Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2025 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodnicząca: sędzia Justyna Szczepkowska

Protokolant: stażysta Anna Tamiła

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 stycznia 2025 r. w G.

sprawy z powództwa małoletnich J. J. (1) i A. J. działających przez matkę Ż. W. (1)

przeciwko T. J. (1) (J.)

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego T. J. (1) na rzecz małoletnich powodów J. J. (1) ur. (...) i A. J. ur. (...) alimenty w kwocie po 1500 (jeden tysiąc pięćset) zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich powodów, razem 3000 (trzy tysiące) zł miesięcznie, poczynając od dnia 31 lipca 2023 r., płatnych z góry do rąk ich matki Ż. W. (1), do dnia 10. każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1500 (jeden tysiąc pięćset) zł tytułem kosztów sądowych;

IV.  znosi między stronami koszty procesu;

V.  nadaje wyrokowi w pkt. I rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 401/23

UZASADNIENIE

Małoletni powodowie J. J. (1) i A. J., działający przez matkę Ż. W. (1), wystąpili do Sądu Rejonowego w Grudziądzu z powództwem przeciwko T. J. (1) o alimenty w kwocie po 3000 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich, tj. łącznie 6000 zł miesięcznie, płatne z góry do 10. dnia każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. Jednocześnie małoletni powodowie wnieśli o udzielenie zabezpieczenia na czas trwania postępowania do czasu jego prawomocnego zakończenia poprzez zobowiązanie pozwanego do płacenia na ich rzecz alimentów w kwotach po 3000 zł miesięcznie, tj. łącznie w kwocie 6000 zł miesięcznie.

Z uzasadnienia pozwu i wniosku o zabezpieczenie wynikało, że małoletni powodowie urodzili się w dniu (...) i są dziećmi Ż. W. (1) oraz T. J. (1). Mieszkają z matką i dziadkami macierzystymi w G. w domu należącym do rodziców Ż. W. (1). Dodatkowo matka małoletnich wynajmowała mieszkanie w G. oraz nabyła lokal mieszkalny w stanie deweloperskim, do którego zamierzała się z czasem przeprowadzić. Małoletni powodowie od trzeciego miesiąca życia do lipca 2023 r. uczęszczali w B. na rehabilitację, która odbywała się w ramach NFZ. Wizyty kontrolne zostały zaplanowane w momencie rozpoczęcia chodzenia przez małoletnich. U dzieci zdiagnozowano atopowe zapalenie skóry. Ponadto małoletni często chorowali i wymagali prywatnych wizyt u lekarza pediatry. Matka małoletni była zatrudniona na 1/2 etatu na stanowisku Dyrektora HR w (...) sp. z o.o. w G., za wynagrodzeniem w wysokości ok. 15000 zł brutto miesięcznie. Ponadto prowadziła własną działalność gospodarczą pod firmą Firma (...). Pozwany z kolei posiadał liczne nieruchomości w postaci lokali mieszkalnych i działek budowlanych oraz rekreacyjnych. Ponadto prowadził działalność gospodarczą pod firmą Grupa (...), której przedmiotem działalności było pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, transport drogowy towarów, restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne, ruchome placówki gastronomiczne i działalność wspomagająca edukację. Ponadto związany był z działalnością gospodarczą prowadzoną pod firmą (...) T. J. (1), (...) s.c. oraz (...) S. H., których głównym przedmiotem działalności są restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne. Pozwany miał na utrzymaniu siedmioletniego syna, na którego dobrowolnie płacił po 500 zł miesięcznie (k. 3-12).

W odpowiedzi na pozew T. J. (1) wniósł o oddalenie powództwa ponad kwoty po 600 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich powodów i o oddalenie wniosku o zabezpieczenie w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podał, że koszty utrzymania małoletnich dzieci były stanowczo zawyżone i nieadekwatne do ich rzeczywistych potrzeb. Zaprzeczył, że nie partycypował w kosztach utrzymania dzieci, a także że istniała potrzeba wynajmowania przez matkę małoletnich powodów mieszkania w G.. Podniósł ponadto, że małoletni poza niegroźnymi zaziębieniami nie chorują od marca 2023 r. Matka małoletnich nie musiała ponosić kosztu zakupu paliwa do B., ponieważ na co dzień korzystała z samochodu służbowego oraz karty paliwowej. Prowadzona przez niego działalność gospodarcza pod firmą (...) przynosiła straty. Zaprzeczył jakoby prowadził również inne działalności gospodarcze oraz miał alternatywne źródło dochodu. Był właścicielem jednego lokalu mieszkalnego oraz współwłaścicielem wraz z rodzicami dwóch innych lokali mieszkalnych, przy czym jedno z tych mieszkań miało stanowić zabezpieczenie dla jego rodziców, zaś w drugim prowadził działalność gospodarczą. Nadto podał, że płacił na rzecz siedmioletniego syna R. alimenty w wysokości 800 zł miesięcznie. Podkreślił, że matka małoletnich powodów powracając do pracy w pełnym wymiarze czasu pracy będzie osiągać wynagrodzenie średnio 25155,70 zł brutto miesięcznie.

Ostatecznie na rozprawie w dniu 3 stycznia 2025 r. pełnomocnik powoda wniósł o alimenty w wysokości po 3000 zł miesięcznie na każde z małoletnich powodów, natomiast pełnomocnik pozwanego wniósł o zasądzenie alimentów w kwotach po 800 zł na rzecz każdego z małoletnich (k. 121-124).

Postanowieniem z dnia 22 września 2023 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu udzielił zabezpieczenia alimentów w kwotach po 800 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich powodów, łącznie w kwocie 1600 zł miesięcznie. /k. 165, 294/

Strony zostały skierowane przez sąd do mediacji, która nie zakończyła się zawarciem ugody (k. 115, 187).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. J. (1) i A. J. ur. w dniu (...) są dziećmi T. J. (1) i Ż. W. (1). Po rozstaniu rodziców, małoletni zamieszkali z matką w G., natomiast ich ojciec nadal mieszka w B..

Ż. W. (1) ma 38 lat, z zawodu jest andragogiem. Jest zatrudniona w (...) sp. z o.o. w G. na stanowisku Dyrektora HR. Od czerwca 2024 r. pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy. Jej wynagrodzenie za pracę wynosi 10 000 - 11 000 zł netto miesięcznie. Ponadto prowadzi własną działalność gospodarczą w ramach której prowadzi szkolenia. Swoje średnie miesięczne dochody określa na 30 000 zł. W przeszłości miała możliwość korzystania z samochodu służbowego i karty paliwowej. Obecnie nie ma samochodu służbowego. Matka małoletnich przez pierwsze 12 miesięcy pobierała 1000 zł miesięcznie z rodzinnego kapitału opiekuńczego. Złożyła wniosek o świadczenia aktywnie w domu na małoletniego A. J., jednak nie mogła go otrzymać, gdyż pozwany pobrał na syna kapitał opiekuńczy w wysokości 12 000 zł. Ż. W. (1) mieszka obecnie wraz z dziećmi we własnościowym mieszkaniu, wykończony w wysokim standardzie. Co miesiąc ponosi następujące wydatki z tytułu użytkowania mieszkania: opłaty do wspólnoty mieszkaniowej - ok. 700 zł, opłaty za energię elektryczną - ok. 150-200 zł. Dodatkowo opłaca abonament telefoniczny, telewizyjny i internetowy w wysokości ok. 400 zł miesięcznie. Określiła udział małoletnich w kosztach utrzymania mieszkania po 250-260 zł miesięcznie. Nie ma innych dzieci na utrzymaniu.

Małoletni powodowie mają 2,5 roku. Urodzili się przedwcześnie, jednak rozwijają się prawidłowo. Nie są jeszcze całkowicie odpieluchowani. Do lipca 2023 r. wymagali rehabilitacji prowadzonej w szpitalu w B.. U małoletnich zdiagnozowano atopowe zapalenie skóry i alergię na białko mleka krowiego. Ż. W. (2) kupuje dla synów specjalistyczne kosmetyki i środki czystości, przeznaczone dla alergików i osób z atopowym zapaleniem skóry. Na zakup przepisanych przez lekarza kremów i maści wydaje ok. 240 zł na obu synów. Chłopcy często się zaziębiają. Na leki i witaminy dla każdego z nich matka przeznacza średnio po 200 zł miesięcznie. W nagłych sytuacjach oraz w celu uzyskania recepty na specjalistyczne mleko modyfikowane małoletni korzystają z prywatnych wizyt pediatrycznych; jedna wizyta kosztuje 350 zł. Obecnie małoletni pozostają pod opieką lekarza alergologa i pediatry w B.. Wizyty specjalistyczne przeważnie odbywają się w ramach NFZ. Małoletni J. otrzymał skierowanie na USG nerek, natomiast małoletni A. miał prywatną wizytę u chirurga w związku z torbielem na główce. Ponadto małoletni A. uczęszcza do laryngologa, gdyż oddycha przez usta i chrapie. Rodzice małoletnich przeważnie dzielą koszty leczenia dzieci po połowie. Małoletni nadal spożywają mleko specjalistyczne (...), dostępne na receptę. Cena za 400 g produktu wynosi ok. 50 zł, przy czym matka podaje, że jedno opakowanie wystarcza na około 2 dni. Produkt jest refundowany przez NFZ, przy wystawieniu recepty na 3 opakowania mleka. Cena po refundacji wynosi około 35 zł. Matka małoletnich nie korzysta z tej refundacji. Na pozostałe wyżywienie dzieci wydaje po około 450 zł miesięcznie. Chłopcy nadal spożywają słoiczki z gotowymi potrawami typu (...). Małoletni uczęszczają obecnie do Niepublicznego Przedszkola (...) w G.. Opłata stała na rok szkolny 2024/2025 za jedno dziecko wynosi 890 zł. Jednorazowa opłata za wyprawkę wynosi 350 zł za jeden rok szkolny. Małoletni nie zostali przyjęcia do przedszkola miejskiego z uwagi na brak miejsc. Małoletni szybko wyrastają z ubranek i obuwia. Ż. W. (1) kupuje dla nich duże ilości odzieży i innych artykułów tekstylnych, np. pościeli, kocyków, ręczników. W skali roku przeznacza na zakup ubrań dla dzieci łącznie ok. 13 000 zł. Małoletni mają zapewniony wysoki standard życia i liczne rozrywki. Często otrzymują od matki nowe zabawki; organizuje im także wypoczynek wakacyjny. W długi weekend majowy 2024 r. była z nimi na M.. Chłopcy nie uczęszczają regularnie na żadne zajęcia dodatkowe. Małoletni spędzają z tatą każdą środę oraz co drugą sobotę i niedzielę w godzinach od 10:00 do 17:00. Nie nocują u niego. Kontakty w środy odbywają się w miejscu zamieszkania małoletnich, natomiast kontakty weekendowe u pozwanego w B.. W weekendy pozwany przyjeżdża po synów i zawozi ich do B., natomiast matka małoletnich po nich przyjeżdża i zawozi do G.. W trakcie kontaktów w środy to matka dzieci zapewnia im wyżywienie. Pozwany we własnym zakresie żywi dzieci w czasie kontaktów weekendowych. Matka małoletnich przeznacza średnio po 200 zł miesięcznie na dojazdy.

Dowód:

- odpis zupełny aktu urodzenia k. 13-14,

- porozumienie zmieniające umowę o pracę k. 16,

- zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodach k. 17-19, 202-203, 348-350, 502-509,

- informacja o kosztach żłobka k. 21-22,

- informacja o wysokości opłat za mieszkanie k. 24, 207, 356-356,

- faktury i paragony k. 28-96, 212-213, 216-223, 507-559,

- wydruk (...) k. 97-98,

- informacja pracodawcy o kartach paliwowych k. 204,

- umowa użytkowania samochodu służbowego k. 205-206,

- informacja o wysokości rachunku za energię elektryczną k. 208, 210,

- potwierdzenie dokonania przelewu k. 209, 211, 341-342, 357-474, 509-506,

- fotografie mieszkania k. 223-230, 232-240,

- umowa przyjęcia dziecka do przedszkola k. 330-335,

- zaświadczenie o wysokości czesnego w żłobku k. 336,

- zaświadczenie o braku wolnych miejsc w przedszkolu miejskim k. 337-338,

- zasady rekrutacji do żłobka k. 339-340,

- dokumentacja medyczna małoletnich k. 343- 347,

- protokół przekazania pracodawcy samochodu służbowego k. 351,

- bilans firmy (...). W. k. 352;

- zaświadczenie o uczęszczaniu małoletnich do przedszkola k. 501,

- bilety B. na (...) k. 560-562,

- potwierdzenie złożenia zamówienia k. 563-575,

- księga przychodów i rozchodów Ż. W. k. 729-732,

- decyzja ZUS k. 734-742,

- ulotka mleka (...) k. 486-487v,

- przesłuchanie Ż. W. k. 480-481v

Pozwany T. J. (1) ma 32 lata, z zawodu jest specjalistą ds. marektingu. Mieszka w B. we własnościowym mieszkaniu. Ma jeszcze jednego małoletniego syna R. w wieku 9 lat, na którego płaci alimenty w wysokości 800 zł miesięcznie. Oprócz alimentów przekazuje także środki na rachunek bankowy małoletniego. Miesięczne koszty utrzymania wynoszą: czynsz w wysokości 700 zł miesięcznie, abonament za telefon i Internet w wysokości 300 zł miesięcznie (w tym rata za telefon), ponosi wydatki na paliwo w wysokości 900 zł miesięcznie. Pozwany czyni dodatkowe wydatki na rzecz małoletnich synów, np. kupuje im ubrania, specjalistyczne mleko; przeważnie partycypuje w wydatkach na leki i leczenie. W dniu wytoczenia powództwa był współwłaścicielem wraz z rodzicami dwóch lokali mieszkalnych w B. - przy ul. (...) i przy ul. (...). Mieszkanie przy ul. (...) przez dwa lata było wynajmowanym dwóm osobom. W styczniu 2024 r. pozwany i jego rodzice sprzedali wynajmowany lokal J. G.. Pozwany otrzymał kwotę 78 000 zł ze sprzedaży tej nieruchomości. Ponadto był współwłaścicielem działki w K. W. o pow. 4000 m ², która została sprzedana za 80 000 zł. Pozwany posiadał udział w wysokości 1/3 i przypadło mu ok. 26 000 zł. Jest właścicielem jeszcze dwóch działek rolnych o powierzchni po 2000 m ² każda. Jest właścicielem campera o wartości około 30 000 zł. Użytkuje samochód marki B., należący do jego ojca oraz motorówkę, należącą do jego byłego wspólnika. W dniu wytoczenia powództwa pozwany prowadził działalność gospodarczą pod firmą Grupa (...). Jako stałe miejsce prowadzenia działalności wskazano lokal w B. przy ul. (...), natomiast jako dodatkowe stałe miejsca wykonywania działalności wskazano: B., ul. (...); G., ul. (...); B., ul. (...) oraz miejscowość C., ul. (...). Głównym przedmiotem działalności było pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Ponadto prowadził m.in. działalność gastronomiczną, edukacyjną, usług finansowych, a nawet sprzedaży pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli i realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Z informacji zawartych na stronie internetowej pozwanego (https://www.(...).pl/) wynika, że działalności istnieje od 2007 r. i obecnie ma w ofercie 27 nieruchomości na sprzedaż lub wynajem. Zapewnia doradztwo przy uzyskaniu kredytu na zakup nieruchomości. Dysponuje czterema agentami nieruchomości, włącznie z pozwanym. Z informacji zawartych w (...) na dzień zamknięcia rozprawy wynika, że pozwany prowadzi działalność gospodarczą jedynie w B. pod adresami: ul. (...) oraz ul. (...) lok. A i lok. B. Oprócz prowadzenia pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, pozwany prowadzi również dwa lokale gastronomiczne w B. na S. - (...) i (...). Pozwany obecnie sam zajmuje się prowadzeniem działalności. W obu lokalach zatrudnia około 10 osób. Wcześniej prowadził również lokal (...), który został zlikwidowany. Obecnie w tym miejscu od jesieni 2023 r. istnieje inny lokal gastronomiczny, nienależący do pozwanego.

