Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2025 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący – sędzia Bogumiła Dzięciołowska

Protokolant – st. sekr. sąd. Magdalena Bajerska

przy udziale –

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 17 września 2024 r., 10 grudnia 2024 r., 10 stycznia 2025 r. sprawy

A. B. s. S. i B. z d. K., ur. (...) w G., PESEL: (...)

obwinionego o to, że:

w okresie od dnia 15 września 2023 roku do dnia 15 października 2023 roku w miejscowości (...) poprzez postawienie stogu słomy w odległości mniejszej niż 30 metrów od drogi publicznej nie zapewnił warunków ochrony przeciwpożarowej terenu,

tj. o wykroczenie z art. 82 § 2 pkt 9 kw w zw. z § 42 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia MSWiA z dnia 07.06.2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów

o r z e k a :

1.  obwinionego A. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, z tym ustaleniem iż miał on miejsce w dniu 15 października 2023 r., a obwiniony nie przestrzegał zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego podczas składowania palnych płodów rolnych, tj. wykroczenia z art. 82 § 2 pkt 9 kw w zw. z § 42 ust. 2 pkt 1a Rozporządzenia MSWiA z dnia 07.06.2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U.2023.822.t.j.) i za to, na podstawie art. 82 § 2 pkt 9 kw wymierza mu karę 200 (dwieście) złotych grzywny;

2.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem opłaty oraz obciąża go zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 120 zł (sto dwadzieścia złotych).

Sygn. akt II W 51/24

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2023 r. doszło do pożaru stogu w miejscowości (...) należącego do A. B..

/dowody: zeznania B. K. – k. 37v, zeznania S. K. – k. 47v, zeznania I. K. – k. 47v, notatka urzędowa – k. 1/

Stóg zlokalizowany był w odległości mniejszej niż 30 metrów od drogi wojewódzkiej (...).

/dowody: zeznania R. W. – k. 52v, zeznania B. K. – k. 37v, wydruki fotografii dokumentujących akcję gaśniczą – k. 39 – 41v./

A. B. ma (...)lat. Prowadzi gospodarstwo rolne, uzyskując dochód 7.000 zł netto. Ma na utrzymaniu żonę i dwoje małoletnich dzieci.

Obwiniony nie przyznał się do zarzuconego czynu, wyjaśniając stóg był złożony prawidłowo i w bezpiecznym miejscu.

/dowody: dane osobopoznawcze – k 10, wyjaśnienia obwinionego – k. 7 – 8./

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego A. B. co do tego, iż ustawiając stóg słomy zachował wymaganą przepisami odległość od drogi, albowiem pozostawały one w sprzeczności ze zgromadzonymi dowodami, w szczególności zeznaniami R. W. oraz wydrukami fotografii dokumentujących akcję gaśniczą. Obwiniony wskazywał, iż w trakcie pożaru stóg był rozgarniany, co mogło skutkować uznaniem, iż był usytuowany w odległości mniejszej niż 30 metrów od drogi, niemniej jednak sąd nie kwestionując tego, iż w istocie w trakcie akcji gaśniczej słoma była przemieszczana, doszedł do wniosku, że przywołane dowody pozwalały na ustalenie, iż również pierwotnie ów stóg umiejscowiony był w odległości mniejszej niż przepisowe 30 metrów. Otóż z zeznań przywołanego funkcjonariusza Policji wynikało, że wykonując rozpoznanie posesyjne do sprawy, udał się na miejsce, gdzie było już pogorzelisko i używając dalmierza laserowego dokonał pomiaru od miejsca, gdzie zaczynało się pogorzelisko do drogi krajowej, uzyskując wynik 10 metrów. Wprawdzie świadek przyznawał, że pogorzelisko było porozjeżdżane, a zatem zdaniem sądu oczywiste jest, iż nie odpowiadało ono pierwotnej powierzchni zajmowanej przez stóg, jednakże świadek jednocześnie wskazał, że pogorzelisko było szerokości 10 – 15 metrów i jego najdalszy punkt mógł być w odległości 30 metrów od drogi. Prowadziło to do wniosku, iż ów stóg przed pożarem był usytuowany w odległości mniejszej niż 30 metrów od drogi. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, albowiem w ocenie sądu nie miał on powodu, by przedstawiać sytuację w sposób niekorzystny dla obwinionego i bezpodstawnie go pomawiać. Z kolei wydruki fotografii z profilu (...) J.
w portalu F. wskazywały na bliskie usytuowanie płonącego stogu od drogi. Zwłaszcza fotografia na k. 40v obrazowała umiejscowienie pożaru względem drogi, pozwalając „gołym okiem” ocenić, że pożar obejmował miejsce znajdujące się w bardzo bliskiej odległości od drzew usytuowanych w pasie drogowym. Zaznaczyć należy, iż fotografie zostały przekazane przez funkcjonariusza Policji B. K., zaś żadna ze stron nie kwestionowała w toku postępowania ich autentyczności. Wątpliwości w tym zakresie nie powziął również sąd z urzędu. Sąd zważył, iż także świadek B. K. , który uczestniczył w interwencji Policji podczas akcji gaśniczej wskazał, że w chwili przyjazdu na miejsce stóg był objęty płomieniami i trwała akcja gaśnicza, przy czym nie potrafił precyzyjnie wskazać, czy znajdował się w odległości 30 metrów od drogi, to jednak zaznaczył, iż było to bardzo blisko.

