Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2023 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca sędzia Justyna Szczepkowska

Protokolant st. sek. sąd. Justyna Renkiewicz-Kicza

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2023 r. w G.

sprawy z powództwa małoletniej J. N. (1) dział. przez matkę

A. N. (1)

przeciwko J. N. (2)

o podwyższenie alimentów

I. podwyższa od pozwanego J. N. (2) alimenty na rzecz małoletniej J. N. (1) zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 24.03.2021 r. sygn. akt III RC 248/20 z kwoty 700 zł miesięcznie do kwoty 800 zł /osiemset zł/ miesięcznie, poczynając od dnia 14.11.2023 r. płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletniej powódki A. N. (1) z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

II. oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III. nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi tytułem opłaty od pozwu, od uiszczenia której małoletnia powódka była zwolniona z mocy ustawy;

IV. nadaje wyrokowi w pkt. I rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 243/23

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 14 listopada 2023 r.

Pozwem z dnia 10 maja 2023 r. małoletnia J. N. (1), działająca przez matkę A. N. (1), wniosła o podwyższenie alimentów od jej ojca J. N. (2) z kwoty 700 zł miesięcznie do kwoty 1200 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10. każdego miesiąca do rąk matki małoletniej, z ustawowymi odsetkami w przypadku nieterminowych płatności poszczególnych rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu wskazała, że obecne alimenty zostały ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 24 marca 2021 r., sygn. akt III RC 248/20 i od tego czasu nastąpiła istotna zmiana w zakresie zarówno potrzeb dziecka, jak i możliwości zarobkowych pozwanego. Miesięczne koszty utrzymania córki wynoszą: 1000 zł - wyżywienie, 200 zł - odzież, 100 zł - środki higieniczne, 100 zł - opłata za telefon, 200 zł - wydatki edukacyjne i leki, 200 zł - lekcje j. hiszpańskiego, 200 zł – rozrywka, tj. łącznie 2000 zł miesięcznie. Wynajmuje z córką mieszkanie, a jej miesięczne opłaty mieszkaniowe wynoszą 1850 zł. Ponadto płaci alimenty na starszego syna w kwocie 600 zł miesięcznie. /k. 3-5 akt/

W odpowiedzi na pozew pozwany J. N. (2) uznał żądnie pozwu do kwoty 750 zł miesięcznie i wniósł o jego oddalenie w pozostałej części. W uzasadnieniu wskazał, że jego sytuacja materialna nie pozwala mu na łożenie wyższych alimentów niż 750 zł miesięcznie. Utrzymuje regularny i bardzo bliski kontakt z córką. Strona powodowa nie udowodniła, że przez okres ostatnich dwóch lat prawie dwukrotnie wzrosły koszty utrzymania dziecka. Zakwestionował wskazane w pozwie wydatki jako zawyżone. Wskazał, że matka małoletniej powódki pobiera w całości świadczenie wychowawcze i świadczenie na wyprawkę szkolną. Podniósł, że w tym roku zabiera małoletnią J. na wczasy w Turcji, które będą kosztować 10 000 zł. /k. 16-16v/

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Sąd Rejonowy w Grudziądzu wyrokiem z dnia 24 marca 2021 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III RC 248/20 podwyższył od pozwanego J. N. (2) alimenty na rzecz małoletniej J. N. (1) z kwoty 600 zł miesięcznie do kwoty 700 zł miesięcznie. Wyrok uprawomocnił się w dniu 2 września 2021 r. Małoletnia J. N. (1) miała wówczas 13 lat i uczęszczała do VIII klasy szkoły podstawowej. Zamierzała kontynuować naukę w liceum. Była wówczas dzieckiem zdrowym i prawidłowo rozwijającym się. Matka małoletniej powódki prowadziła własny salon fryzjerski i osiągała dochody w wysokości 2300 zł netto. Jej wydatki mieszkaniowe wynosiły około 1000 zł miesięcznie. Miała wówczas na utrzymaniu jeszcze małoletniego syna M. N., który obecnie jest już pełnoletni, nadal się uczy i mieszka z pozwanym. J. N. (2) był zatrudniony w 13 (...) Oddziale (...) w G. i uzyskiwał wynagrodzenie w wysokości 4426 zł netto miesięcznie. Jego roczny dochód wynosił 73 758,20 zł.

Małoletnia J. N. (1) w grudniu br. ukończy 17 lat. Jest dzieckiem zdrowym, prawidłowo rozwijającym się. Uczy się w II klasie liceum ogólnokształcącego w G.. Uczęszcza na dodatkowe lekcje języka hiszpańskiego, które kosztują 246 zł miesięcznie. Ponadto uczęszcza na siłownię, na którą miesięczny karnet kosztuje 130 zł. Matka opłaciła jej wycieczkę szkolną do Hiszpanii, która kosztowała 2400 zł. Powódka chciała uczęszczać na zajęcia uniwersyteckie w W., ale matki nie było stać na ich opłacenie. Małoletnia stara się utrzymywać dietę wegetariańską. Okazjonalnie spożywa mięso kurczaka. Nie ma żadnego dochodu i majątku.

A. N. (1) ma 39 lat. Nadal prowadzi zakład fryzjerski, jednak przeniosła się do innego lokalu. Nie zatrudnia żadnego pracownika. Jej miesięczny dochód wynosi średnio 3000 zł miesięcznie. Jej przychód za okres od 1 stycznia 2023 r. do 30 września 2023 r. wyniósł 50 743 zł, zaś dochód 19 826,17 zł. Pobiera świadczenie wychowawcze w wysokości 500 zł miesięcznie na córkę i świadczenie (...) w wysokości 300 zł rocznie. Mieszka z partnerem i córką w wynajętym mieszkaniu. Płaci 1200 zł miesięcznie czynszu. Za gaz płaci 250 zł miesięcznie, zaś za prąd 200 zł. Jej partner dokłada około 2000 zł miesięcznie do kosztów życia. Matka małoletniej płaci regularnie alimenty na starszego syna M. N. w wysokości 600 zł miesięcznie. Okazjonalnie daje mu kieszonkowe w kwocie 50 zł.

J. N. (2) ma 41 lat. Nadal jest zatrudniony w 13 (...) Oddziale (...) w G. jako żołnierz zawodowy i uzyskuje wynagrodzenie w wysokości ok. 6500 zł netto miesięcznie. Dodatkowo otrzymuje wypłatę gratyfikacji urlopowej (tzw. wczasy pod gruszą) na każdego członka rodziny oraz dodatek mieszkaniowy. Jego roczny dochód w 2022 roku wynosił 93 136,22 zł. Wraz z partnerką kupił działkę budowalną za kwotę 90 000 zł miesięcznie. Każde z nich zapłaciło połowę tej kwoty, przy czym partnerka pozwanego zaciągnęła na ten cel kredyt. Pozwany prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z synem M. N.. Opłaca synowi i córce ubezpieczenie w wysokości 200 zł miesięcznie. Ponadto co miesiąc daje córce kieszonkowe w kwocie 100 zł. Jego syn podczas 18 urodzin uległ wypadkowi. Z powody odległych terminów ojciec zdecydował się na opłacenie leczenia w sektorze prywatnym, z własnych środków. We wrześniu 2023 r. M. N. przeszedł zabieg ortopedyczny, który kosztował 5500 zł. Obecnie raz w tygodniu jeździ do G. na rehabilitację, która kosztuje 200 zł za wizytę. Ponadto odbył kilka konsultacji ortopedycznych, które kosztowały 400 zł. Wszystkie koszty ponosił pozwany. W tym roku pozwany wraz z dziećmi i partnerką wyjechali na wczasy do Turcji. Pozwany za siebie i dzieci zapłacił ok 9000 zł. J. N. (2) od kwietnia 2023 r. kiedy zmarł jego ojciec pomaga w utrzymaniu swojej mamie i przekazuje jej co miesiąc 150 zł. Jego pozostali 3 bracia również przekazują mamie tę kwotę i w ten sposób opłacają jej czynsz.

Fakty bezsporne oraz dowody:

- protokół rozprawy z dn. 24.03.2021 r. k. 61-62 akt III RC 248/20;

- wyrok Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dn. 24.03.2021 r. k. 63 akt III RC 248/20;

- informacja o przychodach k. 17-18v;

- zaświadczenie o zarobkach k. 19;

- faktury k. 28-38, 49-51;

- potwierdzenie przelewu k. 40-48, 52-53;

- rozliczenie księgi przychodów i rozchodów k. 24;

- potwierdzenie dokonania transakcji k. 25-27;

- przesłuchanie A. N. k. 54-54v;

