Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Kinga Grünberg-Bartkowska

Protokolant stażysta Adrianna Grabowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2024 r. w G.

sprawy z powództwa małoletnich A. C. (1) i A. C. (2) działających przez matkę J. C. (1)

przeciwko K. C. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty od pozwanego K. C. (1) (PESEL (...)) na rzecz małoletnich powódek A. C. (1) ur. (...) z kwoty 700,00 zł miesięcznie do kwoty 1.800 zł (tysiąc osiemset złotych) miesięcznie oraz A. C. (2) ur. (...) z kwoty 650 zł miesięcznie do kwoty 1.300 zł (tysiąc trzysta złotych) miesięcznie zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 1 września 2020 r., sygn. akt I C 191/20, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 13 grudnia 2021 r., sygn. akt I ACa 641/21, płatne do dnia 15-ego każdego miesiąca z góry, do rąk ustawowego przedstawiciela małoletnich powódek – J. C. (1), poczynając od dnia 8 listopada 2022 roku z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego K. C. (1) na rzecz małoletnich powódek A. i A. C. (2) kwotę 2.433,04 zł (dwa tysiące czterysta trzydzieści trzy złote cztery groszy) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego płatnych do rąk przedstawiciela ustawowego małoletnich - ich matki J. C. (1) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 1.051 zł (tysiąc pięćdziesiąt jeden złotych zero groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, zaś w pozostałym zakresie nieuiszczonymi kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa

V.  wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

sygn. akt III RC 593/23

UZASADNIENIE

Małoletnie powódki A. C. (1) i A. C. (2), działające przez matkę J. C. (1), reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosły pozew przeciwko K. C. (1) o podwyższenie alimentów z kwoty 700 zł do kwoty 2.300 zł na rzecz małoletniej A. C. (1) oraz z kwoty 650 zł do kwoty 1.600 zł na rzecz małoletniej A. C. (2), tj. łącznie do kwoty 3.900 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 15. każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 8 listopada 2022 r. Jednocześnie wniosły o udzielenie zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczenia alimentów w kwocie 2.300 zł miesięcznie na rzecz A. C. (1) i 1.600 zł miesięcznie na rzecz A. C. (2).

Swoje stanowisko w sprawie uzasadniły (k. 3-11v, 215-216 akt).

W odpowiedzi na pozew pozwany K. C. (1), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa oraz wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

Swoje stanowisko w sprawie uzasadnił (k. 142-164, 470-479 akt).

Postanowieniem z dnia 3 marca 2023 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu udzielił zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego K. C. (1) do płacenia na rzecz małoletniej powódki A. C. (1) kwoty 1.000 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniej powódki A. C. (2) kwoty 750 zł miesięcznie, tj. łącznie kwoty 1.750 zł miesięcznie (k. 222 akt).

Sąd Rejonowy w Grudziądzu w dniu 22 maja 2022 r. w sprawie III RCz 16/23 oddalił w całości zażalenie strony powodowej na powyższe postanowienie (k. 254 akt).

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia A. C. (1), ur. (...) i małoletnia A. C. (2), ur. (...) sąu dziećmi J. C. (1) i K. C. (1). Wyrokiem z dnia 1 września 2020 r., sygn. akt I C 191/20 Sąd Okręgowy w Toruniu rozwiązał związek małżeński J. C. (1) i K. C. (1) przez rozwód bez orzekania o winie. Jednocześnie powierzył obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dziećmi z ustaleniem miejsce zamieszkania małoletnich przy matce oraz ustalił osobiste kontakty K. C. (1) z córkami. Sąd Okręgowy w Toruniu zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dzieci i tytułem udziału pozwanego w kosztach ich utrzymania, zasądził od K. C. (1) na rzecz małoletniej A. C. (1) alimenty w kwocie po 700 zł miesięcznie i na rzecz małoletniej A. C. (2) w kwocie po 650 zł miesięcznie, tj. w łącznej kwocie 1.350 zł, a ponadto zobowiązał pozwanego do ponoszenia połowy udokumentowanych kosztów leczenia małoletnich i zakupu leków dla małoletnich uzasadnionych procesem leczenia, który został zalecony przez wykwalifikowane służby medyczne i w całości koszty zajęć z języka angielskiego córki A. C. (3), a powódkę zobowiązał do ponoszenia pozostałych kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci storn.

Wyrok w zakresie alimentów stał się prawomocny w dniu 13 grudnia 2021 r.

W chwili prawomocnego ustalania obowiązku alimentacyjnego małoletnie powódki mieszkały z matką w G.. Małoletnia A. C. (1) miała 13 lat, zaś małoletnia A. C. (2) miała 9 lat. Obie dziewczynki uczyły się w szkole podstawowej. Małoletnia A. uczęszczała na dodatkowe lekcje języka angielskiego, które kosztowały 200 zł miesięcznie oraz korepetycje, które kosztowały 160 zł miesięcznie. Ponadto małoletnia korzystała z zajęć tanecznych, które kosztowały 60 zł miesięcznie. Małoletnia A. C. (2) również korzystała z dodatkowych lekcji języka angielskiego, które kosztowały 160 zł miesięcznie, korepetycji, które kosztowały 60 zł miesięcznie, a także lekcji tańca, które kosztowały 60 zł miesięcznie.

(Fakty bezsporne, dowód:

- treść wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu k. 17-18 akt,

- treść wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku k. 18-18v akt.)

Od 1 września 2023 r. małoletnie A. C. (1) i A. C. (2) mieszkają wraz z matką J. C. (1) i jej konkubentem w T..

Małoletnia A. C. (1) ma 16 lat i uczęszcza do (...) Liceum Ogólnokształcącego w T.. W związku z przeprowadzką do T. nie ma już potrzeby zakwaterowania w internacie. Matka musi nabywać dla córki podręczniki szkolne. Dziewczynka nadal korzysta z prywatnych lekcji języka angielskiego, za które płaci 320 zł miesięcznie.

Małoletnia A. C. (1) korzysta wyłącznie z prywatnej opieki medycznej. Chodziła w 2022-2023 co dwa miesiące do dermatologa w związku z leczeniem trądziku. Jedna wizyta kosztowała 200 zł. Ponadto przyjmuje lekarstwa na trądzik, które kosztują średnio 40 zł miesięcznie. Leczy się również u podologa. Wizyta kosztuje 160 zł co 6 tygodni. Ponadto w 2023 r. odbyła 3 wizyty u fizjoterapeuty, które kosztowały po 170 zł. W 2024 roku powódka rozpoczęła wizyty u ginekologa spowodowane infekcją. Wizyta kosztowała 300 zł, zaś lekarstwa 450 zł. Małoletnia będzie musiała odbyć jeszcze kilka wizyt, które będą odbywała się co 2 miesiące, aby dokończyć leczenie. Małoletnia jest weganką, w związku z czym suplementuje żelazo i witaminę B12.

Dziewczynka uczęszcza na zajęcia taneczne, które kosztują 300 zł miesięcznie. Ostatnio matka zakupiła dla niej nowy strój taneczny za 250 zł. Dodatkowo małoletnia od 3 do 5 razy w roku wyjeżdża na turnieje taneczne. Koszt wyjazdu na jeden turniej wynosi 120 zł.

Matka opłaca córce abonament telefoniczny, który kosztuje 60 zł miesięcznie. Ponadto zakupiła dla niej telefon za 2300 zł oraz laptopa. Małoletnia ma bilet miesięczny, który kosztuje 40 zł. Dziewczynka ma wykupione ubezpieczenia na życie w A.. Dodatkowo otrzymuje od matki kieszonkowe w kwocie 200 zł miesięcznie.

Małoletnia w tym roku szkolnym jedzie na wycieczkę szkolną do W., która kosztowała 2.800 zł. Ponadto będzie musiała zabrać ze sobą 200€ na opłacenie wejściówek i 200€ kieszonkowego. Małoletnia odbyła w tym roku szkolnym wycieczkę szkolną do P., która kosztowała ok. 1.900 zł. Otrzymała od mamy kieszonkowe w wysokości 150€.

Dziewczynka od roku nie uczy się dodatkowo języka hiszpańskiego. Uczęszczała jednak na sesję hipnoterapii, które kosztowały 300-350 zł. Nie jest to terapia potwierdzona naukowo. Według matki małoletnia powódka ma zacząć uczęszczać na terapię psychologiczną.

Małoletnia A. C. (2) ma 12 lat i kontynuuje naukę w szkole podstawowej. Dziewczynka również korzysta z prywatnych lekcji języka angielskiego, za które płaci 180 zł miesięcznie.

Małoletnia również korzysta wyłącznie z prywatnej opieki zdrowotnej. Wymaga noszenia szkieł korekcyjnych. W listopadzie 2023 r. matka zakupiła dla córki nowe okulary korekcyjne, które kosztowały ok. 750 zł. Wizyta u lekarza okulisty kosztowała około 150 zł.

Powódka uczęszcza na zajęcia taneczne, które kosztują 300 zł miesięcznie. Ostatnio matka zakupiła dla niej nowy strój taneczny za 200 zł. Dodatkowo małoletnia od 3 do 5 razy w roku wyjeżdża na turnieje taneczne. Koszt wyjazdu na jeden turniej wynosi 120 zł.

Małoletnia w tym roku szkolnym pojechała na wycieczkę szkolną, która kosztowała 500 zł. Ponadto ma zaplanowaną jeszcze jedną wycieczkę, która będzie kosztowała 430 zł. W okresie wakacyjnym ma zaplanowany obóz taneczny, który będzie kosztował 2.900 zł.

Matka opłaca córce abonament telefoniczny, który kosztuje 60 zł miesięcznie. Ponadto małoletnia ma bilet miesięczny, który kosztuje 40 zł. Dziewczynka ma wykupione ubezpieczenia na życie w A..

Małoletnia otrzymuje od matki kieszonkowe w wysokości 100 zł miesięcznie. Konieczny będzie zakup laptopa dla dziewczynki.

A. C. (2) w roku szkolnym 2022/2023 brała udział w kursie akrobatycznym, który kosztował 180 zł miesięcznie. Zajęcia odbywały się dwa razy w miesiącu.

W 2023 r. matka zakupiła nowe wyposażenie do pokoju małoletnich, które kosztowało ok. 3300 zł.

J. C. (1) ma 42 lata i z wykształcenia jest psychologiem. W chwili orzekania rozwodu pracowała jako psycholog w szkole. Obecnie prowadzi własną działalność gospodarczą świadcząc usługi psychologiczne. Przyjmuje pacjentów w 2 gabinetach, które wynajmuje. W okresie od lipca 2023 r. do grudnia 2023 r. zarejestrowała w gabinecie 876 wizyt, co daje ok 146 wizyt miesięcznie. Matka powódek za jedną wizytę pobiera 180 zł. Ponadto okazjonalnie prowadzi szkolenia, sprzedaje kursy online i dziennik motywacyjny. Jej przychód w 2023 r. wynosił 214.933 zł, zaś dochód 95.755,05 zł. Matka małoletnich odlicza ulgę na dzieci w wysokości 2.224,08 zł.

J. C. (1) pobiera świadczenie wychowawcze w łącznej wysokości 1.600 zł miesięcznie oraz świadczenie (...) w łącznej wysokości 600 zł rocznie na zakup wyprawki.

Matka małoletnich powódek jest współwłaścicielką mieszkania i garażu położonych w T. oraz posiada 1/8 własności nieruchomości położonej w W..

J. C. (1) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerem P. S. (1) i małoletnimi powódkami. Rodzina mieszka we własnościowym mieszkaniu w nowym budownictwie. Miesięczne opłaty za korzystanie z lokalu wynoszą: energia elektryczna - ok. 150 zł, opłaty za korzystanie z lokalu - ok. 940 zł.

Matka małoletnich wraz z partnerem spłaca kredyt hipoteczny w wysokości 160.000 zł. Miesięczna rata wynosi 2.400 zł. Ponadto spłaca co trzy miesiące 7.500 zł pozwanemu z tytułu spłaty po podziale majątki.

J. C. (1) wraz z partnerem i małoletnimi dziećmi wyjeżdżała na wczasy do L. i Holandii. Koszt tych wczasów wynosił ok. 3.000 zł na jedną osobę. Ponadto w okresie ferii zimowych byli w B.. Ten wyjazd kosztował ok. 2.000 zł na osobę.

(Dowody:

- dokumenty dot. egzekucji komorniczej k. 13-16 akt,

- zaświadczenie o kontynuowaniu nauki k. 19 akt,

- umowa o internat i wyżywienia k. 20-22 akt,

- potwierdzenie wykonania operacji k. 23, 99, 100, 104-112, 115, 119-125, 287-293, 299, 342-344, 348-351, 354, 364-365, 554-557, 563-535, 568, 588-594 akt,

- umowa kursu językowego k. 24-25 akt,

- wydruki ze stron internetowych k. 26, 29-30, 32-38, 101-103, 280-281, 300-301, 559-561, 597-599 akt,

- spis podręczników k. 27 akt,

- historia zamówień internetowych k. 28,31 akt,

- zaświadczenie lekarskie k. 39 akt,

- paragony i faktury VAT k. 40-51, 52-63, k. 64, 65-70, 90, 92-97, 118, 278-279, 282-286, 295-298, 302-303, 340-342, 345-347, 352-353, 356-359, 363, 533-553, 558, 564-567, 569-585, 587-588, 595-596, 600-601 akt,

- recepta k. 51 akt,

- kopie paragonów

- treść wiadomości tekstowych k. 71-86, 306-307, 355 akt,

- potwierdzenie zakupu biletu miesięcznego k. 87 akt,

- aneks do umowy najmu k. 88 akt,

- opłaty mieszkaniowe k. 89, 304-305 akt,

- umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych k. 91 akt,

- umowa o uczestnictwo w kursie k. 98 akt,

- bilety k. 113-114, 116-117 akt,

- treść dziennika szkolnego k. 126-127 akt,

- informacja pozwanego o misji wojskowej k. 128 akt,

- umowa ubezpieczenia k. 277, 294 akt,

- regulamin grup tanecznych k. 360-362 akt,

- zeznanie podatkowe k. 402-415 akt,

- informacja o nieruchomościach k. 500, 516 akt,

- informacja ze strony (...) k. 525 akt,

- zaświadczenie o wydatkach w roku szkolnym 2021/2022 k. 562 akt,

- badania laboratoryjne k. 586 akt,

- przesłuchanie świadka P. S. k. 373v-374v

- przesłuchanie matki mał. powódek J. C. k. 270-271 akt.)

Pozwany K. C. (1) ma 43 lata. Obecnie jest zatrudniony jako starszy specjalista w Inspektoracie Wsparcia Sił Zbrojnych. Ma stopień podpułkownika. W Okresie od 1 września 2011 r. do 26 czerwca 2023 r. był zatrudniony w Centrum Szkolenia i Logistyki.

