IV P 224/24 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Grudziądzu z 2025-03-25
Sygn. akt IV P 224/24
POSTANOWIENIE
Dnia 25 marca 2025 roku
Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy
w składzie:
|
Przewodniczący: |
sędzia Lucyna Gurbin |
SSR Lucyna Gurbin |
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 marca 2025 roku
w G.
sprawy z powództwa K. K.
przeciwko Komendzie Powiatowej Policji w C.
o ustalenie wypadku przy pracy i sprostowanie protokołu powypadkowego
postanawia:
1. Umorzyć postępowanie.
2. Opłatą od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony, obciążyć Skarb Państwa.
3. Nie obciążać powoda kosztami zastępstwa procesowego.
Sygn. akt IVP 224/24
UZASADNIENIE
Powód K. K. wniósł pozew przeciwko Komendzie Powiatowej Policji w C. o ustalenie wypadku w związku ze służbą w Policji i sprostowanie treści protokołu powypadkowego, zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wskazywał, że jest funkcjonariuszem Policji i pełni służbę w Komendzie Powiatowej Policji w C. od dnia 5.02.2022 r. W dniu 24 listopada 2023r. został poszkodowany w trakcie wykonywania obowiązków, służbowych uległ wypadkowi. Tego dnia wraz, z innymi policjantami KPP C. powód uczestniczył w turnieju koszykówki drużyn policyjnych. Turniej był organizowany przez (...) Związek Zawodowy (...). Turniej rozgrywany był od wczesnych godzin porannych we W.. Powód wskazywał, że nie został więc zapoznany z informacją, że w razie doznania uraz podczas uczestnictwa w turnieju skutkować będzie ustaleniem braku odszkodowania oraz wypłatą 80% uposażenia. Podczas jednej z gier w trakcie turnieju powód doznał kontuzji kolana. Następstwem zdarzenia był ból i obrzęk kolana prawej nogi i w efekcie brak możliwości samodzielnego poruszania się. W wyniku badania lekarskiego ustalono, że powód doznał zerwania wiązadeł bocznych i krzyżowych, pęknięcia łąkotki w 2 miejscach oraz złamania kłykcia bocznego kości piszczelowej. O zaistniałej sytuacji powód zawiadomił swoich przełożonych. Został powołany Zespół powypadkowy, który zbadał przyczyny i okoliczności wypadku. Zespół ten sporządził protokół powypadkowy. Powód kwestionował ustalenia Zespołu zawarte we wskazanym powyżej protokole w zakresie stwierdzenia, że wypadek nie jest wypadkiem pozostającym w związku ze służbą w Policji i żądał ustalenia, że wypadek jakiemu uległ w dniu 24 listopada 2023r. pozostawał w związku ze służbą w Policji i sprostowania protokołu powypadkowego w ten sposób, że ustala się, że wypadek jakiemu uległ powód miał związek ze służbą w Policji.
Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o odrzucenie pozwu, a w przypadku uznania przez Sąd braku podstaw do odrzucenia pozwu, o oddalenie powództwa w całości w stosunku do pozwanego - Komendy Powiatowej Policji w C.. Pozwany wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia rozstrzygnięcia do dnia zapłaty.
W ocenie pozwanego droga sądowa przed sądem powszechnym w przedmiotowej sprawie jest niedopuszczalna i wskazywał, że stosunek służbowy w Policji nie jest stosunkiem pracy. Funkcjonariusze pełnią służbę na podstawie mianowania. Mianowanie w służbach mundurowych jest indywidualnym aktem administracyjnym, a więc jednostronnym, władczym działaniem organu administracyjnego. Funkcjonariusz służb mundurowych nie jest więc pracownikiem w rozumieniu art. 2 Kodeksu Pracy. Powyższe inicjuje postępowania w sprawie przyznania świadczeń odszkodowawczych rozstrzyganych poprzez wydanie decyzji, od której przysługuje odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, na zasadach i w terminach określonych w przepisach k.p.c. W niniejszej sprawie powód nie złożył powyższego wniosku.
W przypadku nie uznania przez Sąd powyższej argumentacji pozwany wniósł o oddalenie powództwa, wskazując na brak legitymacji biernej w niniejszej sprawie oraz na brak interesu prawnego powoda w niniejszej sprawie. Pozwany wnosił o oddalenie powództwa, wskazując także iż zdarzenie z dnia 24 listopada 2023 r. nie nastąpiło podczas wykonywania lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych albo poleceń przełożonych. Powyższy turniej miał charakter rozgrywek w czasie wolnym od służby, odbywał się wprawdzie pod patronatem Komendanta Wojewódzkiego Policji w B., niemniej jednak powyższe nie powoduje powstania związku ze służbą, bowiem w takim wypadku funkcjonariusze nie wykonują obowiązków wynikających z zajmowanego stanowiska oraz zadań jakie ustawodawca przypisał Policji.
Sąd ustalił i zważył co następuje :
Postanowieniem z dnia 25 marca 2025r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu umorzył postepowanie w sprawie, albowiem pełnomocnik powoda cofnął powództwo (pismo pełnomocnika powoda z dnia 12.03.2025 r. k. 60). W postanowieniu w pkt. 2 opłatą od pozwu Sąd obciążył Skarb Państwa, w pkt. 3 nie obciążył powoda kosztami zastępstwa procesowego.
W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że powód był zwolniony od opłaty od pozwu na mocy ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz. U. 2024 r. poz. 959).
Sąd zastosował wobec powoda przepis art. 102 k.p.c. Powyższy przepis pozwala na inne rozwiązanie w ten sposób, iż w wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.
Zastosowanie art. 102 k.p.c. powinno być oceniane w całokształcie okoliczności, które by uzasadniały odstępstwo, od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności należy zaliczyć zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i fakty leżące na zewnątrz procesu, zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego (sytuacji życiowej). Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego (post. SN z 14.1.1974 r., II CZ 223/73).
Przepis ten wyraża zasadę słuszności w orzekaniu o kosztach, stanowiąc wyjątek od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Podstawę do jego zastosowania stanowią konkretne okoliczności danej sprawy, przekonujące o tym że w rozpoznawanym przypadku obciążenie strony przegrywającej kosztami procesu na rzecz przeciwnika byłoby niesłuszne, czy wręcz niesprawiedliwe. Artykuł 102 k.p.c. znajduje zastosowanie „w wypadkach szczególnie uzasadnionych”, które nie zostały ustawowo zdefiniowane i są każdorazowo oceniane przez sąd orzekający na tle okoliczności konkretnej sprawy. Do okoliczności tych zalicza się m.in. sytuację majątkową i osobistą strony, powodującą, że obciążenie jej kosztami może pozostawać w kolizji z zasadami współżycia społecznego. Przy zastosowaniu art. 102 k.p.c. mogą być również brane pod uwagę okoliczności dotyczące charakteru sprawy.
Zakwalifikowanie konkretnego przypadku jako „szczególnie uzasadnionego” wymaga rozważenia całokształtu okoliczności sprawy łączących się z charakterem żądania poddanego pod osąd, przy uwzględnieniu zasad współżycia społecznego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 września 2013 r., I CZ 183/12, wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 21 czerwca 2021 r. III AUa 77/21). Szczególnie uzasadnione przypadki, o których mowa w art. 102 KPC, mogą dotyczyć zarówno samego przebiegu procesu, jak również okoliczności pozostających poza postępowaniem, np. takich jak stan majątkowy czy sytuacja życiowa stron. Zastosowanie art. 102 KPC ze względu na sytuację majątkową strony, może z kolei występować jedynie wówczas, gdy znajduje się ona w wyjątkowo trudnej sytuacji majątkowej, a wytaczając powództwo, była subiektywnie przeświadczona o słuszności dochodzonego roszczenia (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 2013 r., V CZ 124/12, z dnia 19 września 2013 r., I CZ 183/12, z dnia 5 lipca 2013 r., IV CZ 58/13).
Zdaniem Sądu charakter sprawy mógł spowodować u powoda błędne przekonanie o właściwości drogi sądowej. Okoliczność, że powód w trakcie procesu korzystał z profesjonalnego pełnomocnika, nie powinna negatywnie wpłynąć na ocenę zachowania powoda. Powód jako funkcjonariusz policji, który po raz pierwszy miał kontakt ze sprawą przed Sądem, mógł nie zdawać sobie sprawy z konsekwencji prawnych wniesionego pozwu. Na pewno można zakwalifikować sprawę powoda do kategorii spraw trudnych, o czym świadczy orzecznictwo Sądu Najwyższego i Sądu Administracyjnego.
Reasumując, Sąd uznał, że sprawa powoda należy do kategorii spraw trudnych i wobec cofnięcia powództwa nie powinien ponosić negatywnych skutków i obciążania go kosztami zastępstwa procesowego. Pozwany ma stałą obsługę prawną i niniejsze postępowanie nie spowodowało dla pozwanego w ocenie Sądu dodatkowych nadmiernych kosztów.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Grudziądzu
Osoba, która wytworzyła informację: Lucyna Gurbin
Data wytworzenia informacji: