Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ZAOCZNY W STOSUNKU DO R. K. (1)

Dnia 06 lutego 2025 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: asesor sądowy Adam Bugnacki

Protokolant: sekr. sąd. Dorota Siebert

pod nieobecność oskarżyciela publicznego K. w G.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 lutego 2025 r. w G.

sprawy R. K. (1) , syna A. i K. z domu A., urodzonego (...) w G., PESEL: (...)

obwinionego o to, że:

W dniu 11 lipca 2024 roku około godziny 10:00 na ulicy (...) Stycznia w G., kierując pojazdem marki P. o nr rej. (...), nie zastosował się linii pojedynczej ciągłej P-2 oraz w tym samym miejscu i czasie nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania

tj. o czyn z art. 94 § 1 k.w. i art. 92 § 1 k.w.

I.  obwinionego R. K. (1), uznaje za winnego popełnienia zarzucanego czynu, wykroczenie to kwalifikuje z art. 94 § 1 k.w. w zw. z art. 92 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 1 k.w. i za to, na podstawie art. 94 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 1 k.w. wymierza karę grzywny w wysokości 1.500,00 zł (tysiąca pięciuset złotych);

II.  na podstawie art. 94 § 3 k.w. w zw. z art. 29 § 1 i 2 k.w. orzeka wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres roku);

III.  zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych.

Sygn. akt II W 917/24

UZASADNIENIE

Komendant Miejski Policji w G., wnioskiem z 29 sierpnia 2024 r., wniósł o ukaranie R. K. (1) obwinionego to, że w dniu 11.07.2024 roku około godziny 10:00 na ulicy (...) stycznia w G., kierując pojazdem marki P. o nr rej. (...), nie zastosował się do linii pojedynczej P-2 oraz w tym samym miejscu i czasie nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdami tj. o wykroczenie z art. 94 § 1 k.w. i art. 92 § 1 k.w.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 lipca 2024 r., funkcjonariusz Policji, sierż. sztab. M. W., około godziny 10:00 podjęła do kontroli kierującego pojazdem osobowym marki P. (...) o nr rej (...). Przyczyną zatrzymania do kontroli było naruszenie przez kierującego pojazdem linii P-2 (pojedyncza ciągła) na ul. (...) stycznia w G.. Kierującym okazał się R. K. (2), który nie posiadał uprawnień do kierowania pojazdami kat. B. Kierujący nie próbował się tłumaczyć podczas interwencji, dlaczego naruszył linię P-2, nie kwestionował swojego czynu, jak również nie wskazywał na leczenie psychiatryczne. Do dnia 18 maja 2024 r., R. K. (2) objęty był decyzją Prezydenta G. nr (...) (...) o cofnięciu uprawnień kat. A,B.

R. K. (2) choruje na zespół zależności alkoholowej w fazie abstynencji. W chwili czynu nie stwierdzono zniesienia lub ograniczenia poczytalności w jakimkolwiek stopniu)

/dowód: notatka urzędowa, k.2, decyzja administracyjna, k.5, opinia biegłych psychiatrów, k.34-37, zeznania świadka M. W.,, k.51/

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o ww. wskazane dowody, których autentyczność, wiarygodność oraz przydatność dla postępowania nie budziła wątpliwości Sądu. Wskazać trzeba, że były to dowody przydatne dla ustalenia strony przedmiotowej wykroczeń oraz zbadania okoliczności potencjalnie wyłączających winę obwinionego.

Sąd zważył, co następuje:

Obwiniony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona dwóch wykroczeń, odpowiednio z art. 94 § 1 k.w. oraz art. 92 § 1 k.w. Naruszył on bowiem poziomy znak drogowy w postaci linii P-2 oraz prowadził na drodze publicznej pojazd mechaniczny, nie mając do tego uprawnień. Z uwagi na fakt, że mamy tu do czynienia w istocie z jednym zachowaniem sprawcy, Sąd zakwalifikował zachowanie obwinionego, jako wyczerpujące znamiona wykroczenia z art. 94 § 1 k.w. w zw. z art. 92 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 1 k.w. W tej sytuacji, podstawę wymiaru kary stanowił art. 94 § 1 k.w. Sąd uznał, że w sprawie dostatecznie dolegliwą będzie najniższa możliwa kara, tj. kara grzywny w wymiarze 1.500,00 zł. Jednocześnie, Sąd orzekł środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres roku, albowiem przy czynie z art. 94 § 1 k.w., zgodnie z art. 94 § 3 k.w. ten środek rekacji prawnokarnej jest obowiązkowy.

W punkcie III, Sąd, na podstawie 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 121 § 1 k.p.w., zwolnił obwinionego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w całości.