Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2024 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Protokolant: Oskarżyciel

sędzia Tomasz Hausman stażysta Agata Troczyńska ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2024 r. sprawy

J. M. ,

s. W. i K. z domu S., ur. (...)
w K., PESEL: (...) ,

oskarżonego o to, że:

W dniu 24 kwietnia 2022 roku około godziny 15:25 w G., na ulicy (...) kierując pojazdem marki R. o numerze rejestracyjnym (...) przekroczył dopuszczalną prędkość określoną znakiem drogowym B-33 o 26 km/h,

tj. za wykroczenie z art. 92a § 1 kw

ORZEKA:

1.  Obwinionego J. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. wykroczenia z art. 92a § 1 kw i za to, na podstawie art. 92a § 1 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 500 (pięciuset) złotych;

2.  Obciąża obwinionego kosztami postępowania w kwocie 100 (stu) złotych i wymierza tytułem opłaty 50 (pięćdziesiąt) złotych.

II W 932/22

UZASADNIENIE

Dnia 24 kwietnia 2022r. ok. godz. 15.25 obwiniony J. M. kierował samochodem marki R. o nr rej. (...) na ul. (...) w G.. W miejscu obowiązywania znaku B-33 ograniczającego dopuszczalną prędkość do 60 km/h obwiniony poruszał się z prędkością 86 km/h.

(dowód: zeznania M. W. – k.54; M. B. – k.54v; pismo – k.35; kopie dokumentów – k.36-40, 41, 4; notatka – k.2-3; opinia biegłego – 73-76).

Obwiniony J. M. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że jechał z właściwą prędkością. W wyjaśnianiach opisał swoją wersję przebiegu kontroli oraz wskazał na nieprawidłowość wykonania pomiaru.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego uznając je za wykrętne i skierowane wyłącznie na obronę. Pozostają one w rażącej sprzeczności z zeznaniami M. W. i M. B., które Sąd uznał za wiarygodne. Zeznania te są jasne i logiczne. Oboje świadkowie to policjanci, osoby obce dla obwinionego i nie mają powodu by go bezpodstawnie pomawiać. Wyjaśnieniom obwinionego przeczy też opinia biegłego, z której wynika, że brak jest podstaw do wykazania nieprawidłowości dokonanego pomiaru. Opinia biegłego potwierdza też zeznania policjantów. Sąd nie ma wątpliwości co do wartości dowodowej opinii, albowiem jest ona jasna, rzetelna i zawiera precyzyjne odpowiedzi na postawione pytania. Biegły to uznany fachowiec w swojej dziedzinie.

Brak jest również przesłanek do kwestionowania pozostałych dowodów będących podstawą ustalenia stanu faktycznego.

Świadkowie K. R. i M. N. w swoich zeznaniach skupili się głównie na przebiegu kontroli i nie wskazali z jaką prędkością poruszał się wg nich obwiniony. Dlatego też z uwagi na to, że zeznania te nie wniosły istotnych informacji do sprawy nie podlegały ocenie Sądu.

W świetle powyższego wina obwinionego nie budzi wątpliwości, a czyn jego wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 92a§1 kw. Obwiniony, bowiem kierując samochodem osobowym nie zastosował się do ograniczenia prędkości określonego znakiem drogowym i przekroczył dopuszczalną prędkość o 26 km/h.

Zdaniem Sądu kara grzywny wymierzona obwinionemu jest adekwatna do przekroczonej prędkości, stopnia winnym, społecznej szkodliwości czynu oraz bierze pod uwagę cele wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć w stosunku do obwinionego. Zważywszy na okoliczność, iż kara grzywny oscyluje w granicach dolnego ustawowego zagrożenia nie można mówić o rażącej surowości.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 119§1 kpw. Opłatę wymierzono na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych.