Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Grudziądzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Agnieszka Lubińska

Protokolant st. sekr. sądowy Agnieszka Meirowska

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2020 r.

w G. na rozprawie

sprawy z powództwa B. D.

przeciwko P. D.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego P. D. (PESEL (...)) na rzecz B. D. (PESEL (...)) alimenty:

a)  w kwocie 500,00 zł (pięćset złotych) miesięcznie, za okres od dnia 12 grudnia 2019 r. do dnia 31 sierpnia 2020 r., płatne do 15 –tego dnia każdego miesiąca z góry do rąk powódki;

b)  w kwocie 400,00 zł (czterysta złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 1 września 2020 r., płatne do dnia 15-ego każdego miesiąca z góry do rąk powódki;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego P. D. na rzecz powódki B. D. kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem zwrotu części kosztów procesu, zaś w pozostałym zakresie nie obciąża pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz powódki;

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego P. D. kwotę 375,00 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Grudziądzu, zaś w pozostałym zakresie nieuiszczonymi kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa;

V.  wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 658/19

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 12 stycznia 2021 r.

B. D., reprezentowana przez matkę J. D., wystąpiła do Sądu Rejonowego w Grudziądzu z powództwem przeciwko ojcu P. D. o alimenty w kwocie 1.000 zł miesięcznie płatne do 15 – tego dnia każdego miesiąca do rąk powódki. Jednocześnie powódka wniosła o udzielenie zabezpieczenia poprzez nakazanie pozwanemu płacenia alimentów w wysokości 1.000 zł miesięcznie do 15 – tego dnia każdego miesiąca na czas trwania postępowania.

Swój pozew uzasadniła. /k.3/

Pozwany, działający przez profesjonalnego pełnomocnika, w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa ponad żądanie w kwocie 250 zł alimentów miesięcznie.

Swoje stanowisko pozwany uzasadnił. /k. 26-30/

Postanowieniem wydanym w dniu 18 lutego 2020 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu udzielił powódce zabezpieczenia i zobowiązał P. D. do uiszczania na czas trwania postępowania na rzecz B. D. alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie do 15 – tego dnia każdego miesiąca z góry poczynając od 12 grudnia 2019 r. Sąd oddalił wniosek o udzielenie zabezpieczenia w pozostałej części.

Pozwany wniósł zażalenie na przedmiotowe postanowienie.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu w składzie 3-osobowym postanowieniem z dnia 29 maja 2020 r. oddalił zażalenie. /k. 123/

Na rozprawie w dniu 29 grudnia 2020 r. powódka udzieliła pełnomocnictwa profesjonalnemu pełnomocnikowi do zastępowania jej w sprawie.

Końcowo pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. D. urodziła się (...) w G. i jest córką J. D. i P. D.. Małżeństwo rodziców powódki zostało rozwiązane przez rozwód na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 22 września 2020 r.

Powódka mieszka z matką, małoletnią siostrą i babką macierzystą w domu stanowiącym współwłasność babki macierzystej i ojca przy ul. (...) w G..

B. D. w roku szkolnym 2019/2020 uczęszczała do klasy maturalnej I Liceum Ogólnokształcącego w G.. Z uwagi na orzeczenie Poradni P.-Psychologicznej w G. o potrzebie indywidualnego nauczania, naukę realizowała w niepełnym wymiarze godzinowym – około 18 godzin tygodniowo.

Koszt podręczników do klasy maturalnej wyniósł około 300 zł.

Powódka od 1 października 2020 r. podjęła studia niestacjonarne w Wyższej Szkole (...) w T. na kierunku psychologia. Na chwilę obecną zajęcia odbywają się zdalnie. Plan zajęć przewiduje zajęcia głównie w weekendy. Zdarzają się także zajęcia w godzinach popołudniowych od 15:00 do 19:00 w poniedziałki, czwartki lub piątki. Czesne za podjęte przez powódkę studia wynosi około 400 zł miesięcznie. Powódka musi nabywać książki zalecane przez wykładowców.

Powódka ukończyła szkolenia kosmetyczne z zakresu przedłużania rzęs oraz paznokci i udzielała świadczeń w tym zakresie w salonie fryzjerskim ojca i salonie fryzjersko-kosmetycznym matki w okresie uczęszczania do szkoły średniej. Z uwagi na indywidualny tok nauczania miała możliwość świadczenia tych usług w większym wymiarze godzinowym niż przy zwykłym trybie nauki. Nie ponosiła kosztów prowadzonej przez każdego z rodziców działalności gospodarczej. Zarobione środki finansowe wpłacała na własne konto bankowe.

Powódka jest ogólnie osobą zdrową, jednak z uwagi na objawy depresji leczy się prywatnie u psychiatry (wizyta raz w miesiącu) i przyjmuje codziennie leki. Koszt wizyty prywatnej u psychiatry wynosi 150 zł, zaś miesięczny koszt leków około 50 zł. Powódka nie rejestrowała się na wizytę refundowaną przez NFZ. Powódka raz w roku chodzi na prywatną wizytę u lekarza ginekologa, której koszt to 200 zł. W razie doraźnej potrzeby odbywa prywatne wizyty u laryngologa około 2 razy do roku.

Powódka w razie potrzeby nabywa nowe ubrania i obuwie. W ostatnim czasie z uwagi na przybranie na wadze musiała kupić nowe spodnie i kurtkę. Żeby uniknąć znacznych wydatków na odzież zdarza się, że powódka kupuje odzież używaną.

Na kosmetyki i środki czystości powódka przeznacza miesięcznie około 100-150 zł.

Na nową bieliznę powódka wydaje około 1.500-2.000 zł w skali roku.

B. D. nie posiada żadnego majątku. Z uwagi na kontynuowanie nauki w trybie niestacjonarnym, aktualnie ma możliwość podjęcia zatrudnienia w wymiarze co najmniej ½ etatu. Ma również możliwość uzyskiwania dochodów w ramach umowy zlecenia w zakresie świadczenia usług kosmetycznych w zakresie wydłużania rzęs i manicure hybrydowym paznokci. Powódka zawarła pisemną umowę zlecenia z matką J. D. obejmującą 10 godzin miesięcznie.

W okresie wakacyjnym B. D. pracowała w lodziarni, uzyskując wynagrodzenie około 1.000 zł miesięcznie.

Powódka uzyskała prawo jazdy i użytkuje samochód osobowy będący własnością matki marki S. (...) lub samochód osobowy będący własnością babki macierzystej marki F. (...).

B. D. ma na ciele kilka tatuaży, za których wykonanie zapłaciła około 500 zł.

/okoliczności bezsporne, dowód:

- odpis aktu urodzenia - k. 5;

- kopia zaświadczeń z Poradni Diagnostyczno-Terapeutycznej – k. 6-9;

- kopia opinii szkolnej – k. 10

- kopia orzeczeń (...) w G. – k. 11-14;

- kopi faktur – k. 15-17;

- kopia zaświadczenia lekarskiego – k. 18;

- zaświadczenie z (...) w T. - k.;

- wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu – k. 158 akt SO w Toruniu IC 2249/19;

- wydruki stron internetowych – k. 32-42;

- informacja o wpisie na listę studentów – k. 164;

- potwierdzenie opłacenia czesnego – k. 165;

- wydruk zdjęć – k. 183-190;

- przesłuchanie powódki B. D. – k. 194-196;

- przesłuchanie pozwanego P. D. – k. 196-198. /

Pozwany P. D., urodzony (...), z zawodu jest nauczycielem i fryzjerem. Do 2019 r. wykonywał jednocześnie oba te zawody, pracując jako nauczyciel w Zespole Szkół Budowlanych i (...) w G. oraz prowadząc własną działalność gospodarczą w postaci salonu fryzjerskiego w G.. Aktualnie przebywa na urlopie dla poratowania zdrowia udzielonym mu na okres od listopada 2020 r. do listopada 2021 r. W październiku 2019 r. zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej.

W ramach umowy o pracę jako nauczyciel pozwany uzyskiwał wynagrodzenie w kwocie około 3.000 zł miesięcznie. Dodatkowo w ramach umowy z Centralną Komisją Egzaminacyjną uzyskał dochód w 2017 r. w kwocie 5.242,00 zł, a w 2018 r. w kwocie 822 zł.

