradzieżą znajdowała się w posiadaniu P. R., który przy ul. (...) prowadzi działalność gospodarczą. Zagęszczarkę tę pożyczył wcześniej od kolegi. Pomieszczenie, w którym znajdowała się zagęszczarka było zamknięte na klucz to jest na dwa zamki patentowe.

Pokrzywdzony nie zgłaszał nikomu faktu kradzieży z włamaniem. Nie sądził bowiem, że organy ścigania są w stanie ustalić sprawcę tego czynu.

zeznania świadka P. R.

31-32, 171v-172

W dniu 14 stycznia 2022 r. A. Ś. (1) pokłóciła się z P. T. (1). Między partnerami doszło nawet do rękoczynów w okolicy lombardu przy ul. (...) w G.. P. T. (1) oblał kobietę napojem. A. Ś. (1) zadzwoniła na Policję. Przybyłym na miejsce funkcjonariuszom opowiedziała co się wydarzyło a ponadto wskazała, że P. T. (1) dokonał kradzieży zagęszczarki. Powiedziała też, że wie gdzie ona się teraz znajduje i zaprowadziła policjantów pod adres ul. (...).

Rzeczywiście na miejscu ujawniono zagęszczarkę i ją zabezpieczono a następnie za pokwitowaniem wydano pokrzywdzonemu. P. T. (1) został zatrzymany. Jak się okazało był on również osobą poszukiwaną do odbycia zastępczej kary pozbawienia wolności.

zeznania świadka A. Ś. (1)

notatki urzędowe

1. 3

protokół zatrzymania rzeczy

4-6

zeznania świadka D. B.

23-24

pokwitowanie

39

protokół oględzin

40-42

Oskarżony został przez funkcjonariuszy przekazany do zakładu karnego celem odbycia kary zastępczej za nieuiszczoną grzywnę w innej sprawie. Po kilku dniach i wpłaceniu przez znajomą rodziny J. M. kwoty odpowiadającej grzywnie, opuścił zakład karny. Pod bramą zakładu czekała na niego J. M. i A. Ś. (1).

dokumenty prywatne przedłożone przez oskarżonego

162

(...) ponownie się pokłócili. P. T. (1) miał pretensje do A. Ś. (1), że ujawniła policjantom informacje dotyczące zagęszczarki i naraziła go na kolejne postępowanie karne

zeznania świadka J. M.

195

P. T. (1) był wielokrotnie karany sądownie w tym na karę pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

karta karna

63-64, 116-117

odpis wyroku

60-62v

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. T. (1)

jak w punkcie 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Za nieudowodnione Sąd uznał, jakoby P. T. (1) miał jedynie pomagać jedynie A. W. w znalezieniu kupca na zagęszczarkę, którą to ona ukradła.

wyjaśnienia oskarżonego

110-111

zeznania świadka D. T.

72-72v, 173-173v

zeznania świadka J. M.

195

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. T. (1)

sąd jedynie w niewielkim zakresie dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego a mianowicie w takim, w którym pokrywały się z zeznaniami A. Ś. (1) i innymi wiarygodnymi dowodami z dokumentów. Sąd uznał, że za wiarygodne należało uznać to, że oskarżony pokłócił się z partnerką i oblał ją napojem po czym został zatrzymany przez Policję. W tym zakresie jego wyjaśnienia nie budziły wątpliwości albowiem były zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w tej sprawie. Wiarygodne również było to, że A. Ś. (1) przyszła pod zakład karny w dniu, w którym opuszczał go oskarżony. Znajduje to potwierdzenie w zeznaniach świadka J. M. oraz fotografii przedłożonej przez oskarżonego. W przeważającej części mającej najistotniejsze znaczenie dla rozstrzygnięcia meritum sprawy sąd nie dał jednak wiary wyjaśnieniom oskarżonego, o czym będzie mowa w dalszych częściach uzasadnienia.

częściowo zeznania świadka A. W.

Sąd w podobny sposób ocenił zeznania świadka A. W. to jest dał im wiarę jedynie częściowo. A. W. złożyła zeznania, które znacząco odbiegały od zeznań A. Ś. (1) i P. T. (1). Należało zatem z wyjątkową ostrożnością podejść do tych depozycji w szczególności, że A. Ś. (1) wskazywała, że oskarżony P. T. (1) najprawdopodobniej był razem z A. W. kiedy dokonywał włamania. A. Ś. (1) nie miała oczywiście pełnej wiedzy jak wyglądała ów kradzież, gdyż była wówczas w domu, nie mogła zatem dokładnie wiedzieć (o ile sprawca by jej o tym nie opowiedział) czy pokonano jakieś zabezpieczenia i jakie. Twierdziła jednak, że po powrocie do mieszkania A. W. opowiadała jej, że P. T. (1) tą zagęszczarkę ukradł, że "rozwalił" jakąś kłódkę. A. W. z kolei kategorycznie zaprzeczała, aby zagęszczarka po którą udała się wraz z P. T. (1) stała w pomieszczeniu, które nie było zamknięte. Zaprzeczała też aby wiadomo jej było coś na temat kradzieży tego sprzętu. Utrzymywała, że pomagała jedynie P. T. (1) przewieźć należącą do niego zagęszczarkę w inną lokalizację, bo rano miał być na nią kupiec. Depozycje te sprzeczne są jednak z zasadami logiki i doświadczenia życiowego a także zeznaniami świadka P. R., który wskazywał, że zagęszczarka znajdowała się w zamkniętym pomieszczeniu gospodarczym i została skradziona po uprzednim wyłamaniu dwóch zamków patentowych. Trudno zatem sobie wyobrazić, aby kto inny dokonał uszkodzenia zamków a P. T. (1) jedynie "zabrał” w/w sprzęt a A. W. mu pomogła w godzinach nocnych na dziecięcym wózku przewieźć go nieopodal. A. W. utrzymywała, że P. T. (1) zapewniał ją, że zagęszczarka należy do niego, bo ktoś pozostawił ją mu w rozliczeniu za długi. Powstaje zatem pytanie, dlaczego w takim razie A. W. pomagałaby znajomemu w środku nocy przewozić to urządzenie do innego domu położonego zaledwie kilka minut spacerem? J. było racjonalne uzasadnienie tego kroku? Sąd nie widzi innego poza tym, że zagęszczarka tego dnia została po prostu ukradziona. Wobec odmiennych zeznań A. W., P. T. (1) i A. Ś. (1), w których żadna z tych osób do końca nie chciała bądź nie potrafiła przedstawić roli, którą zarówno P. T. (1) jak i A. W. odegrali w przedmiotowym przestępstwie, sąd poczynił ustalenia o fragmentaryczne zeznania świadków w tym A. W. posiłkując się poza tym pozostałymi wiarygodnymi dowodami a także zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

dokumenty prywatne przedłożone przez oskarżonego

sąd dał im wiarę, albowiem nie budziły wątpliwości, żadna ze stron ich także nie kwestionowała

karta karna

dokument urzędowy, stanowiący informację z krajowego rejestru karnego, przez nikogo nie był kwestionowany

notatki urzędowe

sporządzone przez upoważnionych funkcjonariuszy Policji, ich wiarygodność nie była przez strony podważana

odpis wyroku

dokument urzędowy, a nadto przez nikogo nie był kwestionowany

pokwitowanie

również nie budziło żadnych wątpliwości a nadto znajdowało potwierdzenie w zeznaniach świadka M. R.

protokół oględzin

sporządzony w przepisanej prawem formie i przez upoważnionego funkcjonariusza K. w G., nie był przez nikogo kwestionowany

protokół zatrzymania rzeczy

sporządzony w przepisanej prawem formie i przez upoważnionego funkcjonariusza K. w G., nie był przez nikogo kwestionowany

zeznania świadka A. Ś. (1)

sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka uznając, że zasługują one na to jako jasne, spójne, konsekwentne, logiczne a nadto znajdujące potwierdzenie w pozostałym uznanym za wiarygodny materialne dowodowym. A. Ś. (1) w konsekwentny sposób opisała co wiadomo jej na temat kradzieży zagęszczarki. W taki sam sposób przedstawiła swoją wiedzę w toku postępowania przygotowawczego jak i przed sądem. Szczerze przyznała, że jej ówczesny partner P. T. (1) udał się gdzieś wraz A. W. w nocy a gdy wrócili, A. W. przyznała się jej, że była z oskarżonym gdy ten włamał się i ukradł zagęszczarkę. Świadek zeznała, że partner pokazywał jej na jego telefonie zdjęcia tego zabranego sprzętu a w późniejszym czasie P. T. (1) zaprowadził ją na ul. (...), gdzie ukryta została zagęszczarka i pokazał ją partnerce. Miejsce to wskazała następnie policjantom w dniu 14 stycznia 2022 r. i dzięki temu zagęszczarka została odzyskana a następnie zwrócona pokrzywdzonemu.

W ocenie Sądu to zeznania A. Ś. (1) były najbardziej zbliżone do prawdy. Nie miała ona bowiem, wbrew temu co twierdził oskarżony, wcale żadnego interesu w składaniu fałszywych zeznań i pomawianiu oskarżonego o czyn, którego by nie popełnił. W ocenie Sądu nawet sprzeczka, kłótnia czy oblanie jej napojem nie mogło spowodować, aby ryzykując odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań, obciążała oskarżonego. Należy wskazać, że świadek zeznania składała dwukrotnie i także przed sądem w pełni podtrzymała wcześniej złożone zeznania. A. Ś. (1) spontanicznie wyznała, że to z relacji A. W. i P. T. (1) wiedziała, iż jej partner włamał się gdzieś i ukradł zagęszczarkę. Mając powyższe na uwadze to głównie na zeznaniach tego świadka oparł się Sąd ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie.

zeznania świadka D. B.

zeznania tego funkcjonariusza Policji były w pełni wiarygodne, albowiem wiedzę na temat okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy powziął w związku z pełnieniem rutynowych czynności służbowych, zeznania były jasne, spójne i wyczerpujące a nadto korelowały z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym w tym protokołami, dokumentacją zdjęciową i zeznaniami A. Ś. (1) i P. R.

zeznania świadka P. R.-go

zeznania tego świadka również nie budziły żadnych wątpliwości sądu. Świadek nie miał najmniejszych podstaw, aby zeznawać niezgodnie z prawdą i fałszywie oskarżać kogokolwiek. Pokrzywdzony w jasny, konsekwentny i spontaniczny sposób podał, że zagęszczarka została skradziona po uprzednim wyłamaniu dwóch patentowych zamków w drzwiach prowadzących do pomieszczenia gospodarczego mieszczącego się na nieruchomości przy ul. (...) w G.. Na uwagę zasługuje fakt, że początkowo pokrzywdzony w ogóle nie zgłosił włamania zdając sobie sprawę, że w braku monitoringu i naocznych świadków trudno będzie ustalić sprawców. W ocenie sądu nie było zatem podstaw, aby świadek twierdził że pomieszczenie było zamknięte na klucz, gdyby tak w istocie nie było jak utrzymywała A. W.. Dlatego też Sąd również w oparciu o zeznania tego świadka dokonywał ustaleń stanu faktycznego w tym zakresie.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

zeznania świadka J. M.

co do zasady zeznania nie miały większego znaczenia przy rozstrzygnięciu tej sprawy, gdyż świadek w obszernych zeznaniach przedstawiała oskarżonego w bardzo dobrym świetle jako sumiennego pracownika. Świadek opisywała również okoliczności w których odebrała oskarżonego z zakładu karnego po tym jak wpłaciła zaległą grzywnę. Świadek twierdziła, że P. T. (1) już kilka razy brał na siebie winę i "siedział" za A. Ś. (1) i tym razem miało być tak samo, gdyż A. Ś. (1) jest osobą niegodną zaufania i wykorzystywała oskarżonego.

Sąd zwrócił jednak uwagę na jeden szczegół w powyższych zeznaniach. Świadek wskazała , że po opuszczeniu zakładu karnego kiedy P. T. (1) kłócił się z A. Ś. (1) powiedział do niej, że "jak miał przewieźć zagęszczarkę na wózku dziecięcym". Powstaje zatem pytanie dlaczego oskarżony tak powiedział do A. Ś. (1)? Przecież oskarżony w toku niniejszego postępowania cały czas utrzymywał, że to A. W. z innym mężczyzną dokonała kradzieży a jego prosiła jedynie o pomoc w znalezieniu kupca. Oskarżony twierdził, że jest niewinny i nie brał udziału w żadnej kradzieży czy włamaniu. Dlaczego zatem powiedział o przewożeniu zagęszczarki wózkiem dziecięcym - tak z resztą opisała to A. W., że w taki właśnie sposób przewiozła wraz z P. T. (2) zagęszczarkę z ul. (...) na ul. (...). W tamtej chwili oskarżony nie mógł wiedzieć bowiem jakiej treści zeznania złoży A. W. (kobieta zeznawała na te okoliczności dopiero w dniu7 marca 2022 r. a zatem w dłuższy czas po opuszczeniu przez oskarżonego zakładu karnego). Z resztą nawet w tych zeznaniach w postępowaniu przygotowawczym A. W. powiedziała jedynie o "wózku" nie wskazując precyzyjniej o jaki wózek chodzi. Dopiero przed sądem uściśliła, że chodziło o wózek dziecięcy i że to oskarżony go ze sobą zabrał. Jeśli oskarżony nie brałby udziału we włamaniu, to skąd miałby wiedzę na temat sposobu przewiezienia zagęszczarki?

W ocenie Sądu wyżej omówiony fragment zeznań świadka J. M. potwierdził jedynie, że to P. T. (1) dokonał kradzieży z włamaniem przedmiotowej zagęszczarki.

Zeznania J. M. wbrew intencji oskarżonego wcale nie potwierdziły, że A. Ś. (1) składała w tej sprawie fałszywe zeznania.

zeznania M. O.

zeznania tego świadka choć w ocenie Sądu wiarygodne, to jednak nie miały większego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejsze sprawy. Oskarżony złożył wniosek o przesłuchanie świadka twierdząc, że posiada ona wiedzę na ten temat w szczególności, że A. W. zwróciła się do niej o znalezienie kupca na skradzioną przez nią zagęszczarkę. Świadek M. O. tego faktu jednak nie potwierdziła i kategorycznie zaprzeczyła, że taka propozycja miała miejsce. Rzeczywiście świadek utrzymywała wcześniej kontakty towarzyskie z A. W. i A. Ś. (1), jednak ostatecznie zerwała wszelkie relacje z tymi kobietami i wyprowadziła się do innego miasta. Świadek nie miała żadnej wiedzy na temat kradzieży zagęszczarki. W stosunkowo negatywnym świetle przedstawiła jednak A. W. wskazując, że ta przywłaszczyła jej kartę bankomatową.

zeznania świadka D. T.

zeznania matki oskarżonego również nie miały większego znaczenia dla rozpoznania niniejszej sprawy. Kobieta początkowo odmówiła składania zeznań i oskarżyciel zrezygnował z powołania jej w charakterze świadka. Jednak w toku przewodu sądowego na wniosek oskarżonego została wezwana na rozprawę i wówczas nie skorzystała już z przysługującego jej uprawnienia do odmowy składania zeznań. Świadek nie miała szczegółowej wiedzy na temat kradzieży zagęszczarki, była jednak świadkiem kłótni oskarżonego z A. Ś. (1). Zgodnie z tym co twierdziła, to jakaś koleżanka A. Ś. (2) miała dokonać przedmiotowej kradzieży. Należy jednak zwrócić uwagę, że właściwie to co zasłyszała D. T. podczas kłótni syna z byłą partnerką pokrywało się w znacznej części z tym co mówiła A. Ś. (1) w niniejszym postępowaniu. Przecież A. Ś. (3) w swoich zeznaniach wskazała, że to właśnie A. W. przyznała się jej, że była z P. T. (1) kiedy ten włamał się i ukradł zagęszczarkę. Dlatego też należało uznać, że zeznania tego świadka nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż okoliczność o której wspominała, została niejako z "pierwszej ręki" opisana przez A. Ś. (1).

wyjaśnienia oskarżonego

w ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego, w których nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu zaś następnie odpowiedzialnością za jego popełnienie obciążał wyłącznie A. W. nie polegają na prawdzie. Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego stanowiły jedynie obrana przez niego, nieskuteczną jednak linię obrony. Nie uszło uwadze Sądu, że początkowo oskarżony nie przyznał się do popełnienia tego czynu po czym odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania. Dopiero po zapoznaniu się z aktami, w toku postępowania przed Sądem przedstawił swoją wersję wydarzeń. Oskarżony utrzymywał, że to A. W. z innym mężczyzną dokonała kradzieży a jego poprosiła jedynie o znalezienie kupca.

Wyjaśnienia oskarżonego stoją jednak w sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami A. Ś. (1) , która opowiedziała, że A. W. po powrocie opowiedziała jej, że P. T. (1) rozwalił kłódkę i ukradł zagęszczarkę.

Oskarżony próbował dyskredytować wiarygodność A. Ś. (1) przedstawiając między innymi kopię dokumentów, z których wynikało, że próbowała wycofać się w Prokuraturze z oskarżenia P. T. (1) o groźby karalne. Nie jest to jednak w ocenie Sądu wystarczający powód, aby generalnie odmawiać wiarygodności temu świadkowi a w zamian za to za wiarygodne uznać wyjaśnienia oskarżonego.

Zawnioskowani przez oskarżonego świadkowie mieli wykazać, że A. Ś. (1) nie jest osobą wiarygodną i potocznie rzecz ujmując „wrabia” go w przestępstwo. J. M. twierdziła, że P. T. (1) już wiele razy za A. Ś. (1) "siedział", ale przecież w niniejszej sprawie oskarżony nie powiedział , że to A. Ś. (1) ukradła zagęszczarkę, więc twierdzenie, że kolejny raz miałby za nią odbywać karę jest zupełnie chybione. Oskarżony cały czas utrzymywał, że to A. W. ukradła zagęszczarkę. Nie było zatem powodu aby A. Ś. (1) fałszywie oskarżała P. T. (1), odsuwając niejako od siebie to oskarżenie.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że wyjaśnienia oskarżonego nie polegają na prawdzie i nie czynił na ich podstawie ustaleń faktycznych w tej sprawie.

częściowo zeznania świadka A. W.

we wcześniejszej części uzasadnienia Sąd wskazał, że zeznania świadka A. W. częściowo tylko zostały uznane za wiarygodne. Należało zauważyć, że w niniejszej sprawie oskarżony, A. W. i A. Ś. (1), każde z nich w zgoła inny sposób przedstawiało istotne okoliczności niniejszej sprawy. W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę całokształt okoliczności, które ujawniły się w toku tego postępowania, należało uznać, że A. W. składając zeznania w niniejszej sprawie nie przedstawiła rzeczywistego przebiegu zdarzenia.

Za niewiarygodne bowiem należało uznać, jakoby idąc pod osłoną nocy z P. T. (1) zaopatrzonym w dziecięcy wózek, wchodząc na teren firmy przy ul. (...), była przekonana, że P. T. (1) odbiera od kogoś zagęszczarkę, którą ten ktoś mu zostawił w rozliczeniu za długi. Dodatkowo za niewiarygodne Sąd uznał twierdzenie, że na terenie tej firmy wszystko było otwarte - jest to bowiem sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonego. W dalszej kolejności należało zauważyć, że A. Ś. (1) jasno zeznała, że A. W. przyznała się jej, że P. T. (1) rozwalił kłódkę czy zamek. Przewiezienie zagęszczarki w środku nocy do nieodległej nieruchomości należącej do osoby trzeciej również nie znajdowało żadnego racjonalnego uzasadnienia. A. W. musiała zatem doskonale wiedzieć w jakim celu idzie z oskarżonym i że nie jest to jedynie "odebranie" jego własności.

