Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

Dnia 18 lipca 2023 r.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1004/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

N. D.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

N. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 209 § 1a kk penalizuje zachowanie polegające na uchylaniu się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem lub innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, zaś sprawca naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Sąd ustalił w sprawie, iż wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 25 maja 2021 r., sygn. akt III RC 144/20 zasądzono od N. D. rentę alimentacyjną na rzecz córki L. J. w kwocie 600 zł miesięcznie. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynikało zaś, że oskarżony w przypisanym mu okresie nie łożył rat alimentacyjnych na rzecz córki dobrowolnie (poza jedną wpłatą na kwotę 300 zł), zaś powstała zaległość przekraczała wysokość trzech świadczeń okresowych. Brak płatności alimentów przez oskarżonego narażał małoletnią na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, których matka nie była w stanie zabezpieczyć samodzielnie i korzystała z pomocy rodziny, na utrzymaniu której pozostawała wraz z małoletnią.

Niemniej jednak dla oceny czy doszło do wypełnienia znamion czynu z art. 209 kk nie jest wystarczające ustalenie, iż zobowiązany nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego przez 3 okresy rozliczeniowe, bowiem konieczne jest dokonanie ustaleń w zakresie strony podmiotowej, tj. dotyczących zamiaru towarzyszącemu zobowiązanemu do alimentacji. W niniejszej sprawie sąd nie miał wątpliwości, iż owo zaniechanie realizacji obowiązku alimentacyjnego przez oskarżonego miało charakter zawiniony. Oskarżony jest człowiekiem młodym i zdrowym. Oskarżony w toku postępowania wskazał, iż uzyskuje dochód w kwocie 8.000 zł, pracuje w firmie budowlanej na terenie Niemiec. Z relacji samej M. J. wynikało, iż w czasie gdy pozostawała jeszcze w związku z oskarżonym, oskarżony zaczął wyjeżdżać do pracy za granicę. Niewątpliwie okoliczności te świadczą o tym, iż oskarżony dysponuje możliwościami zarobkowymi na poziomie wystarczającym, by wywiązywać się z zobowiązań alimentacyjnych wobec dziecka.

W konsekwencji sąd uznał oskarżonego winnym tego, że w okresie od 11 listopada 2021 r. do 9 czerwca 2022 r. w miejscowości P. uchylał się od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki L. J. określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 25 maja 2021 r., sygn. akt III RC 144/20 na kwotę 600 zł miesięcznie, a powstała wskutek tego zaległość stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, czym naraził uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, tj. za winnego występku z art. 209 § 1a kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

N. D.

1

1

Przestępstwo z art. 209 § 1a kk jest zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

W niniejszej sprawie sąd wziął pod uwagę okoliczności łagodzące dotyczące przede wszystim dotychczasowej niekaralności oskarżonego, a także tego iż aktualnie prowadzi ustabilizowany tryb życia.

Sąd wziął również po uwagę to, iż oskarżony całkowicie nie zaniechał łożenia renty alimentacyjnej na rzecz córki, lecz czynił to jednak w znikomym stopniu, dokonując w okresie objętym aktem oskarżenia wpłaty w marcu 2022 r., co pozwala ocenić stopień winy oskarżonego jako umiarkowany. Jednocześnie stosunkowo niedługi, bo zaledwie sześciomiesięczny okres niealimentacji prowadzi do wniosku, iż stopień społecznej szkodliwości czynu również nie był wysoki.

Wobec wskazanych okoliczności sąd postanowił wymierzyć oskarżonemu karę grzywny, uznając iż ma ona szansę spełnić funkcję wychowawczą i prewencyjną w wymiarze indywidualnym.

Zdaniem sądu odwołanie się w przypadku oskarżonego od razu do kary pozbawienia wolności (nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania), jak chciał tego obrońca, byłoby sprzeczne z dyrektywami wymiaru kary z art. 53 kk. Wprawdzie sąd dostrzegł, iż nawet po zainicjowaniu niniejszego postępowania, oskarżony nie zreflektował się na tyle, by płacić alimenty regularnie, to jednak właśnie wymierzona kara w ocenie stanowić będzie ów czynnik motywujący. Zaznaczyć należy, iż oskarżony jest jeszcze bardzo młodym człowiekiem, wymagającym właściwego ukierunkowania, a jednocześnie szansy wyrażającej się między innymi tym, by stosowne oddziaływania resocjalizacyjne i kształtujące pożądaną postawę społeczną wdrożyć poczynając od kary najłagodniejszego rodzaju. Zważyć należy, iż już po czerwcu 2022 r. oskarżony również nie zaniechał całkowicie łożenia na rzecz dziecka, lecz dokonywał wpłat niektórych rat alimentacyjnych, co prowadzi do wniosku, iż poczuwa się do tego obowiązku, zaś w ocenie sądu okoliczność ta daje podstawy do uznania, iż nawet kara najłagodniejszego rodzaju spełni funkcję wychowawczą. Jednocześnie doświadczenie życiowe uczy, iż w przypadku osoby młodej, a jednocześnie dopiero budującej swą pozycję na rynku pracy i nieposiadającej zabezpieczenia majątkowego, kara finansowa stanowi znaczną dolegliwość. Zdaniem sądu kara ta uświadomi oskarżonemu, iż zachowanie polegające na uchylaniu się od płaceniu alimentów, oprócz tego że jest naganne, to jest również nieopłacalne, gdyż w rezultacie wiąże się z dodatkowymi dolegliwościami finansowymi.

Biorąc pod uwagę wskazane okoliczności, sąd zdecydował o wymierzeniu oskarżonemu kary 60 stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 50 zł. Określając wysokość jednej stawki dziennej sąd uwzględnił sytuację rodzinną i majątkową oskarżonego. Sąd zważył, iż pomimo ze oskarżony zarabia 8.000 zł miesięcznie, to ma na utrzymaniu dwoje dzieci i partnerkę.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Sąd zasądził na podstawie art. 627 kpk od oskarżonego na rzecz przedstawicielki ustawowej małoletniej pokrzywdzonej zwrot wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w sprawie. Wysokość zasądzonej kwoty ustalono na podstawie § 11 ust. 2 pkt 3, § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.z 2015 r., poz. 1800 ze zm.)

3

Sąd na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego koszty sądowe, bowiem jego sytuacja majątkowa nie uzasadniała decyzji o zwolnieniu od ich ponoszenia.

1.Podpis