Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 310/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Grudziądzu z 2022-10-07

Sygn. akt: I C 310/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2022 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Andrzej Antkiewicz

Protokolant:

Starszy sekretarz sądowy Monika Kopczyńska

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2022 r. w Grudziądzu na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) "(...)" w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 13.522,88 zł (trzynaście tysięcy pięćset dwadzieścia dwa złote 88/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.867 zł (cztery tysiące osiemset sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 310/21

UZASADNIENIE

wyroku

M. S. wniósł o zasądzenie od (...)” w W. kwoty 13.522,88 zł z tytułu dopłaty do odszkodowania wypłaconego przez ubezpieczyciela autocasco i pozwanego za kolizję drogową, do jakiej doszło 8 marca 2018 r., w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki J. o nr rejestracyjnym (...), stanowiący własność B. W.. Powód wskazał, że nabył w drodze cesji wierzytelność z tytułu odszkodowania za szkodę w ww. pojeździe. Domagał się również zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie od żądnej kwoty od dnia 11 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty.

W pozwie wskazano, że powód nie zgadza się z kwotą kosztów naprawy określoną przez ubezpieczyciela, a kwota wypłaconego odszkodowania w wysokości 42.610,91 zł jest rażąco zaniżona w stosunku do rzeczywistej szkody, gdyż nie uwzględnia realnych kosztów przywrócenia pojazdu do stanu sprzed wypadku. Powód domagał się zatem dopłaty różnicy między kosztami naprawy ustalonymi przez rzeczoznawcę w prywatnej opinii a kwotą wypłaconą poszkodowanej i powodowi z tytułu odszkodowania (k. 4-7 akt).

Pozwane Towarzystwo wniosło o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów procesu. Zaznaczyło, że wypłacona przed sprawą sądową na rzecz poszkodowanej i powodowa kwota 47.694,87 zł tytułem odszkodowania za szkodę w pojeździe jest wystarczająca i nie jest zobowiązane do zapłaty dalszej kwoty. W ocenie pozwanego, zapłacił on za szkodę kwotę odpowiednią, pozwalającą na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody. Pozwany wskazał, że w kalkulacji naprawy nie pominął żadnych części, które zostały uszkodzone w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 8 marca 2018 r. i dokonał wyliczenia zgodnie z technologią naprawy pojazdu. Uwzględnił przy tym wiek – 5-letniego pojazdu, stan, w jakim się on znajdował przed szkodą, jak i zadawnione uszkodzenia, nie związane ze szkodą z dnia 8 marca 2018 r. (k. 40-43v akt).

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Okolicznością bezsporną jest, że w dniu 8 marca 2018 r. doszło do kolizji drogowej, w której uczestniczył samochód B. W. marki J. model (...) C. II o nr rejestracyjnym (...). Winnym kolizji uznano kierowcę innego pojazdu, który posiadał obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym zakładzie ubezpieczeń (wyrok nakazowy z dnia 11 września 2018 r. – k. 12-13 akt sprawy, notatka o zdarzeniu drogowym – k. 106 akt sprawy).

Po zgłoszeniu szkody (...) SA., w którym poszkodowana posiadała ubezpieczenie autocasco, na mocy decyzji z dnia 24 kwietnia 2018 r. wypłaciła poszkodowanej odszkodowanie w kwocie 34.610,91 zł.

D. dy: pismo o wypłacie odszkodowania – k. 14 akt sprawy

zgłoszenie szkody - w aktach szkodowych – k. 44 akt sprawy

Na mocy umowy przelewu wierzytelności z dnia 2 grudnia 2019 r. poszkodowana dokonała na rzecz M. S. cesji wierzytelności z tytułu odszkodowania za uszkodzone auto od sprawcy szkody z dnia 8 marca 2018 r. oraz od zakładu ubezpieczeń, który udzielał w tym dniu ochrony ubezpieczeniowej sprawcy zdarzenia.

Dowody: umowa przelewu wierzytelności – k. 15-15 akt sprawy

W kalkulacji naprawy z dnia 14 stycznia 2020 r. wykonanej na zlecenie powoda koszt naprawy auta B. W. marki J. (...) określono na 56.133,79 zł.

W dniu 29 maja 2020 r. szkodę zgłoszono do (...)”, żądając dopłaty kwoty 21.522,88 zł. W piśmie z dnia 10 czerwca 2020 r. pozwany przyznał powodowi tytułem dopłaty do odszkodowania kwotę 4.165,41 zł, powołując się na swoją kalkulację naprawy, w której koszt naprawy określono na 38.776,32 zł netto i 47.694,87 zł brutto. Kwota odszkodowania została wypłacona netto, gdyż poszkodowana nie odpowiedziała na pytanie dotyczące możliwości odliczenia podatku VAT.

Po złożeniu w dniu 16 września 2020 r. wyraźnego oświadczenia przez poszkodowaną, że uszkodzony pojazd nie jest wykorzystywany w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i że w związku z rozliczeniem kosztów naprawy auta nie ma możliwości odliczenia podatku VAT oraz na skutek reklamacji powoda, decyzją z dnia 8 października 2020 r. pozwany przyznał dopłatę w kwocie 3.834,59 zł, tj. do kwoty 42.610,91 zł.

Dowody: kalkulacja naprawy z 14.01.2020 r. – k. 16-19v akt sprawy

wezwanie do zapłaty z 28.05.2020 r. - k. 20-21 akt sprawy

pismo pozwanego z 10.06.2020 r. – k. 22-24 akt sprawy

kalkulacja pozwanego z 4.06.2020 r. – k. 25-29 akt sprawy

oświadczenie poszkodowanej z 16.09.2020 r. – k. 30 akt sprawy

reklamacja z 17.09.2020 r. – k. 31-33 akt sprawy

pismo pozwanego z 8.10.2020 r. – k. 34-34v akt sprawy

Przed szkodą z dnia 8 marca 2018 r. samochód marki J. o nr rejestracyjnym (...) nie uczestniczył w innych zdarzeniach drogowych, nie był naprawiany przez poszkodowaną, był serwisowany w autoryzowanym warsztacie, był w pełni sprawny i posiadał oryginalne części. Po szkodzie z dnia 8 marca 2018 r. partner właścicielki auta J. K. naprawił auto w zwykłym zakładzie naprawczym. Na naprawę nie starczyło pieniędzy, które wypłaciło (...) S.A.

Dowody: zeznania świadków: B. W. – k. 70-70v akt sprawy i J.

K. – k. 80-80v akt sprawy

Biegły sądowy P. L. w opinii sądowej z dnia 6 września 2021 r. oszacował koszty naprawy uszkodzonego pojazdu marki J. z wykorzystaniem nowych (oryginalnych) części zamiennych oferowanych przez producenta pojazdu wg cen z marca 2018 r. na kwotę 57.964,50 zł brutto. Biegły stwierdził, że oryginalne części zamienne ,,O dostarczane przez innych dystrybutorów - spoza sieci (...) i jakości (...) dystrybuowane przez producenta części, nie były do tego auta oferowane. Odnosząc się do kalkulacji pozwanego, biegły stwierdził, że jest znacznie zaniżona ze względu na zaniżenie stawki za roboczogodzinę pracy, zastosowanie potrącenia za materiały lakiernicze i potrącenia 40% z cen części zamiennych.

D. d: opinia biegłego wraz z kalkulacją – k. 163-176 akt sprawy

Pozwany wniósł o sporządzenie opinii uzupełniającej podnosząc zarzuty wobec opinii głównej (k. 189 akt sprawy).

W opinii uzupełniającej z dnia 21 stycznia 2022 r. biegły odniósł się do zarzutów pozwanego i opinię podstawową podtrzymał w całości.

D. d: opinia uzupełniająca – k. 196-198 akt sprawy

W piśmie z dnia 25 lutego 2022 r. pozwany wniósł zastrzeżenia do opinii uzupełniającej (k. 204 akt sprawy).

W opinii z dnia 5 lipca 2022 r. biegły skorygował opinię główną ze względu na korektę dotyczącą pominięcia czynności lakierowania tarczy koła tylnego lewego, dlatego obliczył niezbędny i celowy, tj. technicznie i technologicznie konieczny i uzasadniony koszt naprawy auta z wykorzystaniem cen nowych (oryginalnych) części zamiennych oferowanych przez producenta pojazdu w marcu 2018 r. na 57.755,25 zł brutto.

D. d: opinia biegłego z 5 lipca 2022 r. – k. 216 akt sprawy

Opinia ta nie była końcowo kwestionowana, albowiem zarzuty i wniosek o zobowiązanie biegłego do sporządzenia kolejnej opinii uzupełniającej, wniesione w piśmie z dnia 19 sierpnia 2022 r. (k. 231 akt sprawy), pełnomocnik pozwanego cofnął na rozprawie w dniu 30 września 2022 r. (k. 237 akt sprawy).

Sąd w całości podzielił opinię biegłego P. L., skorygowaną pismem z dnia 5 lipca 202 r., gdyż nie była końowo kwestionowana, a nadto została sporządzona fachowo, zawiera logiczny wywód i przekonujące uzasadnienie.

Sąd dał w całości wiarę zeznaniom świadków B. W. i J. K., albowiem brak było podstaw do ich podważenia. Nie było też podstaw do kwestionowania prawdziwości przedłożonych do akt dokumentów prywatnych.

W ocenie Sądu, w ustalonych okolicznościach sprawy roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w całości, albowiem kwota należnego odszkodowania wynikająca z opinii biegłego sądowego była wyższa od kwoty odszkodowania przyjętej do wyliczenia przez powoda na etapie wnoszenia pozwu. Skoro zatem kwota wypłacona przez (...) S.A. i pozwanego poszkodowanej i powodowi nie wystarczyła do pełnego naprawienia szkody, a koszty naprawy auta ustalone przez biegłego sądowego były wyższe od kosztów obliczonych w prywatnej opinii na zlecenie powoda, to w ocenie Sądu była podstawa do zasądzenia w ramach dopłaty do odszkodowania pełnej kwoty żądanej w pozwie. Kwota wypłacona poszkodowanej i powodowi w postępowaniu likwidacyjnym nie wyczerpywała bowiem pełnego odszkodowania ustalonego przez biegłego. Z tego względu zasądzono na rzecz powoda w pkt 1. sentencji wyroku kwotę 13.522,88 zł (art. 361 § 1 i 2 k.c., art. 363 § 1 i 2 k.c., art. 509 § 1 i 2 k.c. oraz art. 822 § 1 i 4 k.c.).

Zgodnie z art. 817 § 1 k.c. i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) i (...) zakład ubezpieczeń obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku i szkodzie. Pozwany wydał błędną decyzję o należnym odszkodowaniu w dniu 10 czerwca 2020 r., opierając się na zaniżonej kalkulacji, dlatego żądanie powoda zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty przyznanej w ramach dopłaty do odszkodowania od dnia 11 czerwca 2020 r. było uzasadnione (art. 481 § 1 i 2 k.c. i art. 509 § 1 i 2 k.c.).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. wg zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Koszty powoda to: opłata od pozwu – 750 zł, wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem w kwocie 3.600 zł zgodnie z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł (k. 10 akt) i zaliczka na biegłego – 500 zł (k. 62 akt), razem 4.867 zł.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie od kosztów procesu orzeczono na mocy art. 98 § 1 1 k.p.c.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Alicja Gonkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Grudziądzu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Andrzej Antkiewicz
Data wytworzenia informacji: