Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1004/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

T. Z.

1.  w dniu 24 maja 2019r. ok. godz. 11.00 w miejscowości S. nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że jadąc z kierunku m. Ł. w kierunku m. G. samochodem marki D. nr rej. (...) z naczepą marki K. nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności podczas wyprzedzania motoroweru marki M. nr rej. (...) kierowanego przez Z. L. oraz poruszał się z prędkością niezapewniającą panowania nad samochodem w następstwie czego doprowadził do uderzenia prawym przodem pojazdu w skręcający w lewo motorower , w następstwie czego Z. L. doznała obrażeń w postaci złamania dwukostkowego podudzia lewego, które spowodowało naruszenie czynności narządów ciała na czas trwający dłużej niż 7 dni

tj. dopuścił się czynu z art. 177 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt I : W dniu 24 maja 2019r. ok. godz. 11. 00 Z. L. kierowała motorowerem marki M. nr rej. (...) . Jechała z córką . W miejscowości S. zamierzała skręcić w lewo w drogę gruntową . Włączyła lewy kierunkowskaz a następnie zjechała do środka jezdni i skręciła w lewo.

W tym samym czasie jechał za nią T. Z. , który kierował samochodem marki D. nr rej. (...). Jechał z kierunku Ł. w stronę G.. Dzień był pogodny a nawierzchnia drogi sucha. Widoczność była bardzo dobra. T. Z. , przez pół kilometra , jechał za skuterem . Przygotowywał się do wyprzedzenia tego pojazdu ale nie mógł tego zrobić z uwagi na ukształtowanie terenu i warunki ruchu. Mając miejsce i możliwość rozpoczął manewr wyprzedzania. Zanim rozpoczął manewr wyprzedzania upewnił się ,że skuter nie sygnalizuje manewru skrętu . Manewr ten rozpoczął będąc w odległości ok. 50 m za skuterem. Kiedy jechał już lewym pasem to zauważył w lusterku tzw. martwego pola , bezpośrednio przed nim kaski osób jadących skuterem . Natychmiast podjął manewr hamowania oraz uciekł pojazdem jak najbardziej w lewą stronę . Mimo tego doszło do uderzenia w motorower . Po zderzeniu natychmiast wysiadł z pojazdu aby zobaczyć co się stało i udzielić pomocy.

W rejonie miejsca zdarzenia obowiązywało administracyjne ograniczenie prędkości do 50km/h. Obraz uszkodzeń ciągnika siodłowego D. w połączeniu z powypadkowym usytuowaniem pojazdów dowodzi ,że w początkowej chwili kolizji przednia , prawa-narożna część kabiny ciągnika kontaktowała z lewą krawędzią kierownicy motoroweru kierowanego przez Z. L. . Na skutek zderzenia motorower przewrócił się na prawy bok i zaklinował się pod ciągnikiem siodłowym. Kierująca motorowerem została uderzona w lewą , dolną część ciała po czym została odrzucona od ciągnika , upadła na podłoże i sunąc po nim wpadła do rowu. Pasażerka motoroweru najprawdopodobniej nie miała bezpośredniego kontaktu z kabiną ciągnika , upadła na podłoże i sunąc po nim również wpadła do rowu. Kierujący pojazdem członowym przed zderzeniem podjął podwójny manewr obronny: intensywne hamowanie oraz zjazd na lewą stronę drogi. Zderzenie miało miejsce w pobliżu krawędzi wjazdu w drogę gruntową (od strony Ł.) , w którą wjeżdżała Z. L. . Wskazuje na to w szczególności ślad tarcia o podłoże przewróconego motoroweru. Prędkość pojazdu członowego została zarejestrowana przez tachograf elektroniczny zamontowany w ciągniku siodłowym D.. Analiza zapisu dowodzi, że oskarżony podjął manewr intensywnego hamowania z prędkości niespełna 66 km/h i hamował aż do zatrzymania pojazdu. Analiza czasowo-przestrzenna dowodzi ,że w chwili początku skrętu w lewo przez kierującą motorowerem , pojazd członowy znajdował się na lewym pasie ruchu w odległości około 8 m za motorowerem. Kierująca tym pojazdem miała zatem pełną możliwość dostrzeżenia wyprzedzającego ją pojazdu w lusterku wstecznym , a ze względu na jego bliskość winna odstąpić od zamierzonego manewru. Miejsce wypadku nie stanowiło skrzyżowania w rozumieniu przepisów ruchu drogowego , nie było zatem formalnych przeszkód zabraniających T. Z. manewru wyprzedzania. Usytuowanie kolizyjne motoroweru wskazuje ,że kierująca tym pojazdem realizowała manewr skrętu w lewo będąc w niewielkiej odległości od prawej krawędzi jezdni. Postępowanie Z. L. było nieprawidłowe i stanowiło główną przyczynę wypadku. T. Z. , który kierował pojazdem członowym poruszał się z prędkością przekraczającą wartość administracyjnie dopuszczalną o około 16 km/h . Gdyby jechał z dozwoloną prędkością 50km/h i podjął decyzję o hamowaniu w tej samej chwili , w której uznał sytuację za niebezpieczną to kierująca motorowerem zdążyłaby zjechać z toru jazdy D.-a i do wypadku by nie doszło. Uznać zatem należy ,że kierowca pojazdu członowego poprzez przekroczenie prędkości pozbawił się możliwości uniknięcia wypadku przez co przyczynił się do jego zaistnienia . Kierujący pojazdem członowym podjął decyzję o manewrze wyprzedzania w odległości ok. 41,5m od miejsca wypadku . Pole widzenia kierującego samochodem ciężarowym mogło utrudnić zaobserwowanie podjęcia manewru skrętu w lewo przez kierującą motorowerem . Główną przyczyną przedmiotowego wypadku drogowego było nieprawidłowe postępowanie kierującej motorowerem Z. L. , która usiłowała zmienić kierunek jazdy gdy była wyprzedzana przez pojazd członowy kierowany przez T. Z. . W chwili początku skrętu w lewo przez kierującą motorowerem , pojazd członowy znajdował się na lewym pasie ruchu w odległości ok. 8 m za motorowerem

W chwili wypadku drogowego T. Z. i Z. L. byli trzeźwi.

W wyniku wypadku drogowego Z. L. doznała złamania dwukostkowego podudzia lewego i powierzchownego stłuczenia okolicy lędźwiowej i dłoni prawej. Obrażenie ciała w postaci złamania dwukostkowego podudzia lewego spowodowało naruszenie czynności/funkcji narządu ruchu na okres powyżej 7 dni w znaczeniu art. 157 kk .

W wyniku wypadku drogowego W. L. doznała otarcia naskórka okolicy kostki podudzia prawego i prawego łokcia . Obrażenia te należy traktować jako naruszenie nietykalności cielesnej

Zeznania świadka Z. L.

Zeznania świadka M. W.

Wyjaśnienia oskarżonego T. Z.

Zeznania świadka M. W.

Pisemna opinia Biegłego Sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr.inż. S. D.

ustna opinia Biegłego Sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr.inż. S. D.

protokół oględzin pojazdu

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego wraz ze szkicem i dokumentacją fotograficzną

odczyt z tachografu

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Opinie sądowo-lekarskie biegłego dr.n.med. A. W. specjalisty chirurgii i medycyny ratunkowej.

Dokumentacja medyczna

k. 141v 48v ,

k. 141v-142, 28v-29

k. 137, 60v-61

k. 141v-142, 28v-29

k. 157-187

k. 197v-198

k. 5-8

k.31-41

k. 63-65

k.3-4

k.17 i 20

k. 14 i 49

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt I sentencji wyroku

Zeznania świadka Z. L.,

Zeznania świadka M. W. ,

Wyjaśnienia oskarżonego T. Z.

.

protokół oględzin pojazdu ,

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego wraz ze szkicem i dokumentacją fotograficzną,

odczyt z tachografu,

dokumentacja medyczna ,

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Pisemna opinia Biegłego Sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr.inż. S. D.,

ustna opinia Biegłego Sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr.inż. S. D.

Opinie sądowo-lekarskie biegłego dr.n.med. A. W. specjalisty chirurgii i medycyny ratunkowej.

Sad częściowo dał wiarę zeznaniom świadka Z. L. odnośnie tego ,że włączyła lewy kierunkowskaz i skręciła w lewo w drogę gruntową albowiem znalazły one w tym zakresie potwierdzenie w zeznaniach świadka M. W..

Sąd da wiarę zeznaniom świadka M. W. albowiem były one spójne , powtarzalne i logiczne . Świadek ten jechał bezpośrednio za pojazdem oskarżonego i dopiero kiedy pojazd ten zjechał na lewy pas to zauważył na prawym pasie motorower , którego kierowca sygnalizował manewr skrętu w lewo.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego albowiem były one logiczne i znalazły potwierdzenie w opinii Biegłego Sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr.inż. S. D. z której jednoznacznie wynikało ,że kierujący pojazdem członowym oskarżony podjął decyzję o manewrze wyprzedzania w odległości ok. 41,5m od miejsca wypadku . Pole widzenia kierującego samochodem ciężarowym mogło utrudnić zaobserwowanie podjęcia manewru skrętu w lewo przez kierującą motorowerem . Główną przyczyną przedmiotowego wypadku drogowego było nieprawidłowe postępowanie kierującej motorowerem Z. L. , która usiłowała zmienić kierunek jazdy gdy była wyprzedzana przez pojazd członowy kierowany przez T. Z. . W chwili początku skrętu w lewo przez kierującą motorowerem , pojazd członowy znajdował się na lewym pasie ruchu w odległości ok. 8 m za motorowerem. W ocenie Sądu wyjaśnieniom oskarżonego nie przeczą też zeznania świadka M. W. , który kiedy pojazd oskarżonego zjechał już na lewy pas i odsłonił mu widoczność na to co działo się przed nim to zobaczył ,że kierująca motorowerem miała włączony kierunkowskaz. Ta zmiana pasa przez pojazd oskarżonego trwała bowiem przeszło 1 sekundę i w tym czasie kierująca motorowerem mogła włączyć lewy kierunkowskaz i zjechać do osi jezdni. Kierująca motorowerem rozpoczęła manewr skrętu kiedy oskarżony nie miał już żadnych technicznych możliwości uniknięcia wypadku natomiast pokrzywdzona taką możliwość miała , bo wystarczyłoby aby tuż przed planowanym zamiarem spojrzała w lusterko wsteczne i zobaczyłaby ,że jest już wyprzedzana. I w takim przypadku mogła odstąpić od wykonania tego manewru. Czym innym jest sygnalizowanie manewru a czym innym upewnienie się ,czy manewr ten nie wywoła zdarzenia drogowego.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów , pism , protokołów i płyt CD zebranym w sprawie , uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

Zdaniem Sądu pisemna i ustna opinia Biegłego Sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr. inż. S. D. zasługują na przyznanie im w pełni waloru wiarygodności. Zostały one wykonane w sposób wnikliwy i szczegółowy w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy . Biegły dokonał rekonstrukcji zdarzenia . Przebieg wypadku analizował z wykorzystaniem programu komputerowego PC C. a wyniki symulacji przedstawił w załączniku do opinii oraz w animacji na załączonej płycie CD . Biegły opisał oraz przedstawili kolejne etapy przeprowadzanej opinii w oparciu o posiadany materiał dowodowy. Jednocześnie, w ocenie Sądu, wynikające z opinii wnioski zostały wysnute w sposób nie budzący wątpliwości i na tyle jednoznaczny ,że stanowiły one podstawę do uznania materiału dowodowego za w pełni kompletny i zasługujący na wiarygodność.

Zdaniem Sądu pisemne opinie biegłego – specjalisty chirurgii i medycyny ratunkowej – dr. nauk med. A. W. odnośnie kwalifikacji obrażeń jakich doznały w wyniku wypadku drogowego pokrzywdzona i jej córka zasługują na przyznanie im w pełni waloru wiarygodności. Zostały one wykonane w sposób wnikliwy i fachowy przez lekarza specjalistę o odpowiednio wysokich kwalifikacjach zawodowych i po zapoznaniu się biegłego z dokumentacją medyczną .

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Czyn przypisany oskarżonemu w pkt I sentencji wyroku.

.

Zeznania świadka Z. L.

Pisemna i ustana opinia Biegłego Sądowego z dziedziny ruchu drogowego i techniki samochodowej mgr. inż. W. S.

