Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2024 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Protokolant: Oskarżyciel

sędzia Tomasz Hausman stażysta Agata Troczyńska ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2024 r. sprawy

K. S.

s. K. i M. z d. J., ur. (...)
PESEL: (...)

oskarżonego o to, że:

1.  W okresie od dnia 04 grudnia 2023 r. do dnia 05 lutego 2024 r. w miejscowości B. na ulicy (...) w celu dokuczenia złośliwie niepokoił M. Ś. (1), W. Ś. (1) oraz S. Ś. (1) poprzez pozostawienie otwartej bramy posesji, demontaż i zastawienie bramy posesji, parkowanie własnego pojazdu mechanicznego przed drzwiami posesji pokrzywdzonych, przestawianie pojemników na odpady komunalne przy posesji pokrzywdzonych raz poprzez przemieszczanie się w podanym czasie w miejscowości B. i w G. własnym pojazdem mechanicznym za pojazdem, którym przemieszczają się pokrzywdzeni

tj. o czyn z art. 107 kw

2.  W okresie od dnia 04 grudnia 2023 r. do dnia 05 lutego 2024 r. w miejscowości B. na ulicy (...) na terenie posesji (...) zakłócał porządek oraz spokój M. Ś. (1), W. Ś. (1) i S. Ś. (1), poprzez krzyki, awanturowanie się używanie słów nieprzyzwoitych

tj. o czyn z art. 51 §1 kw

3.  W dniach 07 grudnia 2023 r. około godz. 08:04 i 23 grudnia 2023 r. około godz. 12:29
w miejscowości B. na ulicy (...) na terenie posesji nr (...) dokonał uszkodzenia lampek ogrodowych poprzez rzucenie w nie przedmiotami co spowodowało stratę
w łącznej kwocie 99,98 zł na szkodę M. Ś. (1) i W. Ś. (1),

tj. o czyn z art. 124 §1 kw

orzekł:

1.  Obwinionego K. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów zabronionych, tj. wykroczenia z art. 107 kw, art. 51 § 1 kw, art. 124 § 1 kw i za to, na podstawie art. 124 § 1 kw w zw. z art. 9 § 1 kw wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin.

2.  Na podstawie art. 124 § 4 kw orzeka wobec obwinionego obowiązek zapłaty
na rzecz pokrzywdzonych uprawnionych solidarnie kwoty 99,98 zł (dziewięćdziesiąt dziewięć złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy) tytułem zwrotu równowartości wyrządzonej szkody;

3.  Zasądza od obwinionego na rzecz każdego z oskarżycieli posiłkowych kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt ) tytułem poniesionych kosztów zastępstwa procesowego.

4.  Zwalnia obwinionego od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, a powstałymi wydatkami obciąża Skarb Państwa.

II W 221/24

UZASADNIENIE

Obwiniony K. S. mieszka przy ul. (...) w B. pod G.. Jego sąsiadami są W. Ś. (1), M. Ś. (1) i S. Ś. (1) mieszkający pod adresem O. 99a. Między sąsiadami istnieje konflikt dotyczący drogi dojazdowej do obu posesji. W sądzie toczy się sprawa o zniesienie współwłasności drogi. Obwiniony kwestionuje zasadność postawienia przez rodzinę Ś. bramy na tejże drodze. W związku z tym K. S. w okresie od 4 grudnia 2023r. do 5 lutego 2024r. wielokrotnie pozostawiał bramę otwartą lub ją celowo otwierał nie mając ku temu powodu np. aby wyjechać lub wjechać na swoją posesję. Obwiniony również demontował bramę wystawiając ją z prowadnic. Obwiniony pomimo, że nie miał takiej potrzeby parkował samochód pod drzwiami domu pokrzywdzonych. K. S. przestawiał pojemniki na odpady w dniach, gdy nie było wyznaczonej dnia na odbiór przez służby komunalne. Przestawianie pojemników łączyło się z dużym hałasem. Obwiniony ze swojego domu obserwował pokrzywdzonych i gdy widział, że ci jadą gdzieś samochodem jechał za nimi. Potrafił też zawrócić za pokrzywdzonymi, gdy widział, że jadą z naprzeciwka. W powyższym okresie obwiniony wielokrotnie wszczynał awantury w miejscu zamieszkania tj. przy ul. (...) w B., w trakcie, których krzyczał i używał słów nieprzyzwoitych.

W dniach 7 grudnia 2023r. i 23 grudnia 2023r. obwiniony K. S. rzucał różnymi przedmiotami w lampki ogrodowe należące do W. i M. Ś. (1) w wyniku czego zostały one uszkodzone. Po zachowaniu obwinionego nie nadawały się już do użytku. Wartość lampek to 99.98 zł.

(dowód: zeznania - J. Ś. - k.185v-186, 59-61; W. Ś. – k.186, 48-49, 64-65; M. Ś. – k.42-43 i S. Ś. – k.55-56;

Kopie dokumentów i fotografie – k.21-27, 66, 73-75, 100-101, 112-120; notatka służbowa – k.33; kopie notatników – k.46; akta sprawy Prok. Rej. w G. – (...)-4.Ds.91.2024).

Obwiniony K. S. nie przyznał się do zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że w kwestii drogi toczy się spór, a na postawienie bramy się nie zgodził. Zaprzeczył, aby jego zachowania wynikały ze złośliwości. Dodał, że nie zakłócał porządku państwu Ś. i nie przypomina sobie uszkodzenia lampek.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego uznając je za wykrętne i skierowane wyłącznie na obronę. Są one nielogiczne i sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego. Pozostają one w sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a przede wszystkim zeznaniami pokrzywdzonych i świadka J. Ś. (2). Sąd dał wiarę tym zeznaniom, albowiem są spójne, logiczne i potwierdzone dowodami nieosobowymi. Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że świadkowie pozostają w konflikcie z obwinionym to jednak uznał, że nie miało to wpływu na wiarygodność świadków.

Również pozostałe dowody wskazane w stanie faktycznym nie budzą wątpliwości Sądu co do wiarygodności i autentyczności.

W świetle powyższego wina obwinionego nie budzi wątpliwości, a czyny mu zarzucane wyczerpują znamiona wykroczeń z art.:

- 107 kw – zdaniem Sądu wszystkie zachowania obwinionego, wbrew jego twierdzeniom wynikały z czystej złośliwości i chęci dokuczenia pokrzywdzonym. Co więcej obwiniony doprowadził swoim zachowanie do konieczności podjęcia leczenia psychiatrycznego przez W. Ś. (1), a przy jednym ze zdarzeń musiała tenże korzystać z pomocy pogotowia ratunkowego. Niewątpliwie zachowania obwinionego opisane w stanie faktycznym wyczerpują pojęcie dokuczenia i złośliwego niepokojenia.

- 51§1 kw – awanturując się w miejscu zamieszkania, krzycząc i wypowiadając słowa wulgarne obwiniony zakłócał pokrzywdzonym spokój i wyczerpał znamiona tegoż czynu.

- 124§1 kw – obwiniony dokonał zniszczenia przedmiotów materialnych o wartości nie wyższej niż 800 zł.

Zdaniem Sądu kara ograniczenia wolności wymierzona obwinionemu jest adekwatna do stopnia winy, społecznej szkodliwości czynów oraz bierze pod uwagę cele wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć w stosunku do obwinionego.

Ponieważ szkoda wyrządzona przez obwinionego czynem z art. 124§1 kk nie została naprawiona Sąd nałożył na obwinionego taki obowiązek.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 121§1 kpw w zw. z art. 624§1 kpk.