Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2023 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Piotrowska

Protokolant: stażysta Sandra Ładzik

w obecności oskarżyciela ------------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 12 stycznia 2023 r. i 23 lutego 2023 r.

sprawy o wykroczenie

przeciwko

T. W. , s. K. i M. z domu L., ur. (...) w G., PESEL: (...)

obwinionemu o to, że:

w okresie od 17 sierpnia 2022 r. do dnia 29 września 2022 r. w G., ul. (...) nie dopuszcza przedstawiciela (...) (...) do wykonania czynności wymiany wodomierza,

tj. o wykroczenie z art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków

orzekł:

obwinionego T. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. wykroczenia z art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków i za to na mocy art. 28 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków w zw. z art. 39 § 1 kw odstępuje od wymierzenia kary obwinionemu;

zasądza od obwinionego na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...)
(...) sp. z o.o. w G. kwotę 432 zł (czterysta trzydzieści dwa złote 00/100) tytułem kosztów ustanowienia pełnomocnika.

zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem opłaty sądowej oraz 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem wydatków postępowania.

Sygn. akt II W 1344/22

UZASADNIENIE

Obwiniony T. W. jest właścicielem nieruchomości położonej przy ul. (...) w G.. Od kilku lat tam zamieszkuje. Wcześniej znajdował się tam pawilon handlowy a potem nieruchomość przez dłuższy czas nie była użytkowana. Zarówno nieruchomość obwinionego jak i sąsiadująca z nią nieruchomość przy ul. (...) zaopatrywane są w wodę przez M. Sp. z o.o. w G. na podstawie odrębnych umów. Obwiniony wybudował przyłącze wody w latach 90-tych. W studni położonej na działce obwinionego w 2003 roku umieszczony został również wodomierz dla sąsiedniej działki numer (...). Stan taki był zgodny z obowiązującymi wówczas przepisami. Obwiniony wyraził bowiem zgodę poprzednim właścicielom – państwu F. - na umieszczenie wodomierza w jego studni i przez lata nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń do takiego stanu. Następnie państwo F. sprzedali nieruchomość aktualnemu właścicielowi – M. R. i jego żonie. Nabywca nieruchomości „przepisał” umowę z (...) i dalsze zaopatrywanie tej nieruchomości w wodę następowało na dotychczasowych zasadach w niezakłócony sposób. Dopiero w 2022 r. podczas próby wymiany przez spółkę wodomierza przypisanego do instalacji sąsiada M. R., któremu to urządzeniu minął pięcioletni okres legalizacji, doszło do zakwestiowania przez obwinionego powyższego rozwiązania.

dowód: oświadczenie obwinionego z 27.02.2003 r. – k. 77

dokumenty prywatne przedłożone przez oskarżyciela posiłkowego – k. 99-107

zeznania świadka M. R. – k. 115v-116

(...) Sp. z o.o. w G. (dalej: (...)) za pośrednictwem kancelarii radcy prawnego pismem z dnia 29 lipca 2022 r. wezwała obwinionego do udostępnienia studni wodomierzowej w tym okresie. Wprawdzie brak jest dowodu doręczenia tej korespondencji – jak wynika z wyjaśnień listonosza, została ona wrzucona do skrzynki oddawczej – jednak z całokształtu dalszej korespondencji obwinionego ze spółką wynika niezbicie, że T. W. był poinformowany o planowanych wizytach i ich celu. Pracownicy spółki (...) dwukrotnie udawali się w tym okresie na ul. (...), zawsze oznakowanym samochodem. Obwiniony kojarzył jednego z nich (A. M. (1)) z wcześniejszych kontaktów, wiedział że pracuje w (...). Każdorazowo obwiniony T. W. odmawiał im wstępu do studzienki. Twierdził, że wodomierz sąsiada jest tam umieszczony nieprawidłowo i wskazywał, że nie dopuści pracowników spółki do wodomierza. Pracownicy spółki sporządzili na tą okoliczność notatkę. Rzeczywiście obwiniony rozpoczął obszerną korespondencję z (...). Zażądał usunięcia wodomierza sąsiada ze swojej studzienki. Niemniej jednak spółka nie miała takiej możliwości. Zgodnie z obowiązującymi przepisami i aktualnym stanem faktycznym, spółka jest obowiązana do zaopatrywania nieruchomości w wodę i nie ma podstaw do zdemontowania sąsiadowi obwinionego licznika ani zaprzestania dostarczania mu wody. Sąsiad M. R. regularnie płaci rachunki za dostarczaną wodę. PRozwiązaniem zaistniałej sytuacji mogłoby być wybudowanie nowego przyłącza przez M. R., na co on nie jest gotowy finansowo, bądź też ustanowienie odpowiedniej służebności. M. R. udał się jednokrotnie do obwinionego aby wyjaśnić zaistniałą sytuację, jednak rozmowa przebiegła w nerwowej atmosferze i szybko została zakończona. Nie ma prawnej możliwości, aby (...) mogło po prostu zdemontować wodomierz przynależny do nieruchomości M. R. i tym samym zaprzestać zaopatrywania jej w wodę, tak jak wydaje się chcieć tego obwiniony.

dowód: wezwanie – k. 9-12

pismo (...) k. 61

zeznania świadka S. U. – k. 21-22, 80-80v

zeznania świadka P. K. (1) – k. 111v-112v

zeznania świadka A. M. (1) – 113-114

zeznania świadka W. B. – k. 114-115v

zeznania świadka M. R. – k. 115v-116

informacja z Poczty Polskiej S.A. – k. 108-109

T. W. (lat (...)) jest wdowcem. Utrzymuje się ze świadczeń emerytalnych w wysokości 2800 zł miesięcznie. Jest właścicielem nieruchomości. Nie leczył się psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo i jego poczytalność w toku postępowania nie budziła wątpliwości.

dowód: oświadczenie obwinionego – k. 38, 78

T. W. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył obszerne wyjaśnienia . Obrona obwinionego w niniejszej sprawie sprowadzała się do twierdzenia, że wodomierz w jego studni umieszczony jest nielegalnie a on sam nie ma obowiązku wpuszczania jakiegokolwiek pracownika (...) na swoją nieruchomość w celu obsługi „cudzego” wodomierza. Twierdził również, że przedstawiciele spółki wcale się nie wylegitymowali i nie okazali pisemnego upoważnienia a zatem nie mógł wiedzieć z kim miał do czynienia. Twierdził, że to nie on jest odbiorcą usługi a zatem to nie na nim spoczywa obowiązek udostępnienia tego wodomierza.

dowód: wyjaśnienia obwinionego – 78-79v

pisma obwinionego – 29-30, 58-59, 60-60v, 63-75, 87-96

Sąd poczynił ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie głównie w oparciu
o wiarygodne dowody w postaci zeznań świadków – pracowników (...) a także dokumenty prywatne zgromadzone w aktach sprawy. Wymienione zeznania świadków Sąd ocenił jako logiczne, spójne, konsekwentne oraz jako korespondujące ze sobą wzajemnie i z pozostałymi dowodami, a w konsekwencji w pełni wiarygodne. Świadkowie są osobami obcymi dla obwinionego, nie pozostają z nim w żadnym konflikcie, są pracownikami spółki, zaś wiedzę o okolicznościach istotnych w niniejszej sprawie powzięli w związku z pełnieniem rutynowych czynności służbowych a zatem brak jest podstaw do przyjęcia, aby składając fałszywe zeznania w niniejszej sprawie chcieli bezpodstawnie obciążyć obwinionego. Pracownicy spółki jasno i konsekwentnie wskazali, że obwiniony dwukrotnie odmówił im dostępu do studzienki w której zlokalizowany jest wodomierz wymagający wymiany. Wprawdzie z uwagi na upływ czasu P. K. (1) nie pamiętał wszystkich szczegółów i dokładnego przebiegu rozmowy z obwinionym, to jednak w połączeniu z pozostałymi dowodami należało uznać, że obwiniony rzeczywiście odmówił pracownikom (...) dostępu do wodomierza. Sąd nie znalazł najmniejszych podstaw, aby kwestionować wersję wydarzeń przedstawioną przez w/w świadków tym bardziej, że sam obwiniony co do zasady nie zaprzeczał, że pracowników (...) do studzienki nie dopuścił.

Sąd dał również wiarę dowodom z dokumentów, protokołów, wydruków, pism i mapek zgromadzonych w toku postępowania, uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności. Wprawdzie świadkowie P. K. i A. M. nie pamiętali dokładnie okoliczności sporządzenia notatki służbowej na k. 8 akt, jednak nie może to automatycznie przekreślać jej wiarygodności. Świadkowie przekonująco zeznali, że notatka odzwierciedla to, co się rzeczywiście wydarzyło i została ona przez nich sporządzona po uzgodnieniu z ich bezpośrednim przełożonym. Ewentualne rozbieżności świadków w tym zakresie mogą wynikać z upływu czasu od jej sporządzenia a także tego, że mogli oni nie przywiązywać do tego szczególnej wagi, jako że wykonują dziennie liczne czynności zawodowe związane z obsługą sieci wodociągowej. Dlatego tez Sąd dał w całości wiarę tym dokumentom.

W konsekwencji Sąd doszedł do wniosku, iż przeprowadzone w sprawie postępowanie dostarczyło dowodów pozwalających na przypisanie obwinionemu sprawstwa zarzucanego mu we wniosku o ukaranie czynu.

T. W. został obwiniony o to, że w okresie od 17 sierpnia 2022 r. do dnia 29 września 2022 r. w G., ul. (...) nie dopuszcza przedstawiciela (...) (...) do wykonania czynności wymiany wodomierza, tj. o wykroczenie z art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Zgodnie z treścią art. 28. ust. 1 w/w ustawy, kto bez uprzedniego zawarcia umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1, pobiera wodę z urządzeń wodociągowych, podlega karze grzywny do 5000 zł. Zgodnie zaś z ust. 2 cytowanego przepisu, karze określonej w ust. 1 podlega także ten, kto: 1) uszkadza wodomierz główny, zrywa lub uszkadza plomby umieszczone na wodomierzach, urządzeniach pomiarowych lub zaworze odcinającym, a także wpływa na zmianę, zatrzymanie lub utratę właściwości lub funkcji metrologicznych wodomierza głównego lub urządzenia pomiarowego; 2) nie dopuszcza (...) (...) do wykonania czynności określonych w art. 7. Z kolei art. 7 w/w ustawy stanowi, że osoby reprezentujące przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia, mają prawo wstępu na teren nieruchomości lub do obiektu budowlanego należących do osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 i 4-7, w celu: 1) zainstalowania lub demontażu wodomierza głównego; 2) przeprowadzenia kontroli urządzenia pomiarowego, wodomierza głównego lub wodomierzy zainstalowanych przy punktach czerpalnych i dokonania odczytu ich wskazań oraz dokonania badań i pomiarów; 3) przeprowadzenia przeglądów i napraw urządzeń posiadanych przez to przedsiębiorstwo; 4) sprawdzenia ilości i jakości ścieków wprowadzanych do sieci; 5) odcięcia przyłącza wodociągowego lub przyłącza kanalizacyjnego lub założenia plomb na zamkniętych zaworach odcinających dostarczanie wody do lokalu; 6) usunięcia awarii przyłącza wodociągowego lub przyłącza kanalizacyjnego, jeżeli umowa, o której mowa w art. 6 ust. 1, tak stanowi.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należało wskazać, że w niniejszym postępowaniu ponad wszelką wątpliwość ustalono, że obwiniony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona zarzucanego mu wykroczenia. T. W. nie dopuścił przedstawicieli (...) wodociągowego do przeprowadzenia czynności wskazanych w art. 7 cytowanej ustawy. Omawiane zachowanie obwinionego, w pełni świadomego wszystkich jego elementów, znamiona wykroczenia stypizowanego w art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Twierdzenie obwinionego, jakoby to sąsiad M. R. jako odbiorca usługi był zobowiązany do dopuszczenia pracowników (...) do wodomierza, stanowi w ocenie Sądu jedynie nieskuteczną linię obrony i jest sprzeczne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Gdyby przyjąć pogląd prezentowany przez obwinionego, należałoby uznać, że to sąsiad M. R. jest obowiązany zadośćuczynić temu obowiązkowi. Należy jednak sobie zadać pytanie, w jaki sposób miałby tego dokonać, jeśli nie ma ani prawnej ani fizycznej możliwości udostępnienia przedstawicielom (...) wodomierza zlokalizowanego w studzience umieszczonej na terenie cudzej nieruchomości, to jest nieruchomości należącej właśnie do obwinionego ? Wszak obwiniony również jest odbiorcą usługi na podstawie osobnej umowy i to właśnie na jego nieruchomości zlokalizowane są oba wodomierze. Kto inny niż obwiniony miałby dopuścić przedstawicieli spółki do wodomierza? Okoliczność, że w obecnej chwili obwiniony kwestionuje prawidłowość czy legalność umieszczenia tego wodomierza w jego studzience nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia jego odpowiedzialności za zarzucane mu wykroczenie. Należy wskazać, że obwiniony przez wiele lat zgadzał się na takie rozwiązanie, sam wyraził pisemną zgodę sąsiadom F. na umieszczenie tego wodomierza w jego studni. Dopiero w 2022 r. zaczął kwestionować istniejący od niemal 20 lat stan rzeczy. Obwiniony zaprezentował również zupełnie nieuprawnione w ocenie Sądu stanowisko, że brak okazania legitymacji służbowej oraz pisemnego upoważnienia przez przedstawicieli (...) automatycznie przekreśla możliwość przypisania sprawcy winy w popełnieniu przez niego wykroczenia. Rzeczywiście zgodnie z art. 7 pkt 1 i 3 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym (…) osoby reprezentujące (...) po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia mają prawo wstępu na teren nieruchomości lub obiektu budowlanego należących do osób (z którymi zawarta jest stosowna umowa na dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków) w celu zainstalowania lub demontażu wodomierza głównego albo też przeprowadzenia przeglądów i napraw urządzeń posiadanych przez to przedsiębiorstwo. Każdy kto nie dopuszcza przedstawicieli (...) (...) do wykonania min. tych czynności dopuszcza się wykroczenia z art. 28 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy. Bezspornym w niniejszej sprawie jest, że w trakcie rozmów przedstawicieli (...) z obwinionym w konkretnych dniach lipca i sierpnia 2022 r. nie była okazana obwinionemu legitymacja służbowa ani pisemne upoważnienie do dokonania naprawy bądź wymiany wodomierza. Zdaniem Sadu w realiach przedmiotowej sprawy było to jednak całkowicie zbędne. Jak wynikało bowiem z zeznań świadków, obwiniony wcale nie żądał wylegitymowania się przez pracowników (...), znał przynajmniej jedną osobę – to jest A. M. (1), który był tam z ramienia (...), pracownicy przyjechali oznakowanym - służbowym samochodem, który zaparkowali przed jego posesją. Również przebieg rozmowy wskazywał, że obwiniony miał całkowitą pewność, że osoby te reprezentują (...) i doskonale wiedział w jakim celu przyjechały. Z tego też powodu nie żądał okazania przez nie ani legitymacji ani pisemnego upoważnienia. Takie żądanie byłoby wręcz niezrozumiałe dla wszystkich obecnych. Obwiniony dodatkowo w obecności tych osób wykonał telefon do ich przełożonego S. U. a zatem z pewnością doskonale zdawał sobie sprawę z kim ma do czynienia i w jakim celu mężczyźni do niego przyjechali. Stwierdził też, że sprawa została zgłoszona do spółki i oczekuje od niej odpowiedzi. W tym zakresie sąd podzielił w całości relacje przesłuchanych na te oraz inne okoliczności świadków. Zeznania tych świadków jak już wyżej wskazano nie budziły żadnych wątpliwości i w gruncie rzeczy nie były kwestionowane przez obwinionego.

Przechodząc do uzasadnienia rozstrzygnięcia w zakresie odstąpienia od wymierzenia kary obwinionemu za popełnione wykroczenie wskazać należało, iż wykroczenie z art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy o zaopatrzeniu w wodę (…) jest zagrożone karą grzywny do 5000 zł. Zgodnie jednak z art. 39 ust. 1 kw w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można - biorąc pod uwagę charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste sprawcy - zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary albo odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego.

W realiach niniejszej sprawy Sąd doszedł do przekonania, iż wystarczającą reakcją będzie właśnie odstąpienie od wymierzenia obwinionemu kary w tej sprawie. Rzeczywiście zlokalizowanie wodomierza sąsiada w jego studzience nie jest sytuacją pożądaną i w przyszłości sytuacja ta wymagać będzie prawdopodobnie uregulowania czy to w drodze wybudowania przez M. R. osobnego przyłącza wodociągowego czy też w drodze ustanowienia odpowiedniej służebności – w drodze umowy lub na drodze postępowania sądowego przed sądem cywilnym. Obwiniony w istocie może mieć pewne obawy związane z hipotetycznym ryzkiem zaprzestania przez sąsiada opłacania rachunków za wodę. Sam pracownik (...) świadek W. B. składając zeznania na rozprawie wskazał, że wówczas powstałaby problematyczna sytuacja związana z koniecznością „odcięcia” bądź nie sąsiadowi dostępu do wody. Dopóki przyłącze wody jest jedno dla dwóch nieruchomości, odcięcie wody musiałoby dotyczyć obydwu działek. Dlatego też Sąd uwzględnił wszystkie powyższe okoliczności i odstąpił od wymierzenia kary obwinionemu.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w punkcie 1-szym sentencji wyroku.

Na podstawie art. 119 § 1 kpsw i art. 616 § 1 pkt 2 kpk w zw. z art. 121 § 1 kpsw
oraz § 11 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 17 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Sąd zasądził od obwinionego na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwotę 432 zł tytułem ustanowienia przez niego pełnomocnika w osobie r.pr. S. W., który reprezentował go w niniejszej sprawie. Stąd orzeczono jak w punkcie 2 wyroku.

Na podstawie art. 5 ustawy o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983 r. Dz. U. Nr 49, poz. 223 ze zm.) oraz art. 118 § 1 kpsw Sąd zasądził od obwinionego opłatę w kwocie 30 złotych, a także obciążył go wydatkami postępowania w kwocie 120 złotych. Podejmując taką decyzję sąd miał na uwadze dochody obwinionego, a także jego stan majątkowy. Obwiniony uzyskuje miesięcznie dochód w kwocie 2800 złotych. W ocenie sądu te dochody pozwalają mu na uiszczenie wymienionych kosztów. Stąd orzeczono jak w punkcie trzecim sentencji wyroku.