Pozwany uzyskiwał dochody z prowadzonej działalności gospodarczej.

Za prowadzenie szkoleń w ramach umowy zawartej z InfoBiz Profesjonalna (...) w G. pozwany uzyskał w 2019 r. łączny dochód 18.480,00 zł.

W 2019 r. pozwany wyjechał w celach zarobkowych do Niemiec, gdzie zarobił około 5.000 Euro w 2 miesiące.

Od czasu rozstania z matką powódki pozwany mieszka w G. razem ze swoją matką w jej mieszkaniu. Nie dokłada się do kosztów utrzymania.

Pozwany jest współwłaścicielem nieruchomości w której zamieszkuje powódka. Spłaca kredyt zaciągnięty na budowę tego domu w kwocie około 1.700 zł miesięcznie. Pozwany jest właścicielem samochodu osobowego marki N. (...) nabytego w 2017 r. za kwotę 106.016,26 zł. W 2018 r. nabył używany samochód osobowy marki N. (...) za kwotę 60.569,11 zł. Do 2019 r. był właścicielem samochodów osobowych marki S. i M..

P. D. od 2018 r. leczy się u psychiatry z uwagi na stan załamania nerwowego związany z sytuacją rodzinną. Co dwa miesiące odbywa wizytę prywatną u psychiatry za 150 zł. Ponosi koszt leków w kwocie około 90 zł miesięcznie.

Oprócz powódki P. D. ma jeszcze małoletnią córkę Z. D. urodzoną (...) Na jej rzecz zostały od niego zasądzone alimenty na mocy wyroku rozwodowego w kwocie 600 zł miesięcznie.

Pozwany spłaca zobowiązania kredytowe i pożyczkowe, m.in. 1.700 zł miesięcznie raty kredytu hipotecznego, 1.300 zł miesięcznie z tytułu kredytu za pojazd N. (...), 595 zł miesięcznie tytułem zobowiązania wobec ZUS. Pozwany zaciągnął u pracodawcy pożyczki na kwotę 7.000 zł i 9.100 zł.

/okoliczności bezsporne, dowód:

- potwierdzenia przelewu bankowego – k. 43-55;

- kopia wezwań do zapłaty – k. 104-105;

- kopia dowodu rejestracyjnego – k. 107;

- informacja InfoBiz Profesjonalna (...) w G. – k. 138;

- informacja Centralnej Komisji Egzaminacyjnej – k. 141;

- kopia skierowania na badania lekarskie – k. 146;

- kopia wniosku o udzieleni urlopu dla poratowania zdrowia – k. 147;

- potwierdzenie nabycia pojazdu – k. 167, 168;

- przesłuchanie powódki B. D. – k. 194-196;

- przesłuchanie pozwanego P. D. – k. 196-198. /

Matka powódki J. D., urodzona 22 listopada1974 r., pracuje jako nauczyciel oraz prowadzi własną działalność gospodarczą w formie salonu fryzjersko-kosmetycznego. Aktualnie nie zatrudnia pracowników. Zawarła z powódką umowę zlecenia na podstawie której wykonuje ona usługi w zakresie wydłużania rzęs i stylizacji paznokci.

J. D. jest zatrudniona w Zespole Szkół Budowlanych i (...) w G. na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy. Uzyskuje wynagrodzenie w kwocie około 4.215 zł netto miesięcznie.

W ramach zeznania PIT 36 za 2019 r. J. D. wykazała dochód w kwocie 62.228,37 zł, a w PIT-B za 2019 r. wykazała za 2019 r. stratę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w kwocie 24.524,61 zł.

J. D. wspólnie ze swoją matką ponosi koszty utrzymania domu przy ul. (...) w G., w którym zamieszkuje również powódka. Na koszty utrzymania tej nieruchomości składają się m.in.: 60 zł miesięcznie opłata za odpady komunalne, około 1.200 zł co dwa miesiące za energię elektryczną, 240 zł rocznie podatek od nieruchomości, około 1.800 zł rocznie – drewno na opał.

Matka powódki spłaca pożyczkę zaciągniętą od pracodawcy w dniu 5.12.2018 r. w łącznej kwocie 7.000 zł. Jest właścicielką samochodu osobowego marki S. (...).

/okoliczności bezsporne, dowód:

- potwierdzenia przelewu – k. 81-95;

- dowód wpłaty – k 96;

- kopia rozwiązania umowy o pracę – k. 97;

- kopie dyplomów – k. 98-100;

- kopia świadectwa – k. 101;

- kopia zaświadczenia o zatrudnieniu – k. 102;

- kopia dowodu rejestracyjnego – k. 106;

- kopia faktur – k. 109;

- kopia zaświadczenia o wynagrodzeniu – k. 156;

- kopia PIT – k. 157-163;

- faktura za nabycie pojazdu – k. 169;

- przesłuchanie powódki B. D. – k. 194-196;

- przesłuchanie pozwanego P. D. – k. 196-198. /

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach niniejszej sprawy i aktach załączonych oraz na podstawie przesłuchania powódki i pozwanego.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania - prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony postępowania.

Sąd dał wiarę zeznaniom powódki i pozwanego w zakresie w jakim znalazło to odzwierciedlenie w ustalonym stanie faktycznym.

Przechodząc do rozważań prawnych należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku (§ 2). Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się (§ 3).

Zgodnie z praktyką sądową i doktryną prawniczą usprawiedliwione potrzeby uprawnionego dziecka są oceniane w stosunku do etapu życiowego tego dziecka, przy zestawieniu z zarobkami i majątkowymi możliwościami zobowiązanego rodzica.

Powódka jest osobą pełnoletnią, nie posiadającą majątku i kontynuującą aktualnie naukę w trybie niestacjonarnym.

W przedmiotowej sprawie z uwagi na zmianę sytuacji powódki w toku sprawy, należało rozważyć odrębnie przesłanki zasadności roszczenia w okresie nauki w liceum ogólnokształcącymi i odrębnie w okresie po zakończeniu roku szkolnego poprzedzającego rozpoczęcie studiów wyższych.

W okresie od dnia wniesienia pozwu do dnia zakończenia roku szkolnego 2019/2020 powódka była uczennicą liceum ogólnokształcącego. Odbywała jednak naukę w ramach indywidualnego nauczania, w niepełnym wymiarze godzinowym – około 18 godzin tygodniowo. Pozwalało jej to na świadczenie usług kosmetycznych w zakresie przedłużania rzęs i stylizacji paznokci. Już uprzednio odbyła ona opłacone przez rodziców dwa szkolenia kosmetyczne w W., podczas których uzyskała umiejętności i wiedzę umożliwiającą jej świadczenie tych usług. W okresie przed wniesieniem pozwu B. D. miała możliwość korzystania z salonu fryzjerskiego pozwanego, gdzie doskonaliła swoje umiejętności kosmetyczne i świadczyła odpłatne usługi kosmetyczne dla klientów tego zakładu. Zarówno przed jak i po wytoczeniu powództwa w przedmiotowej sprawie, powódka korzystała również z salonu fryzjersko-kosmetycznego swojej matki, gdzie także uzyskiwała środki finansowe za świadczone usługi. Powódka miała swoje klientki, które umawiały się do niej na wydłużanie rzęs lub manicure hybrydowy paznokci. Zarobione pieniądze powódka wpłacała na swoje konto bankowe.

W omawianym okresie powódka nie była w stanie utrzymać się samodzielnie. Osiągane przez nią dochody pozwalały jej jedynie na pewien zakres samodzielności w zaspokajaniu swoich potrzeb, ale z całą pewnością nie umożliwiały samodzielnego utrzymania się. Z uwagi na powyższe, wobec spełnienia przesłanek wskazanych w art. 133 § 1 k.r.o., rodzice powódki byli w tym okresie zobowiązani względem niej do świadczeń alimentacyjnych.

Sąd oceniając usprawiedliwione potrzeby B. D. w okresie od dnia wniesienia pozwu do dnia 31.08.2020 r. oparł się na przeprowadzonych w sprawie dowodach oraz na zasadach doświadczenia życiowego. Sąd przyjął, że w zakres tych potrzeb wchodziły następujące miesięczne wydatki:

- 400 zł – wyżywienie,

- 150 zł – wydatki mieszkaniowe obejmujące zwiększone zużycie mediów, związane z zamieszkiwaniem powódki,

- 100 zł – zakup odzieży i obuwia,

- 50 zł – kosmetyki i środki czystości,

- 200 zł – wydatki związane z edukacją, w tym wydatki szkolne i korepetycje,

- 36 zł – koszty dojazdów,

- 30 zł – doładowanie telefonu,

- 100 zł – wydatki na leki i prywatne wizyty lekarskie,

- 100 zł – inne potrzeby, w tym drobne wydatki i rozrywka.

Łącznie 1.166 zł.

W ocenie Sądu, powódka nie wykazała, aby inne niż powyższe wydatki stanowiły jej usprawiedliwione potrzeby.

Powódka nie wykazała zasadności odbywania wyłącznie wizyt prywatnych u psychiatry, ginekologa czy laryngologa. Mogłaby korzystać z wizyt refundowanych przez NFZ. Nawet jeśli czas oczekiwania na taką wizytę jest dłuższy, to z pewnością, np. biorąc pod uwagę czas od rozpoczęcia leczenia psychiatrycznego, powódka uzyskałaby termin wizyty refundowanej po pewnym czasie. Zmniejszyłoby to ogólne koszty jej leczenia. Sąd przyjął jako usprawiedliwiony wydatek jedynie wizyty prywatne w sytuacji gdy czas oczekiwania na wizytę refundowaną jest długi, a konieczność uzyskania pomocy lekarskiej pilna, np. wizyta u laryngologa w sytuacji nagłej, czy początkowe wizyty psychiatryczne.

Sąd nie uznał za zasadne wydawanie przez 18-letnią dziewczynę kwot 100-150 zł miesięcznie na kosmetyki. Powódka nie może oczekiwać, że rodzice będą fundować jej tego typu wydatki. W tym zakresie Sąd przyjął jako wykazaną kwotę 50 zł. Również wskazywany przez powódkę wydatek na bieliznę 1.500-2.000 zł rocznie Sąd uznał za znacznie zawyżony. Biorąc pod uwagę wiek powódki, a co za tym idzie fakt, że nie jest ona już dzieckiem w okresie wzrostu, Sąd przyjął jako usprawiedliwiony wydatek na odzież i obuwie w kwocie 100 zł miesięcznie.

Powódka nie przedstawiła dokumentów potwierdzających jej wydatki na korepetycje. Kierując się zasadami doświadczenia życiowego, biorąc pod uwagę naukę w maturalnej klasie, Sąd uznał za wykazane miesięcznie wydatki związane z edukacją, w tym wydatki szkolne i korepetycje w kwocie 200 zł.

W ocenie Sądu rodzice nie mają obowiązku sponsorować dzieciom pełnoletnim wyjazdów wakacyjnych, czy kursu prawa jazdy. W tym zakresie Sąd nie uznał zasadności żądania.

Ustalając wysokość alimentów zasądzonych od pozwanego za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia 31.08.2020 r. Sąd wziął pod uwagę jego sytuację majątkową i możliwości zarobkowe. Sąd uwzględnił także fakt, że na obojgu rodzicach spoczywa ciężar utrzymania powódki, a także osiąganie przez powódkę dochodów ze świadczonych usług kosmetycznych.

Możliwości zarobkowe pozwanego jako nauczyciela kształtują się w granicach kwoty 3.500 zł miesięcznie. Na kwotę tę składają się również dochody dodatkowe, np. za sprawdzanie prac maturalnych. Ponadto pozwany prowadził działalność gospodarczą w postaci zakładu fryzjerskiego i prowadził szkolenia. Łączne możliwości zarobkowe pozwanego wynoszą co najmniej 5.000 zł miesięcznie, przy czym aktualnie są niższe z uwagi na przebywanie na urlopie dla poratowania zdrowia i zawieszenie działalności gospodarczej. Oprócz powódki pozwany ma jeszcze na utrzymaniu małoletnią córkę Z.. Na jej rzecz zostały od niego zasądzone alimenty na mocy wyroku rozwodowego w kwocie 600 zł miesięcznie.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że pozwany powinien za omawiany okres łożyć alimenty w wysokości 500 zł. W pozostałym zakresie koszty utrzymania powódki powinny być zaspokajane ze świadczeń alimentacyjnych od matki oraz z dochodów własnych powódki.

