Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w G. - II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Beata Malinowska

Protokolant: Natalia Tomaszewska

Prokurator: Mirosław Gąska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 26.04.2018r., 15.11.2018r., 23.07.2019 r., sprawy

A. M. – syna E. i M. z d. M., urodz. (...)
w Ś., posiadającego miejsce zamieszkania: (...)-(...) Ś., ul. (...), aktualnie przebywającego: (...)-(...) G., ul. (...) - (...), PESEL: (...), karanego

oskarżonego o to, że:

w dniu 06 grudnia 2016 roku w G., na terenie (...), znieważył funkcjonariusza (...) sierż. M. S. (1) podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych – przeprowadzenia kontroli bagażu osadzonego A. M. w ten sposób, ze używał wobec wymienionego funkcjonariusza słów wulgarnych i powszechnie uznanych za obelżywe, przy czym czynu tego dopuścił się działając w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 29 kwietnia 2014 roku do dnia 28 lutego 2015 roku kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) Wydział II Karny sygn. (...),

tj. o czyn z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

orzeka:

I.  Oskarżonego A. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu z tym ustaleniem, że dopuścił się go na szkodę M. S. (2) tj. przestępstwa z art. 226 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk i za to na mocy art. 226 §1 kk skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  Zasądza od Skarbu Państwa - kasy Sądu Rejonowego w G. - na rzecz adw. R. K. kwotę 756 złotych plus podatek VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu;

III.  Zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 935/17

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2016r. ok godz. 17.30 do (...) w G. przybył transport policyjny z osadzonym A. M.. Miał on być osadzony na terenie (...) w G.. Zgodnie z obowiązującą procedurą każdy nowo przyjęty do zakładu karnego musi być poddany kontroli przy użyciu urządzeń technicznych do wykrywania metalu. Jest to czynność obowiązkowa. Takiej czynności miał być poddany A. M.. Takiej kontroli poddany jest także bagaż nowej osadzonej osoby. Każdy osadzony powinien wykonywać polecenia funkcjonariusza służby więziennej. W tym dniu służbę na stanowisku (...) (bramowy –brama główna) pełnił M. S. (2). W związku z tym ,że A. M. posiadał bagaż o dużym gabarycie ,który nie mieścił się w urządzeniu technicznym został on poproszony o wyjęcie z torby rzeczy w celu poddania ich kontroli. A. M. nie chciał wykonać polecenia . A. M. powiedział do M. S. (2) „ (...)”. Był wzburzony i zaczął też wymachiwać rękami . Nie wykonał polecenia i funkcjonariusze (...) M. S. (2) i M. S. (3) sami musieli wyciągnąć jego rzeczy i poddać kontroli Wobec A. M. zostały wyciągnięte konsekwencje dyscyplinarne.

( dowód: zeznania świadka M. S. (2) k- 154v, 5v , zeznania świadka M. S. (3) k- 154v-155, 8v , zeznania świadka M. O. k- 155, zeznania świadka A. K. k- 155v , zeznania świadka K. O. k- 155v-156, wniosek k 3-4, zawiadomienie k-1, notatka służbowa k- 2 , pismo k- 127, 132).

A. M. był karany min. za przestępstwa przeciwko mieniu z art. 280 par. 1 kk i art. 288 par. 1 kk oraz za przestępstwa z art. 226 par. 1 kk w zw. z art. 64 par. 1 kk

( dowód: odpisy wyroków k- 16-19, 27-28, 165-167, odpisy postanowień k- 20-23, informacja z K. k-29-30, 41-42, akta sądu Rejonowego w G. o sygn. akt (...) ).

Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w (...) z dnia 28 marca 2013r. ( sygn. akt (...)) wymierzono A. M. karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.. Karę tą A. M. odbywał w okresie od 29 kwietnia 2014r. do 28 lutego 2015r.

( dowód: odpisy wyroku k- 27-28, informacja z K. k-41-42).

Biegli lekarze psychiatrzy i biegły psycholog nie stwierdzili u A. M. objawów choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Biegli rozpoznali u oskarżonego osobowość nieprawidłową dyssocjalną . W chwili dokonania zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność do pokierowania swoim postępowaniem oraz zdolność do rozpoznania jego znaczenia.

( dowód: opinia sądowo-psychiatryczna k- 47-65 , 239-249 akt ).

W toku postępowania sądowego A. M. został poddany jednorazowemu badaniu sądowo- psychiatrycznemu. Biegli lekarze psychiatrzy nie rozpoznali u A. M. objawów choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego . Biegli rozpoznali u oskarżonego osobowość nieprawidłową . W chwili dokonania zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność do pokierowania swoim postępowaniem oraz zdolność do rozpoznania jego znaczenia.

( dowód: zaświadczenie k- 219, historia choroby k- 261-262, 286, 289, kserokopia dokumentacji medycznej k- 299-301, opinia sądowo-psychiatryczna k- 302-305 akt).

Oskarżony A. M. na rozprawie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił ,że nie było to bez przyczyny. W służbie więziennej brakuje środków na resocjalizację . W oficjalnych pismach wszystkie skargi są traktowane jako bezzasadne. Nie odezwał się grzecznie do funkcjonariusza. Była to odpowiedź na atak słowny

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego A. M. k- 121, 72, 155, 155v).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego A. M. albowiem były one zupełnie sprzeczne z zeznaniami świadków : M. S. (2) i M. S. (3) . Z zeznań świadków funkcjonariuszy (...) : M. S. (2) i M. S. (3) wynikało bowiem jednoznacznie ,że oskarżony znieważył M. S. (2) podczas wykonywania przez niego obowiązków służbowych polegających na przeprowadzeniu kontroli bagażu osadzonego . Pokrzywdzony zaś w żaden sposób nie sprowokował oskarżonego do takiego zachowania. Z zeznań świadków wynikało też ,że oskarżony był wówczas wzburzony i zaczął wymachiwać rękami .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: M. S. (2) i M. S. (3) albowiem były one spójne i konsekwentne a także wzajemnie się pokrywały tworząc logiczną całość . W ocenie Sądu świadkowie nie mieli żadnego powodu aby bezpodstawnie pomawiać oskarżonego .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: M. O. , A. K. i K. O. albowiem były one logiczne . Świadkowie ci jednak nie byli obecni w trakcie przeprowadzeniu kontroli bagażu osadzonego przez funkcjonariusza (...) . Doprowadzili tylko oskarżonego do(...) i przekazali go funkcjonariuszom (...) .

Sąd dał wiarę dowodom z opinii biegłych lekarzy psychiatrów i biegłego psychologa dotyczących stanu zdrowia psychicznego i poczytalności A. M. . Opinie te zostały wykonane w sposób wnikliwy i rzetelny przez specjalistów o odpowiednio wysokich kwalifikacjach. Nie ma zatem podstaw by kwestionować ich wiarygodność.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów , pism i protokołów zgromadzonym w toku postępowania , uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zarówno wina oskarżonego A. M. jak i okoliczności popełnienia przez niego czynu nie budzą wątpliwości. Zebrane w sprawie dowody jednoznacznie wskazują , że oskarżony A. M. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona umyślnego występku z art. 226 § 1 kk . Oskarżony bowiem w dniu 6 grudnia 2016 r. w G. na terenie(...), znieważył funkcjonariuszy (...)sierż. szt. M. S. (2) , podczas i w związku pełnieniem przez niego obowiązków służbowych- przeprowadzenia kontroli bagażu osadzonego w ten sposób ,że używał wobec niego słów wulgarnych i powszechnie uznanych za obelżywe.

Czynu tego oskarżony A. M. dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia w okresie od 29 kwietnia 2014r. do 28 lutego 2015r. kary 10 miesięcy pozbawienia wolności miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w (...)z dnia 28 marca 2013r. ( sygn. akt (...)) za czyn z art. 226 § l kk w zw. z art. 64 § 1 kk. Przestępstwa tego oskarżony dopuścił się w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk.

Zdaniem Sądu orzeczona wobec oskarżonego A. M., kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu . Orzeczona kara spełni swą funkcję w zakresie prewencji ogólnej jak i funkcję represyjno – wychowawczą.

Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności Sąd miał na uwadze to ,że był on już wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz ponowne działanie w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk. Wobec powyższego wobec oskarżonego nie mogła być , w ocenie Sądu, wymierzona kara łagodniejszego rodzaju.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu orzeczono na podstawie§ 17 ust. 2 pkt 3 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. „ w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu” (Dz.U. z 2016r. poz. 1714 ze zm.).

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 624§ 1 kpk oraz art. 17 ustawy z dnia 23.06.1973r. „o opłatach w sprawach karnych” ( tekst jednolity: Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) biorąc pod uwagę sytuację rodzinną i majątkową oskarżonego a także fakt, że przebywa on obecnie w Zakładzie Karnym .