A. W. w niniejszej sprawie występowała w roli świadka a nie oskarżonej, Sąd doszedł jednak do przekonania, że jej depozycje były ukierunkowane na uniknięcie bądź co najmniej umniejszenie jej roli a w konsekwencji odpowiedzialności dotyczącej przedmiotowej kradzieży z włamaniem.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

P. T. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W przepisie art. 279 § 1 kk penalizowana jest kradzież włamaniem. Włamanie polega zaś na przełamaniu zabezpieczeń chroniących przedmiot czynności wykonawczej przed kradzieżą. Najczęściej sprowadza się ono do ich fizycznego przełamania. Nie ma znaczenia, czy zabezpieczenie przedmiotu przed kradzieżą jest efektywne i jakich środków należy użyć, by je sforsować. Konieczne jest natomiast, aby rzecz była zabezpieczona przed kradzieżą i aby sprawca usunął zabezpieczenie (wyrok SN z 18.02.1972 r., VI KZP 74/71, OSNKW 1972/5, poz. 78).

W konsekwencji należało uznać, że oskarżony P. T. (1) uszkadzając dwa zamki patentowe zabezpieczające wejście do pomieszczenia gospodarczego na terenie firmy mieszczącej się przy ul. (...) w G., dopuścił się przestępstwa kradzieży z włamaniem z art. 279 § 1 kk . Sąd doszedł do przekonania, że działania oskarżonego nie można było zakwalifikować jako wypadku mniejszej wagi, albowiem z pewnością przygotowywał się on do włamania, udał się pod osłoną nocy na miejsce i przygotował sobie wózek, na którym będzie mógł przewieźć skradzioną zagęszczarkę. Wyłamał też aż dwa zamki, aby dostać się do pomieszczenia.

Czyn oskarżonego należało jednocześnie zakwalifikować jako popełniony w warunkach powrotu do przestępstwa - multirecydywy przewidzianej w art. 64 § 2 kk. Przepis ten przewiduje, że jeżeli sprawca uprzednio skazany w warunkach określonych w § 1, który odbył łącznie co najmniej rok kary pozbawienia wolności i w ciągu 5 lat po odbyciu w całości lub części ostatniej kary popełnia ponownie umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu, przestępstwo zgwałcenia, rozboju, kradzieży z włamaniem lub inne przestępstwo przeciwko mieniu popełnione z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia, sąd wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a może ją wymierzyć do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Przesłankami skazania w warunkach multirecydywy są zatem :1) uprzednie skazanie sprawcy w warunkach recydywy specjalnej zwykłej; 2) odbycie łącznie co najmniej roku kary pozbawienia wolności; 3) ponowne popełnienie umyślnego przestępstwa określonego w art. 64 § 2 k.k.; 4) popełnienie wyżej wymienionego przestępstwa w okresie 5 lat od odbycia całości lub części ostatniej kary. Konsekwencjami stwierdzenia, że sprawca popełnił przestępstwo w warunkach multirecydywy, są: 1) obligatoryjne wymierzenie kary pozbawienia wolności; 2) obligatoryjne wymierzenie jej powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia; 3) fakultatywne podwyższenie górnej granicy ustawowego zagrożenia o połowę.

M. oznacza zatem sytuację, gdy sprawca popełnia trzecie z kolei przestępstwo umyślne, przy czym skazanie za drugie z kolei przestępstwo miało miejsce w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k. (wyrok SN z 4.06.2003 r., V KK 393/02, Prok. i Pr.-wkł. (...), poz. 4). Owo trzecie przestępstwo ma być nie tylko przestępstwem umyślnym, lecz także przestępstwem wskazanym wyraźnie przez ustawodawcę; jest to tzw. recydywa właściwa (Szkotnicki, Nowa, s. 93 i n.; Sakowicz [w:] Królikowski, Zawłocki, Ogólna, s. 911–912). Czyni on to przez podanie trzech typów przestępstw – zgwałcenia, rozboju, kradzieży z włamaniem – oraz dwóch przedmiotów ochrony (tu w jednym przypadku wskazując także na sposób popełnienia czynu) – życia i zdrowia oraz mienia (z użyciem przemocy lub z groźbą jej użycia; wyrok SA w Białymstoku z 7.11.2000 r., II AKa 140/00, OSA 2001/7–8, poz. 39). Sprawca ma popełnić jedno z tych wymienionych przez ustawodawcę przestępstw ponownie (wyrok SN z 17.09.2003 r., II KK 162/03, LEX nr 80711). Oznacza to, że jedno z przestępstw, za które został uprzednio skazany, również ma należeć do tej grupy. Okoliczność tę należy interpretować wąsko (Łabuda [w:] Giezek, Kodeks, s. 460).

Oskarżony P. T. (1) był uprzednio skazany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Grudziądzu o sygn. akt II K 467/08 z dnia 23 kwietnia 2009 roku za przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk, art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk.

Karę łączną 4 lat pozbawienia wolności skazany odbywał w okresie od dnia 1 września 2017 roku do dnia 24 kwietnia 2019 r. Podstawę wymiaru kary łącznej stanowiła między innymi kara 3 lat pozbawienia wolności orzeczona w sprawie II K 127/08 za czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk. Przestępstwo popełnione w niniejszej sprawie tj. najpóźniej w dniu 10 stycznia 2022 r. zostało zatem popełnione przed upływem 5 lat od odbycia tej kary.

Mając powyższe na uwadze sąd uznał, że przypisanej mu w niniejszym wyroku kradzieży z włamaniem oskarżony P. T. (1) dopuścił się w warunkach recydywy specjalnej wielokrotnej (tzw. multirecydywy) i w konsekwencji czyn przypisany mu w punkcie 1 wyroku zakwalifikować należało jako przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. T. (1)

1

1

Przestępstwo stypizowane w art. 279 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności. Z kolei w świetle art. 64 § 2 kk, skazując sprawcę odpowiadającego w warunkach multirecydywy, sąd wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a może ją wymierzyć do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Wymierzając oskarżonemu P. T. (1) karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 § 1-3 kk a także art. 64 § 2 kk.

W ocenie Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności jest współmierna do stopnia winy oraz uwzględnia stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu przestępnego. Zdaniem Sądu rodzaj i wymiar tej kary odpowiada pozostałym dyrektywom wymiaru kary, w szczególności dyrektywie prewencji indywidualnej, ogólnej oraz uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Należy bowiem stanowczo napiętnować popełnianie przez sprawców kradzieży z włamaniem a reakcja organów wymiaru sprawiedliwości winna być w takich sytuacjach zdecydowana, aby zarówno w świadomości samego oskarżonego jak i społeczeństwa wypracować przekonanie, że takie postępowanie spotykać się będzie z surową reakcją karną.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił sposób działania i przygotowanie się do popełnienia tego przestępstwa a zatem działanie z premedytacją. Na niekorzyść oskarżonego wpływało również to, że jest on sprawcą wielokrotnie uprzednio karanym sądownie a nadto odpowiadał w warunkach powrotu do przestępstwa - tzw. multirecydywy przewidzianej w art. 64 § 2 kk.

Okolicznością łagodzącą był z kolei fakt, że wartość skradzionej zagęszczarki nie była znaczna a także sprzęt został odzyskany w stanie nienaruszonym i zwrócony pokrzywdzonemu.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Sąd na mocy art. 626 § 1 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k., art. 1 i art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn.: Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Orzekając w tym względzie Sąd miał na uwadze fakt, że oskarżony nie posiada żadnego majątku a nadto od wielu miesięcy przebywa w zakładzie karnym a zatem uiszczenie tych kosztów byłoby dla oskarżonego praktycznie niemożliwe.

Podpis