Sąd nie dał wiary zeznaniom pokrzywdzonej Z. L. odnośnie tego ,że przed wykonaniem manewru skrętu w lewo upewniła się czy niej jest wyprzedzana przez inny pojazd albowiem były one w tym zakresie sprzeczne z opinią Biegłego Sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr.inż. S. D. z której jednoznacznie wynikało ,że kierujący pojazdem członowym oskarżony podjął decyzję o manewrze wyprzedzania w odległości ok. 41,5m od miejsca wypadku . Pole widzenia kierującego samochodem ciężarowym mogło utrudnić zaobserwowanie podjęcia manewru skrętu w lewo przez kierującą motorowerem . Główną przyczyną przedmiotowego wypadku drogowego było nieprawidłowe postępowanie kierującej motorowerem Z. L. , która usiłowała zmienić kierunek jazdy gdy była wyprzedzana przez pojazd członowy kierowany przez T. Z. . W chwili początku skrętu w lewo przez kierującą motorowerem , pojazd członowy znajdował się na lewym pasie ruchu w odległości ok. 8 m za motorowerem. Kierująca motorowerem rozpoczęła manewr skrętu kiedy oskarżony nie miał już żadnych technicznych możliwości uniknięcia wypadku natomiast pokrzywdzona taką możliwość miała , bo wystarczyłoby aby tuż przed planowanym zamiarem spojrzała w lusterko wsteczne i zobaczyłaby ,że jest już wyprzedzana. I w takim przypadku mogła odstąpić od wykonania tego manewru. Czym innym jest sygnalizowanie manewru a czym innym upewnienie się ,czy manewr ten nie wywoła zdarzenia drogowego. .

Sąd nie dał wiary pisemnej i ustanej opinii Biegłego Sądowego z dziedziny ruchu drogowego i techniki samochodowej mgr. inż. W. S. odnośnie tego ,że kierująca motorowerem nie przyczyniła się do tego wypadku albowiem była ona zupełnie sprzeczna z opiniami Biegłego Sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr. inż. S. D.. W opinii Biegłego Sądowego mgr.inż. W. S. nie znalazły się żadne obliczenia ani analiza czasoprzestrzenna wypadku . Rekonstrukcja wypadku polega na obliczeniu prędkości i wykonaniu analizy czasoprzestrzennej . W opinii biegłego nie znalazła się techniczna strona rekonstrukcji wypadku gdyż jak sam przyznał nie posiada programu PC C. .

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt I sentencji wyroku

T. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony w dniu 24 maja 2019r. ok. godz. 11.00 w miejscowości S. nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że jadąc z kierunku m. Ł. w kierunku m. G. samochodem marki D. nr rej. (...) z naczepą marki K. nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności podczas wyprzedzania motoroweru marki M. nr rej. (...) kierowanego przez Z. L. oraz poruszał się z prędkością niezapewniającą panowania nad samochodem w następstwie czego doprowadził do uderzenia prawym przodem pojazdu w skręcający w lewo motorower , w następstwie czego Z. L. doznała obrażeń w postaci złamania dwukostkowego podudzia lewego, które spowodowało naruszenie czynności narządów ciała na czas trwający dłużej niż 7 dni tj. dopuścił się czynu z art. 177 par. 1 kk . Wprawdzie to postępowanie Z. L. było nieprawidłowe i stanowiło główną przyczynę wypadku to jednak T. Z. , który kierował pojazdem członowym poruszał się z prędkością przekraczającą wartość administracyjnie dopuszczalną o około 16 km/h . Gdyby jechał z dozwoloną prędkością 50km/h i podjął decyzję o hamowaniu w tej samej chwili , w której uznał sytuację za niebezpieczną to kierująca motorowerem zdążyłaby zjechać z toru jazdy D.-a i do wypadku by nie doszło. Uznać zatem należy ,że kierowca pojazdu członowego poprzez przekroczenie prędkości pozbawił się możliwości uniknięcia wypadku przez co przyczynił się do jego zaistnienia

.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2.  Warunkowe umorzenie postępowania

Pkt. I sentencji wyroku

T. Z.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Jednocześnie Sąd doszedł do przekonania , że w stosunku do oskarżonego T. Z. istnieją przesłanki do zastosowania- zgodnie z art.66 §1 i 2 kk i art. 67 §1 kk - warunkowego umorzenia postępowania na okres 2 lat próby albowiem okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości , zaś z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika też ,że to postępowanie Z. L. było nieprawidłowe i stanowiło główną przyczynę wypadku .Oskarżony nie był też dotychczas karany za żadne przestępstwa a jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie ,że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego.

☐

3.3.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.4.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. Z.

Pkt. II sentencji wyroku

II ( odnosi się do czynu z pkt I sentencji wyroku )

Sąd na mocy art. 63 par. 3 kk zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej Z. L. nawiązkę w wysokości 600 zł .

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III sentencji wyroku ,

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23.06.1973r. „o opłatach w sprawach karnych” ( tekst jednolity: Dz.U. z 1982 r. Nr 49 , poz. 223 ze zm.) i art. 627 kpk , art. 629 kpk i art. 624§ 1 kpk uwzględniając sytuacja rodzinną i majątkowa oskarżonego oraz wysokość osiąganych przez niego dochodów.

6.  1Podpis