Z zeznania podatkowego pozwanego (PIT-36) za rok 2022 r. wynika, że osiągnął przychód w wysokości 31 755,82 zł i poniósł stratę w wysokości 53 181,16 zł. Natomiast w 2023 r. osiągnął przychód w wysokości 10 437,81 zł, przy kosztach uzyskania przychodu w wysokości 44 409,84 zł. Z informacji o wysokości dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2022 r. wynika, że jego przychód wyniósł 24 754,17 zł, zaś strata 44 569,86 zł. Z księgi przychodów i rozchodów za okres od 1 lutego 2023 r. do 31 lipca 2023 r. (k. 139) wynika, że w tym czasie nie osiągnął żadnych przychodów, a jedynie poniósł wydatki 14 558,30 zł. Z pierwszej przedłożonej przez pozwanego księgi przychodów i rozchodów za rok 2024 r. (k. 479) wynika, że w lutym i marcu osiągnął przychód w łącznej wysokości 106 469,83 zł, przy wydatkach w wysokości 157 402,05 zł. Natomiast z kolejnej księgi przychodów i rozchodów za cały rok 2024 r. (k. 699) wynika, że w każdym miesiącu osiągnął przychód w łącznej wysokości 1 604 719,79 zł, zaś na zakup towarów i wydatki przeznaczył łącznie 1 541 873,93 zł. Z historii rachunków bankowych pozwanego wynika, że w okresie od 1 stycznia 2024 r. do 31 sierpnia 2024 r. wypłacił z rachunku firmowego oraz przelał na inne swoje rachunki indywidualne łącznie kwotę 354 850 zł. Z przedłożonego przez pozwanego zestawienia operacji na rachunkach nie wynika jakim środkami dysponował. Pozwany przedstawił jedynie zestawienie wpłat i wypłat, bez salda. W okresie od lipca 2023 r. do czerwca 2024 r. pobierał na małoletniego J. J. (1) świadczenie z ZUS w ramach rodzinnego kapitału opiekuńczego w łącznej wysokości 12 000 zł. W 2024 r. otrzymał od rodziców przelewem darowiznę w wysokości 42 000 zł. Otrzymał również inne środki do rodziców w formie gotówkowej. Przeznaczył te środki na spłatę kredytu hipotecznego.

Dowód:

- wydruki (...) k. 99-104, 244-245, 246-247, 745-749,

- zeznania podatkowe k. 125-138, 576-588,

- księga przychodów i rozchodów za 2024 r. - k. 139, 479, 699,

- potwierdzenie przelewu/transakcji k. 140-160, 281-282, 698,

- fotografie k. 231, 241-243, 248-250, 257-259, 474-477,

- wiadomości tekstowe k. 251,

- wydruk ogłoszeń na (...).pl k. 254-256,

- sprawozdanie z ustaleń detektywistycznych k. 323,

- lista operacji bankowych k. 589-621, 647-693,

- kopia zgłoszenia SD-Z2 o nabyciu nieruchomości k. 696-697,

- treść księgi wieczystej k. 752-753v,

- ogłoszenie o sprzedaży nieruchomości k. 754,

- przesłuchanie pozwanego T. J. k. 481v-483

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty przedłożone przez strony, których wiarygodność nie była kwestionowana przez drugą stronę oraz bezsporne twierdzenia stron. Strona powodowa zakwestionowała niektóre dokumenty przedłożone przez pozwanego, m.in. listę rachunków (k.700-717) oraz listę płac (k.718-723) wskazując, że nie mają waloru dokumentów księgowych. Wprawdzie z tych dokumentów wynika kiedy i w jakim systemie księgowym zostały sporządzone, jednakże poza nieczytelnym podpisem - prawdopodobnie pozwanego- brak jest podpisu osoby lub osób sporządzających i sprawdzających te dokumenty. Podzielając zatem wątpliwości strony powodowej, Sąd na podstawie art. 233 § 1 k.p.c. nie oparł się na tych dokumentach przy ustalaniu stanu faktycznego. W tym miejscu wskazać również należy, że z przedstawionej przez pozwanego księgi przychodów i rozchodów za 2024 r. – w wersji obejmującej wyłącznie luty i marzec (data wydruku 10.05.2024 r.) oraz wersji obejmującej wszystkie miesiące (data wydruku 03.12.2024 r.) – zgadzają się wyłącznie wartości wskazane w rubrykach przychodu za luty i marzec. Pozwany na rozprawie w dniu 03.01.2025 r. nie potrafił przekonująco wyjaśnić rozbieżności w pozostałych pozycjach księgi. Także jego wyjaśnienia dotyczące niemożliwości przedstawienia salda jego rachunków bankowych są nieprzekonujące, bowiem trudno uwierzyć, że dorosła osoba i doświadczony przedsiębiorąca na co dzień korzystający z bankowości internetowej nie potrafi obsługiwać filtrów na stronie (...).

Zgodnie z art. 133 § 1 i 3 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Ustalając rozmiar ciążącego na pozwanym obowiązku alimentacyjnego należy kierować się dyrektywami zawartymi art. 135 § 1 i § 2 k.r.o., w świetle których zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, przy czym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać, może polegać w całości albo w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego. Sąd bierze przy tym pod uwagę zarówno rzeczywistą ilość czasu spędzaną przez każdego z rodziców z dzieckiem, jak i możliwości finansowe każdego z nich. Przepis art. 136 k.,r.o. stanowi natomiast, że jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych.

W odniesieniu do potrzeb małoletnich powodów, wskazać należy, że przepisy regulujące obowiązek alimentacyjny precyzują, że wysokość obowiązku alimentacyjnego uzależniona jest od usprawiedliwionych potrzeb dziecka, a nie jakichkolwiek jego potrzeb. Niewątpliwie do zakresu potrzeb usprawiedliwionych zaliczyć należy koszty wyżywienia, ubrania, leczenia, mieszkania, opieki, rozrywki i zabawek zapewniających rozwój dziecka, a potem stosownej edukacji. Biorąc pod uwagę, że małoletni powodowie są wcześniakami, obawy ich matki o zdrowie synów, chęć zapewnienia im szybkiej i odpowiedniej opieki medycznej (co wiąże się z leczeniem w sektorze prywatnych usług medycznych)-wydatki w tym zakresie należy uznać za usprawiedliwione. Odnośnie do zaliczenia do usprawiedliwionych potrzeb wszystkich kosztów utrzymania mieszkania, należy zauważyć, że brak jest podstaw do wliczania ich do obowiązku alimentacyjnego pozwanego. W kwocie alimentów należy uwzględnić ryczałtowo koszty zużycia mediów. Natomiast koszty czynszu obciążają matkę powodów, bowiem jednym z usprawiedliwionych ich potrzeb jest obowiązek zapewnienia „dachu nad głową”. M. in. w ten sposób matka małoletnich realizuje swój obowiązek alimentacyjny. Również wydatki związane ze żłobkiem należą to tej kategorii, bowiem Ż. W. (1) pracuje na pełny etat i małoletni muszą mieć zapewnioną właściwą opiekę pod jej nieobecność. Pozwany z racji mieszkania w innym mieście nie jest w stanie takiej opieki im zapewnić. Natomiast dyskusyjne jest, czy częsty zakup markowej odzieży, zabawek czy tekstyliów do domu z przeznaczeniem nawet dla małoletnich powodów należy zakwalifikować do tej kategorii. Przy tej ilości zakupów małoletni nie zdołają nawet zużyć rzeczy lub polubić jakąkolwiek zabawkę. Również w zakresie wyżywienia zakup dużej ilości specjalistycznego mleka - biorąc pod uwagę, że małoletni powodowie nie są już niemowlakami, należy uznać za nie mieszczący się w kategorii ich usprawiedliwionych potrzeb.

Pozwany od wielu lat prowadzi działalność gospodarczą. Deklaruje, że jest to jego główne źródło dochodów, z których utrzymuje siebie oraz 3 małoletnich synów. Należy jednak zauważyć, przez 2 kolejne lata podatkowe pozwany nie wykazywał żadnych dochodów; deklarowane przez niego straty znacznie przewyższały jego przychody. Tymczasem pozwany utrzymuje się samodzielnie, realizuje również zobowiązania alimentacyjne wobec trojga dzieci. Najstarszemu synowi przekazuje również dodatkowe kwoty na założony dla niego rachunek bankowy. Ponadto biorąc pod uwagę panującą koniunkturę na rynku nieruchomości w kraju należy uznać za mało prawdopodobne, aby ta działalność przynosiła straty; tym bardziej, że oprócz pozwanego w jego Biurze (...) usługi świadczy co najmniej dwóch pośredników. W przeciwieństwie do małoletnich powodów, pozwany jest majętną osobą – ma nieruchomości lokalowe, nieruchomości gruntowe, które stanowią jego zabezpieczenie. Dodatkowo należy zauważyć, że już po wytoczeniu powództwa o alimenty pozwany ograniczył dywersyfikację swoich źródeł dochodów. W listopadzie 2023 r. jego działalność gospodarcza pod firmą Grupa (...) prowadzona była w B. oraz w miejscowości C. gm. B. (k.244-244v). W tym samym okresie był wspólnikiem w spółce cywilnej pod firmą (...) T. J. (1), S. H. z siedzibą w miejscowości C. gm. B. zajmującą się działalnością gastronomiczną, działalność została zarejestrowana w 2011 r. Obecnie nie jest już wspólnikiem w/w spółce cywilnej, jak również zaprzestał prowadzenia działalności w B. przy ul. (...). Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wykazało wprawdzie w jakiej wysokości pozwany uzyskiwał dochody z tych części swojej działalności gospodarczej, jednakże ograniczenie swoich źródeł dochodów, przy wykazywaniu ciągłych strat w głównej firmie, jest conajmniej nieroztropnym działaniem z jego strony, które należało ocenić w kontekście przesłanek z art. 136 k.r.o. Powyższe prowadzi do wniosku, że wydatki pozwanego przekraczają kwotę deklarowanych przez niego dochodów, co wskazuje, że ma on dodatkowe źródła dochodów, których nie ujawnił w toku postępowania. Stwierdzić zatem należy, że jego stopa życiowa jest w rzeczywistości na wyższym poziomie niż przedstawiał w toku procesu.

Reasumując, zasądzona kwota alimentów zaspokoi usprawiedliwione i rzeczywiście ponoszone koszty na rzecz każdego z małoletnich powodów oraz nie przekracza możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego. Sąd uwzględnił także fakt, że pozwany ma na utrzymaniu jeszcze jedno małoletnie dziecko. Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. i art. 136 k.r.o. orzekł jak w pkt. I oraz w pkt. II (a contrario) sentencji.

Małoletni powodowie z mocy art. 96 ust. 2 u.o.k.s. (Dz.U.2024.959 j.t.) są zwolnieni z kosztów sądowych. W części w jakiej pozwany przegrał sprawę, został obciążony tymi kosztami (pkt III).

Sąd uwzględnił częściowo powództwo małoletnich powodów. Obie strony wykazywały podobną aktywność procesową, obie reprezentowane są przez profesjonalnych pełnomocników. Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że zachodzą okoliczności wskazane w art.100 k.p.c. i orzekł jak w pkt. IV.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono w pkt. V na podstawie z art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.