W okresie od grudnia 2023 r. do kwietnia 2024 r. pozwany otrzymywał wynagrodzenie w średniej wysokości 9.961,44 zł netto. Jego dochód w 2021 r. wynosił 105.795,49 zł, w 2022 r. wynosił 122.947,04 zł, zaś w 2023 r. 150.840,19 zł. Pozwany pobiera dodatek wakacyjny na siebie i dzieci w wysokości po 1.300 zł.

Pozwany prowadzi gospodarstwo domowe w G. i w W.. Utrzymuje mieszkanie w G., aby móc realizować widzenia z dziećmi. Małoletnie mają tam wyposażone pokoje.

W lipcu 2022 r. pozwany pojechał z córką A. na koncert. Poniósł koszty wyjazdu, bilety na koncert były kupione jeszcze w czasie trwania małżeństwa. Kupił jej wówczas koszulkę za 50 zł. W 2023 r. również zabrał córkę na koncert, jednak wówczas małoletnia sama opłaciła bilety i koszt paliwa.

Pozwany nie odbywa wszystkich kontaktów ustalonych w orzeczeniu sądu. Przeważnie ich osobiste kontakty odbywają się co 2 tygodnie w weekendy, choć nie zawsze. Czasem małoletnia A. nie chce jechać na kontakt, ponieważ ma zaplanowany czas ze znajomymi. W 2021 r. przez 8 miesięcy przebywał na misji w Iraku. Wówczas jego kontakt z dziećmi był bardzo ograniczony. Przedmiotem sporów rodziców jest opłacanie dodatkowych kosztów utrzymania dzieci. Ponadto nie zawsze rodzice są w stanie porozumieć się odnośnie tego, kto ma dowieźć dzieci na kontakt. Często małoletnie jeżdżą na kontakty z ojcem samodzielnie pociągiem. Przeważnie za bilety płaci matka dzieci.

Pozwany daje dzieciom prezenty w formie rzeczowej i pieniężnej na urodziny i święta. Ponadto w ostatni czasie podarował małoletniej A. 100 zł na wyjazd do P.. Zabiera dzieci do kina, na basen lub do restauracji. Był z małoletnimi na festiwalu food trucków i wówczas wydał po 100 zł na każdą z dziewczynek. Pozwany bardzo rzadko kupuje córkom ubrania oraz czasami przekazuje drobne kwoty pieniężne (10-20 zł), np. na lody. Ponadto w 2022 i 2023 r. zorganizował córkom urodziny w kręgielni. A także po misji w Iraku podarował córce laptopa wartego 3.000 zł, który ostatecznie A. sprzedała.

Pozwany aby wesprzeć starszą córkę również przeszedł na dietę wegańską. Kupuje jej witaminy i suplementy diety.

W 2022 r. pozwany zabrał córki na wczasy do Rumunii i B. na 2 tygodnie. Były to ich jedyne zagraniczny wyjazd. Wakacje w lipcu 2023 r. dzieci spędzały z samymi dziadkami na M.. Pozwany nie organizował im wówczas czasu wolnego. Ojciec małoletnich wykorzystał swój urlop na wyjazd na festiwal muzyczny oraz pobyt w sanatorium.

Pozwany jest właścicielem dwóch mieszkań w G.. Jedno z nich wynajmuje. Uzyskuje z tego tytułu dochód w wysokości 1.370 zł netto. Z drugiego mieszkania korzysta w weekendy. Ponadto jest właścicielem motocykla Y. (...) rok prod. 2006 r. oraz samochodu osobowego marki R. (...) rok prod. 2016. W 2023 r. pozwany sprzedał motocykl S. za 23.500 zł.

Pozwany jest posiadaczem 3 kont bankowych w Banku (...). W dniu 9 lutego 2023 r. zamknął lokatę bankową.

W dniu 11 stycznia 2024 r. na rachunku (...) posiadał ok. 42.000 zł, zaś na rachunku (...) 64,53€. Nadto na rachunku (...) posiada 8.000 zł oszczędności, zaś w 2022 r. na rachunku posiadał 100.000 zł. Na lokacie bankowej, którą zamknął w dniu 9 lutego 2023 r. posiadał 6.000 zł.

Pozwany w dniu 5 lipca 2023 r. zaciągnął pożyczkę pracowniczą w wysokości 20.000 zł, która spłaca w miesięcznych ratach w wysokości 1.000 zł. Ponadto w 2020 r. zaciągnął kredyt hipoteczny za zakup mieszkania w wysokości 199.500 zł. Pozwany spłacił kredyt w 2023 r. Ponadto w 2022 r. otrzymał ok. 80.000 zł odszkodowania za spalenie mieszkania, a także 10.000 zł tytułem darowizny od rodziców.