- przesłuchanie pozwanego k.54v-55,

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o fakty bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach niniejszej sprawy oraz aktach spraw III RC 248/20 i III RC 316/22, a także przesłuchanie stron.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości.Sąd uznał za wiarygodne przesłuchanie matki powódki A. N. (1) i J. N. (2) w zakresie w jakim znalazło to wyraz w ustalonym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Kierując się tymi równorzędnymi przesłankami sąd ustala wysokość konkretnego obowiązku alimentacyjnego. Natomiast zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Małoletnia powódka wykazała, że nastąpiła zmiana jej usprawiedliwionych potrzeb, która uzasadniała co do zasady zwiększenie wysokości alimentów. Z całą pewnością nie nastąpiła jednak taka zmiana usprawiedliwionych potrzeb małoletniej, która uzasadniałaby prawie dwukrotne ich zwiększenie. Od ostatniej sprawy o alimenty na jej rzecz upłynęło ponad 2,5 roku. Niewątpliwie potrzeby małoletniej zwiększyły się z uwagi na obecny etap edukacji, rozwój psychofizyczny, w zakresie wyżywienia, ubrania oraz towarzyszących wydatkach na rozrywkę i rozwój zainteresowań. Oceniając wydatki przedstawione przez stronę powodową Sąd uznał, że są one w świetle przedstawionych danych, wieku małoletniej powódki i zasad doświadczenia życiowego, zawyżone. Małoletnia nie ma żadnych specjalnych potrzeb żywieniowych, czy nietolerancji pokarmowych. Wybór diety wegeteriańskiej nie wynika z zaleceń zdrowotnych, lecz jest wyłącznie wyborem małoletniej. Ponadto zauważyć należy, że przeciętne wydatki na ten cel dla nastoletnich dziewcząt w podobnym wieku wynoszą 500-600 zł, nawet przy stosowaniu diety wegetariańskiej. Trudno też zaliczyć jako usprawiedliwiony koszt utrzymania małoletniej comiesięczne wydatki na zakupu leków, w sytuacji gdy jest dzieckiem w pełni zdrowym. W ocenie sądu zawyżone są również wydatki na edukację małoletniej. Wprawdzie J. zmieniła poziom edukacji, jednak nie sposób uznać że jej uzasadnione wydatki na edukację wynoszą średnio 200 zł miesięcznie, co daje kwotę 2400 zł rocznie. Wydatki te nie są ponoszone bowiem co miesiąc, tylko w dłuższych okresach, przy czym największy wydatek jest ponoszony w okresie sierpnia i września, kiedy trzeba zakupić wyprawkę szkolną. Matka małoletniej powódki nie przedstawiła żadnych dokumentów potwierdzających wydatki na ten cel. Sąd uznał za zawyżone wydatki na rozrywkę dla małoletniej w kwocie 200 zł miesięcznie. Sąd miał w tym miejscu na uwadze, że pozwany również ponosi wydatki w tym zakresie, ponieważ daje córce kieszonkowe 100 zł miesięcznie. Ponadto oboje rodzice ponoszą koszty wczasów córki, gdyż matka zapłaciła jej za wycieczkę szkolną do Hiszpanii, zaś ojciec zabrał ją na wczasy do Turcji. Odnośnie do udziału małoletniej w kosztach utrzymania miejsca zamieszkania wskazać należy, że nie powinny być wyliczone w równych częściach na każdego członka rodziny. Na potrzeby dziecka w tym zakresie mogą składać się wydatki mieszkaniowe przekraczające koszty, które ponosiłaby jej matka zamieszkując bez córki, a więc np. zwiększone zużycie prądu, wody, kosztów ogrzewania, wywozu śmieci, itp. Pozostałe koszty utrzymani małoletniej powódki Sąd uznał za uzasadnione i adekwatne do jej usprawiedliwionych potrzeb.

Ustalając wysokość usprawiedliwionych potrzeb J. N. (1) Sąd kierował się zasadą, że dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. W realiach przedmiotowej sprawy należało dokonywać tych ustaleń w odniesieniu do stopy życiowej pozwanego. Każdy z rodziców winien bowiem zapewnić dziecku takie warunki, na jakie go stać przy wykorzystaniu swoich możliwości zarobkowych i majątkowych. J. N. (2) ma stałe i pewne źródło dochodu w postaci wynagrodzenia za pracę w wysokości 6500 zł netto miesięcznie. Ponadto posiada majątek w postaci własnościowego mieszkania i połowy działki budowlanej. Prowadzi gospodarstwo domowe z synem, a jego koszty mieszkaniowe wraz z kredytem hipotecznym wynoszą około 3000-3500 zł miesięcznie. Ustalając możliwości majątkowe pozwanego Sąd wziął pod uwagę, że obecnie to z nim mieszka M. N., który mimo ukończenia 18 lat -z racji kontynuowania nauki-pozostaje na utrzymaniu rodziców. Nie można również pominąć faktu, że pozwany ponosi wysokie koszty leczenia syna po wypadku. A. N. (1) nie partycypuje w tych dodatkowych wydatkach. Ponadto zauważyć należy, że pozwany razem z braćmi wspierają finansowo mamę, wobec której – w myśl art. 128 k.r.o. mają obowiązek alimentacyjny.

Mając powyższe na uwadze, zasadne jest podwyższenie alimentów z kwoty 700 zł miesięcznie do kwoty 800 zł, poczynając od dnia złożenia pozwu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminu płatności, dlatego na podstawie art. 135 § 1 i 2 k.r.o. i art. 138 k.r.o., Sąd orzekł jak w pkt. I. wyroku oraz w pkt. II. (a contrario).

Sąd w pkt. III. wyroku nie obciążył pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów sądowych od uiszczenia których małoletnia powódka była zwolniona z mocy ustawy na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano w trybie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. (pkt IV wyroku).