Sąd nie kwestionował wiarygodności zeznań świadków S. K. i I. K. , przy czym nie miały one większego znaczenia dla sprawy, bowiem świadkowie nie byli w stanie wskazać, czy stóg znajdował się w odległości mniejszej czy większej od drogi krajowej.

Treść notatki urzędowej z k. 1 korespondowała z zeznaniami jej autora B. K..

W konsekwencji przeprowadzonej analizy i oceny materiału dowodowego sąd doszedł do wniosku, iż stóg stanowiący własność obwinionego przed pożarem był posadowiony w odległości mniejszej niż 30 metrów od drogi. W tej sytuacji obwiniony jako dzierżawca gruntu i właściciel stogu naruszył przepis § 42 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia MSWiA z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, który stanowi że przy ustawianiu stert, stogów i brogów należy zachować co najmniej 30 metrów odległości od dróg publicznych i torów kolejowych. Tego rodzaju zachowanie wypełnia zaś znamion wykroczenia z art. 82 § 2 pkt 9 kpsw, wedle którego to, będąc obowiązany na podstawie przepisów o ochronie przeciwpożarowej do zapewnienia warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu lub terenu, nie dopełnia obowiązków polegających na przestrzeganiu zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego podczas zbioru, transportu lub składowania palnych płodów rolnych. Zdaniem sądu na obwinionym jako na dzierżawcy gruntu ciążył obowiązek właściwego ustawienia stogu, zaś z treści sprzeciwu od wyroku nakazowego jasno wynikało, że obwiniony był świadomy owego obowiązku. Stąd też sąd uznał go winnym tego, że nie przestrzegał zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego podczas składowania palnych płodów rolnych. Sąd ustalił, że czyn miał miejsce w dniu 15 października 2023 r., bowiem z materiału dowodowego nie wynikało, od kiedy ów stóg znajdował się w tym miejscu.

Przypisane wykroczenie zagrożone jest karą aresztu, grzywny do 5.000 zł lub karą nagany. Zdaniem sądu kara 300 zł grzywny ma szansę spełnić funkcję represyjną oraz prewencyjną wobec obwinionego, a jednocześnie pozostaje w adekwatnej proporcji do wagi przypisanego wykroczenia. Wreszcie kara w takim wymiarze uwzględnia również wskazania
z art. 24 § 3 kw – wszak obwiniony posiada stałe źródło utrzymania, a jednocześnie orzeczona kara nie jest na tyle surowa, by przekraczała możliwości zarobkowe obwinionego i skutkowała negatywnymi konsekwencjami dla członków rodziny obwinionego pozostających na jego utrzymaniu. Zdaniem sądu kara w takim wymiarze jest wystarczająca, by wdrożyć obwinionego do właściwego respektowania przepisów ochrony przeciwpożarowej. Sąd zdecydował się na obniżenie kary względem orzeczonej w wyroku nakazowym, zważywszy iż obwiniony poniósł szkodę spowodowaną samym pożarem.

O kosztach postępowania sąd orzekł na podstawie art. 119 § 1 kpw w zw. z art. 627 kpk.
W szczególności sąd zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 150 zł, ustalając jej wysokość na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 ze zm.). Nadto sąd obciążył obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 120 zł na podstawie § 2 i § 3 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty sądowej od wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. poz. 2467)