Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w G. w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Malinowska

Protokolant: stażysta Natalia Tomaszewska

Za Urząd Skarbowy w G. – R. Z.

Po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 08.03.2016 r., 18.03.2016 r., 30.05.2017 r., 03.10.2017 r., 12.04.2018 r. sprawy

A. M. (1) - (poprzednio A. M. (2)) córki W. i I. z d. B., ur. (...) w S. PESEL: (...), ostatnio zamieszkała pod adresem: (...)-(...) G., ul. (...), obecnie zamieszkała na stałe w (...)

oskarżonej o to, że:

I.  prowadząc działalność gospodarczą z siedzibą w G. i będąc płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń pracowników, wbrew przepisom art. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), w okresie od 20.02.2013 roku do 20.03.2014 roku nie wpłacała w terminach ustawowych na rachunek Urzędu Skarbowego w G. pobranego podatku dochodowego od wynagrodzeń pracowników za miesiące od stycznia do grudnia 2013 roku i za miesiąc styczeń i luty 2014 roku, w łącznej kwocie 19.647,00 zł przy czym kwota uszczuplenia należności podatkowej jest małej wartości.

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 77 § 2 kks w zw. z art. 77 § 1 kks i zw. z art. 6 § 2 kks.

II.  Prowadząc działalność gospodarczą z siedzibą w G. oraz będąc podatnikiem podatku od towarów i usług, wbrew przepisom art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. A ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 roku, nr 177, poz. 1054 ze zm.), podała nieprawdę co do wysokości podatku naliczonego oraz podatku należnego przez co naraziła Skarb Państwa na uszczuplenie w podatku VAT, wynikającego ze złożonej do Urzędu Skarbowego w G. w dniu 23.01.2014 roku deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2013 roku w kwocie 19.057,00 zł przy czym kwota uszczuplonego podatku jest małej wartości. Ponadto wbrew obowiązkowi wyżej wymieniona w okresie od 1 października do 31 grudnia 2013 roku nie prowadziła ewidencji służącej dla celów podatku VAT.

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks i zw. z art. 60 § 1 kks,

III.  Prowadząc działalność gospodarczą z siedzibą w G. i będąc podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, wbrew przepisom art. 45 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 roku, poz. 361 ze zm.) w sposób uporczywy nie wpłaca w terminie ustawowym na rachunek urzędu Skarbowego w G. podatku dochodowego od osób fizycznych wynikającego z zeznania podatkowego PIT-36 za 2013 rok, którego termin płatności upłynął w dniu 30.04.2014 roku, w kwocie 3.529,00 zł, z tym ustaleniem, że na dzień wszczęcia dochodzenia wpłacono cały podatek.

tj. o wykroczenie skarbowe określone w art. 57 § 1 kks.

o r z e k ł

I.  Ustalając, że kwota uszczuplenia należności podatkowej z pkt. I aktu oskarżenia wynosi 3.996,00 złotych i że czyn ten stanowi wykroczenie z art. 77 §3 kk w zw. z art. 6 §2 kk na mocy art. 17 §1 pkt. 6 kpk umarza postępowanie w sprawie;

II.  Oskarżoną A. M. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w pkt. II. aktu oskarżenia tj. przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 §1 kks i w zw. z art. 60 §1 kks i w zw. z art. 7 §1 kks i za to na mocy art. 56 §2 kks w zw. z art.7 § 2 kks wymierza jej karę grzywny w wysokości 20 (dwudziestu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 80 (osiemdziesiąt) złotych;

III.  Na mocy art. 17 §1 pkt. 6 kpk umarza postępowanie odnośnie czynu zarzucanego oskarżonej w pkt. III. aktu oskarżenia;

IV.  Zasądza od Skarbu Państwa - kasy Sądu Rejonowego w G. - na rzecz adw. M. P. kwotę 1092 złotych plus podatek VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonej;

V.  Zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie obciążając nimi Skarb Państwa.

(zakres pisemnego uzasadnienia ograniczono na podstawie art. 422 § 2 KPK z uwagi na to, że wniosek o pisemne uzasadnienie dotyczy wyłącznie czynu zarzucanego oskarżonej w pkt . II aktu oskarżenia)

UZASADNIENIE

Na podstawie upoważnienia do kontroli Nr (...) udzielonego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. pracownicy tego urzędu przeprowadzili kontrolę źródłową w zakresie sprawdzenia wywiązywania się przez A. M. (1)( poprzednio A. M. (2) ) prowadzącą działalność gospodarczą z siedzibą w G. , z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od 1października 2013r. do 31 grudnia 2013r. oraz w zakresie sprawdzenia rzetelności transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw z podmiotem (...) w okresie od 1 lipca 2013r. do 31 grudnia 2013r.

W deklaracji VAT -7K za IV kwartał 2013r. A. M. (1) wykazała podatek naliczony w kwocie 19.057,00 zł .

W dniach 3 czerwca 2014r. i 19.11.2014r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. wezwał A. M. (1) do dostarczenia dokumentów dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej tj. ewidencji sprzedaży i zakupów VAT wraz z dokumentacją źródłową za IV kwartał 2013r. . Nie podjęła ona wezwań. A. M. (1) nie przedłożyła w trakcie kontroli i postępowania podatkowego ewidencji do których prowadzenia była obowiązana. W rezultacie nie było możliwe ustalenie , czy ewidencje te prowadzone były w sposób rzetelny i niewadliwy. W toku kontroli i postępowania A. M. (1) nie przedłożyła żadnych dokumentów i ewidencji a co za tym idzie faktur zakupu VAT , którymi mogłaby udokumentować podatek naliczony wykazany w deklaracji dla podatku od towarów i usług za IV kwartał 2013r. Wobec nie przedłożenia przez A. M. (1) oryginałów ani duplikatów faktur VAT Urząd Skarbowy w G. uznał ,że nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych nabyć . W związku z powyższym uznał ,że zawyżony został podatek naliczony za IV kwartał 2013r. o kwotę 19.057,00 zł

( dowód: pismo z 18lutego 2015r. k- 6, decyzja Naczelnika US w G. k- 7-9).

A. M. (1) nie przebywa w G. . Obecnie mieszka na stałe w (...). W związku z tym wobec A. M. (1) zastosowane zostały przepisy kodeksu karnego skarbowego o postępowaniu w stosunku do nieobecnych .

( dowód: pismo k- 49-50).

W toku postępowania sądowego oskarżona była zawiadamiana o terminach rozpraw na podane przez siebie adresy w (...)i na ternie (...). Nie stawiła się jednak do Sądu i nie złożyła wyjaśnień

( dowód: pismo k- 75,85 , 177).

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów , pism i protokołów zgromadzonym w toku postępowania , uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego popełnienie przez oskarżoną A. M. (1) przestępstwa skarbowego z art. 56 par. 2 i 1 kks i art. 60 par. 1 kks w zw. z art. 7 par. 1 kks nie budzi wątpliwości. Prowadząc bowiem działalność gospodarczą z siedzibą w G. oraz będąc podatnikiem podatku od towarów i usług, wbrew przepisom art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. A ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 roku, nr 177, poz. 1054 ze zm.), podała nieprawdę co do wysokości podatku naliczonego oraz podatku należnego przez co naraziła Skarb Państwa na uszczuplenie w podatku VAT, wynikającego ze złożonej do Urzędu Skarbowego w G. w dniu 23.01.2014 roku deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2013 roku w kwocie 19.057,00 zł przy czym kwota uszczuplonego podatku jest małej wartości. Ponadto wbrew obowiązkowi wyżej wymieniona w okresie od 1 października do 31 grudnia 2013 roku nie prowadziła ewidencji służącej dla celów podatku VAT.

Zdaniem Sądu orzeczona wobec oskarżonej kara grzywny w wysokości 20 stawek dziennych przy przyjęciu jednej stawki za równoważnej kwocie 80 zł jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu. Spełni swą funkcję w zakresie prewencji ogólnej jak i funkcję represyjno-wychowawczą.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonej orzeczono na podstawie§ 17 ust. 2 pkt 3 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10. 2016r. „ w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu” (Dz.U. z 2016r. , poz. 1714 ze zm.).

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 624§ 1 kpk oraz art. 17 ustawy z dnia 23.06.1973r. „o opłatach w sprawach karnych” ( tekst jednolity: Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) biorąc pod uwagę sytuację rodzinną i majątkową oskarżonej .