Sytuacja powódki zmieniła się z dniem 1 września 2020 r., kiedy zakończyła ona szkołę średnią. B. D. zdecydowała się na podjęcie nauki w trybie niestacjonarnym w Wyższej Szkole (...) w T. na kierunku psychologia. Na chwilę obecną zajęcia odbywają się zdalnie. Plan zajęć przewiduje zajęcia głównie w weekendy. Powódka nie przedstawiła planu zajęć, ani nie wykazała, aby zajęcia obowiązkowe odbywały się w inne dni niż soboty i niedziele. Podała, że zajęcia odbywają się czasami również w godzinach popołudniowych od 15:00 do 19:00 w poniedziałki, czwartki lub piątki. Czesne za podjęte przez powódkę studia wynosi około 400 zł miesięcznie.

Z uwagi na podjęcie odpłatnych studiów, koszty związane z nauką powódki zwiększyły się do łącznej kwoty 500 zł miesięcznie (o 300 zł miesięcznie), wliczając koszt książek do nauki.

Powódka jednakże z uwagi na formę studiów, jest w stanie zarobkować pracując co najmniej w wymiarze ½ etatu. Tym samym, zdaniem Sądu, może ona osiągać dochody w granicach kwoty 800 zł.

Sąd przyjął, że wzrosły również do około 300 zł usprawiedliwione koszty mieszkaniowe, gdyż powódka jako osoba pełnoletnia, częściowo samodzielna finansowo, powinna dokładać się do kosztów utrzymania domu w którym zamieszkuje.

Przyjmując, że wydatki na usprawiedliwione potrzeby powódki wynoszą od 1 września 2020 r. kwotę około 1.600 zł, a jej możliwości zarobkowe wynoszą około 800 zł, to na rodzicach powódki spoczywa obowiązek alimentacji do kwoty 800 zł. Zważywszy na porównywalne możliwości zarobkowe obojga rodziców powódki, oraz przyjmując, że w przypadku pełnoletności powódki nie można już mówić o czynieniu przez rodzica zamieszkującego z dzieckiem osobistych starań o jego wychowanie i utrzymanie ,zmniejszających potencjalny wymiar alimentów, Sąd uznał za zasadne obciążenie każdego z rodziców połową tej kwoty.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że pozwany powinien za okres od dnia 1 września 2020 r. łożyć alimenty w wysokości 400 zł. W pozostałym zakresie koszty utrzymania powódki powinny być zaspokajane ze świadczeń alimentacyjnych od matki oraz z dochodów własnych powódki.

Z uwagi na powyższe na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. Sąd orzekł, jak w punkcie w punkcie I. sentencji wyroku.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo, o czym orzekł w punkcie II. wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem w wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów. Przyczyną zastosowania regulacji objętej przepisem art. 102 k.p.c. był charakter sprawy, fakt, że obie strony poniosły koszty pełnomocników z wyboru, a kwota roszczenia była zawyżona, co wpłynęło na wysokość stawki pełnomocnika.

Wartość przedmiotu sporu w przedmiotowej sprawie wynosiła 12.000 zł. Powódka wygrała sprawę jedynie w części – w 50%, tym samym pozwany przegrał sprawę w stosunku 50 %.

Zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 265) obowiązującego w chwili wniesienia pozwu, w sprawach o alimenty stawka minimalna wynosi 120 zł, a jeżeli obowiązek zwrotu kosztów obciąża osobę zobowiązana do alimentów, to ustala się ją od wartości przedmiotu sprawy.

Wysokość stawki radcowskiej w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do pełnomocnika powódki wynosiła 3.600 zł na podstawie § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w zw. z § 4 ust 4 tego rozporządzenia.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 900 zł.

Wysokość opłaty sądowej w przedmiotowej sprawie wynosiła 750 zł. Powódka korzystała z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych. Sąd obciążył pozwanego tą opłatą w części – w kwocie 375 zł , w stosunku do wysokości jego przegranej. O nieuiszczonych kosztach sądowych w części obciążającej powódkę Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sąd nadał wyrokowi w punkcie I. rygor natychmiastowej wykonalności.