(Dowody:

- treść postanowienia z dn. 10.11.2022 r. k. 166-168 akt,

- paragony i faktury VAT k. 169-212, 502 akt,

- potwierdzenie wykonania operacji k. 315-320, 322-336 akt,

- opłaty mieszkaniowe za lokal przy ul. (...) (...) k. 321 akt,

- informacja M. k. 391 akt,

- historia rachunków bankowych na płycie CD k. 392 akt,

- zaświadczenie o dochodach k. 393-394, 464 akt,

- zeznanie podatkowe k. 416-421, 458-462 akt,

- informacja zbiorcza o rachunkach pozwanego k. 425-426 akt,

- informacja (...) k. 433-436 akt,

- informacja zawarte na stronach internetowych k. 496-499 akt,

- treść wiadomości tekstowych k. 501, 504-507, 509 akt,

- fotografie k. 508 akt,

- oświadczenia majątkowe pozwanego k. 519-520 akt,

- przesłuchanie świadka A. C. k. 374v-376 akt,

- przesłuchanie pozwanego K. C. k. 271-272, 466v-467 akt.)

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w toku postępowania dokumentów, a także na podstawie zeznań świadków A. C. (5) i P. S. (1) oraz zeznań matki małoletnich powódek J. C. (1) i pozwanego K. C. (1).

Wiarygodność zgromadzonych w sprawie dokumentów w większości nie budziła wątpliwości. Jedynie przedstawione przez obie strony liczne kopie paragonów, które miały świadczyć o wydatkach czynionych na rzecz małoletnich dzieci budziły wątpliwości w zakresie swojej przydatności dowodowej. Na podstawie tego typu dokumentów nie sposób bowiem stwierdzić kto dokonywał zakupów i w jakiej części produkty te był przeznaczane na dzieci, o ile w ogóle dotyczy potrzeb małoletnich powódek. Sąd w tym zakresie wykazał więc daleko idącą nieufność i ostrożność.

Sąd zasadniczo dał wiarę zeznaniom świadków A. C. (6) i P. S. (1), choć ustalając stan faktyczny w oparciu o te zeznania Sąd wziął pod uwagę, iż świadkowie są zaangażowana emocjonalnie w trwający pomiędzy rodzicami małoletnich powódek konflikt i dążyli do przedstawienia „swojej” strony w jak najlepszym świetle.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania matki małoletnich powódek J. C. (3) i pozwanego K. C. (1) w zakresie w jakim znalazło to odzwierciedlenie w ustalonym stanie faktycznym.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy natomiast, w myśl art. 135 § 1 i 2 k.r.o., od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez „zmianę stosunków” należy rozumieć zmianę okoliczności istotnych z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i zakresu świadczeń alimentacyjnych (w szczególności określonych w art. 133 i 135 k.r.o.). Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o., należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności – na tle sytuacji ogólnej – mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego (tak uchw. SN ( (...)) z 16.12.1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, Nr 4).

W odniesieniu do usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powódek A. i A. C. (2) doszło do zmian na tyle dużych, by uznać je za istotne w rozumieniu art. 138 k.r.o. Od zasądzenia przez Sąd Okręgowy w Toruniu alimentów na rzecz małoletnich A. i A. C. (2) minęły prawie 4 lata. Wówczas dziewczynki mieszkały z matką w G.. Małoletnia A. C. (1) miała 13 lat, zaś małoletnia A. C. (2) miała 9 lat. Obie dziewczynki uczyły się w szkole podstawowej. W przypadku A. pojawiły się większe wydatki związane z jej rozwojem psychofizycznym oraz rozwojem zainteresowań. Małoletnia ma większe potrzeby w zakresie wyżywienia, odzieży, czy rozrywki. Z kolei małoletnia A. ma już 16 lat i zmieniła poziom nauczania. Ponadto dziewczynka znajduje się w okresie adolescencji, zatem co oczywiste w jej przypadku pojawiły się zupełnie nowe potrzeb, które nie występowały w okresie dzieciństwa. Dziewczynka ma większe potrzeby w zakresie zakupu odzieży, kosmetyków, czy spędzania wolnego czasu. Pojawiły się również większe potrzeby związane z edukacją małoletniej. Matka małoletnich jest zobligowana do wyposażenia córki we wszystkie niezbędne przybory szkolne, tj. podręczniki, ćwiczenia, zeszyty, plecak, artykuły papiernicze i kreślarskie, strój na zajęcia wychowania fizycznego, a także opłacić ubezpieczenia, wyjścia klasowe, wycieczki szkolne oraz pozostałe składki szkolne. Bez wątpienia małoletnia powódka z uwagi na swój intensywny rozwój ma większe potrzeby w zakresie wyżywienia, niż miało to miejsce w 2020 r. Ustalając potrzeby małoletnich powódek Sąd wziął pod uwagę, że matka małoletnich otrzymuje po 300 zł rocznie na zakup wyprawek dla dzieci. Kwota ta zapewne nie pozwala na pokrycie wszystkich koniecznych wydatków na edukacyjnych, obniża jednak własne wydatki matki małoletnich.

Sąd uznał, że łączne koszty utrzymania małoletniej A. C. (1) wynoszą około 3.600 zł, zaś małoletniej A. C. (2) około 2.500 zł.

W ocenie Sądu małoletnie powódki nie wykazały, aby uzasadnione było wydatkowanie wyższych kwot na ich utrzymanie.

Odnosząc się do poszczególnych kwot przyjętych przez Sąd jako uzasadnione należy wskazać, że udział małoletnich w kosztach utrzymania mieszkania nie przekracza kwoty po 300 zł na każda z nich. W tym zakresie Sąd miał na uwadze, że wszystkie wydatki mieszkaniowe matki nie mogą obciążać pozwanego i połowa tych wydatków nie stanowi usprawiedliwionych kosztów utrzymania dzieci. Na potrzeby małoletnich mogą składać się tylko te wydatki mieszkaniowe ponoszone przez matkę, które przekraczają koszty które ponosiłaby zamieszkując sama w tym mieszkaniu, a więc np. zwiększone zużycie prądu, wody, kosztów ogrzewania, wywozu śmieci. Do kosztów tych Sąd zaliczył także udział małoletnich w kosztach Internetu i opłat telewizyjnych.

W zakresie kosztów wyżywienia, Sąd miał na uwadze, że w zasadzie obie małoletnie dziewczynki znajdują się w okresie intensywnego wzrostu, jednak wydatki wskazywane przez matkę małoletnich były zawyżone. Sąd ustalając wydatki na wyżywienie wziął pod uwagę, że małoletnia A. z wyboru stosuje dietę wegańską. Ostatecznie Sąd uznał, że wydatek ten jest uzasadniony, gdyż również pozwany z wyboru stosuje tego typu. Sąd ustalając wydatki w tym zakresie miał na uwadze, że również pozwany ponosi wydatki na wyżywienie dzieci w czasie ich kontaktów. Nadto przekazuje im drobne kwoty na zakup, np. lodów. Małoletnie są dziećmi zdrowymi, bez specjalnych zaleceń żywieniowych. W tej sytuacji Sąd w oparciu o zebrane dowody i zasady doświadczenia życiowego uznał, że uzasadnione miesięczne wydatki na wyżywienie małoletniej A. wynoszą 800 zł miesięcznie, zaś na wyżywienie małoletniej A. 500 zł miesięcznie.

Z uwagi na wiek dzieci i ich intensywny wzrost w tym wieku, w zakresie kosztów zakupu odzieży i obuwia sąd uznał za wykazaną kwotę średnio 350 zł miesięcznie na odzież dla małoletniej A. i 250 zł na odzież dla małoletniej A.. Sąd miał na uwadze, że tego typu zakupów nie dokonuje się co miesiąc, tylko w większych odstępach czasu, np. przed zmianą sezonu. Ponadto Sąd miał na uwadze, że małoletnia A. jako dorastająca nastolatka ma większe potrzeby w tym zakresie niż małoletnia A.. Poza tym niejako zasadą jest, że młodsze dzieci noszą niektóre z ubrań po starszym rodzeństwie.

Odnośnie środków czystości i kosmetyków Sąd uznał, że w przypadku małoletniej A. uzasadniona jest średnia miesięczna kwota 100 zł, ponieważ ma ona większe potrzeby w tym zakresie z uwagi na jej wiek i występujące problemu z cerą. Małoletnia A. nie ma natomiast potrzeby używania produktów droższych niż przeciętne. Nadto tego typ produkty kupuje się w dłuższych odstępach czasu niż raz na miesiąc.

W ocenie sądu małoletnia A. wykazał, że uzasadniona jest kwota 50 zł miesięcznie tytułem wydatków związanych ze szkołą, natomiast małoletnia A. wykazała kwotę 20 zł miesięcznie. Ustalając te wydatki Sąd miała na uwadze, że obecnie rodzice na początku roku szkolnego otrzymują 300 zł na wyprawkę szkolną, a nadto dopiero w szkole ponadpodstawowej muszą kupować podręczniki. Matka małoletnich musi nabyć dla córek plecaki, zeszyty, art. kreślarskie, itp. Oprócz tego w ciągu roku szkolnego przekazuje pieniądze na wyjścia klasowe, składki szkolne, (...), itp. Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, że wydatki na małoletnią A. wynoszą ok. 900 zł rocznie, przy czym 300 zł jest ponoszone ze świadczenia (...). Odnośnie małoletniej A. sąd uznał, że adekwatna jest kwota ok. 550 zł rocznie, przy czym matkę obciąża 250 zł.

Sąd uwzględnił wydatki na abonament telefoniczny, bilety miesięczne oraz usługi fryzjerskie. Wydatki w podanych przez matkę kwotach nie odbiegają od przeciętnych i są uzasadnione.

Odnośnie kosztów leczenia i zakupu leków małoletniej A. Sąd przyjął średnią kwotę 250 zł miesięcznie. Sąd w wydatkach tych uwzględnił jedynie wydatki na wizyty u lekarza ginekologa oraz kontrole u stomatologa. Sąd wziął również pod uwagę konieczność zakupu witamin i lekarstw przepisanych przez lekarza ginekologa, a także leków na sezonowe zaziębienia. Matka małoletniej powódki podtrzymywała, że dziewczynka regularnie korzysta z prywatnych wizyt u lekarza dermatologa oraz podologa, jednak w ocenie Sądu wydatków tych nie udowodniła. Matka małoletnich przedstawiła jedynie nieliczne faktury i potwierdzenia płatności za wizyty u tych specjalistów i to w okresie od 2022 do 2023 r. Nadto ostatnia przedstawiona przez nią faktura za zakup lekarstw od dermatologa pochodzi 2023 r. W ocenie Sądu, gdyby matka małoletniej powódki w dalszym ciągu ponosiła tego typu wydatki, to z pewnością by je udokumentowała aktualnymi fakturami, a nie pochodzącymi sprzed co najmniej roku. Wszak na bieżąco przedstawiała liczne faktury, paragony i potwierdzenia płatności. Dodatkowo Sąd nie uznał za usprawiedliwione ponoszenie wydatków na sesję hipnoterapii, ponieważ nie są to wydatki uzasadnionych procesem leczenia, który został zalecony przez wykwalifikowane służby medyczne. Sąd nie uwzględnił również wydatków związanych z terapią małoletnia A., gdyż dziewczynka nie korzysta z tego typu pomocy psychologicznej. Matka nie przedstawiała także żadnych zaleceń lekarskich w tym względzie.

Odnośnie wydatków na leczenie małoletniej A. w tym zakresie Sąd uznał za usprawiedliwione wydatkowanie średnio miesięczne po 100 zł. Sąd uwzględnił w tych wydatków wizyty u lekarza okulisty oraz zakup okularów, a także okazjonalne kontrole u stomatologa. Sąd wziął również pod uwagę wydatki na zakup leków na sezonowe zaziębienia. Powódka nie wykazała, że ma inne potrzeby w tym zakresie. Z przedstawionych przez matkę powódki informacji wynika, że dziewczynka jest dzieckiem zdrowym, prawidłowo rozwijającym się, nie przyjmującym na stałe żadnych leków.

Obie małoletnie powódka pasjonują się tańcem i uczęszczają do prestiżowej szkoły tanecznej w T.. Za miesiąc zajęć matka płaci po 300 zł na każdą z nich. Dodatkowo musi zakupić im stroje oraz opłacić wyjazdy wraz z grupą taneczną. Wobec powyższego Sąd uznał, że usprawiedliwione w tym zakresie średnie wydatki po 400 zł miesięcznie.

Do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletnich Sąd zaliczył także wydatki związane z nauką języka angielskiego. Matka wykazała, że na naukę małoletniej A. przeznacza po 320 zł miesięcznie, a na naukę małoletniej A. po 180 zł miesięcznie.

Sąd uwzględnił również inne jednorazowe wydatki związane z potrzebami dzieci, np. zakup roweru, komputera, telefonu, wyposażenia pokoju dziecka itp. W związku z wiekiem małoletnich powódek i ich intensywnym rozwojem w tym okresie pojawia się często konieczność zakupu rzeczy o większej wartości. W ocenie Sądu łączne roczne koszty usprawiedliwionych wydatków tego typu to po ok. 2400 zł, co średnio miesięcznie daje kwotę 200 zł.

Małoletni ma także prawo korzystania z wypoczynku w okresie wakacji oraz innego rodzaju rozrywki. Matka powódek wykazała, że zapewnia córkom co roku wyjazdy zagraniczne w okresie wakacji letnich oraz ferii zimowych, a także opłaca im wycieczki szkolnych, przy czym wycieczki małoletniej A. przeważnie są zagraniczne. W ocenie Sądu zapewnienie córkom tego typu rozrywki dzieciom pozostaje w zasięgu finansowym obojga rodziców, zwłaszcza że pozwany pobiera z pracy dofinansowanie do wczasów dzieci, a zapewnia im jedynie pobyt u dziadków na M.. Przy czym w zeszłym roku w ogóle nie spędził wakacji z dziećmi. Tylko raz pozwany zabrał je na dwutygodniowe wczasy do Rumunii i w B.. W tej sytuacji Sąd uznał, że uzasadnione jest wydatkowanie po średnio po 250 zł miesięcznie na wypoczynek małoletniej A. oraz średnio po 350 zł miesięcznie na wypoczynek małoletniej A..

Ponadto małoletnie powódki wykazały, że konieczne jest ponoszenie wydatków na zapewnienie im dostępu do kultury i rozrywki, a także kieszonkowego. Sąd ustalając te wydatki miał na uwadze, że pozwany również ponosi koszty utrzymania córek w tym zakresie, choć są one zdecydowanie niższe niż matki dzieci. Pozwany przekazuje bowiem córkom nieregularnie drobne kwoty na ich własne wydatki.

Sąd w koniecznych kosztach utrzymanie nie uwzględnił wydatków na zakup prezentów dla dzieci, gdyż oboje rodzice ponoszą podobne wydatki w tym zakresie.

W pozostałym zakresie, w ocenie Sądu, powódki nie wykazały, aby konieczne było ponoszenie innych kosztów ich utrzymania. Trzeba tu przypomnieć, że wszelkie ponadprzeciętne i niestandardowe wydatki osoby uprawnionej do alimentacji powinny zostać udokumentowane. Ponadto wobec konfliktu rodziców, którego przedmiotem jest m.in. partycypowanie w kosztach utrzymania dzieci przez pozwanego, Sąd uznał za konieczne uwzględnienie wszystkich koniecznych kosztów utrzymania dzieci w zaktualizowanej wysokości alimentów.

Po przeprowadzeniu szczegółowego postępowania dowodnego Sąd uznał, że obciążenie pozwanego K. C. (1) alimentami w łącznej wysokości 3100 zł miesięcznie mieści się w zakresie jego możliwościach zarobkowych.

Pozwany jest osobą zdrową, w pełni zdolną do pracy. W przeciągu ostatnich czterech lat jego dochody wzrosły. Obecnie pozwany otrzymuje wynagrodzenie za pracę w średniej wysokości prawie 10.000 zł netto. Jego dochód w 2021 r. wynosił 105.795,49 zł, w 2022 r. wynosił 122.947,04 zł, zaś w 2023 r. 150.840,19 zł. Pozwany pobiera dodatek wakacyjny na siebie i dzieci w wysokości po 1.300 zł. A ponadto co miesiąc dysponuje kwotą 1.370 zł z tytułu najmu mieszkania. Pozwany posiada około 50.000 zł oszczędności. Ponadto w 2023 r. sprzedał motocykl S. za 23.500 zł. Pozwany miał na tyle dobrą sytuację finansową, że w ciągu 3 lat był w stanie spłacić kredyt hipoteczny na blisko 200.000 zł.

Pozwany nie przedstawił dokumentów wykazujących jego miesięczne koszty utrzymania w G. i w W.. Nie przedstawił również zestawienia opłat mieszkaniowych za lokal położony przy ul. (...) w G.. Stąd Sąd uznał, że koszty utrzymania pozwanego są przeciętne.

Nie bez znaczenia dla ustalenia zobowiązania alimentacyjnego pozwanego ma również fakt nierealizowania przez pozwanego wszystkich ustalonych przez Sąd kontaktów z córkami. W zeszłym roku pozwany w ogóle zrezygnował ze spędzenia okresu wakacyjnego z dziećmi, wybierając wyjazd weekendowy na festiwal muzyczny.

Sąd pragnie podkreślić, że pozwany decydując się na posiadanie 2 dzieci powinien liczyć się z koniecznością ich utrzymania, zwłaszcza, że jest rodzicem mniej zaangażowanym w ich wychowanie. Powinien zatem część ze swych oszczędności przeznaczyć na zabezpieczenie swoich dzieci, ma wszak świadomość, że potrzeby córek z wiekiem będą większe, a nie mniejsze.

Mając na uwadze możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego, a także usprawiedliwione potrzeby małoletnich powódek, zasadnym było podwyższenie alimentów z kwoty 700 zł miesięcznie do kwoty 1800 zł miesięcznie na rzecz małoletniej A. C. (1) oraz z kwoty 650 zł miesięcznie do kwoty 1300 zł miesięcznie na rzecz małoletniej A. C. (2), płatnych do dnia 15. z góry do rąk matki małoletnich, poczynając od dnia 8 listopada 2022 r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminu płatności. (punkt I. wyroku)

Sąd oddalił powództwo w pozostałej części jako niezasadne, o czym orzekł w punkcie II. wyroku.

Strona powodowa wygrała sprawę w 68,63 %, a uległa z żądaniem w 31,37%. Obie strony były reprezentowane w postępowaniu głównym i zażaleniowym przez profesjonalnych pełnomocników. Strona powodowa była reprezentowana przez radcę prawnego a pozwany przez adwokata. W postępowaniu głównym wysokość stawki radcy prawnego w odniesieniu do pełn. powódek na podstawie § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych wynosiła 3600 zł. Natomiast wysokość stawki adwokata w odniesieniu do pełn. pozwanego na podstawie § 4 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie wynosiła 120 zł. Po stosunkowym rozliczeniu kosztów powódką należał się zwrot kosztów procesu w kwocie 2433,04 zł (punkt III wyroku).

Powódki były zwolnione z kosztów sądowych z mocy ustawy(art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych). Tymczasowo koszty te ponosił w toku postępowania Skarb Państwa. Wartość przedmiot sporu w niniejszej sprawie wyniosła 30.600 zł, zaś nieuiszczona dotychczas opłata sądowa 1530 zł. Pozwany przegrał sprawę w 68,63 %, zatem powinien zwrócić Skarbowi Państwa koszty sądowe w tej części. Wobec tego sąd w pkt IV. nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 1.051 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych. W pozostałym zakresie na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych, nieuiszczonymi kosztami sądowymi obciążony został Skarb Państwa.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono w pkt V. wyroku na podstawie z art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:



pełn. powódek - przez PI,



pełn. pozwanego - przez PI,

3.  akta z wpływem lub za 21 dni od e.p.o.

G., dn. __________ 2024 r. Sędzia